…και βγήκε ξυρισμένη γουλί με την ψιλή η Λιέτουβος στο ΣΕΦ. Τα λόγια τα μεγάλα πρέπει να υποστηρίζονται και από ανάλογες εμφανίσεις, αλλιώς εκτίθεσαι. Μπορώ να πω ότι με ενόχλησαν οι δηλώσεις των παικτών και του προπονητή της Λιέτουβος πριν το ματς με τον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει με το σπαθί του τον σεβασμό από ομάδες του επιπέδου της Λιέτουβος. Σύλλογος που φτάνει… χαλαρά (με 3-1) στο φάιναλ φορ και μετά ανεβάζει ακόμη περισσότερο το μπάτζετ του, δεν είναι σύλλογος για να τον… αφυπνίσεις. Και ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός (πόσο μάλλον ο δεύτερος) έχουν αποδείξει ότι δεν είναι του επιπέδου της Λιέτουβος.
Παρ’ όλα αυτά, «ήρθαμε να κερδίσουμε», «έχουν αδυναμίες», «δεν παίζουν ως ομάδα», «δεν παίζουν άμυνα» και το αποκορύφωμα «θα τους κερδίσουμε και θα έχουν πρόβλημα να προκριθούν στο Top-16».
Αποδείχτηκε ότι πιο πολύ τα έλεγαν για να πιστέψουν οι ίδιοι. Βέβαια, δεν ήμουν εγώ ο μόνος ενοχλημένος, καθώς ο Κλέιζα (που είναι και Λιθουανός, αλλά δεν θέλησε να κρατήσει τα προσχήματα) είπε ξεκάθαρα: «ήθελα να τους κερδίσω πολύ και με όσο μεγαλύτερη διαφορά γινόταν, επειδή μίλησαν πάρα πολύ πριν το παιχνίδι». Την επόμενη φορά… καλύτερα να μασάει παρά να μιλάει η Λιέτουβος.
Η Λιέτουβος είχε 9-0 φέτος σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά η πρώτη της ήττα της θύμισε το επίπεδό της. Δεν είναι τόσο η διαφορά, όλοι έχουμε κακές βραδιές, είναι η νοοτροπία. Όσες φορές μικρότερης δυναμικότητας ομάδα έχει πάει με τέτοια νοοτροπία σε δύσκολο ματς, έχει φύγει με την ουρά στα σκέλια (και στο ποδόσφαιρο αν θυμηθείτε…).
Η Λιέτουβος θα έκλεινε τον Ολυμπιακό και θα τον χτυπούσε στην επίθεση. Τελικά, έχανε με 11 πόντους στο δεκάλεπτο, 20 στο ημίχρονο, 30 στη συνέχεια για να χάσει με 24, ενώ η «κακή άμυνα» του Ολυμπιακού της είχε επιτρέψει 31 πόντους στο πρώτο μέρος, σε ματς που είχε τρελό ρυθμό (και άρα πολλές περισσότερες επιθέσεις).
Ο Ολυμπιακός έδειξε ξανά στοιχεία από αυτά που θέλει να βάλει στην ομάδα ο Γιαννάκης, κάτι που είχε δείξει και στα προηγούμενα ματς, αλλά όσο περνά ο καιρός γίνεται πιο ξεκάθαρο. Είναι φανερό ότι η ομάδα θέλει να τρέξει και θα το κάνει μέχρι να το μάθει. Φάνηκε και στη Μάλαγα όταν το ματς θυσιάστηκε στο να μάθει ο Ολυμπιακός να παίζει σωστά ανεξαρτήτως αντιπάλου.
Ο Κλέιζα είναι τεράστια υπόθεση για την ομάδα, ο Βούισιτς αλλάζει όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού όταν παίζει, ο Παπαλουκάς με τον Τεόντοσιτς όταν είναι μαζί στο παρκέ βελτιώνουν απίστευτα την επιθετική κυκλοφορία, ο Σχορτσανίτης ξέρει πια ότι όσο προσπαθεί θα παίζει και θα είναι το κέντρο των επιθέσεων, ο Τσίλντρες έχει μπει πολύ δυνατά, με βασική διαφορά σε σχέση με πέρσι ότι φέτος παίρνει προσπάθειες.
