Ο Ολυμπιακός πέρασε νικηφόρα από την Τουρκία την Πέμπτη, πετυχαίνοντας ένα διπλό το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως το πιο δύσκολο διπλό όλης της Ευρωλίγκας στην πρώτη φάση της. Αν αναλογιστούμε το ρόστερ της Εφές και το γεγονός ότι έπαιζε το τελευταίο της χαρτί για πρόκριση (έχει ακόμη ελπίδες, αλλά πια δεν εξαρτάται από αυτήν, θέλει συνδυασμό αποτελεσμάτων) τότε το διπλό του Ολυμπιακού όντως είναι το δυσκολότερο ως τώρα στη διοργάνωση.
Παράλληλα, με τη νίκη του αυτή ο Ολυμπιακός κατέκτησε την πρώτη θέση του ομίλου του (η δεύτερη ομάδα που το καταφέρνει, μετά την Μπαρτσελόνα) και πια περιμένει το Top-16 περνώντας ουσιαστικά αλώβητος από την πρώτη φάση, που θα ήταν και η περίοδος μονταρίσματος της ομάδας.
Στην Τουρκία, ο Ολυμπιακός άξιζε τη νίκη σε έναν αγώνα που ήλεγξε στο μεγαλύτερο διάστημά του. Πίσω στο σκορ έμεινε λίγο στη δεύτερη περίοδο, ενώ προς το τέλος, όταν η Εφές πέρασε μπροστά με 66-61 ακολούθησε ένα σερί 0-12 του Ολυμπιακού μέσα σε 3,5 λεπτά για το 66-73. Το ματς δεν ήταν εύκολο και θα ήμασταν εκτός κλίματος αν περιμέναμε να το «καθαρίσει» εύκολα ο Ολυμπιακός. Η Εφές φέτος ξεκίνησε τη χρονιά με ξεκάθαρο στόχο το φάιναλ φορ. Αυτό σημαίνει ότι στο μυαλό των ανθρώπων της ομάδας, αλλά και στη συνείδηση πολλών μπασκετικών στην Ευρώπη, το ρόστερ της ήταν επιπέδου φάιναλ φορ. Άρα, κανείς δεν περίμενε στο πιο κρίσιμο ματς της χρονιάς να παραιτηθεί 2,5 λεπτά πριν τη λήξη.
Παρ’ όλα αυτά ο Ολυμπιακός και πάλι είχε την ευκαιρία να τελειώσει το ματς στην κανονική του διάρκεια, αλλά ο κλασικός Τεόντοσιτς των τελευταίων λεπτών ξαναχτύπησε. Πλέον, είναι ξεκάθαρο. Υπάρχει ο Τεόντοσιτς των πρώτων 39,5 λεπτών ενός αγώνα και ένας άλλος παίκτης για τα τελευταία 30 δευτερόλεπτα, ο οποίος ανεξαρτήτως του τι έχει κάνει ως εκείνη τη στιγμή, θα πετάξει στα σκουπίδια την τελευταία επίθεση. Πάντα. Μάλιστα, τώρα δεν πέταξε απλά την επίθεση, αλλά "κατάφερε" η μπάλα να πάει στα χέρια του αντίπαλου πλέι μέικερ με 7 δευτερόλεπτα να απομένουν, ασχέτως αν ο Τουνσερί δεν το εκμεταλλεύτηκε.
Ο Σέρβος προσπάθησε να ντυθεί μοιραίος, αλλά με τη βοήθεια του Τσίλντρες, του Κλέιζα και του τριπόντου του Πεν… δεν τα κατάφερε. Ο Ολυμπιακός ήταν απελπιστικά άστοχος στις βολές, σε σημείο που πιθανότατα… είχαν κατεβάσει το στεφάνι 2 πόντους οι Τούρκοι (αστειεύομαι), αλλά γενικά έκανε τρομερό shot selection, παρότι είχε αρκετά άστοχα ελεύθερα σουτ, ιδίως στο πρώτο μέρος. Πέραν τούτων, υπερίσχυσε κατά κράτος στα ριμπάουντ και τις ασίστ, στο δεύτερο εκμεταλλευόμενος τον οίστρο του Τεόντοσιτς. Έπαιξε αρκετά καλή άμυνα στη ρακέτα, ωθώντας (όπως το συνηθίζει) την Εφές σε πολλά τρίποντα και αναγκάζοντάς την σε 8/28 και 28% στο ματς. Το αποτέλεσμα των τόσων επιθέσεων έξω από τα 6.25 ήταν οι Τούρκοι να μην επιδιώκουν τις επαφές στη ρακέτα και να εκτελέσουν 13 βολές. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ κέρδισαν 17 φάουλ μόνο 8 από αυτά ήταν φάουλ βολών (το 47%). Το αντίστοιχο ποσοστό του Ολυμπιακού ήταν 64% (16 από τα 25 οδήγησαν σε βολές). Το γεγονός ότι οι διάδρομοι είχα κλείσει και η Εφές δεν έπαιρνε εύκολους πόντους από λέι απ ή βολές, αλλά εξαντλούσε επιθέσεις για να σουτάρει εν τέλει από το τρίποντο «βγήκε» στην παράταση, όπου η κούραση έφερε το 1/6 των Τούρκων (ως τότε είχαν 7/22 δηλαδή 32% κι έπεσαν στην παράταση στο 16%).
