Ολοκληρώθηκε η πρώτη αγωνιστική και οι τελευταίοι δύο νικητές ήταν ο Παναθηναϊκός και το Περιστέρι.
Ο Παναθηναϊκός έκανε περίπατο στη Λάρισα με την Ολύμπια, κερδίζοντας με 35 πόντους. Χθες επιχειρήσαμε έναν… μίνι απολογισμό ντροπής για το ελληνικό πρωτάθλημα που μας έφερε μελαγχολία από την πρώτη αγωνιστική. Τελικά, αποδείχθηκε ότι θα έπρεπε να περιμένουμε και την Κυριακή, αφού είδαμε ένα ακόμη εντυπωσιακό ελληνικό φαινόμενο με το κλειστό γήπεδο της Λάρισας να… μπάζει νερά (!!!) λόγω της βροχής και να επιστρατεύονται κουβάδες και πετσέτες για να μην έχουμε κίνδυνο γλιστρήματος! Μπροστά σε αυτήν την εικόνα, δεν είναι εύκολο να συγκρατήσει κανείς τις συμβολικές σκέψεις… πνιγμού της ελληνικής Α1 που έρχονται στο νου…
Στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Παναθηναϊκός δεν είχε καμία διάθεση για παιχνίδια. Στην πραγματικότητα, του χρειάστηκε σκάρτο ένα δεκάλεπτο όχι μόνο για να δείξει ποιος είναι το αφεντικό της αναμέτρησης, αλλά και για να «καθαρίσει» ουσιαστικά το ματς. Τόσο το σκορ του πρώτου δεκαλέπτου (6-26) όσο και το τελικό (48-83) αντικατοπτρίζουν πλήρως τη χαώδη διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες, με τον Ομπράντοβιτς να παρακολουθεί συνεχώς καθιστός στον πάγκο τον αγώνα. Ο Πέκοβιτς ξεχώρισε στο πρώτο ημίχρονο, με τους «πράσινους» να χρησιμοποιούν δώδεκα παίκτες, μεταξύ των οποίων οι Βεργίνης, Μπόγρης αλλά και Γκόλεματς. Η Λάρισα είχε 3 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, αλλά θα ήταν τουλάχιστον άδικο να κριθεί από αυτό το ματς.
Πρώτο ξεμούδιασμα για τον Παναθηναϊκό, με τον Γιούριτσα Γκόλεματς στο ρόστερ του αντί του Σάρας, μέχρι ο Λιθουανός να αναρρώσει και να επανέλθει στο 100% των δυνάμεών του.
Πιο ενδιαφέρον ήταν το παιχνίδι στο Περιστέρι, όπου οι γηπεδούχοι γιόρτασαν την επιστροφή τους στην Α1 με νίκη δείχνοντας ότι είναι άκρως ανταγωνιστικοί, με τον Πανιώνιος να σπεύδει να μας δικαιώσει για τα όσα λέγαμε πριν από λίγες ημέρες για το πόσο ισχυρός θα εμφανιστεί φέτος. Θεωρητικά, οι «κυανέρυθροι» έχασαν από ομάδα κατώτερου γκρουπ (αν χωρίσουμε την Α1 σε τρία γκρουπ, όπως έκανε ο Κατσικάρης προ λίγων ημερών), αλλά μάλλον φέτος εκεί θα κινηθεί κι αυτός, χωρίς βλέψεις για μεγάλα πράγματα.
Το Περιστέρι ήταν πιο εύστοχο σε δίποντα, τρίποντα και βολές και είχε περισσότερα ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα και τάπες φτάνοντας δίκαια στη νίκη. Νίκη «χρυσάφι» παρότι είμαστε στην πρώτη αγωνιστική. Και εξηγούμαι: κάθε νίκη στη μάχη της παραμονής με ομάδα που θεωρητικά δεν βρίσκεται σε αυτό το γκρουπ είναι σημαντική, ενώ νίκη στην πρεμιέρα εναντίον πιο δυνατού (θεωρητικά ξανά) αντιπάλου ανεβάζει την ψυχολογία της ομάδας και τη βοηθά να δει με άλλο μάτι την κατηγορία.
