Έτσι είναι ο φετινός Ολυμπιακός, ή τουλάχιστον σε αυτές τις αρχές βαδίζει. Το είχαμε άλλωστε γράψει και πριν από δύο εβδομάδες όταν ακόμη απλά αχνοφαινόταν. Με την Εφές, όσοι βιάστηκαν να φοβηθούν για ντέρμπι… βιάστηκαν πολύ, γιατί το ματς έδειχνε ότι πήγαινε για διψήφια διαφορά. Ο Ολυμπιακός έπαιζε πολύ καλύτερη και η Εφές παρέμενε για 25 λεπτά στη διεκδίκηση της νίκης λόγω της υπερβολικής ευστοχίας της (67% στα δίποντα, 64% στα τρίποντα τότε) και του Σχορτσανίτη.
Αν κάτι πρέπει να προβληματίσει από τη σχεδόν διαστημική εμφάνιση του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ είναι ο Σχορτσανίτης. Οι 5/17 βολές είναι αριθμός απαράδεκτος για οποιονδήποτε παίκτη. Μπορεί σε ένα τέτοιο ματς, ο προπονητής να έχει την πολυτέλεια να αφήσει 14 λεπτά στο παρκέ έναν παίκτη που σουτάρει με 29% στις βολές κάνοντας 17, την ώρα που η υπόλοιπη ομάδα σουτάρει με 75% (24/32), αλλά σε κρίσιμα παιχνίδια αυτό δεν γίνεται.
Ελάχιστες ομάδες στην Ευρώπη μπορούν να ακολουθήσουν τον Ολυμπιακό στους 90 και τους 100 πόντους, αλλά υπάρχουν κάποιες και με αυτές θα κριθούν οι τίτλοι. Σε τέτοια παιχνίδια, ο Σχορτσανίτης δεν θα έχει θέση γιατί θα τα χάνει με την αστοχία του. Επιτέλους αδυνάτισε, βρήκε ρόλο στον Ολυμπιακό, οι ευκαιρίες του δίνονται απλόχερα, αλλά για μένα τις κλωτσάει. Ένας παίκτης που κερδίζει συνεχώς φάουλ (δηλαδή το σύστημα βγαίνει, παίρνει την μπάλα εκεί που πρέπει και δεν μπορούν να τον σταματήσουν) αλλά αντί για κέρδος ζημιώνει την ομάδα, δεν μπορεί να είναι παίκτης υπολογίσιμος σε αγώνες που κρίνουν χρονιές. Ας κάτσει να κάνει 500 βολές τη μέρα για δύο μήνες, δεν είναι κατάσταση αυτή, μόνο τροχοπέδη μπορεί να είναι στην καριέρα του αυτό το στοιχείο.
Κατά τα άλλα, ο Ολυμπιακός ήταν από άλλο επίπεδο την Πέμπτη. Η ομάδα παίζει πολύ καλά και δείχνει σε τι επίπεδο θέλει να σταθεροποιηθεί στη συνέχεια. Προφανώς δεν τα έχει καταφέρει ακόμα, καθώς είναι νωρίς (τα λέγαμε και για τον Παναθηναϊκό όταν έπαιζε καλά, τα λέμε και τώρα, Νοέμβρη έχουμε), αλλά ο Γιαννάκης φέτος ξεκάθαρα δείχνει ότι θέλει να παίζει πολύ γρήγορο μπάσκετ και προς αυτή την κατεύθυνση έχει στήσει όλο το παιχνίδι και τα συστήματα του Ολυμπιακού.
