Είχαμε υποσχεθεί κατά τη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ ότι μετά θα αναλύσουμε τα συστήματα που έβγαλε σε τρεις περιπτώσεις στα τελευταία δευτερόλεπτα αγώνων ο Μπόγκνταν Τάνιεβιτς, συστήματα που εξουδετέρωσαν την άμυνα και έδωσαν σαφές πλεονέκτημα στους παίκτες του να τελειώσουν τις τρεις αντίστοιχες φάσεις. Το σημαντικότερο στοιχείο και των τριών δεν είναι ο τρόπος που ο Τάνιεβιτς έστησε τους παίκτες του, αλλά το γεγονός ότι είχε προβλέψει στον απόλυτο βαθμό το πώς θα αντιδράσει ο αντίπαλος προπονητής κάθε φορά, σαν να ήταν στο μυαλό του. Ιδού οι τρεις φάσεις. Προηγείται η ανάλυση και ακολουθεί το βίντεο της καθεμίας.
ΤΟΥΡΚΙΑ-ΣΕΡΒΙΑ
Με 3.4 δευτερόλεπτα και το σκορ στο 64-64, η Τουρκία έχει επαναφορά από το κέντρο. Στην επαναφορά πηγαίνει ο Τουντσερί. Ο Αρσλάν ξεμαρκάρεται από σκριν του Ερντέν και παίρνει την μπάλα δύο βήματα πριν το κέντρο. Αμέσως μετά την πάσα ο Τουντσερί κόβει προς το καλάθι στο 100% της ταχύτητας. Ο Αρσλάν, χωρίς ντρίμπλα, πετάει την πάσα μπροστά στην κίνηση του Τουντσερί, ο οποίος, με μία ντρίμπλα, κάνει ντράιβ ολοκληρώνοντας με λέι-απ από τα δύο μέτρα.
Εκ των πραγμάτων, ο τελευταίος παίκτης στον οποίο μπορεί να εστιάσει η άμυνα είναι αυτός που κάνει την επαναφορά, ιδίως εφόσον υπάρχουν στο παρκέ οι Τούρκογλου και Ιλιασόβα. Ο Τούρκογλου και ο Ιλιασόβα κάνουν κίνηση προς το τρίποντο και κρατούν τους αμυντικούς τους κοντά τους, ώστε ο χώρος να μείνει ελεύθερος για το ντράιβ του Τουντσερί, ο οποίος έχει κοντά του μόνο τον προσωπικό του αμυντικό, που είναι ο Πέροβιτς. Ο Ίβκοβιτς έχει βάλει, λογικά, ψηλό παίκτη να μαρκάρει την επαναφορά και για να μειώσει την ορατότητα στην πάσα και για να έχει πιο γρήγορους αμυνόμενους για τους αντιπάλους που βρίσκονται μέσα στο παρκέ (μία ακόμη απόδειξη ότι ο Τουντσερί είναι η 5η λύση στο μυαλό της Σερβίας). Ο Τουντσερί περνά στο σπριντ τον βραδυκίνητο Πέροβιτς και φτάνει σε ουσιαστικά ξεμαρκάριστο λέι-απ, την ώρα που οι υπόλοιποι τρεις μπαίνουν στη ρακέτα για φόλοου.
ΤΟΥΡΚΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ
Με 9.7 δευτερόλεπτα και το σκορ στο 67-69 υπέρ της Σλοβενίας, η Τουρκία έχει επαναφορά από το κέντρο, με τον Ατσούρ. Ο Αρσλάν παίρνει την μπάλα πριν το κέντρο και ξεκινάει διείσδυση. Ο Ιλιασόβα ανεβαίνει για σκριν και ρολάρει για τρίποντο, ώστε να σκεφτεί ο αμυντικός του ότι θα πάρει πάσα για το τελευταίο σουτ. Τούρκογλου και Ονάν παίρνουν θέσεις στη γραμμή του τριπόντου, δεξιά και αριστερά, ενώ ο Ατσούρ τρέχει κατευθείαν στη γωνία. Ο Νάχμπαρ που τον μαρκάρει βλέποντας τον Αρσλάν να περνά από Λάκοβιτς και Σλόκαρ κλείνει για να ταπώσει το λέι-απ. Ο Αρσλάν περνά δίπλα από τον Ιλιασόβα, με τον Λάκοβιτς και τον Σλόκαρ να φοβούνται το τρίποντο και να χάνουν τον Τούρκο πλέι-μέικερ, και μετά περνά την μπάλα στη γωνία στον Ατσούρ χωρίς καν να κοιτάξει το ενδεχόμενο σουτ ή λέι-απ δικό του (δείγμα της σαφούς εντολής να πάρει το σουτ ο Ατσούρ, ξανά ο υπεράνω υποψίας παίκτης που κάνει την επαναφορά και κινείται ουσιαστικά εκτός γηπέδου μέχρι τη γωνία).