Ο Τεόντοσιτς έκανε εξωπραγματικό αγώνα, με τρομερή επιλογή σουτ, 12 ασίστ έναντι 1 μόνο λάθους σε 41 λεπτά αγώνα ντέρμπι και αν βγάλουμε την τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας (η οποία πάντως θα μπορούσε να έχει στοιχίσει στην ομάδα του τη νίκη) ήταν απίστευτος. Ο Τσίλντρες είναι μακράν ο καλύτερος σε όλη την Ευρώπη όταν τελειώνει φάσεις μέσα από τη ρακέτα, ενώ βοηθάει και σε όλους τους τομείς, ο Κλέιζα ήταν πολύ καλός εκτός από την υπερβολή στο τρίποντο, όπου σταμάτησε στο 1/6 και ο Βούισιτς έδωσε πολύτιμες λύσεις στα πιο κρίσιμα σημεία. Ο Πεν χρειάζεται εμφανώς χρόνο για να μπει στο κλίμα της ομάδας, αλλά ήδη φάνηκε πόσο τον υπολογίζει ο Γιαννάκης έναντι του Μπέβερλι, ο Μπουρούσης ήταν κακός, ο Βασιλόπουλος βοήθησε αλλά έκανε λάθη και έχασε φάσεις την άμυνα, ο Σχορτσανίτης ήταν κακός, όπως και ο Χαλπερίν.
Όλα τα σενάρια πρόκρισης και κατάταξης
Στα άλλα ματς είχαμε την εύκολη νίκη της Κίμκι επί της Αρμάνι, με τους Ρώσους να κλειδώνουν την 3η θέση του ομίλου και την Αρμάνι να θέλει νίκη επί της Ρεάλ ή ήττα της Προκόμ (από την αδιάφορη Κίμκι) για να προκριθεί.
Επίσης, είχαμε τη νίκη της αδιάφορης Ορλεάν μέσα στην Ισπανία επί της Μάλαγα για να επιβεβαιωθεί αυτό που λέμε κάθε χρόνο: καμία ομάδα δεν παίζει στην Ευρωλίγκα για να χάσει. Όποιος αντιμετωπίζει τις αδιάφορες ομάδες με υφάκι, τότε τιμωρείται. Η Μάλαγα έχασε την 1η θέση του ομίλου, την οποία πάντως θα έχανε ούτως ή άλλως την ερχόμενη εβδομάδα, αφού ο Ολυμπιακός πέρασε από την Τουρκία. Αν ο αδιάφορος Ολυμπιακός χάσει από την Παρτιζάν και η Μάλαγα από τη Λιέτουβος (που καίγεται) τότε οι Ισπανοί πέφτουν 3οι στον όμιλο.
Αυτό το σενάριο δεν αρέσει στην Εφές, που θέλει μόνο νίκη της Μάλαγα στη Λιθουανία για να ελπίζει σε πρόκριση εις βάρος της Λιέτουβος, εφόσον αυτή κερδίσει στη Γαλλία.
Η Μακάμπι έκανε το χρέος της απέναντι… στο Μαρούσι, κερδίζοντας την κακή (ακόμα μία φορά) Ρόμα με 20 πόντους. Η Ρόμα ήταν κοντά ως το 45-45, αλλά στη συνέχεια κατέρρευσε παντελώς και δέχτηκε σερί 29-8 μέχρι το 74-53. Με τέτοιο μπάσκετ θα δυσκολευτεί πολύ απέναντι στην Ολίμπια. Πλέον, το Μαρούσι ξέρει ότι με νίκη επί της Μακάμπι περνάει στους «16», αλλά περνάει και με ήττα αν χάσει κι η Ρόμα (στην Ιταλία με Ολίμπια).
Η Ολίμπια έφτασε τη μέτρια χωρίς τον Σισκάουσκας ΤΣΣΚΑ στα όριά της, αλλά πρώτα ο Λάνγκντον και μετά ο Χόλντεν καθάρισαν για τους Ρώσους, που από ένα σημείο και μετά έπαιζαν 2 on 5 με τους δύο αστέρες να παίζουν μόνοι τους και τον Χριάπα να αναλαμβάνει άμυνα και ριμπάουντ. Κερασάκι οι 5 κρίσιμοι πόντοι του Κεϊρού στην παράταση. Η ΤΣΣΚΑ με νίκη στην έδρα της επί της Λαμποράλ είναι 1η, ενώ με ήττα μπορεί να πέσει 3η (αν η Μακάμπι κερδίσει το Μαρούσι). Η Λαμποράλ με νίκη είναι 1η, με ήττα 2η, ενώ η Μακάμπι έχει ταβάνι τη 2η θέση στον όμιλο.
Η Μπαρτσελόνα παρέμεινε αήττητη στη Γαλλία με τη Βιλερμπάν, κέρδισε με 26 πόντους και είχε 8 παίκτες με διψήφιο αριθμό ranking και όλη την εντεκάδα της (δεν κατέβασε 12) να σκοράρει. Για τον ίδιο όμιλο, η Ζαλγκίρις κέρδισε την Τσιμπόνα, αλλά χωρίς να της πάρει τη διαφορά. Εδώ η κατάσταση είναι τρομερή, καθώς η Βιλερμπάν έχει 3-6, η Φενέρ 3-6, η Τσιμπόνα 2-7 και η Ζαλγκίρις 2-7.