Ο Ολυμπιακός έδωσε 28 ασίστ στο ματς με την Εφές, έκανε 66 σουτ εντός παιδιάς, που σημαίνει περίπου 3,3 το λεπτό (!), ενώ αν το πάρουμε συνολικά το παιχνίδι, η Εφές έκανε 61 σουτ, δηλαδή συνολικά είχαμε 127 ήτοι 3,2 ανά λεπτό αγώνα. Ένα ματς σε φρενήρεις ρυθμούς, που λογικό ήταν οι Τούρκοι να μην μπορέσουν εν τέλει να ακολουθήσουν. Η Εφές προσπάθησε να ανακόψει το ρυθμό του Ολυμπιακού κάνοντας πολλά φάουλ, αλλά και πάλι δεν τα κατάφερε. Σε αρκετούς, ίσως έκανε, εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός επέλεξε να κάνει φάουλ μόνο όταν ήταν απολύτως απαραίτητο. Προφανώς ήταν προπονητικό πλάνο, ώστε να μπορεί η ομάδα να τρέχει συνεχώς και να μην χάνει το ρυθμό της.
Φάνηκε και πάλι ότι με Παπαλουκά και Βούισιτς στο παρκέ ο Ολυμπιακός μεταμορφώνεται επιθετικά, ενώ αν βάλουμε και τον Τεόντοσιτς δίπλα τους, το οργανωτικό και δημιουργικό επίπεδο της ομάδας φτάνει σε πολύ υψηλά επίπεδα. Πέραν αυτών, θετική η επιστροφή του Μπουρούση, τον οποίο ο Γιαννάκης δεν θέλησε να κουράσει. Ο Μπουρούσης μοιάζει να ξεκουράστηκε σωματικά με τον τραυματισμό του και να βρήκε την παλιά του όρεξη, που δεν είχε στο ξεκίνημα της σεζόν. Καλός ο Παπανικολάου, μάχεται συνεχώς, πλήρης επιτυχία του Βασιλόπουλου στο ρόλο του βασικότερου μοχλού της ομάδας (έπαιξε και πιο πολύ απ’ όλους).
Απ’ την άλλη, η Εφές μοιάζει να μην έχει ταυτότητα ακόμα και να «πηγαίνει» μόνο και μόνο επειδή έχει πολύ μεγάλους παίκτες. Ο Αταμάν δεν έχει βρει ρόλους στους παίκτες του, δεν έχει φτιάξει συστήματα που να αναδεικνύουν τις αρετές τους και τα αστέρια του συνήθως… κάνουν ποικιλίες. Αυτή η αδυναμία του Τούρκου προπονητή φαίνεται και από το 1-3 ως τώρα της Εφές. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη του Ολυμπιακού μετά από 8 συνεχόμενες ήττες από την Εφές.
Στα άλλα παιχνίδια, η Λιέτουβος σκόρπισε την Παρτιζάν στη Λιθουανία με διαφορά που δεν φαίνεται να ανατρέπεται σε περίπτωση ισοβαθμίας (η οποία πάντως δεν είναι και τόσο πιθανή με βάση την ως τώρα εικόνα), ενώ η Κίμκι πήρε ουσιαστικά νίκη-πρόκριση στο Μιλάνο. Οι Ρώσοι διαχώρισαν τον εαυτό τους από το δεύτερο γκρουπ του ομίλου ξεπερνώντας πλέον τον 4ο κατά δύο νίκες.