Στην πεντάδα υπάρχουν οι τρεις που είχαν σκοράρει τρίποντο στον αγώνα (Τούρκογλου, Ιλιασόβα, Ονάν), ο πλέι-μέικερ που έχει την μπάλα και ο Ατσούρ που από το σύστημα του Τάνιεβιτς μένει ξεμαρκάριστος, για να μάθουμε μετά και όσοι δεν ξέραμε ότι είναι ο δεύτερος καλύτερος στα τρίποντα στην ιστορία του North Carolina State (Wolfpack). Ο Ιλιασόβα μένει στο τρίποντο μέχρι να δει ότι ο Αρσλάν πέρασε μόνος στη ρακέτα, ο Ονάν που ανεβαίνει στην κορυφή και ο Τούρκογλου που στέκεται στα 8 μέτρα αποτελούν τις εναλλακτικές επιλογές.
ΤΟΥΡΚΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ
Ο Αρσλάν περνά το κέντρο στα 13 δευτερόλεπτα, με το σκορ στο 63-65 υπέρ της Ελλάδας. Τουντσερί, Ονάν και Τούρκογλου στέκονται στις δύο γωνίες για να καθαρίσουν τελείως το χώρο από το τρίποντο και μέσα, από τους αμυντικούς. Ο Ιλιασόβα περιμένει στην κορυφή για να κάνει σκριν στον Αρσλάν. Η πιο συχνή εντολή όλων των προπονητών στα τελευταία δευτερόλεπτα είναι αλλαγές σε όλα τα σκριν. Ο Σπανούλης και ο Φώτσης βλέποντας το σκριν Αρσλάν-Ιλιασόβα αλλάζουν παίκτες και μένει ο Τούρκος πλέι-μέικερ με τον Φώτση και ο Ιλιασόβα ρολάρει στη ρακέτα με τον Σπανούλη. Η Τουρκία έχει δύο επιλογές: ή να περάσει ο Αρσλάν τον πιο αργό Φώτση και να πάει σε διείσδυση ή να πασάρει στον Ιλιασόβα που ποστάρει μες στη ρακέτα και μαρκάρεται από τον Σπανούλη.
Το ότι ο Τάνιεβιτς έχει μιλήσει για δύο εναλλακτικές φαίνεται από την κίνηση του Αρσλάν: κίνηση προς τα μέσα, λίγα βήματα προς τα έξω και μια ματιά στον Ιλιασόβα, για να ξαναμπεί προς τα μέσα ώστε να χάσει εντελώς το ντράιβ του ο Φώτσης. Ο Αρσλάν έχει σαφή εντολή να μπει από τα αριστερά, κάτι που φαίνεται από την κίνηση του Ιλιασόβα να φέρει τον Σπανούλη στην πλάτη του στη δεξιά πλευρά της ρακέτας. Το λογικό και αναμενόμενο είναι ο πλέι-μέικερ να διεισδύσει από την πλευρά που υπάρχει ένας αμυντικός (Ζήσης με Τουντσερί), που όμως, στην προκειμένη, είναι ο καλύτερος της πεντάδας της Ελλάδας. Επομένως, ο Τάνιεβιτς απομονώνει τον Ζήση δεξιά, έχοντας στο τρίποντο Φώτση και Πρίντεζη, που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τη γρήγορη κίνηση του Αρσλάν. Πρίντεζης και Περπέρογλου προσέχουν ώστε να μην αφήσουν ξεμαρκάριστο τον προσωπικό τους παίκτη, αλλά η διαφορά αμυντικής παιδείας (από τον Ζήση εν προκειμένω) φαίνεται από τη στάση του σώματός του (πώς θα κάνεις γρήγορη κίνηση για να κλείσεις χωρίς λυγισμένα γόνατα;).