Μάλιστα, το Περιστέρι ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο, με την απόκτηση του Σον Προύιτ, που είναι σαφές ότι θα βοηθήσει. Σε μια ομάδα που ήδη έχει ξένους υψηλότατης ποιότητας (Άρνολντ, Φάιζον, Χάμοντς, Ντάνιελς), ο Προύιτ θα ενδυναμώσει αρκετά τη φροντλάιν. Χαρακτηριστικό της δύναμης των ξένων της ομάδας είναι ότι στην πρεμιέρα έβαλαν το 68% των πόντων (55 από τους 81), πήραν το 71% των εντός παιδιάς προσπαθειών (35 από τα 49 σουτ), κέρδισαν το 58% των κερδισμένων φάουλ (14 από τα 24), πήραν το 52% των ριμπάουντ (15 από τα 29) και μοίρασαν το 56% των ασίστ (9 από τις 16), με πιο σημαντικό όλων ότι οδήγησαν την ομάδα τους στη νίκη, με την πολύτιμη βοήθεια των Παπανικολόπουλου και Τσιάκου.
Νωρίς είναι ακόμα στη χρονιά, αλλά μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στο τι είδαμε την 1η αγωνιστική:
Είδαμε: Τους δανεικούς του Ολυμπιακού, Πελεκάνο και Βουγιούκα, να είναι αναγεννημένοι, βασικοί και αναντικατάστατοι.
Δεν είδαμε: Τον Βλαδίμηρο Γιάνκοβιτς και τον Χάρη Γιαννόπουλο, τους οποίους ο Μάρκοβιτς δεν εμπιστεύτηκε ούτε δευτερόλεπτο σε ένα ματς που η ομάδα του έχασε. Περιμένουμε πότε θα δοθεί ευκαιρία σε αυτά τα παιδιά.
Είδαμε: Τον Νώντα Παπαντωνίου να φεύγει χωρίς να το σκεφτεί από το Μαρούσι για να βρει λίγο χρόνο συμμετοχής στην ΑΕΚ και να το ξεπληρώνει μόλις 6 ώρες μετά τη μετεγγραφή του με μια μεγάλη εμφάνιση, έχοντας σε μια άγνωστη ομάδα σε 32 λεπτά 11 πόντους, 3 ασίστ, 2 ριμπάουντ και 1 κλέψιμο.
Δεν είδαμε: οργάνωση. Η τηλεόραση έκλεινε συμφωνίες λίγες ώρες πριν τα ματς (πόσοι ήξεραν ότι το Πανελλήνιος-ΠΑΟΚ είχε τηλεοπτική κάλυψη;), το σάιτ του ΕΣΑΚΕ έχει καταρρεύσει στην πρεμιέρα της χρονιάς, ο Γαλάνης δεν είχε live κάλυψη σχεδόν κανενός από τα 7 ματς της πρεμιέρας και το ελληνικό μπάσκετ πήγε πολλά χρόνια πίσω.
Είδαμε: Το Περιστέρι να επιστρέφει νικηφόρα στα «σαλόνια», με ξένους που κάνουν τη διαφορά
Είδαμε: Τα πρώτα δείγματα από τον Κατσικάρη, μία ομάδα που θα σεβαστεί τους πλέον ταλαντούχους σκόρερ της. Ο Μάιλς που ήταν σε μεγάλη ημέρα το Σάββατο είχε την ελευθερία κινήσεων για να παίξει. Το ίδιο ίσχυε και για τον Κλαρκ, που ήταν, όμως, πιο άστοχος.
Είδαμε: Τη χρησιμοποίηση του Χρυσικόπουλου (ο οποίος βγήκε για να σουτάρει 3 τρίποντα μέσα από σύστημα). Όλα αυτά ίσως αξιολογηθούν διαφορετικά και με τον Χατζηβρέττα στην ομάδα.
Δεν είδαμε: Τον Ουέιφερ να έχει μπει ακόμη στο κλίμα του παιχνιδιού της ομάδας του.
Είδαμε: Τον Τσίλντρες στο ξεκίνημα της σεζόν να δείχνει μεγαλύτερη σιγουριά στο παιχνίδι του, αλλά να επιμένει από το τρίποντο (έστω και όταν είναι ελεύθερος) με 0% επιτυχία (0/7) έως τώρα στα δύο ματς.
Δεν είδαμε: Τον Παπαλουκά (που ναι μεν μοίρασε ασίστ) να έχει σιγουριά και ασφάλεια στο παιχνίδι του. Έκανε κάποια ανόητα φάουλ και δεν απείλησε καθόλου το καλάθι. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τεόντοσιτς σε ορισμένα σημεία ενέπνεε μεγαλύτερη σιγουριά για το ρυθμό των «ερυθρολεύκων».