Το παιχνίδι της χρονιάς ως τώρα είδαμε στη Ρώμη, όπου Ρόμα και Μακάμπι μας πρόσφεραν ένα απίστευτο… 2,5ωρο. Σε ένα γήπεδο-στολίδι το παιχνίδι είχε όλες τις προϋποθέσεις για να μείνει στο μυαλό μας. Το τρίποντο του Βισνιέφσκι στην εκπνοή ήταν «όλα τα λεφτά», με τη Μακάμπι να κάνει επίθεση 7 δευτερολέπτων βγαλμένη από τα πιο καλά κιτάπια του Γκέρσον, για να ισοφαρίσει. Μπορεί να ήταν λάθος της Ρόμα που δεν έκανε φάουλ, αλλά αν προσέξετε τη φάση, ο Βισνιέφσκι πηγαίνει καρφωτός στη γωνία και ο Άντερσον κατεβαίνει το γήπεδο με τον ψηλό μπροστά του, ο οποίος κάνει δύο σκριν και εμποδίζει ισάριθμους αμυντικούς να κάνουν φάουλ για να μη γίνει τρίποντο. Σύστημα προπόνησης του Γκέρσον, που βγήκε στην εντέλεια. Μοιραίος ντύθηκε ο Ίμπι Τζάαμπερ, που έχασε 2 βολές (2/4) στα τελευταία 15 δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας και αστόχησε και στην τελευταία επίθεση της παράτασης. Εκεί ο Τζάαμπερ αγνόησε πλήρως το σύστημα του Τζεντίλε, έκανε επίθεση εκτός λογικής και μοιραία πέταξε την μπάλα εκτός ισορροπίας για να κάνει έρμπολ…
by Rasheed.
Υ.Γ.: Το banner στα δεξιά για τους Special Olympics οδηγεί στο site της Ευρωλίγκας που είναι αφιερωμένο στη διοργάνωση και απ’ όπου όσοι θέλετε μπορείτε να κάνετε δωρεά για να βοηθήσετε στον αγώνα που δίνουν αυτοί οι άνθρωποι, ή απλώς να στηρίξετε δωρεάν την προσπάθεια της Ευρωλίγκας.
Αν κάτι πρέπει να προβληματίσει από τη σχεδόν διαστημική εμφάνιση του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ είναι ο Σχορτσανίτης. Οι 5/17 βολές είναι αριθμός απαράδεκτος για οποιονδήποτε παίκτη. Μπορεί σε ένα τέτοιο ματς, ο προπονητής να έχει την πολυτέλεια να αφήσει 14 λεπτά στο παρκέ έναν παίκτη που σουτάρει με 29% στις βολές κάνοντας 17, την ώρα που η υπόλοιπη ομάδα σουτάρει με 75% (24/32), αλλά σε κρίσιμα παιχνίδια αυτό δεν γίνεται.
Ελάχιστες ομάδες στην Ευρώπη μπορούν να ακολουθήσουν τον Ολυμπιακό στους 90 και τους 100 πόντους, αλλά υπάρχουν κάποιες και με αυτές θα κριθούν οι τίτλοι. Σε τέτοια παιχνίδια, ο Σχορτσανίτης δεν θα έχει θέση γιατί θα τα χάνει με την αστοχία του. Επιτέλους αδυνάτισε, βρήκε ρόλο στον Ολυμπιακό, οι ευκαιρίες του δίνονται απλόχερα, αλλά για μένα τις κλωτσάει. Ένας παίκτης που κερδίζει συνεχώς φάουλ (δηλαδή το σύστημα βγαίνει, παίρνει την μπάλα εκεί που πρέπει και δεν μπορούν να τον σταματήσουν) αλλά αντί για κέρδος ζημιώνει την ομάδα, δεν μπορεί να είναι παίκτης υπολογίσιμος σε αγώνες που κρίνουν χρονιές. Ας κάτσει να κάνει 500 βολές τη μέρα για δύο μήνες, δεν είναι κατάσταση αυτή, μόνο τροχοπέδη μπορεί να είναι στην καριέρα του αυτό το στοιχείο.
Κατά τα άλλα, ο Ολυμπιακός ήταν από άλλο επίπεδο την Πέμπτη. Η ομάδα παίζει πολύ καλά και δείχνει σε τι επίπεδο θέλει να σταθεροποιηθεί στη συνέχεια. Προφανώς δεν τα έχει καταφέρει ακόμα, καθώς είναι νωρίς (τα λέγαμε και για τον Παναθηναϊκό όταν έπαιζε καλά, τα λέμε και τώρα, Νοέμβρη έχουμε), αλλά ο Γιαννάκης φέτος ξεκάθαρα δείχνει ότι θέλει να παίζει πολύ γρήγορο μπάσκετ και προς αυτή την κατεύθυνση έχει στήσει όλο το παιχνίδι και τα συστήματα του Ολυμπιακού.
