Γράφαμε τον προηγούμενο μήνα ότι οι δύο ελληνικές ομάδες θέλουν μία εντός έδρας νίκη για να προκριθούν και ήδη ο Άρης μας άκουσε και έκανε αυτό που έπρεπε παίρνοντας το εισιτήριο για την επόμενη φάση. Οι «κίτρινοι» κέρδισαν τη Ζαντάρ στο Αλεξάνδρειο, εξαργύρωσαν με τον καλύτερο τρόπο τη νίκη τους στην Κροατία την 1η αγωνιστική και πλέον περιμένουν τη συνέχεια της διοργάνωσης.
Ο Πανελλήνιος, απ’ την άλλη, έχασε στην Ισπανία από την Γκραν Κανάρια και θα περιμένει το εντός έδρας παιχνίδι με την Νανσί στην Κυψέλη για να προκριθεί. Είχα πει τότε «δεν μπορώ να σκεφτώ πώς μπορεί να χάσει με 30 πόντους» ο Πανελλήνιος. Πράγματι, το ματς πήγε ψηλά, αλλά οι «Ολυμπιονίκες» ήλεγχαν τη διαφορά συνεχώς. Ο Πανελλήνιος είδε ότι δεν το είχε το παιχνίδι (αφού ήταν κακός στην επίθεση και έμενε κοντά στο σκορ με σπασμωδικές κινήσεις) και μετά από ένα σημείο έκανε συντήρηση κοιτώντας περισσότερο τη διαφορά, παρά προσπαθώντας να παλέψει για τη νίκη, η οποία μάλλον ήταν χαμένη. Η Γκραν Κανάρια πήγε στο +20 με 5 λεπτά να απομένουν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πήγε πάνω από τους 25 (έφτασε τόσους στο 39΄, αλλά αμέσως έπεσε στους 22). Πλέον, ο Πανελλήνιος θέλει τη νίκη επί της Νανσί για να προκριθεί (ως πρώτος μάλιστα) από τον όμιλο και, μεταξύ μας, θα είναι άξιος της μοίρας του αν δεν την πάρει εντός έδρας, παρότι το ματς θα είναι δύσκολο, αφού η Νανσί θα παίζει την πρόκριση κι αυτή. Βέβαια, ο Πανελλήνιος την είχε κερδίσει και στη Γαλλία.
Η συνέχεια δεν θα είναι εύκολη για κανέναν. Ο Πανελλήνιος ξέρει ήδη ότι αν προκριθεί θα προκριθεί ως πρώτος, οπότε θα αντιμετωπίσει (σίγουρα) την Μπιλμπάο, μία από τις Μπενετόν, Ερυθρό Αστέρα (είναι ισόβαθμες και παίζουν μεταξύ τους, στον Πανελλήνιο πάει ο χαμένος) και μία από τις Μπαμπέργκ, Μπιέλα και Νίμπουργκ (πιο πιθανό τη Νίμπουργκ, με βάση τη βαθμολογία και την τελευταία αγωνιστική). Δεν είναι εύκολος όμιλος, αλλά μία από τις δύο πρώτες θέσεις είναι στις δυνατότητες του Πανελληνίου, εφόσον σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και προκριθεί.
Ο Άρης, τώρα, αν κερδίσει στο Ισραήλ την Χαποέλ ή χάσει με λιγότερους από 4 πόντους, θα είναι 1ος στον όμιλο. Σε αυτή την περίπτωση θα βρεθεί σε όμιλο με την Άλμπα Βερολίνου (σίγουρα), μία από τις Λε Μαν, Τριούμφ ή Χέμοφαρμ (η τελευταία εξαρτάται από το αποτέλεσμα της πρώτης με την αδιάφορη Βαλένθια), και μία από τις Ούνικς Καζάν και Μπανταλόνα (παίζουν μεταξύ τους, στο πρώτο ματς η Ούνικς είχε κερδίσει στην Ισπανία, ο Άρης παίρνει τον ηττημένο).
