Τα ίδια ζήσαμε πάλι την Κυριακή, στους αγώνες της Α1. Καφρίλα, φανατισμός, αντικείμενα, επισκίασαν ξανά χωρίς λόγο το μπάσκετ, την ώρα που οι «αιώνιοι» έδειχναν ακριβώς τις ίδιες παιδικές ασθένειες που είχαν και πριν τη διακοπή, τα Τρίκαλα υπερέβαλλαν εαυτόν για να νικήσουν τον Ηλυσιακό και ο Κολοσσός έφτασε το Μαρούσι στα όριά του, χάνοντας τη νίκη στις λεπτομέρειες.
Στα Τρίκαλα, οι γηπεδούχοι με τον Γιαπλέ στον πάγκο τους (ο οποίος μοιάζει… σατανικά στον Αγγέλου), μπόρεσαν και ξεπέρασαν τα προβλήματά τους και πήραν σημαντική νίκη. Αν ο Ηλυσιακός είχε κερδίσει και την τρίτη ομάδα με την οποία θα παλέψει για την κατηγορία (έχει ήδη νικήσει με μη αναστρέψιμη διαφορά τον ΓΣ και εκτός έδρας την Καβάλα), τότε αποκτούσε τεράστιο προβάδισμα, έστω κι αν αυτό δεν θα φαινόταν από τώρα στη βαθμολογία.
Τα Τρίκαλα δεν ήταν τελείως διαλυμένα, όπως πολλοί έχουν θεωρήσει τις τελευταίες ημέρες, καθώς είχαν στη διάθεσή τους 4 ξένους (Μπιγκς, Τζιγκάνοβιτς, Ζούπαν, Ντίκελ), ενώ είχαν και Ελληνόπουλα τα οποία ήθελαν να αποδείξουν ότι αξίζουν μιας ευκαιρίας, ευκαιρία που δεν είχαν επί Αγγέλου. Το έκαναν και ο Γκιζογιάννης (κυρίως), αλλά και ο Κατσαρές, που έμεινε στο παρκέ περισσότερη ώρα απ’ όση συνήθως.
Το παιχνίδι ήταν ντέρμπι, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα Τρίκαλα είχαν τον έλεγχο στην περισσότερη διάρκεια του αγώνα. Ο Ηλυσιακός δεν βρήκε ρυθμό, δεν μπόρεσε να ελέγξει τον αγώνα, έναν αγώνα που θα μπορούσε να έχει πάρει, υπό την έννοια ότι σπάνια βρίσκεις τέτοιες ευκαιρίες σε αγώνες παραμονής στον πρώτο γύρο (τη μία ομάδα με υπηρεσιακό προπονητή και χωρίς τους δύο πρώτους, μέχρι τον αγώνα, σκόρερ της). Όμως, τα 24 λάθη του Ηλυσιακού ήταν καθοριστικά, σε ένα ματς που οι ομάδες δεν είχαν μεγάλη διαφορά στις υπόλοιπες στατιστικές κατηγορίες. Ακόμη κι έτσι, ο Ηλυσιακός πάλεψε πολύ στο τέλος, γύρισε στο ματς και ίσως είχε άλλη μοίρα αν ο Καρύδας είχε προσέξει λίγο περισσότερο στο ντράιβ που έκανε με τη διαφορά στους 3 πόντους. Καθοριστική για τα Τρίκαλα η συμβολή του Αποστολίδη που με τα 10 κερδισμένα φάουλ του και τις 10/11 βολές, έδωσε πολλές ανάσες και μεγάλη σιγουριά στην ομάδα του. Η αναμετάδοση του αγώνα παίρνει σίγουρα βραβείο, καθώς έσπρωχνε τον… κακόμοιρο τηλεθεατή κατευθείαν στα βαριά ναρκωτικά, χωρίς καν να περάσει από το στάδιο με εκείνα… που φυτρώνουν στη γη.
Στη Ρόδο, ο Κολοσσός πάλεψε πολύ σκληρά και στάθηκε ως ίσος προς ίσο με το Μαρούσι, όπως είχε κάνει και με τον Άρη. Όμως, δεν μπόρεσε να πάρει τη νίκη και το Μαρούσι έδειξε ξανά πόσο έμπειρο και καλό είναι, κρατώντας το αήττητό του με τους μη «αιώνιους». Το 2-14 που ήρθε μετά το 59-51 για το Μαρούσι έδειξε γιατί η ομάδα του Μπαρτζώκα δεν χάνει ως τώρα. Γιατί σε ένα ματς που δεν της έχει πάει καλά, στο τελευταίο οκτάλεπτο είναι σαν να σβήνονται όσα έγιναν νωρίτερα και το Μαρούσι παίζει πάλι με μυαλό και συγκέντρωση, αλλάζοντας πλήρως τη ροή του αγώνα. Το 0-7 της αρχής της παράτασης ήρθε προς επίρρωση αυτού και το Μαρούσι είναι ακόμη πρώτο φαβορί για την 3η θέση. Υπομονή δύο εβδομάδες για να το δούμε και εναντίον του Πανελληνίου.
Στη Νέα Σμύρνη, ο Παναθηναϊκός αν έχανε θα ενέπιπτε στην κατηγορία του… «ηλίθιου», δηλαδή εκείνου που είδε τι έπαθε ο άμεσος ανταγωνιστής του και πήγε κι έκανε τα ίδια. Παρόλα αυτά, παρότι υποψιασμένοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού, το παιχνίδι κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν, με τον Πανιώνιο να το φτάνει στο ένα σουτ, έστω κι αν αυτό δεν έγινε ποτέ, ελέω του σφυρίγματος περί μεταφοράς μπάλας στο 76-78.
Ο Παναθηναϊκός είχε και πάλι πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, δεν μπόρεσε να ελέγξει το ρυθμό του ματς, τον οποίο ο Πανιώνιος πήγε εκεί που τον βόλευε, ενώ ακόμη κι όταν πέρασε μπροστά και φάνηκε να καθαρίζει τον αγώνα, δέχτηκε ένα από τα συχνά φετινά του σερί 8-0 και το 67-77 έγινε 75-77. Στο αμέσως προηγούμενο σημείο του ματς είχα ουσιαστικά χάσει ο Πανιώνιος τις ελπίδες νίκης που είχε, καθώς άφησε το 64-68 να γίνει 67-77 με αρκετές λανθασμένες επιλογές.