Είδαμε: Τον Μπουρούση να λειτουργεί ακόμη σε χαμηλότερα στάνταρ (ίσως προσπαθεί να προσαρμοστεί βέβαια στην παρουσία ενός χαρισματικού σκόρερ, για πρώτη φορά δίπλα του, στη θέση «4»).
Είδαμε: Στο Μαρούσι, όπου χειροκροτήθηκε θερμά ο Στεφανίδης, τον Πελεκάνο μετά από πολύ καιρό (χρόνια, θα έλεγα) να ρολάρει επιθετικά, να πατάει καλά και με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και να βγάζει και μια-δυο εντυπωσιακές φάσεις.
Είδαμε: Τον Καϊμακόγλου να μας θυμίζει όλο και περισσότερο τους παίκτες της Εθνικής μετά την επιτυχία του 2005, όταν εμφανίστηκαν όλοι με μεγαλύτερο θράσος και σημαντική εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους.
Είδαμε: Την Καβάλα να κολλάει όταν ο Γκούστας έκανε φάουλ, αλλά και τον Ραΐσεβιτς, με λίγες μέρες στην ομάδα, να είναι εντελώς εκτός κλίματος.
by BEN & Rasheed.
Ο Παναθηναϊκός έκανε περίπατο στη Λάρισα με την Ολύμπια, κερδίζοντας με 35 πόντους. Χθες επιχειρήσαμε έναν… μίνι απολογισμό ντροπής για το ελληνικό πρωτάθλημα που μας έφερε μελαγχολία από την πρώτη αγωνιστική. Τελικά, αποδείχθηκε ότι θα έπρεπε να περιμένουμε και την Κυριακή, αφού είδαμε ένα ακόμη εντυπωσιακό ελληνικό φαινόμενο με το κλειστό γήπεδο της Λάρισας να… μπάζει νερά (!!!) λόγω της βροχής και να επιστρατεύονται κουβάδες και πετσέτες για να μην έχουμε κίνδυνο γλιστρήματος! Μπροστά σε αυτήν την εικόνα, δεν είναι εύκολο να συγκρατήσει κανείς τις συμβολικές σκέψεις… πνιγμού της ελληνικής Α1 που έρχονται στο νου…
Στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Παναθηναϊκός δεν είχε καμία διάθεση για παιχνίδια. Στην πραγματικότητα, του χρειάστηκε σκάρτο ένα δεκάλεπτο όχι μόνο για να δείξει ποιος είναι το αφεντικό της αναμέτρησης, αλλά και για να «καθαρίσει» ουσιαστικά το ματς. Τόσο το σκορ του πρώτου δεκαλέπτου (6-26) όσο και το τελικό (48-83) αντικατοπτρίζουν πλήρως τη χαώδη διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες, με τον Ομπράντοβιτς να παρακολουθεί συνεχώς καθιστός στον πάγκο τον αγώνα. Ο Πέκοβιτς ξεχώρισε στο πρώτο ημίχρονο, με τους «πράσινους» να χρησιμοποιούν δώδεκα παίκτες, μεταξύ των οποίων οι Βεργίνης, Μπόγρης αλλά και Γκόλεματς. Η Λάρισα είχε 3 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, αλλά θα ήταν τουλάχιστον άδικο να κριθεί από αυτό το ματς.
Πρώτο ξεμούδιασμα για τον Παναθηναϊκό, με τον Γιούριτσα Γκόλεματς στο ρόστερ του αντί του Σάρας, μέχρι ο Λιθουανός να αναρρώσει και να επανέλθει στο 100% των δυνάμεών του.
Πιο ενδιαφέρον ήταν το παιχνίδι στο Περιστέρι, όπου οι γηπεδούχοι γιόρτασαν την επιστροφή τους στην Α1 με νίκη δείχνοντας ότι είναι άκρως ανταγωνιστικοί, με τον Πανιώνιος να σπεύδει να μας δικαιώσει για τα όσα λέγαμε πριν από λίγες ημέρες για το πόσο ισχυρός θα εμφανιστεί φέτος. Θεωρητικά, οι «κυανέρυθροι» έχασαν από ομάδα κατώτερου γκρουπ (αν χωρίσουμε την Α1 σε τρία γκρουπ, όπως έκανε ο Κατσικάρης προ λίγων ημερών), αλλά μάλλον φέτος εκεί θα κινηθεί κι αυτός, χωρίς βλέψεις για μεγάλα πράγματα.