Ο Ολυμπιακός έδωσε 28 ασίστ στο ματς με την Εφές, έκανε 66 σουτ εντός παιδιάς, που σημαίνει περίπου 3,3 το λεπτό (!), ενώ αν το πάρουμε συνολικά το παιχνίδι, η Εφές έκανε 61 σουτ, δηλαδή συνολικά είχαμε 127 ήτοι 3,2 ανά λεπτό αγώνα. Ένα ματς σε φρενήρεις ρυθμούς, που λογικό ήταν οι Τούρκοι να μην μπορέσουν εν τέλει να ακολουθήσουν. Η Εφές προσπάθησε να ανακόψει το ρυθμό του Ολυμπιακού κάνοντας πολλά φάουλ, αλλά και πάλι δεν τα κατάφερε. Σε αρκετούς, ίσως έκανε, εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός επέλεξε να κάνει φάουλ μόνο όταν ήταν απολύτως απαραίτητο. Προφανώς ήταν προπονητικό πλάνο, ώστε να μπορεί η ομάδα να τρέχει συνεχώς και να μην χάνει το ρυθμό της.
Φάνηκε και πάλι ότι με Παπαλουκά και Βούισιτς στο παρκέ ο Ολυμπιακός μεταμορφώνεται επιθετικά, ενώ αν βάλουμε και τον Τεόντοσιτς δίπλα τους, το οργανωτικό και δημιουργικό επίπεδο της ομάδας φτάνει σε πολύ υψηλά επίπεδα. Πέραν αυτών, θετική η επιστροφή του Μπουρούση, τον οποίο ο Γιαννάκης δεν θέλησε να κουράσει. Ο Μπουρούσης μοιάζει να ξεκουράστηκε σωματικά με τον τραυματισμό του και να βρήκε την παλιά του όρεξη, που δεν είχε στο ξεκίνημα της σεζόν. Καλός ο Παπανικολάου, μάχεται συνεχώς, πλήρης επιτυχία του Βασιλόπουλου στο ρόλο του βασικότερου μοχλού της ομάδας (έπαιξε και πιο πολύ απ’ όλους).
Απ’ την άλλη, η Εφές μοιάζει να μην έχει ταυτότητα ακόμα και να «πηγαίνει» μόνο και μόνο επειδή έχει πολύ μεγάλους παίκτες. Ο Αταμάν δεν έχει βρει ρόλους στους παίκτες του, δεν έχει φτιάξει συστήματα που να αναδεικνύουν τις αρετές τους και τα αστέρια του συνήθως… κάνουν ποικιλίες. Αυτή η αδυναμία του Τούρκου προπονητή φαίνεται και από το 1-3 ως τώρα της Εφές. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη του Ολυμπιακού μετά από 8 συνεχόμενες ήττες από την Εφές.
Στα άλλα παιχνίδια, η Λιέτουβος σκόρπισε την Παρτιζάν στη Λιθουανία με διαφορά που δεν φαίνεται να ανατρέπεται σε περίπτωση ισοβαθμίας (η οποία πάντως δεν είναι και τόσο πιθανή με βάση την ως τώρα εικόνα), ενώ η Κίμκι πήρε ουσιαστικά νίκη-πρόκριση στο Μιλάνο. Οι Ρώσοι διαχώρισαν τον εαυτό τους από το δεύτερο γκρουπ του ομίλου ξεπερνώντας πλέον τον 4ο κατά δύο νίκες.