Πάντως, έκανε ελάχιστα λάθη στο παιχνίδι, ενώ συνολικά είχε πολύ σωστές επιλογές στην επίθεση και αυτός είναι ο λόγος που κατάφερε να μείνει κοντά στο σκορ ως το τέλος, παρότι έχασε κατά κράτος τα ριμπάουντ.
Ο Παπανικολάου ήταν πολύ καλός κόντρα στην παλιά του επί σειρά ετών ομάδα, ενώ ο Έρτσεγκ δεν ήρε προσπάθειες, ούτε κατά διάνοια όσες συνήθιζε στα προηγούμενα ματς. Αυτό εν μέρει πιστώνεται στην άμυνα του Παναθηναϊκού, εν μέρει χρεώνεται και στον Πανιώνιο. Τέλος, ο Μάρκοβιτς έκανε ροτέισον 8 παικτών ουσιαστικά. Αυτό από τη μία ίσως του επέτρεψε να κρατήσει ρυθμό ως το τέλος με παίκτες που ξεκάθαρα τους εμπιστεύεται, όμως, απ’ την άλλη ίσως αυτό του κόστισε στο κακό διάστημα της ομάδας του, όταν μίλησε η κόπωση. Πάντως, πήγε το ματς πολύ σωστά και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει.
Απ’ την άλλη, ο Πέκοβιτς ήταν κυρίαρχος, ο Σπανούλης ήταν μεστός στις προσπάθειές του, αλλά έκανε πολλά οργανωτικά λάθη, ενώ η διαφορά στην επίθεση με τον Γιασικεβίτσιους στο παρκέ έχει αρχίσει να φαίνεται τώρα που ο Λιθουανός βρίσκει σταδιακά τα πατήματά του.
Στο Ελληνικό, ο Ολυμπιακός πέρασε ένα αρκετά δύσκολο βράδυ, αλλά δεν ήταν τόσο κακός όσο πιθανότατα υπονοεί το τελικό σκορ. Πιστοί στα όσα εξαγγείλαμε πριν από 10 περίπου ημέρες, η μόνη μας αναφορά στην ομάδα που δημιούργησε τα ντροπιαστικά επεισόδια, θα είναι αυτή για τα επεισόδια και καθόλου αγωνιστική.
Την ώρα που η καφρίλα ξανά έδειχνε ότι δεν έχει όρια στην Ελλάδα (για μία φάση όπου το σωστό θα ήταν η βολή να επαναληφθεί, μιας και ο Τουτζιαράκης μπήκε νωρίτερα στη ρακέτα) και έχουμε φτάσει στο σημείο να μην αντέχουμε άλλο την κατάσταση με τον «αθλητισμό» στην τριτοκοσμική χώρα αυτή (δυστυχώς τριτοκοσμική τη συγκεκριμένη χώρα δεν την κάνουν ούτε μόνο οι οικονομικές δυσκολίες, ούτε μόνο οι κυβερνήσεις της, τεράστιο μερίδιο έχει και ο λαός της), ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο στο παρκέ, αλλά ξανά δεν μπορούσε (ή δεν επεδίωξε) να παίξει περιφερειακή άμυνα.
Δεν είναι δύσκολο να δει κανείς ότι ο Ολυμπιακός έχει στόχο την άμυνα μέσα στη ρακέτα και βάζει σε δεύτερη μοίρα την άμυνα πίσω από τις γραμμές του τριπόντου. Έτσι, εξαναγκάζει τους αντιπάλους του να κάνουν πολλές, εκ πρώτης όψεως, πεταμένες επιθέσεις, αλλά ρισκάρει να δεχτεί πολλά τρίποντα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, όταν ο αντίπαλος βρει ρυθμό και είναι στη μέρα του από το τρίποντο, να μπορεί να μείνει κοντά στο ματς και ο Ολυμπιακός μετά δεν έχει τη διάθεση (ή την ικανότητα) να πιέσει ομαδικά έξω από το τρίποντο.
Η κατάσταση μετά από 3 δεκάλεπτα ήταν χαρακτηριστική: 19-30 τα ριμπάουντ, 11-5 τα λάθη, 1-7 τα κλεψίματα, 11-18 οι ασίστ και στο +8 (για τον Ολυμπιακό) το ματς, ενώ η κυριαρχία αυτή συνεχίστηκε ως το τέλος, σε ένα ματς που ο Ολυμπιακός ουσιαστικά δεν έχασε τον έλεγχο στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά κέρδισε πολύ πιο δύσκολα απ’ όσο θα έπρεπε. Συμφωνώ ότι έγιναν πολλά διαιτητικά λάθη, τα περισσότερα εναντίον του Ολυμπιακού (αδικήθηκαν και οι δύο πάντως, όπως συμβαίνει σε κάθε ματς της Α1 φέτος), με αποκορύφωμα το τρίποντο του Κλέιζα που κακώς δεν μέτρησε (και η απόφαση να πάρει η ΑΕΚ την μπάλα χωρίς να δουν οι διαιτητές το ριπλέι δεν έβγαζε νόημα), αλλά και πάλι το ματς θα έπρεπε να έχει τελειώσει νωρίτερα. Και θα τελείωνε αν ο Ολυμπιακός έπαιζε καλύτερη περιφερειακή άμυνα. Σύμφωνοι, 1-2 τρίποντα ήταν τραβηγμένες προσπάθειες, όμως η αντίπαλη ομάδα είχε καλούς σουτέρ που επιβαλλόταν να προσεχτούν περισσότερο και να μη σουτάρουν μόνοι τους.
Ο Τσίλντρες ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου, ο Τεόντοσιτς έδειξε πώς θα έπρεπε να παίζει κάθε φορά (πώς θα έπρεπε να αποφεύγει τις υπερβολικές προσπάθειες δηλαδή), ενώ ο Κλέιζα ήταν καταπληκτικός σε όλα πλην της υπερβολής του 1/8 από το τρίποντο. Με 25 πόντους, 13 ριμπάουντ, 0 λάθη και 3 ασίστ πάντως, δεν μπορείς να του πεις κάτι. Όσον αφορά το ροτέισον, το μόνο που έχω να πω είναι ότι θα έπρεπε να παίξει ο Γλυνιαδάκης, αφού ο Μπουρούσης ήταν ουσιαστικά αλλού.