Το Περιστέρι ήταν πιο εύστοχο σε δίποντα, τρίποντα και βολές και είχε περισσότερα ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα και τάπες φτάνοντας δίκαια στη νίκη. Νίκη «χρυσάφι» παρότι είμαστε στην πρώτη αγωνιστική. Και εξηγούμαι: κάθε νίκη στη μάχη της παραμονής με ομάδα που θεωρητικά δεν βρίσκεται σε αυτό το γκρουπ είναι σημαντική, ενώ νίκη στην πρεμιέρα εναντίον πιο δυνατού (θεωρητικά ξανά) αντιπάλου ανεβάζει την ψυχολογία της ομάδας και τη βοηθά να δει με άλλο μάτι την κατηγορία.
Μάλιστα, το Περιστέρι ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο, με την απόκτηση του Σον Προύιτ, που είναι σαφές ότι θα βοηθήσει. Σε μια ομάδα που ήδη έχει ξένους υψηλότατης ποιότητας (Άρνολντ, Φάιζον, Χάμοντς, Ντάνιελς), ο Προύιτ θα ενδυναμώσει αρκετά τη φροντλάιν. Χαρακτηριστικό της δύναμης των ξένων της ομάδας είναι ότι στην πρεμιέρα έβαλαν το 68% των πόντων (55 από τους 81), πήραν το 71% των εντός παιδιάς προσπαθειών (35 από τα 49 σουτ), κέρδισαν το 58% των κερδισμένων φάουλ (14 από τα 24), πήραν το 52% των ριμπάουντ (15 από τα 29) και μοίρασαν το 56% των ασίστ (9 από τις 16), με πιο σημαντικό όλων ότι οδήγησαν την ομάδα τους στη νίκη, με την πολύτιμη βοήθεια των Παπανικολόπουλου και Τσιάκου.
Νωρίς είναι ακόμα στη χρονιά, αλλά μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στο τι είδαμε την 1η αγωνιστική:
Είδαμε: Τους δανεικούς του Ολυμπιακού, Πελεκάνο και Βουγιούκα, να είναι αναγεννημένοι, βασικοί και αναντικατάστατοι.
Δεν είδαμε: Τον Βλαδίμηρο Γιάνκοβιτς και τον Χάρη Γιαννόπουλο, τους οποίους ο Μάρκοβιτς δεν εμπιστεύτηκε ούτε δευτερόλεπτο σε ένα ματς που η ομάδα του έχασε. Περιμένουμε πότε θα δοθεί ευκαιρία σε αυτά τα παιδιά.
Είδαμε: Τον Νώντα Παπαντωνίου να φεύγει χωρίς να το σκεφτεί από το Μαρούσι για να βρει λίγο χρόνο συμμετοχής στην ΑΕΚ και να το ξεπληρώνει μόλις 6 ώρες μετά τη μετεγγραφή του με μια μεγάλη εμφάνιση, έχοντας σε μια άγνωστη ομάδα σε 32 λεπτά 11 πόντους, 3 ασίστ, 2 ριμπάουντ και 1 κλέψιμο.
Δεν είδαμε: οργάνωση. Η τηλεόραση έκλεινε συμφωνίες λίγες ώρες πριν τα ματς (πόσοι ήξεραν ότι το Πανελλήνιος-ΠΑΟΚ είχε τηλεοπτική κάλυψη;), το σάιτ του ΕΣΑΚΕ έχει καταρρεύσει στην πρεμιέρα της χρονιάς, ο Γαλάνης δεν είχε live κάλυψη σχεδόν κανενός από τα 7 ματς της πρεμιέρας και το ελληνικό μπάσκετ πήγε πολλά χρόνια πίσω.
Είδαμε: Το Περιστέρι να επιστρέφει νικηφόρα στα «σαλόνια», με ξένους που κάνουν τη διαφορά
Είδαμε: Τα πρώτα δείγματα από τον Κατσικάρη, μία ομάδα που θα σεβαστεί τους πλέον ταλαντούχους σκόρερ της. Ο Μάιλς που ήταν σε μεγάλη ημέρα το Σάββατο είχε την ελευθερία κινήσεων για να παίξει. Το ίδιο ίσχυε και για τον Κλαρκ, που ήταν, όμως, πιο άστοχος.