Την τελευταία αγωνιστική έχουμε Φενέρ-Ζαλγκίρις και Τσιμπόνα-Βιλερμπάν. Αν κερδίσουν οι γηπεδούχοι προκρίνονται Φενέρ-Τσιμπόνα, εφόσον η Τσιμπόνα κερδίσει με 4 πόντους και άνω (αλλιώς Φενέρ-Βιλερμπάν). Αν κερδίσουν οι φιλοξενούμενοι, προκρίνονται Βιλερμπάν-Ζαλγκίρις εφόσον η Ζαλγκίρις κερδίσει με 7 πόντους και άνω (αλλιώς Βιλερμπάν-Φενέρ). Αν κερδίσουν Βιλερμπάν-Φενέρ, προφανώς προκρίνονται οι δυο τους, ενώ αν κερδίσουν Τσιμπόνα και Ζαλγκίρις έχουμε μια σπανιότατη τετραπλή ισοβαθμία.
Σε αυτή την περίπτωση, η Τσιμπόνα προκρίνεται ό,τι κι αν γίνει, ενώ η Βιλερμπάν αποκλείεται ό,τι κι αν γίνει στο άλλο ματς. Η Ζαλγκίρις προκρίνεται αν η συνολική διαφορά πόντων των δύο αγώνων της τελευταίας αγωνιστικής είναι ίση ή μεγαλύτερη του 6 (δηλαδή αν Τσιμπόνα και Ζαλγκίρις κερδίσουν αμφότερες με 3 πόντους, ή η Τσιμπόνα με 5 και η Ζαλγκίρις με 1, ή με οποιονδήποτε συνδυασμό διαφορών ίσο ή μεγαλύτερο του 6), αλλιώς περνά η Φενέρ. Μπλέξιμο, αλλά για κάτι τέτοια… αξίζουν οι όμιλοι.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ανεξαρτήτως του άλλου αγώνα, αν η Τσιμπόνα κερδίσει με 4 πόντους και άνω προκρίνεται, η Βιλερμπάν και η Φενέρ με νίκη προκρίνονται σίγουρα, ενώ η Ζαλγκίρις προκρίνεται σίγουρα αν κερδίσει με 7 πόντους και άνω.
by Rasheed.
Παράλληλα, με τη νίκη του αυτή ο Ολυμπιακός κατέκτησε την πρώτη θέση του ομίλου του (η δεύτερη ομάδα που το καταφέρνει, μετά την Μπαρτσελόνα) και πια περιμένει το Top-16 περνώντας ουσιαστικά αλώβητος από την πρώτη φάση, που θα ήταν και η περίοδος μονταρίσματος της ομάδας.
Στην Τουρκία, ο Ολυμπιακός άξιζε τη νίκη σε έναν αγώνα που ήλεγξε στο μεγαλύτερο διάστημά του. Πίσω στο σκορ έμεινε λίγο στη δεύτερη περίοδο, ενώ προς το τέλος, όταν η Εφές πέρασε μπροστά με 66-61 ακολούθησε ένα σερί 0-12 του Ολυμπιακού μέσα σε 3,5 λεπτά για το 66-73. Το ματς δεν ήταν εύκολο και θα ήμασταν εκτός κλίματος αν περιμέναμε να το «καθαρίσει» εύκολα ο Ολυμπιακός. Η Εφές φέτος ξεκίνησε τη χρονιά με ξεκάθαρο στόχο το φάιναλ φορ. Αυτό σημαίνει ότι στο μυαλό των ανθρώπων της ομάδας, αλλά και στη συνείδηση πολλών μπασκετικών στην Ευρώπη, το ρόστερ της ήταν επιπέδου φάιναλ φορ. Άρα, κανείς δεν περίμενε στο πιο κρίσιμο ματς της χρονιάς να παραιτηθεί 2,5 λεπτά πριν τη λήξη.
Παρ’ όλα αυτά ο Ολυμπιακός και πάλι είχε την ευκαιρία να τελειώσει το ματς στην κανονική του διάρκεια, αλλά ο κλασικός Τεόντοσιτς των τελευταίων λεπτών ξαναχτύπησε. Πλέον, είναι ξεκάθαρο. Υπάρχει ο Τεόντοσιτς των πρώτων 39,5 λεπτών ενός αγώνα και ένας άλλος παίκτης για τα τελευταία 30 δευτερόλεπτα, ο οποίος ανεξαρτήτως του τι έχει κάνει ως εκείνη τη στιγμή, θα πετάξει στα σκουπίδια την τελευταία επίθεση. Πάντα. Μάλιστα, τώρα δεν πέταξε απλά την επίθεση, αλλά "κατάφερε" η μπάλα να πάει στα χέρια του αντίπαλου πλέι μέικερ με 7 δευτερόλεπτα να απομένουν, ασχέτως αν ο Τουνσερί δεν το εκμεταλλεύτηκε.