Ο Ολυμπιακός έκανε ουσιαστικά ένα κακό δεκάλεπτο επιθετικά και αυτό ήταν το τέταρτο, όπου, παρότι έβαλε 25 πόντους, έχασε πολλές επιθέσεις και έκανε 6 από τα 11 λάθη του στο ματς. Και μια φράση για τον ΜακΓκραθ, ο οποίος αφού δεν είναι πια στο ρόστερ της ΑΕΚ, δεν εμπίπτει στον περιορισμό που έχουμε θέσει. Ο ΜακΓκραθ κατάλαβε κάπου στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου ότι δεν πρόκειται να βγει από το ματς με τίποτα και μετά το παράκανε. Τα 4/11 τρίποντα θα μπορούσαν να είναι 4/8 ή 4/9 (και να έχουν δώσει 2-3 επιθέσεις ακόμη στην ομάδα του), ενώ δεν ξέρω κατά πόσο είναι σωστό να έχεις στο παρκέ στα τελευταία λεπτά παίκτη που από την επόμενη ημέρα δεν θα ανήκει στην ομάδα. Δεν το παίζω έξυπνος, αλλά τα καθοριστικά λάθη τα έκανε ο ΜακΓκραθ, όχι επειδή ήθελε να πουλήσει το ματς, αλλά ίσως επειδή σίγουρα δεν νοιαζόταν όσο οι υπόλοιποι για να το πάρει.
Μετά από 10 αγώνες, η βαθμολογία δείχνει ότι η κατάσταση στην ουρά είναι ανοικτή, όπως και στο 5-12, αλλά αυτό που βλέπουμε είναι ότι Μαρούσι και Πανελλήνιος αν χάσουν την τετράδα θα έχουν μόνο τους εαυτούς τους να κατηγορούν, αφού είναι ήδη 3 νίκες μπροστά και θα πρέπει να μπορούν να διαχειριστούν τη συνέχεια έτσι, ώστε να μείνουν στην τετράδα.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Οι δηλώσεις του Παναγιώτη Γιαννάκη για το μπάσκετ (όχι για το ματς, οι γενικές) μετά τον αγώνα, είναι αξιοσημείωτες και θα πρέπει να προσεχτούν ιδιαίτερα, ιδίως όταν έρχονται από το στόμα του πιο σημαντικού ανθρώπου του μπάσκετ στην ιστορία της Ελλάδας.
Στα Τρίκαλα, οι γηπεδούχοι με τον Γιαπλέ στον πάγκο τους (ο οποίος μοιάζει… σατανικά στον Αγγέλου), μπόρεσαν και ξεπέρασαν τα προβλήματά τους και πήραν σημαντική νίκη. Αν ο Ηλυσιακός είχε κερδίσει και την τρίτη ομάδα με την οποία θα παλέψει για την κατηγορία (έχει ήδη νικήσει με μη αναστρέψιμη διαφορά τον ΓΣ και εκτός έδρας την Καβάλα), τότε αποκτούσε τεράστιο προβάδισμα, έστω κι αν αυτό δεν θα φαινόταν από τώρα στη βαθμολογία.
Τα Τρίκαλα δεν ήταν τελείως διαλυμένα, όπως πολλοί έχουν θεωρήσει τις τελευταίες ημέρες, καθώς είχαν στη διάθεσή τους 4 ξένους (Μπιγκς, Τζιγκάνοβιτς, Ζούπαν, Ντίκελ), ενώ είχαν και Ελληνόπουλα τα οποία ήθελαν να αποδείξουν ότι αξίζουν μιας ευκαιρίας, ευκαιρία που δεν είχαν επί Αγγέλου. Το έκαναν και ο Γκιζογιάννης (κυρίως), αλλά και ο Κατσαρές, που έμεινε στο παρκέ περισσότερη ώρα απ’ όση συνήθως.
Το παιχνίδι ήταν ντέρμπι, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα Τρίκαλα είχαν τον έλεγχο στην περισσότερη διάρκεια του αγώνα. Ο Ηλυσιακός δεν βρήκε ρυθμό, δεν μπόρεσε να ελέγξει τον αγώνα, έναν αγώνα που θα μπορούσε να έχει πάρει, υπό την έννοια ότι σπάνια βρίσκεις τέτοιες ευκαιρίες σε αγώνες παραμονής στον πρώτο γύρο (τη μία ομάδα με υπηρεσιακό προπονητή και χωρίς τους δύο πρώτους, μέχρι τον αγώνα, σκόρερ της). Όμως, τα 24 λάθη του Ηλυσιακού ήταν καθοριστικά, σε ένα ματς που οι ομάδες δεν είχαν μεγάλη διαφορά στις υπόλοιπες στατιστικές κατηγορίες. Ακόμη κι έτσι, ο Ηλυσιακός πάλεψε πολύ στο τέλος, γύρισε στο ματς και ίσως είχε άλλη μοίρα αν ο Καρύδας είχε προσέξει λίγο περισσότερο στο ντράιβ που έκανε με τη διαφορά στους 3 πόντους. Καθοριστική για τα Τρίκαλα η συμβολή του Αποστολίδη που με τα 10 κερδισμένα φάουλ του και τις 10/11 βολές, έδωσε πολλές ανάσες και μεγάλη σιγουριά στην ομάδα του. Η αναμετάδοση του αγώνα παίρνει σίγουρα βραβείο, καθώς έσπρωχνε τον… κακόμοιρο τηλεθεατή κατευθείαν στα βαριά ναρκωτικά, χωρίς καν να περάσει από το στάδιο με εκείνα… που φυτρώνουν στη γη.
Στη Ρόδο, ο Κολοσσός πάλεψε πολύ σκληρά και στάθηκε ως ίσος προς ίσο με το Μαρούσι, όπως είχε κάνει και με τον Άρη. Όμως, δεν μπόρεσε να πάρει τη νίκη και το Μαρούσι έδειξε ξανά πόσο έμπειρο και καλό είναι, κρατώντας το αήττητό του με τους μη «αιώνιους». Το 2-14 που ήρθε μετά το 59-51 για το Μαρούσι έδειξε γιατί η ομάδα του Μπαρτζώκα δεν χάνει ως τώρα. Γιατί σε ένα ματς που δεν της έχει πάει καλά, στο τελευταίο οκτάλεπτο είναι σαν να σβήνονται όσα έγιναν νωρίτερα και το Μαρούσι παίζει πάλι με μυαλό και συγκέντρωση, αλλάζοντας πλήρως τη ροή του αγώνα. Το 0-7 της αρχής της παράτασης ήρθε προς επίρρωση αυτού και το Μαρούσι είναι ακόμη πρώτο φαβορί για την 3η θέση. Υπομονή δύο εβδομάδες για να το δούμε και εναντίον του Πανελληνίου.