Είδαμε: Τη χρησιμοποίηση του Χρυσικόπουλου (ο οποίος βγήκε για να σουτάρει 3 τρίποντα μέσα από σύστημα). Όλα αυτά ίσως αξιολογηθούν διαφορετικά και με τον Χατζηβρέττα στην ομάδα.
Δεν είδαμε: Τον Ουέιφερ να έχει μπει ακόμη στο κλίμα του παιχνιδιού της ομάδας του.
Είδαμε: Τον Τσίλντρες στο ξεκίνημα της σεζόν να δείχνει μεγαλύτερη σιγουριά στο παιχνίδι του, αλλά να επιμένει από το τρίποντο (έστω και όταν είναι ελεύθερος) με 0% επιτυχία (0/7) έως τώρα στα δύο ματς.
Δεν είδαμε: Τον Παπαλουκά (που ναι μεν μοίρασε ασίστ) να έχει σιγουριά και ασφάλεια στο παιχνίδι του. Έκανε κάποια ανόητα φάουλ και δεν απείλησε καθόλου το καλάθι. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τεόντοσιτς σε ορισμένα σημεία ενέπνεε μεγαλύτερη σιγουριά για το ρυθμό των «ερυθρολεύκων».
Είδαμε: Τον Μπουρούση να λειτουργεί ακόμη σε χαμηλότερα στάνταρ (ίσως προσπαθεί να προσαρμοστεί βέβαια στην παρουσία ενός χαρισματικού σκόρερ, για πρώτη φορά δίπλα του, στη θέση «4»).
Είδαμε: Στο Μαρούσι, όπου χειροκροτήθηκε θερμά ο Στεφανίδης, τον Πελεκάνο μετά από πολύ καιρό (χρόνια, θα έλεγα) να ρολάρει επιθετικά, να πατάει καλά και με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και να βγάζει και μια-δυο εντυπωσιακές φάσεις.
Είδαμε: Τον Καϊμακόγλου να μας θυμίζει όλο και περισσότερο τους παίκτες της Εθνικής μετά την επιτυχία του 2005, όταν εμφανίστηκαν όλοι με μεγαλύτερο θράσος και σημαντική εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους.
Είδαμε: Την Καβάλα να κολλάει όταν ο Γκούστας έκανε φάουλ, αλλά και τον Ραΐσεβιτς, με λίγες μέρες στην ομάδα, να είναι εντελώς εκτός κλίματος.
by BEN & Rasheed.
16 σχόλια:
Απαραδεκτη η εικονα με τα νερα να σταζουν.Απλα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
Ενα πραγμα δεν καταλαβαινω: Αφου ολοι φωναζουν για τα χαλια της Α1 γιατι ο Οικονομιδης παραμενει στη θεση του.Και δεν εννοω να παραιτηθει αλλα να τον διωξουν.
Τον Γιαννάκη να λειτουργεί ως σοβαρός προπονητής πότε θα τον δούμε;
Ο Waffer πώς ακριβώς να βρει ρυθμό; Ο Παπαλουκάς τί ακόμη χειρότερο έπρεπε να κάνει για να κάτσει πάγκο; Ο Τεόντοσιτς σε κάθε λάθος θα πηγαίνει πάγκο;
Ο Ολυμπιακός έχει ένα από τα καλύτερα ρόστερ που είχε ποτέ και ματς σαν το χθεσινό είναι για 15+ πόντους. Αλλά όταν έχεις τόσο κακό προπονητή...
Κρίμα γιατί κάποιοι τον πιστεύαμε!
(είμαι η νέα έκδοση του the glove, καλή χρονιά να έχουμε!)
@ανώνυμος: Τι να σου πω φίλε... Δίκιο έχεις.
@redglove: Θεωρώ ότι είσαι λίγο άδικος. Ήταν ένα ματς απέναντι σε πολύ καλή ομάδα, στο οποίο δεν κινδύνευσες ποτέ και είχες πάντα τον έλεγχο. Μην τα θέλουμε και όλα δικά μας...
Rasheed.
Πιστευω οτι το κακο με τους φιλους του ολυμπιακου ειναι οτι τα θελουν ΟΛΑ ΤΩΡΑ.Εγω ειμαι παναθηναικος και εχουμε μαθει ολα αυτα τα χρονια να λειτυοργουμε με σιγουρια,εμπιστοσυνη και ηρεμια.Αν σκεφθει κανεις οτι τα ροστερ ειναι παρομοιου επιπεδου νομιζω οτι αυτη η νοοτροπι α ειναι που κανει ολη τη διαφορα.