Ο Σέρβος προσπάθησε να ντυθεί μοιραίος, αλλά με τη βοήθεια του Τσίλντρες, του Κλέιζα και του τριπόντου του Πεν… δεν τα κατάφερε. Ο Ολυμπιακός ήταν απελπιστικά άστοχος στις βολές, σε σημείο που πιθανότατα… είχαν κατεβάσει το στεφάνι 2 πόντους οι Τούρκοι (αστειεύομαι), αλλά γενικά έκανε τρομερό shot selection, παρότι είχε αρκετά άστοχα ελεύθερα σουτ, ιδίως στο πρώτο μέρος. Πέραν τούτων, υπερίσχυσε κατά κράτος στα ριμπάουντ και τις ασίστ, στο δεύτερο εκμεταλλευόμενος τον οίστρο του Τεόντοσιτς. Έπαιξε αρκετά καλή άμυνα στη ρακέτα, ωθώντας (όπως το συνηθίζει) την Εφές σε πολλά τρίποντα και αναγκάζοντάς την σε 8/28 και 28% στο ματς. Το αποτέλεσμα των τόσων επιθέσεων έξω από τα 6.25 ήταν οι Τούρκοι να μην επιδιώκουν τις επαφές στη ρακέτα και να εκτελέσουν 13 βολές. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ κέρδισαν 17 φάουλ μόνο 8 από αυτά ήταν φάουλ βολών (το 47%). Το αντίστοιχο ποσοστό του Ολυμπιακού ήταν 64% (16 από τα 25 οδήγησαν σε βολές). Το γεγονός ότι οι διάδρομοι είχα κλείσει και η Εφές δεν έπαιρνε εύκολους πόντους από λέι απ ή βολές, αλλά εξαντλούσε επιθέσεις για να σουτάρει εν τέλει από το τρίποντο «βγήκε» στην παράταση, όπου η κούραση έφερε το 1/6 των Τούρκων (ως τότε είχαν 7/22 δηλαδή 32% κι έπεσαν στην παράταση στο 16%).
Ο Τεόντοσιτς έκανε εξωπραγματικό αγώνα, με τρομερή επιλογή σουτ, 12 ασίστ έναντι 1 μόνο λάθους σε 41 λεπτά αγώνα ντέρμπι και αν βγάλουμε την τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας (η οποία πάντως θα μπορούσε να έχει στοιχίσει στην ομάδα του τη νίκη) ήταν απίστευτος. Ο Τσίλντρες είναι μακράν ο καλύτερος σε όλη την Ευρώπη όταν τελειώνει φάσεις μέσα από τη ρακέτα, ενώ βοηθάει και σε όλους τους τομείς, ο Κλέιζα ήταν πολύ καλός εκτός από την υπερβολή στο τρίποντο, όπου σταμάτησε στο 1/6 και ο Βούισιτς έδωσε πολύτιμες λύσεις στα πιο κρίσιμα σημεία. Ο Πεν χρειάζεται εμφανώς χρόνο για να μπει στο κλίμα της ομάδας, αλλά ήδη φάνηκε πόσο τον υπολογίζει ο Γιαννάκης έναντι του Μπέβερλι, ο Μπουρούσης ήταν κακός, ο Βασιλόπουλος βοήθησε αλλά έκανε λάθη και έχασε φάσεις την άμυνα, ο Σχορτσανίτης ήταν κακός, όπως και ο Χαλπερίν.
Όλα τα σενάρια πρόκρισης και κατάταξης
Στα άλλα ματς είχαμε την εύκολη νίκη της Κίμκι επί της Αρμάνι, με τους Ρώσους να κλειδώνουν την 3η θέση του ομίλου και την Αρμάνι να θέλει νίκη επί της Ρεάλ ή ήττα της Προκόμ (από την αδιάφορη Κίμκι) για να προκριθεί.
Επίσης, είχαμε τη νίκη της αδιάφορης Ορλεάν μέσα στην Ισπανία επί της Μάλαγα για να επιβεβαιωθεί αυτό που λέμε κάθε χρόνο: καμία ομάδα δεν παίζει στην Ευρωλίγκα για να χάσει. Όποιος αντιμετωπίζει τις αδιάφορες ομάδες με υφάκι, τότε τιμωρείται. Η Μάλαγα έχασε την 1η θέση του ομίλου, την οποία πάντως θα έχανε ούτως ή άλλως την ερχόμενη εβδομάδα, αφού ο Ολυμπιακός πέρασε από την Τουρκία. Αν ο αδιάφορος Ολυμπιακός χάσει από την Παρτιζάν και η Μάλαγα από τη Λιέτουβος (που καίγεται) τότε οι Ισπανοί πέφτουν 3οι στον όμιλο.
Αυτό το σενάριο δεν αρέσει στην Εφές, που θέλει μόνο νίκη της Μάλαγα στη Λιθουανία για να ελπίζει σε πρόκριση εις βάρος της Λιέτουβος, εφόσον αυτή κερδίσει στη Γαλλία.
Η Μακάμπι έκανε το χρέος της απέναντι… στο Μαρούσι, κερδίζοντας την κακή (ακόμα μία φορά) Ρόμα με 20 πόντους. Η Ρόμα ήταν κοντά ως το 45-45, αλλά στη συνέχεια κατέρρευσε παντελώς και δέχτηκε σερί 29-8 μέχρι το 74-53. Με τέτοιο μπάσκετ θα δυσκολευτεί πολύ απέναντι στην Ολίμπια. Πλέον, το Μαρούσι ξέρει ότι με νίκη επί της Μακάμπι περνάει στους «16», αλλά περνάει και με ήττα αν χάσει κι η Ρόμα (στην Ιταλία με Ολίμπια).