Αν ο Άρης χάσει στο Ισραήλ με περισσότερους από 4 πόντους, τότε τερματίζει 2ος στον όμιλο. Σε αυτή την περίπτωση, θα βρεθεί σε όμιλο με την Βαλένθια (σίγουρα), μία από τις Ούνικς Καζάν και Μπανταλόνα (τη νικήτρια του αγώνα της 6ης αγωνιστικής) και μία από τις Γαλατάσαραï, Τέραμο και Άζοβμας (έχουν όλες 2-3 αυτή τη στιγμή).
Μικρές οι διαφορές, αν και το πρώτο σενάριο φαντάζει καλύτερο. Μέχρι στιγμής, Βαλένθια και Ούνικς Καζάν είναι οι δύο από τις τρεις αήττητες ομάδες της διοργάνωσης (η τρίτη είναι η Μπιλμπάο που θα πάει στον Πανελλήνιο). Αν οι Ρώσοι κερδίσουν την Μπανταλόνα στην έδρα τους, τότε ο Άρης πέφτει σε όμιλο με τις δύο αήττητες ομάδες της διοργάνωσης. Αυτό δεν λέει κάτι ουσιαστικά, απλά ανεβάζει τον πήχη, αφού δείχνει τη δύναμη και τη φόρμα των ομάδων, που η μία θα έχει περάσει αήττητη από όμιλο με Λε Μαν, Τριούμφ, Χέμοφαρμ (η Βαλένθια) και η άλλη (η Ούνικς) από όμιλο με Μπανταλόνα, Μπεσίκτας και Βόννη. Όλα αυτά αν η Ούνικς πάρει ξανά την Μπανταλόνα, όπως έκανε στην Ισπανία.
Θεωρώ ότι η Άλμπα είναι καλύτερος αντίπαλος (και ο συγκεκριμένος όμιλος λίγο πιο βατός, αν και αμφότεροι οι όμιλοι φαντάζουν δύσκολοι), που σημαίνει ότι αν τη θέλει ο Άρης, πρέπει να κερδίσει στο Ισραήλ. Πάντως, ο Άρης έχει μεγάλα σχέδια για τη σεζόν και θα πρέπει να μπορεί να το αποδείξει και στα δύσκολα.
Στο Αλεξάνδρειο, η Ζαντάρ ήξερε ότι έπαιζε το τελευταίο της χαρτί για την πρόκριση (έχει μειονέκτημα σε περίπτωση ισοβαθμίας με την Χαποέλ), οπότε πούλησε πολύ ακριβά το τομάρι της. Όμως, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έμεινε κάτω από τους 70 πόντους (πολύ καλή η άμυνα του Άρη) και ότι από την αρχή του δευτέρου δεκαλέπτου (και το 21-25) δεν προηγήθηκε ξανά. Μετά το 41-41 ακολούθησε ένα 21-7 για τον Άρη, που ουσιαστικά αυτό έκρινε το ματς. Πάντως, ο Άρης δεν μπόρεσε να κρατήσει το ίδιο υψηλό επίπεδο απόδοσης και στην τελευταία περίοδο, με αποτέλεσμα το ματς να γίνει ντέρμπι στο τέλος, αν και ο έλεγχος ήταν πάντα στην πλευρά του Άρη. Είδαμε για πρώτη φορά στο παρκέ τα δύο νέα αποκτήματα των «κιτρίνων», που μπορεί να είναι ακόμη «ξένα σώματα» στην ομάδα, αφού δεν ξέρουν καλά καλά ούτε τα συστήματα, όμως έπαιξαν από 14 λεπτά και έδειξαν κάποια από αυτά που θα δούμε.