Ο Παπαντωνιου πήγε ελευθερος ή δανεικός στην Αεκ?
Για την στημένη κλήρωση τι να πεις.Γελάει ο κόσμος.Τώρα θα μου πεις όλοι (ποιοι ολοι?οι οπαδοί των 2 ομάδων) τελικό ολυμπαικό παναθηναικό θέλουν να δουν
Αλλα εντάξει είπαμε.Εχει παραγίνει το κακό.Πλεον πηγαινουμε σε στημενες κληρώσεις
Αντε πεισε μετα κάποιον ότι η διαιτησια δεν θελει να ευνοησει καποιν απο τους 2.Πεισε με ότι το φαουλ που χρεώθηκε ο Μπετς στα πρώτα 7'' ήταν ''λάθος''..
Έλεος ρε RedGlove, υπήρχαν εποχές που ο πρωταθλητής Ολυμπιακός δεν παιρνούσε από το αλεξάνδρειο, και μάλιστα ο Αρης τότε δεν είχε καν ομάδα. Μη γίνεστε τόσο αλαζόνες, καταντάει πολύ αντιπαθητικό.
Όχι πως αυτή η ομάδα που εμφανίστηκε ήταν κάτι ιδιαίτερο, ο Miles ήταν που ανέβασε επίπεδο, όχι ο Κατσικάρης (ακόμα).
Άλλωστε ο Αρης έκανε σχεδιαστικά εγκλήματα το καλοκαίρι, και τα πληρώνει ακόμα. Από τους τρεις ξένους ο ένας έχει αλλάξει (ευτυχώς) και οι άλλοι δύο προσφέρουν ελάχιστα ως καθόλου. Και μόνο αυτό το στοιχείο κάνει τη διαφορά. Αν δε γίνει κάποιο θαύμα, ο Ρίτσαρντσον πρέπει να αλλάξει, και ο Ντέι ούτως ή άλλως περισσεύει. Και φυσικά λείπει ένας αμερικάνος power forward. Μόνο όταν γίνουν όλα αυτά, θα μπορεί ο Άρης να πει ότι έφτιαξε καλή ομάδα...Αλλιώς πάλι με τα ψέμματα θα πάει, όπως κάνει τόσα χρόνια.
ariff
Σωστά επισημαίνεις το θέμα νοοτροπία, όμως δεν είναι θέμα των φίλων του Ολυμπιακού μόνο. Θυμήσου τους αντίστοιχους (και τη διοίκηση) του Παναθηναϊκού πώς αντριδρούσε τη δεκαετία του 1990, όταν άλλαζε τα πάντα σαν τα πουκάμισα. Ήρθε ο πρώτος τίτλος, αν δεν ερχόταν η ομάδα θα συνέχιζε να αλλάζει.
Δες επίσης τους φίλους του Παναθηναϊκού στο ποδόσφαιρο αυτή την περίοδο.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο Έλληνας δεν έχει μάθει να έχει υπομονή. Οι 9 στους 10 που θα μιλήσεις θα γελάσουν και θα χλευάσουν το "υπομονή" του Γιαννάκη, μόνο ο ένας θα καταλάβει την αξία του. Αλλά είναι η μόνη σωστή συνταγή στον αθλητισμό. Προπονητή παίρνεις για να αφήσει έργο. Ας δούμε όλες τις μεγάλες αυτοκρατορίες σε όλα τα αθλήματα. Όλες σχεδόν είχαν προπονητή για πολλά χρόνια, κι εκείνες που ανταποκρίνονταν και σε εγχώριες και σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όλες είχαν προπονητή για πολλά χρόνια. Για μένα είναι θέμα αθλητικής παιδείας του Έλληνα γενικά, όχι μιας μερίδας οπαδών.
Ο Παπαντωνίου πήρε μετεγγραφή. Όσο για τον "θεσμό των εκπλήξεων", τα γράφαμε κι εμείς από την πρώτη φάση. Το όλο σύστημα είναι γελοίο, όχι μόνο η κλήρωση στην οκτάδα. Καλύτερα να το κάνουν όπως οι Ιταλοί με final eight των 8 πρώτων της Α1. Αλλά τι final eight στην τριτοκοσμική Ελλάδα; Με 5 οπαδούς από κάθε ομάδα και πάλι επεισόδια θα γίνουν...