Η Ολίμπια έφτασε τη μέτρια χωρίς τον Σισκάουσκας ΤΣΣΚΑ στα όριά της, αλλά πρώτα ο Λάνγκντον και μετά ο Χόλντεν καθάρισαν για τους Ρώσους, που από ένα σημείο και μετά έπαιζαν 2 on 5 με τους δύο αστέρες να παίζουν μόνοι τους και τον Χριάπα να αναλαμβάνει άμυνα και ριμπάουντ. Κερασάκι οι 5 κρίσιμοι πόντοι του Κεϊρού στην παράταση. Η ΤΣΣΚΑ με νίκη στην έδρα της επί της Λαμποράλ είναι 1η, ενώ με ήττα μπορεί να πέσει 3η (αν η Μακάμπι κερδίσει το Μαρούσι). Η Λαμποράλ με νίκη είναι 1η, με ήττα 2η, ενώ η Μακάμπι έχει ταβάνι τη 2η θέση στον όμιλο.
Η Μπαρτσελόνα παρέμεινε αήττητη στη Γαλλία με τη Βιλερμπάν, κέρδισε με 26 πόντους και είχε 8 παίκτες με διψήφιο αριθμό ranking και όλη την εντεκάδα της (δεν κατέβασε 12) να σκοράρει. Για τον ίδιο όμιλο, η Ζαλγκίρις κέρδισε την Τσιμπόνα, αλλά χωρίς να της πάρει τη διαφορά. Εδώ η κατάσταση είναι τρομερή, καθώς η Βιλερμπάν έχει 3-6, η Φενέρ 3-6, η Τσιμπόνα 2-7 και η Ζαλγκίρις 2-7.
Την τελευταία αγωνιστική έχουμε Φενέρ-Ζαλγκίρις και Τσιμπόνα-Βιλερμπάν. Αν κερδίσουν οι γηπεδούχοι προκρίνονται Φενέρ-Τσιμπόνα, εφόσον η Τσιμπόνα κερδίσει με 4 πόντους και άνω (αλλιώς Φενέρ-Βιλερμπάν). Αν κερδίσουν οι φιλοξενούμενοι, προκρίνονται Βιλερμπάν-Ζαλγκίρις εφόσον η Ζαλγκίρις κερδίσει με 7 πόντους και άνω (αλλιώς Βιλερμπάν-Φενέρ). Αν κερδίσουν Βιλερμπάν-Φενέρ, προφανώς προκρίνονται οι δυο τους, ενώ αν κερδίσουν Τσιμπόνα και Ζαλγκίρις έχουμε μια σπανιότατη τετραπλή ισοβαθμία.
Σε αυτή την περίπτωση, η Τσιμπόνα προκρίνεται ό,τι κι αν γίνει, ενώ η Βιλερμπάν αποκλείεται ό,τι κι αν γίνει στο άλλο ματς. Η Ζαλγκίρις προκρίνεται αν η συνολική διαφορά πόντων των δύο αγώνων της τελευταίας αγωνιστικής είναι ίση ή μεγαλύτερη του 6 (δηλαδή αν Τσιμπόνα και Ζαλγκίρις κερδίσουν αμφότερες με 3 πόντους, ή η Τσιμπόνα με 5 και η Ζαλγκίρις με 1, ή με οποιονδήποτε συνδυασμό διαφορών ίσο ή μεγαλύτερο του 6), αλλιώς περνά η Φενέρ. Μπλέξιμο, αλλά για κάτι τέτοια… αξίζουν οι όμιλοι.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ανεξαρτήτως του άλλου αγώνα, αν η Τσιμπόνα κερδίσει με 4 πόντους και άνω προκρίνεται, η Βιλερμπάν και η Φενέρ με νίκη προκρίνονται σίγουρα, ενώ η Ζαλγκίρις προκρίνεται σίγουρα αν κερδίσει με 7 πόντους και άνω.
by Rasheed.
13 σχόλια:
ο μίλος είναι παιχταράς αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι γεννημένος το 1987! σε αυτήν την ηλικία είναι λογικό μερικές φορές να τα κάνει μαντάρα και να μην μπορεί να διαχειριστεί το βάρος των τελευταίων επιθέσεων. το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι ότι χάνει τις τελευταίες επιθέσεις. το πρόβλημα είναι ότι παίρνει μονίμως τις τελευταίες επιθέσεις. δεν ξέρω αν τις παίρνει κατόπιν σχεδιασμού ή όχι, αλλά και στις δυο περιπτώσεις φταίει το προπονητικό τιμ. είτε γιατί σχεδιάζει λάθος τις τελευταίες επιθέσεις, είτε γιατί αδυνατεί να τον πειθαρχήσει αγωνιστικά. ξαναλέω ότι δεν είναι ούτε 23 ετών και είναι φυσιολογικό η τρέλα και το πάθος του να το οδηγούν κάποιες φορές ένα βήμα πιο βαθιά από εκεί που "πατάει".