Απ’ την άλλη, ο Ολυμπιακός κολλάει απίστευτα στην επίθεση με τον Μπέβερλι στον άσο, καθώς το παιδί δεν μπορεί να δώσει κίνηση και φαντασία στο παιχνίδι όταν παίζει μόνος του, ο Ουέιφερ δεν έχει προσαρμοστεί και δεν προσφέει καθόλου, ο Χαλπερίν πολύ δύσκολα θα βρει ρυθμό μέχρι να επιστρέψει και στην Α1, ο Σχορτσανίτης έχει τεράστιες αδυναμίες στην άμυνα και ο Βασιλόπουλος φοβάται ακόμη πάρα πολύ και δεν βγάζει τη γνωστή του ενέργεια, κάτι που είναι φυσιολογικό, αφού ουσιαστικά ήταν 6 μήνες έξω. Καιρός υπάρχει και όλα δείχνουν ότι θα είναι θετικά.
Το Μαρούσι έφτασε ξανά κοντά σε μια μεγάλη νίκη, αλλά στο τέλος δεν τα κατάφερε. Αυτό είναι το πρόβλημα της ομάδας, που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει 3-0 στον όμιλο ως τώρα, αλλά είναι εμφανές ότι της λείπει ευρωπαϊκή εμπειρία και ψυχραιμία στο φινάλε. Λογικό, αλλά η πρόκριση απομακρύνεται αν δεν κερδίζεις στην έδρα σου.
Παρότι έμεινε πολύ πίσω στην αρχή, το Μαρούσι έδειξε τα γνωστά στοιχεία του και γύρισε το ματς για να πλησιάσει στους 3, όμως στο φινάλε κάτι έλειπε. Με το σκορ στο 69-75 έκλεψε μπάλες, έβγαλε άμυνες, αλλά έχασε 3 αλλεπάλληλες επιθέσεις που του κόστισαν τη νίκη.
Κρίμα, γιατί έχει δείξει ότι μπορεί να σταθεί. Ο κόσμος ήταν κοντά στους 2.000, με το Μαρούσι να μην είναι τόσο χαμηλά σε εισιτήρια όσο θέλει η Ευρωλίγκα να… διαφημίζει μέσω δηλώσεων επισήμων. Ας πούμε στην Τουρκία ήταν 1.000 άτομα στο γήπεδο. Το θέμα είναι ότι με τη Ρόμα να βρίσκεται στο 3-0 και να δείχνει χαρακτήρα ως τώρα, η ήττα από την ΤΣΣΚΑ κοστίζει πολύ περισσότερο απ’ όσο αρκετοί φαντάζονταν.
Στη Γαλλία έγινε ένα πολύ ενδιαφέρον ματς, με τη Βιλερμπάν να παίζει πολύ καλά ανά διαστήματα εναντίον της Σιένα και να σκοράρει 29 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο (!!) και 3 στο δεύτερο (!!!). Περίπου 5 λεπτά πριν τη λήξη, με το σκορ στο 60-62, ήταν προφανές ότι η Σιένα θα χρειαζόταν 5-6 πόντους ακόμα για να πάρει τη νίκη. Με ΜακΙντάιρ (που έδωσε ένα ακόμη ασίστ-σόου), Χόκινς και Στόουνρουκ με 4 φάουλ, η Βιλερμπάν ήθελε να ελπίζει ότι θα μπορούσε να διεκδικήσει τη μεγάλη έκπληξη. Τελικά, το ματς έληξε με ένα 5-17, και τη Σιένα να κρατά ξανά το όριο των 65 πόντων στην άμυνά της, χωρίς τον Λαβρίνοβιτς, αλλά με τον Σάτο στη… ζώνη του λυκόφωτος. Στην Τουρκία, σε ένα ματς με πολλά άστοχα τρίποντα, η (πάντα ανέτοιμη) Φενέρ, χωρίς Σόλομον-Τουρκσάν, χρειάστηκε έναν επιθετικό πλουραλισμό και γερή άμυνα για να κάμψει την αξιόμαχη Τσιμπόνα που είχε 4 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων.