Στη Νέα Σμύρνη, ο Παναθηναϊκός αν έχανε θα ενέπιπτε στην κατηγορία του… «ηλίθιου», δηλαδή εκείνου που είδε τι έπαθε ο άμεσος ανταγωνιστής του και πήγε κι έκανε τα ίδια. Παρόλα αυτά, παρότι υποψιασμένοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού, το παιχνίδι κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν, με τον Πανιώνιο να το φτάνει στο ένα σουτ, έστω κι αν αυτό δεν έγινε ποτέ, ελέω του σφυρίγματος περί μεταφοράς μπάλας στο 76-78.
Ο Παναθηναϊκός είχε και πάλι πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, δεν μπόρεσε να ελέγξει το ρυθμό του ματς, τον οποίο ο Πανιώνιος πήγε εκεί που τον βόλευε, ενώ ακόμη κι όταν πέρασε μπροστά και φάνηκε να καθαρίζει τον αγώνα, δέχτηκε ένα από τα συχνά φετινά του σερί 8-0 και το 67-77 έγινε 75-77. Στο αμέσως προηγούμενο σημείο του ματς είχα ουσιαστικά χάσει ο Πανιώνιος τις ελπίδες νίκης που είχε, καθώς άφησε το 64-68 να γίνει 67-77 με αρκετές λανθασμένες επιλογές.
Πάντως, έκανε ελάχιστα λάθη στο παιχνίδι, ενώ συνολικά είχε πολύ σωστές επιλογές στην επίθεση και αυτός είναι ο λόγος που κατάφερε να μείνει κοντά στο σκορ ως το τέλος, παρότι έχασε κατά κράτος τα ριμπάουντ.
Ο Παπανικολάου ήταν πολύ καλός κόντρα στην παλιά του επί σειρά ετών ομάδα, ενώ ο Έρτσεγκ δεν ήρε προσπάθειες, ούτε κατά διάνοια όσες συνήθιζε στα προηγούμενα ματς. Αυτό εν μέρει πιστώνεται στην άμυνα του Παναθηναϊκού, εν μέρει χρεώνεται και στον Πανιώνιο. Τέλος, ο Μάρκοβιτς έκανε ροτέισον 8 παικτών ουσιαστικά. Αυτό από τη μία ίσως του επέτρεψε να κρατήσει ρυθμό ως το τέλος με παίκτες που ξεκάθαρα τους εμπιστεύεται, όμως, απ’ την άλλη ίσως αυτό του κόστισε στο κακό διάστημα της ομάδας του, όταν μίλησε η κόπωση. Πάντως, πήγε το ματς πολύ σωστά και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει.
Απ’ την άλλη, ο Πέκοβιτς ήταν κυρίαρχος, ο Σπανούλης ήταν μεστός στις προσπάθειές του, αλλά έκανε πολλά οργανωτικά λάθη, ενώ η διαφορά στην επίθεση με τον Γιασικεβίτσιους στο παρκέ έχει αρχίσει να φαίνεται τώρα που ο Λιθουανός βρίσκει σταδιακά τα πατήματά του.
Στο Ελληνικό, ο Ολυμπιακός πέρασε ένα αρκετά δύσκολο βράδυ, αλλά δεν ήταν τόσο κακός όσο πιθανότατα υπονοεί το τελικό σκορ. Πιστοί στα όσα εξαγγείλαμε πριν από 10 περίπου ημέρες, η μόνη μας αναφορά στην ομάδα που δημιούργησε τα ντροπιαστικά επεισόδια, θα είναι αυτή για τα επεισόδια και καθόλου αγωνιστική.
Την ώρα που η καφρίλα ξανά έδειχνε ότι δεν έχει όρια στην Ελλάδα (για μία φάση όπου το σωστό θα ήταν η βολή να επαναληφθεί, μιας και ο Τουτζιαράκης μπήκε νωρίτερα στη ρακέτα) και έχουμε φτάσει στο σημείο να μην αντέχουμε άλλο την κατάσταση με τον «αθλητισμό» στην τριτοκοσμική χώρα αυτή (δυστυχώς τριτοκοσμική τη συγκεκριμένη χώρα δεν την κάνουν ούτε μόνο οι οικονομικές δυσκολίες, ούτε μόνο οι κυβερνήσεις της, τεράστιο μερίδιο έχει και ο λαός της), ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο στο παρκέ, αλλά ξανά δεν μπορούσε (ή δεν επεδίωξε) να παίξει περιφερειακή άμυνα.
Δεν είναι δύσκολο να δει κανείς ότι ο Ολυμπιακός έχει στόχο την άμυνα μέσα στη ρακέτα και βάζει σε δεύτερη μοίρα την άμυνα πίσω από τις γραμμές του τριπόντου. Έτσι, εξαναγκάζει τους αντιπάλους του να κάνουν πολλές, εκ πρώτης όψεως, πεταμένες επιθέσεις, αλλά ρισκάρει να δεχτεί πολλά τρίποντα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, όταν ο αντίπαλος βρει ρυθμό και είναι στη μέρα του από το τρίποντο, να μπορεί να μείνει κοντά στο ματς και ο Ολυμπιακός μετά δεν έχει τη διάθεση (ή την ικανότητα) να πιέσει ομαδικά έξω από το τρίποντο.