X.: Ξέρουμε ότι δεν είναι σχεδιασμός, αφού τις περισσότερες φορές τον ακούμε. Όσο για το αν και πάλι φταίει το τιμ, ο πλέι μέικερ παίρνει πάντα πρώτος την μπάλα σε κάθε επίθεση. Κάθε επίθεση είναι στη διακριτική του ευχέρεια αν θα πάει σε άλλον παίκτη. Δεν μπορεί κανείς να του κάνει κάτι στο τέλος. Το θέμα είναι ότι ο Τεόντοσιτς μοιάζει να θολώνει και να μην κάνει καν την επίθεση που θέλει. Απλά στο τέλος πετάει την μπάλα για να μην του μείνει στα χέρια.
Rasheed.
Καλημέρα! Επιτέλους μετά από καιρό μπορώ να πω ότι πραγματικά ευχαριστήθηκα ένα αγώνα μπάσκετ της ομάδας μου (ΟΣΦΠ)! Υψηλό σκορ, θεαματικά καρφώματα, ίσως η τάπα της χρονιάς της Ευρωλίγκα του Nachbar στον Μπουρούση, αρκετά τρίποντα, no-look πάσες laser & τρομερή απόδοση 3 παικτών (Milos, Josh, Linas) σε συνδυασμό με νίκη στην παράταση στον πιο κρίσιμο εκτός έδρας αγώνα έως τώρα! Τι παραπάνω να ζητήσει κανείς??
Επίσης, θα ήθελα να υπογραμμίσω κάτι για την εξωγήινη απόδοση του Teodosic. Εκτός του ελαφρυντικού της ηλικίας (κατά τον Χ.) παρότι δεν είμαι σύνφωνος 100% με αυτή τη λογική, θα πρέπει να σκεφτούμε ότι ουσιαστικά η ομάδα είχε μείνει με μόνο 1 (!!) καθαρόμαιμο & ετοιμοπόλεμο play-maker σε αυτόν τον τόσο σημαντικό αγώνα: Παπαλουκάς τραυματίας, Σλούκας εκτός αποστολής, Πενν φυσικά ανέτοιμος από όλες τις απόψεις. Όσον αφορά τα 2άρια μας, τα οποία κατά συνθήκη μπορούν να καταβάσουν μπάλα o Beverley στο μυαλό μου δεν θεωρείται ουτε γι'αστείο point guard & o Halperin ήταν χθες εκτός κλίματος εντελώς και δεν μπορούσε να τριπλάρει χωρίς να του κλέψουν την μπάλα! Οπότε εκτός από το ψυχολογικό μέρος της υπόθεσης, ο Milos είχε, φυσικά, να αντιμετωπίσει και τον παράγοντα κούραση και τα κατάφερε και με το παραπάνω!! Τέτοιου είδους εμφανίσεις δείχνουν γιατί αυτός είναι ο ηγέτης του Ολυμπιακού του αύριο (γιατί όχι και του σήμερα?)...
Κλείνοντας, να εκφράσω την πεποίθησή μου πως όταν δέσει ο Πενν με την ομάδα, θα μπορούμε να μιλάμε για μια ομάδα η οποία έχει την δυνατότητα να σηκώσει όλες τις κούπες όχι μόνο στα χαρτιά, αλλά και στον αγωνιστικό χώρο.
ΥΓ: Για να είμαι δίκαιος με τον Γιαννάκη, οφείλω να ομολογήσω ότι έκανε έναν καλό αγώνα χθες.
ΥΓ2: Ομάδα με τους 2 καλύτερους παίχτες στο 1-on-1 (Josh - Linas) και τον πιο δυνατό παίχτη στη ρακέτα (Big Sofo) στην Ευρώπη ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να είναι εύστοχη από την γραμμή των ελευθέρων βολών. αλλιώς χάνει το τεράστιο πλεονέκτημα που της προσδίδουν οι προαναφερθέντες. Είναι κρίμα τέτοια χάλια στις βολές, ρε παιδιά...
Υπερβολή.
Το βίντεο των τελευταίων λεπτών βρίσκεται εδώ (http://www.youtube.com/watch?v=PuqN_qlKRMc). Από το 5:00 και μετά είναι η τελευταία επίθεση του Ολυμπιακού. Πείτε μου παρακαλώ τι κάνει λάθος ο Τεόντοσιτς. Παίρνει ένα σκριν από το Βούισιτς και πάει αριστερά. Ο Κροάτης όμως ρολάρει αργά και μένει έξω από τη γραμμή του τριπόντου όση ώρα μπορεί να του περάσει πάσα (και δεν του περνάει πάσα). Κλείνεται και πάει πάλι έξω, ο Βούισιτς στο λόου ποστ. Περιμένει τον Κροάτη, που βγαίνει για σκριν αλλά γυρίζει πολύ νωρίς, χωρίς να κάνει σκριν και χωρίς να προσφέρει καθαρή γραμμή πάσας. Οι 2 παίχτες της Εφές κλείνουν υποδειγματικά, αναγκάζοντας τον Τεόντοσιτς να μείνει εκτός της γραμμής του τριπόντου. Κάπου εκεί τελειώνει ο χρόνος και σουτάρει airball.