@arisff: Ο Άρης πρέπει να έχει υπομονή και να γίνει σωστη δουλειά με προοπτική. Όχι να απογοητευτεί με 2-3 ήττες στο ξεκίνημα, που θα έρθουν. Όσο για την ενίσχυση του ρόστερ, συμφωνώ ότι χρειάζεται.
Rasheed.
Μακάρι το σύστημα του κυπελλου να ταν απλά γελοιο.Το καταλαβαινεις.Οι ανθρωποι ειναι ανίκανοι,δεν ενδιαφέρονται κτλ
Εδω μιλάμε για κάτι άλλο όμως.
Υπάρχει χαώδης διαφορά του γελοιου από το στημένο..
Μην κοροιδευομαστε μεταξύ μας
Ariff, με συγχωρείς αν ακούστηκα αλαζόνας. Αρκεί νομίζω να σου πω ότι αηδιάζω με τους φιλάθλους της ίδιας της ομάδας μου όταν έχουν τέτοιο ύφος (και συμβαίνει πολύ συχνά στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό αυτό).
Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι όταν έχεις ένα ρόστερ όπως αυτό του Ολυμπιακού και απεναντί σου μια ομάδα που είχε πολύ κακό καλοκαίρι, αλλαγή προπονητή και έναν παίκτη που μπήκε στο ρόστερ πριν 3 μέρες, ε, μπορείς να τελειώνεις πριν το 37ο λεπτό.
Δηλαδή αν είχατε έναν ακόμη ψηλό και αν ο Μπάρλος είχε βάλει 2-3 από τα πολλά σουτ που έχασε ελεύθερος, τί θα γινόταν;
Για το ρόστερ του Ολυμπιακού είναι απαγορευτικό να κοντράρεται για τόσο πολύ από τον τωρινό Άρη. Ο Άρης του β' γύρου θα 'ναι άλλη ιστορία.
Δε νομίζω ότι μειώνω την ομάδα σου όταν λέω ότι είναι απλά ανέτοιμη.
@redglove
Μια ερμηνεία του τι συμβαίνει είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει τέλειο υλικό και ο προπονητής είναι ανίκανος να το εκμεταλευτεί σωστά. Ενδέχεται να είναι σωστή αν και ο προπονητής αυτός δεν είναι κανένας άσχετος, ανεξάρτητα από την ανυπομονησία που διακατέχει τους οπαδούς του Ολυμπιακού.
Μια 'αλλη ερμηνεία είναι ότι έχει μεν καλό υλικό αλλά
α) είναι ετερόκλητο
β) είναι παραφορτωμένο με παίκτες που πρέπει να παίξουν έστω και λίγο αλλιώς θα υπάρξει κριτική
γ) 'εχει δυσανάλογα πολλούς παίκτες που έχουν τουλάχιστον μία χτυπητή αδυναμία (σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό στην Ευρωλίγκα εννοώ)
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για να φτιάξει κανείς μια ωραία σούπα μερικές φορές χρησιμοποιεί λιγότερα υλικά και πειραματίζεται πολύ με τις δοσολογίες. Νομίζω ότι το λάθος που κάνει η διοικηση και οι οπαδοί είναι οτι αραδιάζοντας ένα κάρο νοστιμότατα συστατικά στο τραπέζι, φαντάζονται μια σούπα που μπορεί και να μην υπάρχει ή, αν υπάρχει, θέλει πολύ χρόνο για να τελειοποιηθεί.
Alex
@Alex: Δεν θεωρώ ότι το ρόστερ του Ολυμπιακού φιλοξενεί δυσανάλογα πολλούς παίκτες με μία τουλάχιστον χτυπητή αδυναμία, σε σχέση με τις άλλες πρωτοκλασάτες ομάδες της Ευρωλίγκας.
Από εκεί και πέρα, η υπομονή είναι αρετή, ξεκάθαρα.
Rasheed.
Το έργο του Γιαννάκη μέχρι στιγμής ποιό είναι; Τίτλους η ομάδα δεν κέρδισε, παίκτες δεν ανέδειξε (το αντίθετο μάλιστα), άρα για τί συζητάμε; Για να κάνεις υπομονή πρέπει να έχεις πειστεί ότι μάλλον αξίζει.