Η κατάσταση μετά από 3 δεκάλεπτα ήταν χαρακτηριστική: 19-30 τα ριμπάουντ, 11-5 τα λάθη, 1-7 τα κλεψίματα, 11-18 οι ασίστ και στο +8 (για τον Ολυμπιακό) το ματς, ενώ η κυριαρχία αυτή συνεχίστηκε ως το τέλος, σε ένα ματς που ο Ολυμπιακός ουσιαστικά δεν έχασε τον έλεγχο στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά κέρδισε πολύ πιο δύσκολα απ’ όσο θα έπρεπε. Συμφωνώ ότι έγιναν πολλά διαιτητικά λάθη, τα περισσότερα εναντίον του Ολυμπιακού (αδικήθηκαν και οι δύο πάντως, όπως συμβαίνει σε κάθε ματς της Α1 φέτος), με αποκορύφωμα το τρίποντο του Κλέιζα που κακώς δεν μέτρησε (και η απόφαση να πάρει η ΑΕΚ την μπάλα χωρίς να δουν οι διαιτητές το ριπλέι δεν έβγαζε νόημα), αλλά και πάλι το ματς θα έπρεπε να έχει τελειώσει νωρίτερα. Και θα τελείωνε αν ο Ολυμπιακός έπαιζε καλύτερη περιφερειακή άμυνα. Σύμφωνοι, 1-2 τρίποντα ήταν τραβηγμένες προσπάθειες, όμως η αντίπαλη ομάδα είχε καλούς σουτέρ που επιβαλλόταν να προσεχτούν περισσότερο και να μη σουτάρουν μόνοι τους.
Ο Τσίλντρες ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου, ο Τεόντοσιτς έδειξε πώς θα έπρεπε να παίζει κάθε φορά (πώς θα έπρεπε να αποφεύγει τις υπερβολικές προσπάθειες δηλαδή), ενώ ο Κλέιζα ήταν καταπληκτικός σε όλα πλην της υπερβολής του 1/8 από το τρίποντο. Με 25 πόντους, 13 ριμπάουντ, 0 λάθη και 3 ασίστ πάντως, δεν μπορείς να του πεις κάτι. Όσον αφορά το ροτέισον, το μόνο που έχω να πω είναι ότι θα έπρεπε να παίξει ο Γλυνιαδάκης, αφού ο Μπουρούσης ήταν ουσιαστικά αλλού.
Ο Ολυμπιακός έκανε ουσιαστικά ένα κακό δεκάλεπτο επιθετικά και αυτό ήταν το τέταρτο, όπου, παρότι έβαλε 25 πόντους, έχασε πολλές επιθέσεις και έκανε 6 από τα 11 λάθη του στο ματς. Και μια φράση για τον ΜακΓκραθ, ο οποίος αφού δεν είναι πια στο ρόστερ της ΑΕΚ, δεν εμπίπτει στον περιορισμό που έχουμε θέσει. Ο ΜακΓκραθ κατάλαβε κάπου στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου ότι δεν πρόκειται να βγει από το ματς με τίποτα και μετά το παράκανε. Τα 4/11 τρίποντα θα μπορούσαν να είναι 4/8 ή 4/9 (και να έχουν δώσει 2-3 επιθέσεις ακόμη στην ομάδα του), ενώ δεν ξέρω κατά πόσο είναι σωστό να έχεις στο παρκέ στα τελευταία λεπτά παίκτη που από την επόμενη ημέρα δεν θα ανήκει στην ομάδα. Δεν το παίζω έξυπνος, αλλά τα καθοριστικά λάθη τα έκανε ο ΜακΓκραθ, όχι επειδή ήθελε να πουλήσει το ματς, αλλά ίσως επειδή σίγουρα δεν νοιαζόταν όσο οι υπόλοιποι για να το πάρει.
Μετά από 10 αγώνες, η βαθμολογία δείχνει ότι η κατάσταση στην ουρά είναι ανοικτή, όπως και στο 5-12, αλλά αυτό που βλέπουμε είναι ότι Μαρούσι και Πανελλήνιος αν χάσουν την τετράδα θα έχουν μόνο τους εαυτούς τους να κατηγορούν, αφού είναι ήδη 3 νίκες μπροστά και θα πρέπει να μπορούν να διαχειριστούν τη συνέχεια έτσι, ώστε να μείνουν στην τετράδα.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Οι δηλώσεις του Παναγιώτη Γιαννάκη για το μπάσκετ (όχι για το ματς, οι γενικές) μετά τον αγώνα, είναι αξιοσημείωτες και θα πρέπει να προσεχτούν ιδιαίτερα, ιδίως όταν έρχονται από το στόμα του πιο σημαντικού ανθρώπου του μπάσκετ στην ιστορία της Ελλάδας.
11 σχόλια:
Πως ετσι νωρις Rasheed?
Α)Πολυ κακη διαιτησια.Ενα κλασσικο χαρακτηριστικο:Σε διεκδικουμενη φαση βγαινει η μπαλα εκτος με Πεκοβιτς και δυο αλλους παικτες του Πανιωνιου(δε θυμαμαι).Σε τετοιες φασεις που οπως εδειξε το ριπλέι εμπλέκονταν 5 χέρια(το ενα του Πεκοβιτς και τα 2 άλλα των παικτών του Πανιωνίου) δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις άκρη.Ο διαιτητης κατ'εμε ας παρει μια αποφαση να τελειωνει και ας επιμεινει εκει.
Ε ο διαιτητης αρχικα διχνει την μπαλα στον ΠΑΟ και αμεσως μετα την αλλαζει και δειχνει τον Πανιωνιο.Για μενα αυτο ειναι ηλιθιο:Οποιον και να δειξεις θα γκρινιαζει ο αντίπαλος και με το να αλλαζεις εντος 3 δευτερολεπτων τις αποφασεις σου ,υπονομευεις μονος σου το κύρος σου.
Β)Αυτο θα θελα να το συζητησω: ειμαι σχεδον σιγουρος πως ο παικτης του Πανιωνιου κανει βηματα.Ειδα 3-4 φορες τη φαση και ειδα το εξης: παιρνει τη μπαλα,κανει ενα βημα,αμεσως μετα τριπλαρει στατικος και αρχιζει να κανει τα 2 βηματα.Ειμαι σχεδον σιγουρος πως εκανε διπλη.Τουλαχιστον με τα δικα μου ματια ειναι διπλη.Το φαουλ μετα που πηρε ο Σπανουλης οχι αλλα ειναι για μενα το κομματι αυτο διπλη.
Γ)Πολυ καυτη εδρα το Αρτακης και ο Πανιωνιος παιζει με φοβερη αυτοπεποιθηση εκει.
Δ)Παντως οφειλω να πω για τη μεταδοση του ΣΚΑΙ πως το παρακανε στην βλακεια και αυτοι εκτος της ΝΕΤ.