Ο Πάουνιτς δικαίωσε απόλυτα το… «δεν τον ενδιαφέρει αν θα κάνει 1, 2 ή 10 σουτ» που λέγαμε αφού δεν πήρε ούτε ένα εντός παιδιάς σουτ στο ματς. Ο Λάμποβιτς ζητά την μπάλα περισσότερο, ο Άρης ήδη έδειξε διάθεση να τον τροφοδοτεί, ενώ όπως φάνηκε η μπάλα θα περνά πολύ από τα χέρια και των δύο. Οι δυο τους κέρδισαν 8 φάουλ από τα 22 που πήρε όλος ο Άρης. Τυχαίο ή όχι, στο πρώτο ματς του Πάουνιτς είδαμε για πρώτη φορά μετά τον αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού (που έγινε 24 Οκτωβρίου, δηλαδή 73 ημέρες νωρίτερα) Μάιλς και Κλαρκ να έχουν αμφότεροι διψήφιο αριθμό πόντων. Μεσολάβησαν 9 αγώνες πρωταθλήματος και 4 αγώνες για το Eurocup. Προφανώς, βέβαια, ήταν και η πρώτη φορά (γενικά) που Μάιλς, Κλαρκ και Ρίτσαρντσον είχαν και οι τρεις διψήφιο αριθμό πόντων (και μπορούμε να βάλουμε σε αυτό και τον Χατζηβρέττα για να συμπληρωθεί όλη η περιφέρεια!).
by Rasheed.
Ο Πανελλήνιος, απ’ την άλλη, έχασε στην Ισπανία από την Γκραν Κανάρια και θα περιμένει το εντός έδρας παιχνίδι με την Νανσί στην Κυψέλη για να προκριθεί. Είχα πει τότε «δεν μπορώ να σκεφτώ πώς μπορεί να χάσει με 30 πόντους» ο Πανελλήνιος. Πράγματι, το ματς πήγε ψηλά, αλλά οι «Ολυμπιονίκες» ήλεγχαν τη διαφορά συνεχώς. Ο Πανελλήνιος είδε ότι δεν το είχε το παιχνίδι (αφού ήταν κακός στην επίθεση και έμενε κοντά στο σκορ με σπασμωδικές κινήσεις) και μετά από ένα σημείο έκανε συντήρηση κοιτώντας περισσότερο τη διαφορά, παρά προσπαθώντας να παλέψει για τη νίκη, η οποία μάλλον ήταν χαμένη. Η Γκραν Κανάρια πήγε στο +20 με 5 λεπτά να απομένουν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πήγε πάνω από τους 25 (έφτασε τόσους στο 39΄, αλλά αμέσως έπεσε στους 22). Πλέον, ο Πανελλήνιος θέλει τη νίκη επί της Νανσί για να προκριθεί (ως πρώτος μάλιστα) από τον όμιλο και, μεταξύ μας, θα είναι άξιος της μοίρας του αν δεν την πάρει εντός έδρας, παρότι το ματς θα είναι δύσκολο, αφού η Νανσί θα παίζει την πρόκριση κι αυτή. Βέβαια, ο Πανελλήνιος την είχε κερδίσει και στη Γαλλία.
Η συνέχεια δεν θα είναι εύκολη για κανέναν. Ο Πανελλήνιος ξέρει ήδη ότι αν προκριθεί θα προκριθεί ως πρώτος, οπότε θα αντιμετωπίσει (σίγουρα) την Μπιλμπάο, μία από τις Μπενετόν, Ερυθρό Αστέρα (είναι ισόβαθμες και παίζουν μεταξύ τους, στον Πανελλήνιο πάει ο χαμένος) και μία από τις Μπαμπέργκ, Μπιέλα και Νίμπουργκ (πιο πιθανό τη Νίμπουργκ, με βάση τη βαθμολογία και την τελευταία αγωνιστική). Δεν είναι εύκολος όμιλος, αλλά μία από τις δύο πρώτες θέσεις είναι στις δυνατότητες του Πανελληνίου, εφόσον σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και προκριθεί.
Ο Άρης, τώρα, αν κερδίσει στο Ισραήλ την Χαποέλ ή χάσει με λιγότερους από 4 πόντους, θα είναι 1ος στον όμιλο. Σε αυτή την περίπτωση θα βρεθεί σε όμιλο με την Άλμπα Βερολίνου (σίγουρα), μία από τις Λε Μαν, Τριούμφ ή Χέμοφαρμ (η τελευταία εξαρτάται από το αποτέλεσμα της πρώτης με την αδιάφορη Βαλένθια), και μία από τις Ούνικς Καζάν και Μπανταλόνα (παίζουν μεταξύ τους, στο πρώτο ματς η Ούνικς είχε κερδίσει στην Ισπανία, ο Άρης παίρνει τον ηττημένο).