ΤΟΥΡΚΙΑ-ΣΕΡΒΙΑ
Με 3.4 δευτερόλεπτα και το σκορ στο 64-64, η Τουρκία έχει επαναφορά από το κέντρο. Στην επαναφορά πηγαίνει ο Τουντσερί. Ο Αρσλάν ξεμαρκάρεται από σκριν του Ερντέν και παίρνει την μπάλα δύο βήματα πριν το κέντρο. Αμέσως μετά την πάσα ο Τουντσερί κόβει προς το καλάθι στο 100% της ταχύτητας. Ο Αρσλάν, χωρίς ντρίμπλα, πετάει την πάσα μπροστά στην κίνηση του Τουντσερί, ο οποίος, με μία ντρίμπλα, κάνει ντράιβ ολοκληρώνοντας με λέι-απ από τα δύο μέτρα.
Εκ των πραγμάτων, ο τελευταίος παίκτης στον οποίο μπορεί να εστιάσει η άμυνα είναι αυτός που κάνει την επαναφορά, ιδίως εφόσον υπάρχουν στο παρκέ οι Τούρκογλου και Ιλιασόβα. Ο Τούρκογλου και ο Ιλιασόβα κάνουν κίνηση προς το τρίποντο και κρατούν τους αμυντικούς τους κοντά τους, ώστε ο χώρος να μείνει ελεύθερος για το ντράιβ του Τουντσερί, ο οποίος έχει κοντά του μόνο τον προσωπικό του αμυντικό, που είναι ο Πέροβιτς. Ο Ίβκοβιτς έχει βάλει, λογικά, ψηλό παίκτη να μαρκάρει την επαναφορά και για να μειώσει την ορατότητα στην πάσα και για να έχει πιο γρήγορους αμυνόμενους για τους αντιπάλους που βρίσκονται μέσα στο παρκέ (μία ακόμη απόδειξη ότι ο Τουντσερί είναι η 5η λύση στο μυαλό της Σερβίας). Ο Τουντσερί περνά στο σπριντ τον βραδυκίνητο Πέροβιτς και φτάνει σε ουσιαστικά ξεμαρκάριστο λέι-απ, την ώρα που οι υπόλοιποι τρεις μπαίνουν στη ρακέτα για φόλοου.
ΤΟΥΡΚΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ
Με 9.7 δευτερόλεπτα και το σκορ στο 67-69 υπέρ της Σλοβενίας, η Τουρκία έχει επαναφορά από το κέντρο, με τον Ατσούρ. Ο Αρσλάν παίρνει την μπάλα πριν το κέντρο και ξεκινάει διείσδυση. Ο Ιλιασόβα ανεβαίνει για σκριν και ρολάρει για τρίποντο, ώστε να σκεφτεί ο αμυντικός του ότι θα πάρει πάσα για το τελευταίο σουτ. Τούρκογλου και Ονάν παίρνουν θέσεις στη γραμμή του τριπόντου, δεξιά και αριστερά, ενώ ο Ατσούρ τρέχει κατευθείαν στη γωνία. Ο Νάχμπαρ που τον μαρκάρει βλέποντας τον Αρσλάν να περνά από Λάκοβιτς και Σλόκαρ κλείνει για να ταπώσει το λέι-απ. Ο Αρσλάν περνά δίπλα από τον Ιλιασόβα, με τον Λάκοβιτς και τον Σλόκαρ να φοβούνται το τρίποντο και να χάνουν τον Τούρκο πλέι-μέικερ, και μετά περνά την μπάλα στη γωνία στον Ατσούρ χωρίς καν να κοιτάξει το ενδεχόμενο σουτ ή λέι-απ δικό του (δείγμα της σαφούς εντολής να πάρει το σουτ ο Ατσούρ, ξανά ο υπεράνω υποψίας παίκτης που κάνει την επαναφορά και κινείται ουσιαστικά εκτός γηπέδου μέχρι τη γωνία).