Δίνω δίκιο στον Τεόντοσιτς, για τη μη πάσα και για το σουτ. Ο Βούισιτς δε βοηθά στη φάση για να λάβει καλή πάσα. Οι υπόλοιποι 3 είναι εκτός τελευταίας επίθεσης. Επίσης, είναι ο καλύτερος σουτέρ μας για χθες το βράδυ. Πού να δώσει; Στον υπό του μηδενός Χαλπερίν ή στον άστοχο από τα 6.25 Κλέιζα;
Δίνω συγχαρητήρια στο παληκάρι που μας κράτησε μέσα στο ματς. Έχει κάνει ασίστ και τρίποντα υπερ-βοηθητικά. Μαζί με τον Τσίλντρες, οι καλύτεροι παίχτες χθες το βράδυ.
Η σημερινή γκρίνια είναι για τη γραμμή των ψηλών μας. Βούισιτς, Μπουρούσης και Μαυροκεφαλίδης προσέφεραν ελάχιστη βοήθεια, με τον Κροάτη να βάζει μερικά πολύ σημαντικά χουκ στο τέλος και τον Μπουρούση να σε κάνει να απορείς με την παρούσα φόρμα του. Όσο για τον Σχορτσανίτη, μου έκανε εντύπωση που ο Γιαννάκης δεν τον χρησιμοποίησε καθόλου στην τελευταία περίοδο ενώ είχε μόνο 2 φάουλ. Αν δεν είχε κάποιο μικροτραυματισμό, λάθος του προπονητή μας.
Ωριμάζει καταπληκτικά ο ΤΖΟΣ.
Κι όμως, έχει δίκιο ο φίλος Stefanos. Παρατηρώντας προσεκτικά τη φάση, νομίζω πως ο Τεόντοσιτς ψάχνει καθ' όλη τη διάρκεια της επίθεσης τρόπο να περάσει τη μπάλα στο Βούισιτς, σε θέση που ο τελευταίος να μπορεί να γυρίσει με χουκ. Λογικά αυτή θα ήταν και η εντολή του Γιαννάκη, η μπάλα στον Βούισιτς. Κάνουν το πρώτο pic'n roll, δε βγαίνει, και μετά κάνουν και δεύτερο με τον ίδιο τρόπο - ούτε το ένα ούτε το άλλο εκτελούνται καλά.
Το σύστημα δε βγαίνει, και επιπλέον οι υπόλοιποι παίκτες είναι όντως εκτός επίθεσης (ο δε Τσίλντρες γεμίζει και τη ρακέτα σε κάποια σημεία, κακώς μου φαίνεται, δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τον Βούισιτς). Δε θέλω να πω το μακρύ μου και το κοντό μου για το σύστημα που κατά πάσα πιθανότητα επιλέχτηκε (μπάλα στο Βούισιτς, οι υπόλοιποι μακριά κοκ), αλλά κι εγώ θα αθώωνα τον Τεόντοσιτς. Και του αναγνωρίζω το θάρρος να μη δώσει την πάσα στον Βούισιτς εφόσον ο Κροάτης δε θα μπορεί να την αξιοποιήσει καλά (τι να την κάνει στο τρίποντο ή στο πλάι έξω από τη ρακέτα), αλλά να πάρει αυτός την ευθύνη, ενώ από την αρχή της φάσης προσπαθεί να δώσει την πάσα. Μόνο που όφειλε να βρει στεφάνη για να μην καταδικάσει το rebound, αλλά και πάλι,τέτοια ώρα τέτοια λόγια.
arisff
και αυτό είναι ένα πρόβλημα που καλείται να λύσει το προπονητικό τιμ, και ξαναλέω ότι οι ευθύνες του για τη μη λύση του αυξάνοντας όταν μιλάμε για έναν πολύ νέο παίκτη όπως ο μίλος.
εξάλλου, δεν καταλαβαίνω γιατί η μπάλα στις τελευταίες επιθέσεις πρέπει να πηγαίνει στο μίλος και να μην πηγαίνει στον πραγματικό πλέυ μέικερ της ομάδας, τον παπαλουκά. κι δε μιλάω φυσικά για χθες, αλλά για τις προηγούμενες φορές που ο ολυμπιακός χρειάστηκε σκορ στην τελευταία επίθεση.
υπάρχει μια γνωστή και ωραία παροιμία που λέει ότι " δουλειά δεν είχε ο διάολος μ@μούσε τα παιδιά του". νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα στους εμπλεκόμενους οπαδούς της αεκ
Μακάρι να περάσει και η ομάδα του Αμαρουσίου στο Top-16, ώστε να έχουμε ως χώρα 3 ομάδες σε αυτό το υψηλό επίπεδο....
Παιδιά όποτε κολλάει η μπάλα στον άσο, φταίει πάντα ο άσος, οχι οι υπόλοιποι. Γι' αυτό είναι ελάχιστοι οι καλοί πλέι μέικερ. Και όταν κάποιος χάνει μια επίθεση, φταίει αυτός, όχι οι άλλοι, ούτε ο καιρός.
Ο πλέι μέικερ παίζει για να βρίσκει λύσεις, όχι για να πνίγεται σε μια κουταλιά νερό όταν δεν βγαίνει αυτό που έχει στο κεφάλι του. Δεν είναι σέντερ που αν πάρει την μπάλα στο τρίποντο φταίει αυτός που του την έδωσε. Είναι το κεφάλι της ομάδας. Οφείλει να έχει καλή επιλογή, αλλιώς ευθύνεται μόνο αυτός. Το μπάσκετ, παρά τη δημοφιλή αντίθετη άποψη, είναι άθλημα που ξεκινά και τελειώνει στον άσο, ιδίως στην Ευρώπη.