Αν ο Άρης χάσει στο Ισραήλ με περισσότερους από 4 πόντους, τότε τερματίζει 2ος στον όμιλο. Σε αυτή την περίπτωση, θα βρεθεί σε όμιλο με την Βαλένθια (σίγουρα), μία από τις Ούνικς Καζάν και Μπανταλόνα (τη νικήτρια του αγώνα της 6ης αγωνιστικής) και μία από τις Γαλατάσαραï, Τέραμο και Άζοβμας (έχουν όλες 2-3 αυτή τη στιγμή).
Μικρές οι διαφορές, αν και το πρώτο σενάριο φαντάζει καλύτερο. Μέχρι στιγμής, Βαλένθια και Ούνικς Καζάν είναι οι δύο από τις τρεις αήττητες ομάδες της διοργάνωσης (η τρίτη είναι η Μπιλμπάο που θα πάει στον Πανελλήνιο). Αν οι Ρώσοι κερδίσουν την Μπανταλόνα στην έδρα τους, τότε ο Άρης πέφτει σε όμιλο με τις δύο αήττητες ομάδες της διοργάνωσης. Αυτό δεν λέει κάτι ουσιαστικά, απλά ανεβάζει τον πήχη, αφού δείχνει τη δύναμη και τη φόρμα των ομάδων, που η μία θα έχει περάσει αήττητη από όμιλο με Λε Μαν, Τριούμφ, Χέμοφαρμ (η Βαλένθια) και η άλλη (η Ούνικς) από όμιλο με Μπανταλόνα, Μπεσίκτας και Βόννη. Όλα αυτά αν η Ούνικς πάρει ξανά την Μπανταλόνα, όπως έκανε στην Ισπανία.
Θεωρώ ότι η Άλμπα είναι καλύτερος αντίπαλος (και ο συγκεκριμένος όμιλος λίγο πιο βατός, αν και αμφότεροι οι όμιλοι φαντάζουν δύσκολοι), που σημαίνει ότι αν τη θέλει ο Άρης, πρέπει να κερδίσει στο Ισραήλ. Πάντως, ο Άρης έχει μεγάλα σχέδια για τη σεζόν και θα πρέπει να μπορεί να το αποδείξει και στα δύσκολα.
Στο Αλεξάνδρειο, η Ζαντάρ ήξερε ότι έπαιζε το τελευταίο της χαρτί για την πρόκριση (έχει μειονέκτημα σε περίπτωση ισοβαθμίας με την Χαποέλ), οπότε πούλησε πολύ ακριβά το τομάρι της. Όμως, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έμεινε κάτω από τους 70 πόντους (πολύ καλή η άμυνα του Άρη) και ότι από την αρχή του δευτέρου δεκαλέπτου (και το 21-25) δεν προηγήθηκε ξανά. Μετά το 41-41 ακολούθησε ένα 21-7 για τον Άρη, που ουσιαστικά αυτό έκρινε το ματς. Πάντως, ο Άρης δεν μπόρεσε να κρατήσει το ίδιο υψηλό επίπεδο απόδοσης και στην τελευταία περίοδο, με αποτέλεσμα το ματς να γίνει ντέρμπι στο τέλος, αν και ο έλεγχος ήταν πάντα στην πλευρά του Άρη. Είδαμε για πρώτη φορά στο παρκέ τα δύο νέα αποκτήματα των «κιτρίνων», που μπορεί να είναι ακόμη «ξένα σώματα» στην ομάδα, αφού δεν ξέρουν καλά καλά ούτε τα συστήματα, όμως έπαιξαν από 14 λεπτά και έδειξαν κάποια από αυτά που θα δούμε.