Ε)Ο ΠΑΟ σε αυτο τον αγωνα σκοραρε με 48% ευστοχια στα τριποντα ενανι 38% του Πανιωνιου.Θα το θεωρησω κομβικο(οπως και ο Μαρκοβιτς) το στοιχειο γιατι μετα απο πολυ καιρο ο ΠΑΟ πιανει τοσο καλο ποσοστο στα τριποντα καθως και σημαντικο αριθμο(9 ).
ΣΤ).Τα Τρικαλα αν κανουν αλλες 2 ή 3 νίκες εχουν σωθει.
Ζ)Ενα σχολιο για το πως η στατιστικη ψευδεται ορισμενες φορες: Αν δει καποιος το ranking στον Γαλανη θα δει ο Τεπιτς να ειναι αποντος χωρις καλο ranking και ο Φωτσης με 9 να εχει πολυ καλυτερο.Αυτο ειναι ενα ψεμμα κατ'εμε γιατι ο Τεπις παροτι αποντος επαιξε πολυ καλη αμυνα και βοηθησε στην οργανωση χωρις να κανει και λαθη.Αντιθετως ο Φωτσης πηρε 3-4 τελειως αψυχολογητες επιλογες.
H)Δικαιωνεστε για ν-οστη φορα:ο Σαρας αλλαζει επιπεδο τον ΠΑΟ και αυτο φανηκε οποτε εμπαινε.Να το βλεπουνε τα ζωα οι υπολοιποι που μιλαγανε για παικτη που "χαλαει "την ομαδα.
Θ).Πιστευετε πως το Μαρουσι μπορει να διαχειριστει την κουραση και να παει μεχρι τελους διχως εδρα και κοσμο;
Εγω παντως πλην των 2 πρωτων θεσεων δεν ειμαι σιγουρος για καμμια αλλη στο τελος.Και ειμαι σχεδον σιγουρος πως τουλαχιστον 1 εδρα για τις θεσεις 3-4-5-6 θα σπάσει στα play-off.
Έχουμε πει να μη μιλάμε για διαιτησία. Έχουμε συμφωνήσει ότι υπάρχει θέμα με τους διαιτητές στη φετινή Α1 και ότι όλες οι ομάδες αδικούνται και ευνοούνται στα πλαίσια του ανθρωπίνου λάθους, της διαιτητικής απειρίας και κακής εκτίμησης.
Πλην όμως υπάρχουν δύο σφυρίγματα μέσα στο κλειστό της Αρτάκης, τα τελευταία 25 δευτερόλεπτα, τα οποία πολύ περισσότερο πλησιάζουν στον όρο "διαιτητική απόφαση" παρά "διαιτητικό λάθος". Είναι η μεταφορά μπάλας που σφυρίζεται και τα 9+ δευτερόλεπτα που κάνει ο ΠΑΟ να περάσει το κέντρο του γηπέδου μετά τη βολή του 76-78, που δε σφυρίζονται.
Τηλεοπτικά φαίνονται και τα δύο πεντακάθαρα. Προσπαθώντας να σκεφτώ πώς φαίνονται μέσα στο γήπεδο, για τη μεν μεταφορά έχω να πω ότι σε κανονικές συνθήκες ούτε κατά διάνοια δε σφυρίζεται ενώ τα 9+ δευτερόλεπτα τα διαπιστώνει οποιοσδήποτε διαιτητής κοιτάει το χρονόμετρο ενώ κάνει τη δουλειά του.
Θεωρώ ότι απόψε αφαιρέθηκε από τον Πανιώνιο το δικαίωμα να παλέψει για τη νίκη. Κρίμα, διότι όταν είσαι εκεί στο παρκέ και ιδρώνεις για μια πιθανότητα, θα έπρεπε και να τη διεκδικείς. Συγχαρητήρια στον ΠΑΟ, το ματς τελείωσε και είναι νικητής. Συγχαρητήρια και στον αναψοκοκκινισμένο Ζοτς που μέσα του σίγουρα κατάλαβε τι συνέβει αλλά δε θα το εξωτερικεύσει όπως μετά τον αγώνα με τη Ρεάλ Μαδρίτης για την Ευρωλίγκα στις 17/12.
Από το esake.gr επίσης ο καθένας μπορεί να μάθει ότι σημερινό τρίο διαιτητών στην Αρτάκης ήταν οι: Παπαδημητρίου Νίκος, Σχινάς Χρυσόστομος και Ταβουλαρέας Κυριάκος ενώ το αντίστοιχο διαιτητικό τρίο στον αγώνα ΠΑΟ-ΠΑΟΚ για την 6η αγωνιστική (μετά από τον οποίο ο επίσημος ΠΑΟΚ είχε εκφράσει παράπονα για την αντιμετώπιση από τη διαιτησία) ήταν οι: Σχινάς Χρυσόστομος, Ταβουλαρέας Κυριάκος και Καλδίρης Αργύριος.
Πάντως παιδιά επειδή συχνά διαβάζω περί προσωπικών σας δικαιωσεων σε διάφορα θέματα, καλό θα είμαι νομίζω να αναφέρεστε και σε περιπτώσεις όπου οι εκτιμήσεις σας αποδεικνύονται ατυχείς. Το λέω αυτό γιατί οι προβλέψεις για πιθανό υποβιβασμού της πανιωναρας δεν χωνευονται εύκολα. Για την διαιτησία το μόνο που θέλω να πω είναι ότι τέτοιου είδους σφυρίγματα όπως η' μεταφορά και παλιότερα το non call κάνουν Πολυ περισσότερο κακό στον Παναθηναϊκό παρά σε οποιονδήποτε άλλον. Είναι κρίμα πάντως να φτάνεις τόσο κοντά σε μια τόσο μεγάλη νίκη και να μην σε αφήνουν να την διεκδικήσεις
Επειδή έχει αναφερθεί ξανά το θέμα για τον Πανιώνιο, θα πρέπει να ξέρουμε τι λέμε. Κατ' αρχήν αντιγράφω από το άρθρο μας: "Αν δεν αλλάξει κάτι θεαματικά, μπορεί να παλέψει για την οκτάδα, ενώ ανάλογα με τη διαχείριση του ρόστερ του, ούτε η κατηγορία είναι δεδομένη (ακραίο σενάριο)". Ειλικρινά, μου φαίνεται παράξενο να θεωρεί κάποιος άστοχη εκτίμηση τη συγκεκριμένη πρόταση στα τέλη Οκτωβρίου. Ο Πανιώνιος πράγματι παλεύει για την οκτάδα, ενώ το ακραίο σενάριο δεν επαληθεύτηκε, όπως ακριβώς υποδηλώνει η έκφραση.