@Rasheed
Αναφέρομαι στην Μπαρσελόνα, στον Παναθηναικό, στη Ρεάλ και στη Σιένα τις οποίες θεωρώ (με αυτή τη σειρά) και φαβορί για το Παρίσι. Κοιτάζοντας την 12αδα αυτών των ομάδων, δύσκολα βρίσκω τις αδυναμίες των von Wafer-Beverley (διάβασμα παιχνιδιού, ευρωπαική πείρα) Παπαλουκά-Vujcic (αντοχές, ταχύτητα ειδικά στο μαρκάρισμα 1-1), Γλυνιαδάκη, Σχορτσανίτη (απρόβλεπτος) και Childress (μακρινό σουτ).
Το θέμα του σουτ τριών πόντων είναι αδυναμία σε συνολικό επίπεδο. Οι άλλες ομάδες έχουν 7-9 παίκτες με έφεση στο τρίποντο, ειδικά η Ρεάλ και ο ΠΑΟ - στον Ολυμπιακό βλέπω 5 με το ζόρι, δηλαδή Βασιλόπουλο (αμφισβητείται από πολλούς η ικανότητα του στην επίθεση- διαφωνώ), Halperin (αμφισβητείται γενικά- επίσης διαφωνώ), Kleiza, Teodosic και Μπουρούση, με τους δύο τελευταίους να είναι λίγο με τις μέρες τους συν τον Παπανικολάου που δεν θεωρείται σίγουρος στην 12αδα. Στην Ρεαλ οι επιλογές είναι Prigioni, Bullock, Kaukenas, Hansen, Vidal, Lavrinovic, Garbajosa, Llull και Velickovic. O ΠΑΟ γι αυτή τη δουλειά έχει Φώτση, Σπανούλη, Διαμαντίδη, Nicholas, Tepic, Saras και Περπέρογλου. (Τον Καλάθη δεν τον συμπεριλαμβάνω αδικόντας τον κάπως σε σχέση με τον Teodosic αλλά μάλλον θα παίξει λιγότερο και δεν θα πάρει πολλές προσπάθειες.)
Θα με ενδίεφερε η γνώμη σου.
Alex
ελεος! δηλαδη τι μπατζετ πρεπει πια να φτασει ο ολυμπιακοσ για να μην απαξιωνεται το ροστερ του;;;!!!
Εγώ θεωρώ ότι ο Παναθηναικός παιζει περισσότερο με το τρίποντο μέσα στα συστήματά του, βγάζει πιο πολλά ελεύθερα και το ψάχνει περισσότερο, γι'αυτο οι (ετσι κι αλλιως καλοι βεβαια) παίκτες του αναδεικνύουν στο μεγιστο την ικανότητα για τρίποντο.
Ειδικά για τα τρίποντα όμως η καλύτερη ομάδα από όσες αναφέρεις Alex είναι αυτή που δε γράφεις τους παικτες της: η Σιενα....
Ν.
@N
Συμφωνώ με όλα όσα λες. Για τη Σιένα, έγραφα αργά το βράδυ και ξέμεινα από δυνάμεις. Είναι πολύ δυνατή και μπορεί να σκοτώσει μόνο με τρίποντα. Πάντως η Ρεαλ, στα χαρτιά πάντα, έχει το δυνατότερο ρόστερ στο τρίποντο. Αν θα μπορέσει να το εκμεταλευτεί όπως η Σιένα, άλλο θέμα. Όσο για τον ΠΑΟ υπάρχει πάντα το ερώτημα του αυγού και της κότας, δηλαδή παίζουν έτσι επειδή έχουν δύναμη στον τομέα ή έγιναν καλύτεροι επειδή παίζουν έτσι;
@Ανώνυμος 09.46
Η κριτική που γίνεται είναι ακριβώς αυτή: χρειάζεται τέτοιος τεράστιος προυπολογισμός και αν ναι, ξοδεύεται σωστά και με συνεπείς κινήσεις; Η γνώμη μου είναι πως όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει μαζέψει μονάδες με αξιοζήλευτα ονόματα και στοιχεία. Σημαίνει ότι είναι δύσκολο το έργο του προπονητή, πιο δύσκολο από αυτό των άλλων 4 ομάδων. Όταν αρχίσει να κερδίζει τίτλους ο ΟΣΦΠ (λογικά αυτό θα συμβεί μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια) θα μετριάσει αυτόν τον νεοπλουτισμό και θα κάνει λιγότερες, φθηνότερες και πιο μετρημένες κινήσεις.
Alex
Δημοσίευση σχολίου