Το παιχνίδι της χρονιάς ως τώρα είδαμε στη Ρώμη, όπου Ρόμα και Μακάμπι μας πρόσφεραν ένα απίστευτο… 2,5ωρο. Σε ένα γήπεδο-στολίδι το παιχνίδι είχε όλες τις προϋποθέσεις για να μείνει στο μυαλό μας. Το τρίποντο του Βισνιέφσκι στην εκπνοή ήταν «όλα τα λεφτά», με τη Μακάμπι να κάνει επίθεση 7 δευτερολέπτων βγαλμένη από τα πιο καλά κιτάπια του Γκέρσον, για να ισοφαρίσει. Μπορεί να ήταν λάθος της Ρόμα που δεν έκανε φάουλ, αλλά αν προσέξετε τη φάση, ο Βισνιέφσκι πηγαίνει καρφωτός στη γωνία και ο Άντερσον κατεβαίνει το γήπεδο με τον ψηλό μπροστά του, ο οποίος κάνει δύο σκριν και εμποδίζει ισάριθμους αμυντικούς να κάνουν φάουλ για να μη γίνει τρίποντο. Σύστημα προπόνησης του Γκέρσον, που βγήκε στην εντέλεια. Μοιραίος ντύθηκε ο Ίμπι Τζάαμπερ, που έχασε 2 βολές (2/4) στα τελευταία 15 δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας και αστόχησε και στην τελευταία επίθεση της παράτασης. Εκεί ο Τζάαμπερ αγνόησε πλήρως το σύστημα του Τζεντίλε, έκανε επίθεση εκτός λογικής και μοιραία πέταξε την μπάλα εκτός ισορροπίας για να κάνει έρμπολ…
by Rasheed.
Υ.Γ.: Το banner στα δεξιά για τους Special Olympics οδηγεί στο site της Ευρωλίγκας που είναι αφιερωμένο στη διοργάνωση και απ’ όπου όσοι θέλετε μπορείτε να κάνετε δωρεά για να βοηθήσετε στον αγώνα που δίνουν αυτοί οι άνθρωποι, ή απλώς να στηρίξετε δωρεάν την προσπάθεια της Ευρωλίγκας.
12 σχόλια:
Το ματς δεν το είδα, μόνο τα τελευταία 3 λεπτά είδα, δλδ τον Κλέιζα μπας και ανεβάσει λίγο το ranking, όπως κι έγινε!
Απλά για το Σόφο. Συμφωνώ 100%!!! Αυτό το πράγμα με τις βολές ποτέ δεν το κατάλαβα! Γενικά μιλώντας τώρα, δεν μπόρεσα ποτέ να κατανοήσω γιατί κάποιοι παίκτες ήταν τόσο άστοχοι στις βολές.
Δλδ είσαι παίκτης του μπάσκετ και το μοναδικό σου αδύνατο σημείο είναι οι βολές. Γιατί δεν κάθεσαι να δουλέψεις, να βαρέσεις - όπως λετε κι εσείς - 500 βολές!
Ούτε το ύψος είναι, ούτε το περιφερειακό σούτ (δεν το έχει ανάγκη), όπως είναι για παράδειγμα του Παπαλουκά. Άλλο να δουλεύεις το μακρινό σούτ και άλλο τις βολές. Τυφλοσούρτης είναι, έλεος!
Χμμ,πολυ καλος ο ΟΣΦΠ αλλα οι 90 ποντοι στο ΣΕΦ οφειλουν να προβληματισουν σοβαρα το επιτελειο.Αν τρωει 90 απο την ΕΦΕΣ στην εδρα του τι θα κανει με Σιενα,Μπαρτσελονα,ΠΑΟ ;
Και αν τρωει 90 ποντος για το γρηγορο ρυθμο τι θα κανει αν τον πανε στον αργο ρυθμο ομαδες οπως πχ η Ρεαλ;
ΥΓ.Αυτα παθαινει μια ομαδα οταν εμπιστευται ακριβους παικτες στα χερια ερασιτεχνων(πχ ΤΣΣΚΑ,ΕΦΕΣ).Δεν τις λυπαμαι καθολου.Υπαρχουν αρκετοι εμπειροτεροι προπονητες που ηταν ελευθεροι απο αυτους που προτιμησαν(πχ Μπλατ,Ρεπεσα,Κατσικαρης).Τωρα ας πληρωσουν το τιμημα.
Γειά χαρά. Δεν είδα την εμφάνιση όσο θετική την περιγράφετε. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό και υπάρχει αναμφίβολα βελτίωση αλλά διαστημικές είναι οι Real, Siena και o ΠΑΟ αυτή τη στιγμή με Barca, Maccabi, TAU από πίσω τους. Φυσικά συμφωνώ για το Σχορτσανίτη. 'Αλλα προβλήματα που είδα>
Ο Beverley κάνει πολλά λάθη αρχής για αυτό το επίπεδο π.χ. δεν πασάρει σε ελεύθερο παίκτη σε αιφνιδιασμό και κάνει δώρα καλάθι-φάουλ.
Η κυκλοφορία της μπάλας δεν είναι ακόμη του επιπέδου που 8α έπρεπε (δεν αναφέρομαι σε συνδυασμούς Παπαλουκά-Halperin-Vujcic που βγάζουν μάτια, εννοώ 7 πάσες βόλευ σε 4 δευτερόλεπτα (υπερβάλω) όπως ΠΑΟ, Real, Siena, Barca. Με τους ως άνω συν Βασιλόπουλο και Παπανικολάου, είναι εφικτό. Με Childress, Kleiza, θέλει πολλή δουλειά ακόμη.
Η ΄αμυνα ενάντια σε τρίποντο είναι μέτρια και απομένει να δούμε αν μπορούν να μαρκάρουν σοβαρούς ψηλούς.
Το ότι έπαιξαν μάλλον καλύτερα χωρίς τον Childress είναι, κατα τη γνώμη μου, απόλυτα λογικό γιατί η ομάδα είναι λιγότερο ετερόκλητη αλλά είναι πρόβλημα γιατί πρέπει να παίζει.
Ο Γλυνιαδάκης είναι διακοσμητικός όπως και με την Εθνική, για τους ίδιους σωστούς λόγους. (ανεξάρτητα αν ο ίδιος ο αθλητής αξίζει συγχαρητήρια για τις προσπάθειες του)
Όπως είναι η ομάδα η συνταγή για να την νικήσει κανείς είναι απλή- 40 λεπτά ζώνη, φάουλ στο Σχορτσανίτη και ενα σωρό τρίποντα.
Ο Παπανικολάου θετικότατος, να παίζει κι άλλο πρέπει. Θετικό πάντως το ότι ο Γιαννάκης δεν έβαλε καθόλου τον von Wafer- 'οχι γιατί δεν έχει καμία αρετή αλλά γιατί δεν έχει προσαρμοστεί και στην ομάδα ο προπονητής πρέπει να αποφασίζει, όχι οι οπαδοί του ποδοσφαίρου.
Πάντως αν δεν γίνει καμία ηλιθιότητα μετά την μαθηματικά βέβαιη ήττα απο τον ΠΑΟ, η ομάδα στρώνει και σίγουρα θα είναι ανταγωνιστική όταν πρέπει.
Alex
paidia phra apofash na sas grapsw, to gegonos tou oti de postaroume sxolia de shmainei pws de sas diavazoume kathimerina. Keep up Wallaces.
Η Ρόμα που παίζει καλά μέχρι τώρα είναι το ζωντανό παράδειγμα του γιατί δεν πρέπει να αλλάζει ο προπονητής στα μέσα της σεζόν (όπως έγινε πέρυσι) και γιατί δεν πρέπει να ξανα-αλλάζει το καλοκαίρι (παρά τα ατυχή αποτελέσματα).
ΥΓ. Ποια Ευρωλίγκα τώρα?