Rasheed.
Rasheed πάνω κάτω δίκιο έχεις, όμως στην προκειμένη περίπτωση το να δώσει ο Τεόντοσιτς τη μπάλα στο Βούισιτς σε άβολη θέση δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν μια καλή επιλογή "άσσου". Όλα ξεκινάνε από αυτόν, αλλά δε σημαίνει ότι μπορεί να φτιάξει και παιχνίδι μόνος του. Συμφωνώ 100% στην άποψη που θέλει τον άσσο ειδικά στην Ευρώπη να έχει τόσο σημαντική θεση. Ωστόσο, αν η υπόλοιπη ομάδα σε μια φάση δεν τραβήξει, μόνο η ατομική προσπάθεια μένει ως λύση - μάλλον διαφωνούμε σε αυτό.
Επίσης, είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν ήταν δικό του το "πλάνο" στο μυαλό του, αλλά ξεκάθαρες εντολές Γιαννάκη: "Pic 'n roll με το Βούισιτς, η μπάλα μέσα, οι υπόλοιποι μακριά". Προσπάθησαν να το βγάλουν, δε βγήκε,ξαναπροσπάθησαν,πάλι τα ίδια.
Τώρα από 'κει και πέρα υποθέτω ότι λες "εφόσον δε βγήκε, να δοκίμαζε κάτι άλλο, ως άσσος που είναι πρέπει να βρει λύση". Νομίζω κάπου εκεί είναι η διαφορά του Τεόντοσιτς από τον... Γιασικεβίτσιους. Ή τον Παπαλουκά. Νομίζω πως είναι λίγο άδικο για τον Τεόντοσιτς να τον συγκρίνουμε με άσσους που υπήρξαν οι κορυφαίοι στην Ευρώπη, έχουν άπειρες μεγάλες παραστάσεις και λοιπά και λοιπά. Τέλος πάντων, καλό είναι να συγκρίνεσαι με τους καλύτερους, αλλά δε νομίζω πως ακόμη κι αυτοί είχαν τόση άνεση όταν ήταν 23 χρονών...
arisff
@stefanos, Aris
Bλέποντας τη φάση ξανά νομίζω πως η εντολή είναι πικ ν ρολ με Βούισιτς και είναι πολύ πιθανό να είναι σχεδιασμένο διπλό δηλ. να γίνει το πρώτο δήθεν δεν βγαίνει και αμέσως δεύτερο όπου όμως θα εκτελεστεί και αυτό γιατί ο Βούισιτς μόλις δίνει σκρίν πάει προς τα μέσα πολύ αργά σα να ξέρει πως δεν θα πάρει πάσα νομίζω όμως ότι το κάνει υπερβολικά φανερό μετά πάει για το δεύτερο και στην ουσία δεν δίνει καν σκριν φεύγει αμέσως μέσα και ο Τεόντοσιτς κρεμιέται πιέζετε έντονα από το παίκτη του και πλησιάζει και ο Τούρκος ψηλός να τον στριμώξουν στη πλάγια γραμμή όμως καταφέρνει και περνά με τη ντριπλα το παίκτη του και αναφορικά με τη πάσα στο Βούισιτς νομίζω πως την έχει εκεί επιλέγει ξαφνικά σούτ (ίσως δεν είναι σίγουρος πια για το χρόνο) πάντως η πάσα γινόταν
Όποιος υποστηρίζει τις επιλογές του Τεόντοσιτς στα τελευταία δευτερόλεπτα προφανώς δεν τον έχει δει τον παίκτη, δεν τον έχει προσέξει. Ο Μίλος στα τελευταία δευτερόλεπτα κολλάει και κάνει κακά σουτ. Εδώ πόσες φορές τον έχουμε δει στο τέλος δεκαλέπτων να πετάει την μπάλα από το κέντρο ενώ μπορεί να θέλει ακόμα 4-5 δεύτερα;; Κάτι παθαίνει το παιδί μόλις περάσουμε στα μονοψήφια δευτερόλεπτα, δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε ούτε να του ασκήσουμε κριτική. Είναι πρόβλημα αυτό, μακάρι να το διορθώσει.
Πάντως με μια αντίστοιχη "πάσα στον ψηλό μετά το pick'n'roll ό,τι και να γίνει" ενέργεια, βρεθήκαμε με το Βούισιτς να σουτάρει τρίποντο στην πιο κρίσιμη φάση του περσινού ημιτελικού με τον ΠΑΟ στο Βερολίνο. Ο Βούισιτς, που δεν έχει εκτελέσει τρίποντο ούτε σε φιλικό με τη διαφορά στο +40...
Εγώ θέλω φέτος, λοιπόν, αν ξαναγίνει αυτό, να εκτελέσει ο άσσος παρά οτιδήποτε άλλο.
Όσο για τον Μίλος, και εγώ πιστεύω ότι θα γίνει αφρός, όμως θέλει πολύ χρόνο και υπομονή, όπως όλες οι μεταβάσεις από το πολύ καλό στο άψογο. Εδώ θα είμαστε να τον παρακολουθούμε και να τον κρίνουμε. Μια τέτοια συζήτηση σήμερα είναι απλά φιλολογική.
Δημοσίευση σχολίου