Όταν μία ομάδα αποκτά στην πορεία παίκτες όπως ο Μπράιαντ και ο Έρτσεγκ, τότε προφανώς εκπληρώθηκε η "θεαματική αλλαγή" και θεωρώ τουλάχιστον υπερβολικό να κατηγορείς τον αρθρογράφο ότι έκανε λάθος εκτίμηση για μία ομάδα χωρίς να γνωρίζει δύο βασικούς παίκτες! Δηλαδή, θα ήταν ίδια ομάδα οι Νεοσμυρνιώτες χωρίς τον Μπράιαντ των 9.6 πόντων, 9.8 ριμπάουντ και τον Έρτσεγκ των 17.2 πόντων και 6.6 ριμπάουντ; Μήπως, λοιπόν, διαμαρτύρεστε για την εκτίμηση χωρίς να λαμβάνετε υπόψη την αρχική υποθετική πρόταση: "Αν δεν αλλάξει κάτι θεαματικά";
Όπως πάντα λέμε, ας προσέχουμε τι διαβάζουμε πριν σχολιάσουμε. Να είστε καλά.
BEN
Δεν είχε τύχει να προσέξω αυτό που είχατε εξαγγείλει περί "μη αγωνιστικής αναφοράς" στην ομάδα που δημιούργησε τα επεισόδια, κατά συνέπεια θα το σχολιάσω τώρα.
Γνώμη μου πως πρόκειται για μία τελείως λανθασμένη προσέγγιση εκ μέρους σας. Είναι λάθος να επιλέγεις να ""εκδικηθείς"" μία μερίδα ατόμων με το να μην κάνεις αυτό που θέλεις (δε θα πω να μην κάνεις καλά τη δουλειά σου, γιατί πρόκειται για κάτι που το κάνετε σαν χόμπι, μιλάω για το blog). Πρωτίστως για σας τους ίδιους δλδ.
Δευτερευόντως, για εμάς τους υπόλοιπους. Το ματς δεν είχα τη δυνατότητα να το δω, ως συνήθως, και η μόνη μου εικόνα είναι μέσα από τις περιγραφές στα site, τα στατιστικά και αναφορές δεξιά κι αριστερά σε forum και blog.
Αλλά στο δικό σας blog κάνετε κριτική και όχι περιγραφή του ματς. Την εικόνα του παιχνιδιού την έχω πλέον στο μυαλό μου, αλλά περιμένω και το δικό σας άρθρο για να διαβάσω 5 πράγματα που δεν τα'χω διαβάσει αλλού. Αν είχα δεί το ματς θα μπορούσα να έχω κι εγώ μια εικόνα, αλλά τώρα βασίζομαι σ'αυτά που προανέφερα.
Το μόνο που καταφέρνετε είναι να στερείτε από τους αναγνώστες μία πλήρη εικόνα του αγώνα.
Σε τελική ανάλυση, σιγά μην διαβάζουν αυτό το blog τα ανθρωποειδή που έκαναν τα επεισόδια. Όπως πάντα, οι υπόλοιποι, που είναι και περισσότεροι, την πληρώνουν. Όπως θα γίνει και με την ομάδα, θα τιμωρηθεί, θα παίξει χωρίς κόσμο με Παναθηναϊκό, το οποίο θα της κοστίσει και αγωνιστικά αλλά, κυρίως, οικονομικά (αν συνυπολογίσουμε και το πρόστιμο που θα φάει, η χασούρα θα είναι κοντά στις 40-50 χιλιάδες).
Αντιλαμβάνομαι την απογοήτευσή σας, την αγανάκτησή σας, κι εγώ όταν έμαθα για τα επεισόδια απελπίστηκα και σκέφτηκα "πάλι με τον Ολυμπιακό?" αλλά δεν πρέπει να αντιδρούμε με αυτόν τον τρόπο. Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα με αυτήν την τακτική...
Δεν καταλαβαινω γιατι δεν δημοσιευεται το σχολιο μου.Δηλαδη ο αλλος που βαζει την ΠΑΟΚΑΡΑ διαιτητη εκει κατω στα προβληματα τους ειναι καλύτερος;
Είμαι απογοητευμένος από την ομάδα μου πρώτα (Ολυμπιακός) που για μια ακόμη φορά μας ανέβασε την πίεση και έξαλλος με την υπόθεση διαιτησία!!
Διότι άλλο πράγμα τα λάθη που πλέον όλοι έχουμε αντιληφθεί ότι είναι κυρίως λόγω ανικανότητας / απειρίας / ελλειπής γνώσης κανονισμών από μεριάς διαιτητών και άλλο πράγμα η συνεχής, εξώφθαλμη προστασία & 'σπρώξιμο' που παρέχεται στον ΠΑΟ! Δύο φορές φέτος πιστεύω ότι μπορούμε να μιλάμε για πιθανότατη αλλοίωση αποτελέσματος υπέρ του ΠΑΟ (με ΠΑΟΚ εντός & Πανιώνιο εκτός)!! Και όλως τυχαίως (?!?!?!), όπως επισημαίνει και ο Στέφανος, οι 2 από τους 3 διαιτητές ήταν οι ίδιοι...