Για τον όμιλο του Παναθηναϊκού, η Χίμκι, έχοντας τον Γιανκούκας να ισοφαρίζει το ατομικό του ρεκόρ πόντων με 23, κέρδισε, στο πιο κλειστό ματς της ημέρας την, ξανά αξιόλογη, Όλντεμπουργκ, η οποία βρέθηκε μπροστά με 36-42 και 55-59, κράτησε τους γηπεδούχους για 4 λεπτά άποντους στις αρχές της 4ης περιόδου, αλλά είδε τον Χάιν να κάνει αντιαθλητικό φάουλ στον Φριτζόν με 10 δευτερόλεπτα για τη λήξη και το σκορ στο -1. Το ματς χαρακτηρίστηκε από τα εξαιρετικά ποσοστά των δύο ομάδων στις βολές. Στην Πολωνία, η Προκόμ κέρδισε την Αρμάνι, σε έναν αγώνα με πολλές εναλλαγές στο προβάδισμα, στηριζόμενη ουσιαστικά στην επίθεση του Λόγκαν και στην άμυνα του Σόου. Ο Γουντς θυμήθηκε τον «καλό» του εαυτό με φάουλ και τεχνική ποινή (με την μπάλα στα χέρια του άρχισε να διαμαρτύρεται αντί να εκδηλώσει επίθεση!) που σήμαναν την αποβολή του στα μισά της 3ης περιόδου, ενώ είδαμε και το πρώτο καλό ματς του Πετραβίτσιους στην Ευρώπη, με 20 πόντους και 9 κερδισμένα φάουλ.
by BEN & Rasheed.
Παρ’ όλα αυτά, «ήρθαμε να κερδίσουμε», «έχουν αδυναμίες», «δεν παίζουν ως ομάδα», «δεν παίζουν άμυνα» και το αποκορύφωμα «θα τους κερδίσουμε και θα έχουν πρόβλημα να προκριθούν στο Top-16».
Αποδείχτηκε ότι πιο πολύ τα έλεγαν για να πιστέψουν οι ίδιοι. Βέβαια, δεν ήμουν εγώ ο μόνος ενοχλημένος, καθώς ο Κλέιζα (που είναι και Λιθουανός, αλλά δεν θέλησε να κρατήσει τα προσχήματα) είπε ξεκάθαρα: «ήθελα να τους κερδίσω πολύ και με όσο μεγαλύτερη διαφορά γινόταν, επειδή μίλησαν πάρα πολύ πριν το παιχνίδι». Την επόμενη φορά… καλύτερα να μασάει παρά να μιλάει η Λιέτουβος.
Η Λιέτουβος είχε 9-0 φέτος σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά η πρώτη της ήττα της θύμισε το επίπεδό της. Δεν είναι τόσο η διαφορά, όλοι έχουμε κακές βραδιές, είναι η νοοτροπία. Όσες φορές μικρότερης δυναμικότητας ομάδα έχει πάει με τέτοια νοοτροπία σε δύσκολο ματς, έχει φύγει με την ουρά στα σκέλια (και στο ποδόσφαιρο αν θυμηθείτε…).
Η Λιέτουβος θα έκλεινε τον Ολυμπιακό και θα τον χτυπούσε στην επίθεση. Τελικά, έχανε με 11 πόντους στο δεκάλεπτο, 20 στο ημίχρονο, 30 στη συνέχεια για να χάσει με 24, ενώ η «κακή άμυνα» του Ολυμπιακού της είχε επιτρέψει 31 πόντους στο πρώτο μέρος, σε ματς που είχε τρελό ρυθμό (και άρα πολλές περισσότερες επιθέσεις).
Ο Ολυμπιακός έδειξε ξανά στοιχεία από αυτά που θέλει να βάλει στην ομάδα ο Γιαννάκης, κάτι που είχε δείξει και στα προηγούμενα ματς, αλλά όσο περνά ο καιρός γίνεται πιο ξεκάθαρο. Είναι φανερό ότι η ομάδα θέλει να τρέξει και θα το κάνει μέχρι να το μάθει. Φάνηκε και στη Μάλαγα όταν το ματς θυσιάστηκε στο να μάθει ο Ολυμπιακός να παίζει σωστά ανεξαρτήτως αντιπάλου.