Ο Πάουνιτς δικαίωσε απόλυτα το… «δεν τον ενδιαφέρει αν θα κάνει 1, 2 ή 10 σουτ» που λέγαμε αφού δεν πήρε ούτε ένα εντός παιδιάς σουτ στο ματς. Ο Λάμποβιτς ζητά την μπάλα περισσότερο, ο Άρης ήδη έδειξε διάθεση να τον τροφοδοτεί, ενώ όπως φάνηκε η μπάλα θα περνά πολύ από τα χέρια και των δύο. Οι δυο τους κέρδισαν 8 φάουλ από τα 22 που πήρε όλος ο Άρης. Τυχαίο ή όχι, στο πρώτο ματς του Πάουνιτς είδαμε για πρώτη φορά μετά τον αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού (που έγινε 24 Οκτωβρίου, δηλαδή 73 ημέρες νωρίτερα) Μάιλς και Κλαρκ να έχουν αμφότεροι διψήφιο αριθμό πόντων. Μεσολάβησαν 9 αγώνες πρωταθλήματος και 4 αγώνες για το Eurocup. Προφανώς, βέβαια, ήταν και η πρώτη φορά (γενικά) που Μάιλς, Κλαρκ και Ρίτσαρντσον είχαν και οι τρεις διψήφιο αριθμό πόντων (και μπορούμε να βάλουμε σε αυτό και τον Χατζηβρέττα για να συμπληρωθεί όλη η περιφέρεια!).
by Rasheed.
5 σχόλια:
Τελικά η ομάδα του Αρη παιζει πολυ πολυ καλυτερα χωρις τον Ντιξον.
Οσο για τον Πανελλήνιο,αν δεν κερδισει,ειναι αξια της μοιρας της.
Πάντως και οι δύο ομάδες αν προκριθουν πρεπει να παρουν αποφαση πως πρεπει να κανουν νικες (και να παρουν και διαφορα)εναντι μεγαλων ομάδων αν θελουν να κερδισουν το Eurocup:Χωρις να βρεξεις ποδια,ψάρια στην τελική δεν πιάνεις.
Xthes eida diathesi stin amuna apo ton Ari. Opos episis kai ston agona stin Larisa. Kati pou eleipe oso itan o Dixon stin omada. Telika arkei enas paiktis pou den exei diathesi stin amuna gia na katastrepsei kai tin diathesi ton upoloipon.
Νομίζω πως τα νεκρά διαστήματα του Άρη συνδυάζονται με Κλαρκ στο τιμόνι και όχι με Miles. Και χτες, και με τη Λάρισα, το ίδιο έγινε. Και μάλιστα σε αντίστοιχο χρονικό σημείο.
Θέλω να πιστεύω πως θα γίνει καλύτερη διαχείριση στον άσσο από 'δω και πέρα και να μπει λίγο στο rotation και ο Αργυρόπουλος. Χτές αν δεν κάνω λάθος δεν έπαιξε καθόλου. Δεν είναι και ο πιο ταλαντούχος παίκτης του κόσμου, αλλά αν μη τι άλλο τα βασικά της οργάνωσης τα κατέχει.
Μετά και το χτεσινό ματς, ο Λάμποβιτς τι θέση παίζει; Τεσσάρι ή πεντάρι;
arisff
Αυτό το οποίο θα ήθελα να δω στο παιχνίδι του Άρη είναι ακόμα περισσότερους αυτοματισμούς στην επίθεση, ακόμα λιγότερα τρίποντα και, επιτέλους, έλεγχο των ριμπάουντ.
Δεν θεωρώ το παιχνίδι του Άρη με την Ζαντάρ ενδεικτικό.
Δεν πείθομαι ότι ο Ντίξον ήταν το πρόβλημα. Εξάλλου ο Άρης αντιμετώπιζε πρόβλημα και πριν τον Ντίξον.
@Aris
Ο Λάμποβιτς νομίζω ότι παίζει και 4 και 5. Εμένα στο στυλ μου θυμίζει κάτι από τον Ντικούδη στα νιάτα του (με ίσως λίγο καλύτερο σου από το Ντικ πάντως).
Δημοσίευση σχολίου