Έχουμε ντέρμπι την επόμενη εβδομάδα!
pdiablo
@patrick strar & pdiablo: Νομίζω όλοι αυτό το ματς περιμένουμε. Μάλλον το περιμέναμε από πέρσι. Θα πρέπει να έχει και Live κάλυψη! Ελπίζουμε όλοι να είναι αντάξιο της διαφήμισης που έχει εδώ και 2 χρόνια.
@ανώνυμο, ALEX: Παιδιά, μην μπερδεύεστε. 90 πόντους τρως όταν πας το ματς σε γρήγορους ρυθμούς. Αυτό δεν είχνει κακή άμυνα. Όταν ο άλλος κάνει 61 επιθέσεις (χωρις τις βολές) μπαίνουν 90 πόντοι. Η διαφορά είναι στις επιθέσεις, όχι στην άμυνα. Επίσης, τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο, αλλιώς θα είχαν φαληρίσει οι εταιρείες στοιχημάτων και θα ήμασταν όλοι πλούσιοι.
@ανώνυμος: Φίλε σε ευχαριστούμε για τα λόγια σου. Χαιρόμαστε όταν μας λέτε ότι μας διαβάζετε και μας βοηθά να προχωρήσουμε την αλλαγή παρά τις δυσκολίες.
Rasheed.
o tripkovic se pia omada paizei fetos?
xerete mipos poy einai i kleisth aithousa tou keraunou strovolou stin kipro giati thelo na pao na do ena match?
Ο Τρίπκοβιτς παίζει στην Μπανταλόνα. Μπορεί να μην είναι Ευρωλίγκα φέτος, αλλά θα ανεβάσει την καριέρα του. Πάει καλά, παίζει σχεδόν 22 λεπτά ανά ματς.
Φίλε, δυστυχώς, δεν ξέρουμε τη διεύθυνση, αλλά έχουμε πολλούς αναγνώστες από την περιοχή, που θεωρώ ότι θα χαρούν να σε βοηθήσουν. Αν δεν γίνει, θα προσπαθήσω να την έχω την άλλη εβδομάδα. Προωθώ το σχόλιό σου στο νέο άρθρο για να το δουν περισσότεροι.
Rasheed.
Η διεύθυνση που έχω εγώ αφορά τα γραφεία, τα οποία δεν ξέρω αν στεγάζονται στο γήπεδο. Σου έχω κι ένα τηλέφωνο να πάρεις αν θες να ρωτήσεις:
44 Stadiou Street, 2508 Strovolos/Nicosia, CYP
Tel.: +357 (22) 863110
Rasheed.
Euxaristw
Καθυστερημένο το σχόλιο-ερώτηση, όμως θέλω κάποιος, κάποτε, με ηρεμία και τόλμη να μου απαντήσει στην ερώτηση αν είναι χέστης ο Βασιλόπουλος. Γιατί κάνει βήματα στον αιφνιδιασμό και στην προσποίηση, γιατί διστάζει να σουτάρει μετά από επιτυχημένη προσποίηση ή και αμαρκάριστος, γιατί χάνει αυτό το 1 κρίσιμο δέκατο (ή ακόμα χειρότερα αυτή την κρίσιμη επίθεση) δείχνοντας φανερά ατολμία. Γιατί, ενώ στην άμυνα βγάζει απίστευτη ενέργεια, στην επίθεση φοβάται, όχι να πάρει την ομάδα επάνω του (δεν είναι ο ρόλος του) αλλά να κλείσει το σύστημα όπως πρέπει με μια ακομπλεξάριστη ενέργεια;
Γιατί ενώ είναι παιχταράς όλοι έχουν αμφιβολίες για το κατά πόσο "αντέχουν τ' άντερά του"; Γιατί όταν ρίχνει 6 τρίποντα χωρίς να το σκεφτεί μπαίνουν 4 και όταν ρίχνει 3 μόνος του, μετά από πολλή σκέψη, δε μπαίνει κανένα;
Δημοσίευση σχολίου