Σχετικά με την ομάδα μου τώρα, είδαμε για δεύτερο συνεχόμενο εκτός έδρας παιχνίδι την αντίπαλη ομάδα να 'σκοτώνει' σε όλη την διάρκεια του αγώνα τον ΟΣΦΠ από την περιφέρεια!! Αυτό εμένα μου λέει ότι δύο τεινά ενδέχεται να συμβαίνουν - χωρίς, φυσικά, να είναι αμοιβαίως αποκλειόμενα μεταξύ τους. Ή φταίνε οι περιφερειακοί μας παίχτες ή ο κόουτς και το προπονητικό team γενικότερα. Και εξηγούμαι: επειδή γνωρίζουμε και έχει αποδειχθεί στο παρελθόν ότι τα guard μας γνωρίζουν και έχουν τις δυνατότητες να παίξουν άμυνα, το 'κατηγορώ' μου πέφτει ή στην διάθεση και όρεξη που δεν έχουν να ασχοληθούν με την άμυνα ή (λιγότερο πιθανό) στον τομέα κούραση που δεν τους επιτρέπει να βγάζουν το μέγιστο της ενέργειάς τους και στα δύο άκρα του γηπέδου. Είτε φταίει το πρώτο, είτε το δεύτερο είτε και τα δύο μαζί η ευθύνη βαραίνει πρώτιστα τον κόουτς!! Δηλαδή μετά από 80 αγωνιστικά λεπτά εκτός έδρας ενάντια σε 'κατώτερες' ομάδες όταν τρως 26 τρίποντα, δεν σε ανησυχεί σαν 'τιμονιέρη' της ομάδας?? Και αν σε ανησυχεί τι ενέργειες κάνεις για να το διορθώσεις?? Απορώ πώς έχουμε καταντήσει έτσι... Αν ήταν ένα χαρακτηριστικό του Γιαννάκη σαν προπονητή ήταν η γρανιτένια άμυνα που έπαιζαν οι ομάδες του. Πλέον ούτε αυτό δεν βλέπουμε.. Τι να πω? Επειδή δεν βλέπω να υπάρχει πιθανότητα απομάκρυνσης του κόουτς, εναποθέτω όλες τις ελπίδες μου στον Πενν (όσο και αν ακούγεται υπερβολικό) για ανάκαμψη της ομάδος.
@Ανώνυμος 16:55: Το σχόλιό σου δεν αναρτήθηκε επειδή περιείχε μειωτικούς χαρακτηρισμούς. Μπορείς να διαβάσεις το σχετικό άρθρο περί μετριασμού των σχολίων το οποίο είναι αρκετά σαφές. Ευχαριστούμε.
ωραια τοτε να το ξαναπω:
να αφησουν τον ΠΑΟΚ εξω απο την εξισωση γιατι η ΠΑΟκαρα δε θα γινει ενδιαμεσος στις υποθεσεις ΟΣΦΠ-ΠΑΟ.
Ο ΠΑΟΚ εβγαλε ανακοινωση μετα τον αγωνα με τον ΠΑΟ για τους τελευταιους 6 αγώνες και οχι μονο για τον τελευταιο(και η ανακοινωση ειχε σαφη στοχο πως η συνεχιζομενη αντιμετωπιση απο τη διαιτησια ηταν λογω ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ)
στην τελικη αν καποιοι ολυμπιακοι καιγονται για τη διαιτησια και τον ΠΑΟΚ ας αρχισουν απο τη ΜΠΑΛΑ
Δυστυχώς το χθεσινό ματς στο Ελληνικό είχε πολλαπλές απώλειες για την ομάδα μου. Όχι φυσικά την ήττα που ήταν -θεωρητικά- αναμενόμενη (αν και τόσο σε Άγιο Θωμά όσο και τώρα χάθηκαν ευκαιρίες να ρεφαριστούν οι γκέλες των πρώτων αγωνιστικών με τα γνωστά προβλήματα) αλλά την τιμωρία και το πρόστιμο που θα πέσει, μαζί με τις ζημιές στο χώρο που παίζει να είναι μεγαλύτερες κι από το κόστος χρήσης του γηπέδου για τη σεζόν...
Και ειλικρινά δεν ξέρω μήπως είναι καλύτερα να φάμε τώρα την τιμωρία ώστε να παίξουμε σε γεμάτο γήπεδο κόντρα στον Πανιώνιο, ή να περιμένουμε την τιμωρία να σκάσει μετά τα όσα γίνουν με Παναθηναϊκό, οπόταν δε τη γλυτώνουμε με τίποτα για τους κυανέρυθρους...
Αγωνιστικά δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί όλο το ματς ο ΜακΓκραθ έκανε βεβιασμένα τρίποντα και στο τελευταίο δίλεπτο (και βγάλε) που θέλαμε τρίποντο, έκανε μπασίματα και μπερδευτόταν κι αυτός και η ομάδα..
Χαίρετε κ καλή χρονιά σε όλους σας.
Απορώ με τον Γιαννάκη,είναι δυνατόν, ένας τέτοιος υποστηριχτής της ασφυκτικής πίεσης (που βλέπαμε κ στην Εθνική επί των ημερών του) κ όντας κ ο ίδιος περιφερειακός-σκυλί στην άμυνα, να περιμένει με το σταυρό στο χέρι τα 3ποντα του αντιπάλου? Δεν είναι παράξενο που σε κάθε ματς που έχασε από τον ΠΑΟ δέχτηκε βροχή ελεύθερων μακρινών σουτ,ενώ σε όσα κέρδισε οι παίκτες του ΠΑΟ ήταν τρομερά άστοχοι (σε ελεύθερα πάντως πάλι σουτ). Αυτό έχω παρατηρήσει ότι γίνεται για 3 συνήθως λόγους:
α) δεν ανεβάζει ψηλά στο σκριν τον σέντερ του κάτι που δίνει τη δυνατότητα στον "άσσο" του αντιπάλου να σουτάρει ανενόχλητος πίσω από το σκριν (αποτρέπει βέβαια το pick 'n' roll του Obradovic, που είναι το καλύτερο στην Ευρώπη, ιδίως με τον Jasikevicius, με τις άλλες ομάδες όμως τι φοβάται;)
β) σκορποχώρι κ τελείως λάθος αλλαγές στην άμυνα μετά τα σκριν που αφήνουν ξεχασμένους αντιπάλους στις γωνίες (κάτι που ίσως είναι λάθος των παικτών)
γ) βοήθειες από τους περιφερειακούς μέσα στη ρακέτα, οι οποίες επιτρέπουν split-out κ ελεύθερα σουτ (σπανιότερα πάντως από τις άλλες 2 περιπτώσεις). Γενικά είναι μπούσουλας για κάθε προπονητή που διαθέτει καλούς σουτέρ να κυκλοφορήσει καλά τη μπάλα κ με σωστό στήσιμο των περιφερειακών στις γωνίες να κυνηγήσει τα 3ποντα εναντίον του ΟΣΦΠ.
Ήθελα να πω κ κάποια πράγματα για τον κύριο Ταβουλαρέα,αλλά με πρόλαβε ο Stefanos.
Νικηφόρος.
Δημοσίευση σχολίου