Στην πεντάδα υπάρχουν οι τρεις που είχαν σκοράρει τρίποντο στον αγώνα (Τούρκογλου, Ιλιασόβα, Ονάν), ο πλέι-μέικερ που έχει την μπάλα και ο Ατσούρ που από το σύστημα του Τάνιεβιτς μένει ξεμαρκάριστος, για να μάθουμε μετά και όσοι δεν ξέραμε ότι είναι ο δεύτερος καλύτερος στα τρίποντα στην ιστορία του North Carolina State (Wolfpack). Ο Ιλιασόβα μένει στο τρίποντο μέχρι να δει ότι ο Αρσλάν πέρασε μόνος στη ρακέτα, ο Ονάν που ανεβαίνει στην κορυφή και ο Τούρκογλου που στέκεται στα 8 μέτρα αποτελούν τις εναλλακτικές επιλογές.
ΤΟΥΡΚΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ
Ο Αρσλάν περνά το κέντρο στα 13 δευτερόλεπτα, με το σκορ στο 63-65 υπέρ της Ελλάδας. Τουντσερί, Ονάν και Τούρκογλου στέκονται στις δύο γωνίες για να καθαρίσουν τελείως το χώρο από το τρίποντο και μέσα, από τους αμυντικούς. Ο Ιλιασόβα περιμένει στην κορυφή για να κάνει σκριν στον Αρσλάν. Η πιο συχνή εντολή όλων των προπονητών στα τελευταία δευτερόλεπτα είναι αλλαγές σε όλα τα σκριν. Ο Σπανούλης και ο Φώτσης βλέποντας το σκριν Αρσλάν-Ιλιασόβα αλλάζουν παίκτες και μένει ο Τούρκος πλέι-μέικερ με τον Φώτση και ο Ιλιασόβα ρολάρει στη ρακέτα με τον Σπανούλη. Η Τουρκία έχει δύο επιλογές: ή να περάσει ο Αρσλάν τον πιο αργό Φώτση και να πάει σε διείσδυση ή να πασάρει στον Ιλιασόβα που ποστάρει μες στη ρακέτα και μαρκάρεται από τον Σπανούλη.
Το ότι ο Τάνιεβιτς έχει μιλήσει για δύο εναλλακτικές φαίνεται από την κίνηση του Αρσλάν: κίνηση προς τα μέσα, λίγα βήματα προς τα έξω και μια ματιά στον Ιλιασόβα, για να ξαναμπεί προς τα μέσα ώστε να χάσει εντελώς το ντράιβ του ο Φώτσης. Ο Αρσλάν έχει σαφή εντολή να μπει από τα αριστερά, κάτι που φαίνεται από την κίνηση του Ιλιασόβα να φέρει τον Σπανούλη στην πλάτη του στη δεξιά πλευρά της ρακέτας. Το λογικό και αναμενόμενο είναι ο πλέι-μέικερ να διεισδύσει από την πλευρά που υπάρχει ένας αμυντικός (Ζήσης με Τουντσερί), που όμως, στην προκειμένη, είναι ο καλύτερος της πεντάδας της Ελλάδας. Επομένως, ο Τάνιεβιτς απομονώνει τον Ζήση δεξιά, έχοντας στο τρίποντο Φώτση και Πρίντεζη, που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τη γρήγορη κίνηση του Αρσλάν. Πρίντεζης και Περπέρογλου προσέχουν ώστε να μην αφήσουν ξεμαρκάριστο τον προσωπικό τους παίκτη, αλλά η διαφορά αμυντικής παιδείας (από τον Ζήση εν προκειμένω) φαίνεται από τη στάση του σώματός του (πώς θα κάνεις γρήγορη κίνηση για να κλείσεις χωρίς λυγισμένα γόνατα;).
by Rasheed & BEN
8 σχόλια:
Τα συστηματα αυτα να τα βλεπουν τα νεα παιδια,οι νεοι προπονητες αλλα γιατι οχι και οι μεγαλυτεροι σε ηλικια και να μαθαινουν.Αν πχ παρεις 3 συστηματα για το τελος απο τον Τανιεβιτς,κανα 2 αμυνες απο τον Μπλατ,3-4 συστηματα επιθεσης απο τον Ιβκοβιτς και τα προσθεσεις σε 4-5 δικα σου,να πως αμεσα αμεσα γινεσαι προπονητης με πλουραλισμό.