Ο Κλέιζα είναι τεράστια υπόθεση για την ομάδα, ο Βούισιτς αλλάζει όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού όταν παίζει, ο Παπαλουκάς με τον Τεόντοσιτς όταν είναι μαζί στο παρκέ βελτιώνουν απίστευτα την επιθετική κυκλοφορία, ο Σχορτσανίτης ξέρει πια ότι όσο προσπαθεί θα παίζει και θα είναι το κέντρο των επιθέσεων, ο Τσίλντρες έχει μπει πολύ δυνατά, με βασική διαφορά σε σχέση με πέρσι ότι φέτος παίρνει προσπάθειες.
Απ’ την άλλη, ο Ολυμπιακός κολλάει απίστευτα στην επίθεση με τον Μπέβερλι στον άσο, καθώς το παιδί δεν μπορεί να δώσει κίνηση και φαντασία στο παιχνίδι όταν παίζει μόνος του, ο Ουέιφερ δεν έχει προσαρμοστεί και δεν προσφέει καθόλου, ο Χαλπερίν πολύ δύσκολα θα βρει ρυθμό μέχρι να επιστρέψει και στην Α1, ο Σχορτσανίτης έχει τεράστιες αδυναμίες στην άμυνα και ο Βασιλόπουλος φοβάται ακόμη πάρα πολύ και δεν βγάζει τη γνωστή του ενέργεια, κάτι που είναι φυσιολογικό, αφού ουσιαστικά ήταν 6 μήνες έξω. Καιρός υπάρχει και όλα δείχνουν ότι θα είναι θετικά.
Το Μαρούσι έφτασε ξανά κοντά σε μια μεγάλη νίκη, αλλά στο τέλος δεν τα κατάφερε. Αυτό είναι το πρόβλημα της ομάδας, που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει 3-0 στον όμιλο ως τώρα, αλλά είναι εμφανές ότι της λείπει ευρωπαϊκή εμπειρία και ψυχραιμία στο φινάλε. Λογικό, αλλά η πρόκριση απομακρύνεται αν δεν κερδίζεις στην έδρα σου.
Παρότι έμεινε πολύ πίσω στην αρχή, το Μαρούσι έδειξε τα γνωστά στοιχεία του και γύρισε το ματς για να πλησιάσει στους 3, όμως στο φινάλε κάτι έλειπε. Με το σκορ στο 69-75 έκλεψε μπάλες, έβγαλε άμυνες, αλλά έχασε 3 αλλεπάλληλες επιθέσεις που του κόστισαν τη νίκη.
Κρίμα, γιατί έχει δείξει ότι μπορεί να σταθεί. Ο κόσμος ήταν κοντά στους 2.000, με το Μαρούσι να μην είναι τόσο χαμηλά σε εισιτήρια όσο θέλει η Ευρωλίγκα να… διαφημίζει μέσω δηλώσεων επισήμων. Ας πούμε στην Τουρκία ήταν 1.000 άτομα στο γήπεδο. Το θέμα είναι ότι με τη Ρόμα να βρίσκεται στο 3-0 και να δείχνει χαρακτήρα ως τώρα, η ήττα από την ΤΣΣΚΑ κοστίζει πολύ περισσότερο απ’ όσο αρκετοί φαντάζονταν.
Στη Γαλλία έγινε ένα πολύ ενδιαφέρον ματς, με τη Βιλερμπάν να παίζει πολύ καλά ανά διαστήματα εναντίον της Σιένα και να σκοράρει 29 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο (!!) και 3 στο δεύτερο (!!!). Περίπου 5 λεπτά πριν τη λήξη, με το σκορ στο 60-62, ήταν προφανές ότι η Σιένα θα χρειαζόταν 5-6 πόντους ακόμα για να πάρει τη νίκη. Με ΜακΙντάιρ (που έδωσε ένα ακόμη ασίστ-σόου), Χόκινς και Στόουνρουκ με 4 φάουλ, η Βιλερμπάν ήθελε να ελπίζει ότι θα μπορούσε να διεκδικήσει τη μεγάλη έκπληξη. Τελικά, το ματς έληξε με ένα 5-17, και τη Σιένα να κρατά ξανά το όριο των 65 πόντων στην άμυνά της, χωρίς τον Λαβρίνοβιτς, αλλά με τον Σάτο στη… ζώνη του λυκόφωτος. Στην Τουρκία, σε ένα ματς με πολλά άστοχα τρίποντα, η (πάντα ανέτοιμη) Φενέρ, χωρίς Σόλομον-Τουρκσάν, χρειάστηκε έναν επιθετικό πλουραλισμό και γερή άμυνα για να κάμψει την αξιόμαχη Τσιμπόνα που είχε 4 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων.
Για τον όμιλο του Παναθηναϊκού, η Χίμκι, έχοντας τον Γιανκούκας να ισοφαρίζει το ατομικό του ρεκόρ πόντων με 23, κέρδισε, στο πιο κλειστό ματς της ημέρας την, ξανά αξιόλογη, Όλντεμπουργκ, η οποία βρέθηκε μπροστά με 36-42 και 55-59, κράτησε τους γηπεδούχους για 4 λεπτά άποντους στις αρχές της 4ης περιόδου, αλλά είδε τον Χάιν να κάνει αντιαθλητικό φάουλ στον Φριτζόν με 10 δευτερόλεπτα για τη λήξη και το σκορ στο -1. Το ματς χαρακτηρίστηκε από τα εξαιρετικά ποσοστά των δύο ομάδων στις βολές. Στην Πολωνία, η Προκόμ κέρδισε την Αρμάνι, σε έναν αγώνα με πολλές εναλλαγές στο προβάδισμα, στηριζόμενη ουσιαστικά στην επίθεση του Λόγκαν και στην άμυνα του Σόου. Ο Γουντς θυμήθηκε τον «καλό» του εαυτό με φάουλ και τεχνική ποινή (με την μπάλα στα χέρια του άρχισε να διαμαρτύρεται αντί να εκδηλώσει επίθεση!) που σήμαναν την αποβολή του στα μισά της 3ης περιόδου, ενώ είδαμε και το πρώτο καλό ματς του Πετραβίτσιους στην Ευρώπη, με 20 πόντους και 9 κερδισμένα φάουλ.
by BEN & Rasheed.
5 σχόλια:
Ο αιωνιος Woods...
Οσο για το Μαρουσι,τελικα η ηττα απο την CSKA ισως κοστισει περισσοτερο απο αυτην της Ρομας.
Πιστευω τα παιχνιδια κλειδια ειναι εντος με Καχα Λαμποραλ και Μακαμπι(εξυπακουεται πως το Μαρουσι πρεπει ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ να κερδισει εντος την Ολυμπια).Παντως ο ομιλος του εχει πολυ ενδιαφερων γιατι εξαιρουμενης της Ολυμπιας,ο καθενας μπορει να κερδισει τον οιονδηποτε σε αυτο τον ομιλο.
σήμερα βρήκε ο πετραβίτσιους, που τον πούλησα από όλες τις ομάδες μου;;
Η Ευρωλιγκα να κοιταξει τα χαλια της CSKA που κοβει κατω απο 3000 εισιτηρια και την περναει η Κιμκι καθως και την Φενερ και να αφησει ησυχο το Μαρουσι.
Δηλαδη τι αλλο θελει απο τις ελληνικες ομαδες;
Να δινει το παρων ο μισος πληθυσμος της χωρας;
Ο Παο εκοψε ~10.000,ο ΟΣΦΠ ~5.000 και το μαρουσι ~1500 αυτες τις αγωνιστικες.Δηλαδη συνολο 16.500 εισητιρα σε μια πολη σε 3 αγωνιστικες κατα μεσο ορο.Η Μοσχα και η Σιενα κοβουν πολυ περισσοτερα;
Μας τα εχει κανει τσουρεκια ο Μπερτομεου με τις ελληνικες ομαδες.Κοντρα διαιτησιες,φιλτραρισμα του τριτου απο το πρωταθλημα,μπηχτες και ολα αυτα οταν αλλες ομαδες σε αλλες χωρες δεν εμφανιζονται ΣΑΦΩΣ καλυτερες σε εισιτηρια και τα ρεστα.
Η θελει να παιζουν 6 ισπανικες σε καθε σεζόν για να του φαινονται ολα οκ;
ΕΔΩ ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ!!!
ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΘΕΩΡΕΙ ΠΩΣ Ο ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΡΟΤΙΜΑ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ACB ΜΑΓΝΗΤΟΣΚΟΠΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΝΤΑΝΗ Α1!!!!
http://tvradio.ert.gr/digital/details.asp?pid=3173263&chid=6
Καλησπέρα Ben και Rasheed, όπως πάντα πολύ ενδιαφέροντα τα σχόλιά σας. Μερικές σκέψεις έχοντας δει μόνο το παιχνίδι του Ολυμπιακού.
Πρώτα τα θετικά
+ Αρχίζουν να παίζουν άμυνα και δεν έχω αμφιβολία ότι θα τα καταφέρουν να πιέζουν όλες τις ομάδες γιατί ο Γιαννάκης είναι εξαιρετικός σε αυτό. Το γρήγορο επιθετικό παιχνίδι μόνο σε αδυσώπητη άμυνα μπορεί να βασιστεί
+ Ο Childress εμφανίζεται πάρα πολύ σοβαρός και συγκεντρωμένος με λιγότερη χαλαρότητα σε άμυνα και επίθεση
+ Ο Παπανικολάου έχει φανταστικά στοιχεία και στέκεται ανετότατα στο επίπεδο αυτό (εξαιρετικές οι 4;;; ασίστ σε περιφερειακούς)
+ Ο Παπαλουκάς και ο Vujcic είναι παίκτες κλάσεως και όταν είναι μέσα ανοίγει το μάτι μας
+Γίνεται συνειδητή προσπάθεια από όλους (παρατήρησα ειδικά Γιαννάκη και Παπαλουκά) να δημιουργηθεί κλίμα ομάδας ενθαρρύνοντας και συγχωρόντας
+ Ο Kleiza είναι μεν ακόμη λίγο απομονωμένος – δεν του έρχεται/φεύγει εύκολα η μπάλα αλλά αυτο θα φτίαξει και είναι σίγουρα παίκτης κλάσεως και σοβαρός
Τα αρνητικά
- Ο Beverley έχει καλά στοιχεία (άμυνα πάνω στην μπάλα, διείσδυση, άλμα) αλλά τριπλάρει πολύ και κοιτάζοντας το πάτωμα, δεν διαβάζει το παιχνίδι και δεν έχει το θέμα της πάσας. Ειλικρινά πιστεύω ότι ο Σλούκας αδικείται λόγω λάθος “μάρκας” (εγχώριο προιόν)
- Ο κόσμος ήταν παγωμένος και έδειχνε να μην πιστεύει – ειδικά όταν κάνει κάτι ο Βασιλόπουλος και ο Halperin υπάρχει μια σιωπή αποδοκιμασίας – ενώ επιδοκιμάζει τα λάθη του Σόφο με χειροκρότημα
- Ο Σχορτσανίτης πρέπει πλεόν να σταματήσει να κάνει τρίπλα όταν δέχεται πάσα μέσα στη ρακέτα και πρέπει να προσέχει στην άμυνα διότι με τις μεγάλες ομάδες θα βγει με φάουλ στο δίλεπτο (με τον αντιπαθέστατο Garbajosa να κάνει μακροβούτια, όταν φτάσουν εκεί)
- Ο von Wafer έδειξε μικρή βελτίωση αμυντικά (ήταν πιο συχνά κοντά σε κάποιο παίκτη και μερικές φορές ο παίκτης στον οποίο ήταν κοντά ήταν αντίπαλος) και επιθετικά έχει εκρηκτικότητα που όταν στρώσουν τα πράγματα είναι αξιοποιήσιμη αλλά δείχνει να μην δέχεται συμβουλές (πάντως ωραία η απόπειρα καρφώματος στο πρόσωπο αντιπάλου)
- Οι ψηλοί δεν μαρκάρουν καλά, εννοώ δεν είναι για επίπεδο Splitter, Lavrinovic (D και Κ), Eze κλπ
Όπως έχει ειπωθεί πολλάκις είναι θέμα υπομονής. Με Halperin και Βασιλόπουλο σε κεντρικότερους ρόλους και με εμπιστοσύνη από όλους, με τον Μπουρούση υγιή, τον Teodosic και Σχορτσανίτη υπάκουους και τους δύο νέους Αμερικανούς περιορισμένους (εντός ή εκτός), πολλά μπορούν να γίνουν.
Alex
Δημοσίευση σχολίου