Είμαι σίγουρος ότι αυτά τα συστήματα δουλεύτηκαν καλά στην προπόνηση. Κι αυτό γιατί οσο έμπειρους και έξυπνους παίκτες να έχεις, στο τελευταίο λεπτό και με όλη την (πνευματική κυρίως) κούραση του ματς, αποκλείεται να εκτελέσουν το σύστημα σωστά, ειδικά αν είναι τόσο πολύπλοκο.
Εδώ βλέπουμε ότι όχι μόνο εκτελούν σωστά τις βασικές γραμμές (ποιος θα κάνει σκριν σε ποιον ή ποιος θα πάρει το σουτ) αλλά και τις λεπτομέριες. Μόνο στο τελείωμα δεν είχαν απόλυτη επιτυχία, αλλά αυτό δεν εξαρτάται από το σύστημα.
Η απορία μου όμως είναι η εξής: Γιατί δεν έβγαλε κάποιο σύστημα και στο τέλος της παράτασης (με την Ελλάδα) ο Τάνιεβιτς; Νομίζω εκεί ο Αρσλάν αυτοσχεδίασε - κι έκανε ένα απελπιστικό σουτ.
arisff
ΥΓ. Αναφορικά με το προηγούμενο σχόλιο: Το σύστημα δεν είναι μόνο "εσύ θα πας εκεί, εσύ θα κόψεις έτσι, το σουτ θα το πάρει ο τάδε". Αυτά είναι για καταστάσεις ανάγκης, ή για μεμονωμένες περιπτώσεις -πχ έχεις ένα πολύ καλό σουτέρ και προσπαθείς να τον απομονώσεις στη γωνία, κι αυτές με φειδώ. Τα σύνθετα συστήματα της εποχής των 30' έχουν πεθάνει. Τώρα παίζονται ως επί τω πλείστω plays τα οποία (χωρίς καμία υπερβολή) τα κάναμε κι εμείς οι ερασιτέχνες στα παιδικά τμήματα. Pick 'n roll, αντίθετα σκριν, high-low κοκ. Το ζητούμενο είναι πόσο σωστά τα εκτελείς, τι ικανότητες έχουν οι παίκτες για την κάθε δυνατότητα του play και κυρίως σε τι τέμπο γίνονται όλα αυτά (πχ πόσο γρήγορες θα είναι οι πάσες στη weak side μετά το pick 'n roll και τι ικανότητα έχει το τεσσάρι να βάλει το ελεύθερο τρίποντο). Έχετε δει τον Παναθηναϊκό να εκτελεί κανένα παράξενο σύστημα; Κι όμως, ποιος αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα της επίθεσης του;
Το "πάρε ένα σύστημα από δω κι ένα από εκεί" είναι εντελώς μπακάλικο και ανεφάρμοστο, χωρίς καμία φιλοσοφία. Δε γίνεσαι έτσι εύκολα προπονητής...Πάντως η αλήθεια είναι ότι αυτά τα τελευταία συστήματα του Τάνιεβιτς μπορεί να τα κλέψει (και να τα δουλέψει) κάποιος. Αλλά για οργανωμένες επιθέσεις, ούτε λόγος, δε γίνονται αυτά στο (σύγχρονο τουλάχιστον) μπάσκετ.
ΥΓ2. Η ανάρτηση άξιζε και με το παραπάνω, γιατί τόσες και τόσο καλές εκτελέσεις συστημάτων σε ελάχιστο χρόνο νομίζω ότι είναι σπάνιο φαινόμενο. Και η ανάλυση, λεπτομερής και εξαιρετική. Μπράβο παιδιά.
Αντώνη και Νίκο,
ειλικρινά δε μπορώ να περιγράψω τη χαρά που ένιωσα διαβάζοντας την ανάλυσή σας.Παρακολουθώ το blog κάθε μέρα από το 2007,αλλά σήμερα δε μπόρεσα να κρατηθώ κ να μην σχολιάσω για πρώτη φορά άρθρο σας.
Επιτέλους,κριτική από ανθρώπους που ξέρουν να διαβάζουν το μπάσκετ και όχι μόνο να το παρακολουθούν.Είναι ντροπή που έχουμε φτάσει να ασχολούμαστε αποκλειστικά με τα blog,να παρακολουθούμε τους αγώνες στο mute κ να ανοίγουμε τις εφημερίδες μόνο για να δούμε στατιστικά.
Θα σας παρακαλούσα αν γίνεται για περισσότερες παρόμοιες αναλύσεις τακτικής (το σημερινό άρθρο το περίμενα πως κ πως), αν κ συνήθως βλέπω γραμμένα ακριβώς όσα είχα σκεφτεί την προηγούμενη :)
Μπράβο κ ευχαριστώ,Νικηφόρος.
ΥΓ:το σχόλιό μου δεν κρίνω ότι είναι απαραίτητο να δημοσιευθεί.
Έχετε και οι δύο δίκιο (αναφέρομαι στην επιλογή συστημάτων). Πολλοί προπονητές, ιδίως μικρότερων κατηγοριών επιλέγουν συστήματα από μεγάλες ομάδες. Όμως, θα πρέπει να τα προσαρμόζεις. Έτσι, άλλα θα είναι βιώσιμα κι άλλα όχι. Αν τα αφήνεις ως έχουν δεν θα είναι. Ευχαριστούμε για τα καλά λόγια.
@Νικηφόρος: Φίλε ευχαριστούμε. Το σχόλιο το δημοσιευσα γιατί μιλάς και γενικά εκτός από εμάς.
Πάντως, όποτε δεν θέλετε να δημοσιεύεται σχόλιο, να το αναφέρετε ξεκάθαρα, γιατί τώρα... είχαμε δίλημμα, μιας και το άφηνες σε εμάς. Δεν θα μπορούσαμε να το κόψουμε χωρίς λόγο.
Rasheed.
@Νικηφόρος: Σε αυτό που λες για το επίπεδο της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα, δυστυχώς συμφωνούμε απόλυτα. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που ξεκινήσαμε το AoB πριν από 2,5 χρόνια. Χωρίς να θέλω να ευλογήσω τα γένια μας, χαίρομαι που υπάρχουν κι άλλοι που εκτιμούν την προσπάθεια και δεν τους έφτανε αυτό που υπήρχε πιο πριν.
Rasheed.
Συγχαρητήρια παιδιά εκπληκτικό άρθρο, συνεχίστε την καλή δουλειά αλλά και την καθημερινή ανανέωση (πολύ σημαντικό αυτό). Το μπλογκ διαδίδεται συνεχώς και θα πάει ακόμα καλύτερα στο μέλλον γιατί ξέρετε πραγματικά από μπάσκετ.
Κάντε κανένα αφιέρωμα σε μεγάλες σειρές playoff στο ΝΒΑ, όπως τα Νικς - Μπουλς το 92 και το 93. Πραγματικά τα είχαν όλα.
μπράβο παιδιά καταπληκτικό...
βέβαια είχατε και εξίσου καταπληκτική πρώτη ύλη. φοβερές κυρίως οι δυο πρώτες φάσεις. θυμάμαι ότι δεν είχα δει το ματς τουρκία-σερβία και είχα διαβάσει στο σχόλιό σας για το σύστημα του τάνιεβιτς. έτσι στον επόμενο αγώνα της τουρκίας είχα στρογγυλοκαθήσει και ευχόμουν το ματς να κριθεί στο τέλος για να δω κάτι αντίστοιχο. και έγινε η φάση με την καταπληκτική πάσα του αρσλάν...
άρη αν θυμάμαι καλά στο ματς με τη ελλάδα δεν προηγήθηκε τάιμ άουτ για την τουρκία ώστε να σχεδιάσει σύστημα/
υ.γ. ο πελεκάνος επιστρέφει!!!
Το είχα ξεχάσει πριν να απαντήσω, ο X. έχει απόλυτο δίκιο, στην παράταση με την Ελλάδα ο Τάνιεβιτς δεν είχε τάιμ άουτ πριν την τελευταία φάση, εξ ου και η... ποικιλία.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου