Έχει αξία, λίγο πριν κλείσουμε την αναφορά μας στο Ευρωμπάσκετ να μιλήσουμε για τις 15 ομάδες (πλην της Ελλάδας για την οποία τα έχουμε πει) και να δούμε τι έκαναν, αν είναι επιτυχημένες ή αποτυχημένες και πώς ατενίζουν το μέλλον.
1. Ισπανία: Πέτυχε αυτό που είχε βάλει στόχο, οπότε ίσως δε χρειάζεται να ειπωθεί τίποτα άλλο. Ήταν μια περίεργη διαδρομή, πάντως, κατά την οποία έχασε ματς, αμφισβητήθηκε, προβλημάτισε, αλλά εμφανίστηκε δυνατή και ανασυγκροτημένη την κατάλληλη στιγμή. Πιθανώς το κακό ξεκίνημά τους, τους βοήθησε να προσγειωθούν και να πάρουν πιο σοβαρά τη διοργάνωση χωρίς να υποθέτουν αλαζονικά ότι το χρυσό τους ανήκει εκ των προτέρων. Έπαιξαν ωραίο μπάσκετ στα τελευταία ματς και κατέληξαν άξια στην κορυφή.
2. Σερβία: Απόλυτα επιτυχημένη. Αν δεν ήταν οι Ισπανοί που πήραν το χρυσό (δηλαδή αν δεν ήταν ομάδα που το έκανε πρώτη φορά στην ιστορία της) τότε θα ήταν η πιο επιτυχημένη του Ευρωμπάσκετ. Ο Ίβκοβιτς είχε πει ότι η ομάδα του θα είναι έτοιμη το 2012, αλλά ήδη η Σερβία επιστρέφει εκεί που ανήκει. Δεδομένου του ταλέντου της, του προπονητή της και της ηλικίας των παικτών της, μόνο καλύτερα μπορεί να πάει στο μέλλον. Ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, καλοστημένη, με ωραίο μπάσκετ, διψασμένη, στρωμένη. Ο Ίβκοβιτς παραδίδει για ακόμη μια φορά μαθήματα και οι «πλάβι» ξανάρχονται.
4. Σλοβενία: Η καλύτερη θέση της σε Ευρωμπάσκετ όλων των εποχών δεν μπορεί παρά να συνιστά επιτυχία. Ο Ζντοβτς έκανε καλή δουλειά, αλλά τον «κρέμασαν» οι τραυματισμοί, ειδικά του Ντράγκιτς που ήταν εκπληκτικός σε άμυνα και επίθεση με Σερβία και Ισπανία. Λάκοβιτς και Λόρμπεκ τράβηξαν μία καλή και ισορροπημένη ομάδα. Πάντως, για ακόμη μία φορά υπάρχει μία «γεύση» ότι θα μπορούσε και καλύτερα.
5. Γαλλία: Αποτυχημένη ή επιτυχημένη; Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση μάλλον. Σίγουρα απέτυχε στα λόγια τα μεγάλα περί βάθρου και χρυσού, αλλά στη συνέχεια μάζεψε τα κομμάτια της και καθάρισε και τα δύο παιχνίδια κατάταξης. Με την 5η θέση κανείς δεν είναι ευχαριστημένος, αλλά το γεγονός ότι ήταν… 5η και όχι… 7η ή 8η και το γεγονός ότι ανταποκρίθηκε στην πίεση και πήρε το εισιτήριο για το Μουντομπάσκετ (ενώ στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ τα είχε κάνει θάλασσα) γλύκαναν λίγο την πικρή γεύση. Σίγουρα περίμενε καλύτερα, αλλά και πάλι έδειξε ότι κάτι της λείπει στο κρίσιμο ματς, όπως άλλωστε και σε κάθε διοργάνωση.
6. Κροατία: Με βάση τις προσδοκίες της πριν το τουρνουά (τετράδα και μετάλλιο) η 6η θέση είναι αποτυχία. Με βάση την αγωνιστική εικόνα της, θα πρέπει να νιώθει πάρα πολύ ευχαριστημένη που βγήκε 6η. Δεν έπαιξε καλό μπάσκετ, δεν είχε καλή ισορροπία στο ρόστερ της, ένα απρόσμενα μέτριο κοουτσάρισμα από τον Ρέπεσα. Η πρόκριση στο Μουντομπάσκετ μετά τη διοργάνωση που έκανε είναι τεράστια επιτυχία.
7. Ρωσία: Η λογική και οι αριθμοί λένε ότι απέτυχε. Είναι 7η και εκτός Μουντομπάσκετ. Θα πρέπει να περιμένει τη wildcard, για την οποία είναι ένα από τα φαβορί πάντως. Όμως, αν κοιτάξουμε το ρόστερ της, θα δούμε ότι πήγε καλύτερα απ’ όσο και η ίδια περίμενε. Μπήκε με 0-2 στο δεύτερο γύρο και εκεί έκανε 3-0. Έφτανε στα όριά της σε κάθε ματς, ο Μπλατ έπαιρνε το 100% από το κακό ρόστερ που είχε στα χέρια του και οι Ρώσοι κέρδισαν το σεβασμό όλων. Βέβαια, ο (ουτοπικός πριν το τουρνουά) στόχος του Μουντομπάσκετ δεν επιτεύχθηκε, αλλά η αλήθεια είναι ότι θα ήταν μεγάλη έκπληξη αν τα κατάφερναν. Πάντως, έφτασαν μια ανάσα. Μοιρασμένα συναισθήματα, ικανοποίηση για την καλή παρουσία και τι 4-4, απογοήτευση για τη μη πρόκριση.
8. Τουρκία: Ήταν ίσως και η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης στους 5 πρώτους αγώνες. Η ήττα στο κλειστό ματς με τη Σλοβενία την έφερε σε ντέρμπι με την Ελλάδα. Η 8η θέση είναι «μαγική εικόνα» αφού δεν είχε κανένα κίνητρο για τις θέσεις 5-8. Δεν κρατάει τη θέση, αλλά την εικόνα που έδειξε και αυτή ήταν καλή ενόψει του χρόνου, με τον Τάνιεβιτς να προσφέρει μερικές απολαυστικές φάσεις στις τελευταίες στιγμές των ντέρμπι.
9. Πολωνία: Οι οικοδεσπότες ήταν μια καλή ομάδα. Μια ομάδα που πάλευε, που είχε αγωνιστικό πλάνο, που είχε παίκτες οι οποίοι αξίζουν δεύτερης ματιάς. Ήταν άτυχη όμως. Φαινομενικά έκανε την υπέρβαση κερδίζοντας τη Λιθουανία (όταν δεν ήξερε πως οι Λιθουανοί δεν… υπήρχαν), αλλά έπεσε στη λάθος πλευρά των ομίλων. Έπρεπε να κερδίσει 3 από τις Ισπανία, Σλοβενία, Τουρκία, Σερβία, Λιθουανία και Βουλγαρία για να είναι στην οκτάδα. Έφτασε μια ανάσα, έκανε 2 νίκες και πάλεψε το ματς με τους Σέρβους. Ο Κατζούριν είπε «αν ήμασταν στους ομίλους της άλλης πλευράς θα ήμασταν οκτάδα» και πιθανότατα έχει δίκιο, αλλά ακόμη κι έτσι η Πολωνία ήταν πολύ αξιοπρεπής και, άρα, επιτυχημένη.
-. Σκόπια: Μέτρια ομάδα, χωρίς σωστό τρόπο παιχνιδιού. Σούταρε τα περισσότερα τρίποντα, δεν είχε ισορροπημένα συστήματα και προκαλούσε απελπισία στον μπασκετικά σκεπτόμενο φίλαθλο. Ωστόσο, υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά», και αυτό είναι ότι κέρδισε το σημαντικότερο ματς του πρώτου γύρου και ένα ακόμη στον δεύτερο που την έφερε να ελπίζει ακόμη και για οχτάδα. Η πρόκριση στον δεύτερο γύρο είναι μια τεράστια επιτυχία για αυτήν την ομάδα, τα υπόλοιπα για πρόκριση στους «8» και το Μουντομπάσκετ ήταν απλώς ανέκδοτα.
11. Γερμανία: Ο Μπάουερμαν έκανε καλή δουλειά, οι Γερμανοί ήταν μία αξιοπρεπής ομάδα που «μασούσε σίδερα» στην άμυνα. Πέτυχε μία κρίσιμη νίκη και πέρασε στο δεύτερο γύρο που συνιστά επιτυχία για το ρόστερ της. Δεν κατάφερε, βέβαια, τίποτα ουσιαστικό, αλλά άφησε θετικές εντυπώσεις. Μεγαλύτερο κέρδος η παρουσία του Χάικο Σαφάρτζικ.
-. Λιθουανία: Η μεγάλη απογοήτευση του τουρνουά. Κάποιος πρέπει να έχει και αυτόν… τον άχαρο ρόλο κάθε φορά. Οι Λιθουανοί με μοναδικό υπεύθυνο τον Ραμούνας Μπουτάουτας ήταν μια ανεκδιήγητη ομάδα. Με μερικούς από τους καλύτερους Ευρωπαίους παίκτες στο ρόστερ τους και δεν μπορούσαν να φτιάξουν ούτε μια φάση. Οι εσωτερικές κόντρες δεν βοήθησαν, ο Μπουτάουτας επιβεβαίωσε την ανεπάρκειά του, οι Λιθουανοί κοιτούν μπροστά και προσπαθούν να ξεχάσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα αυτή τη διοργάνωση. Με το Ευρωμπάσκετ του 2011 στη χώρα τους ελπίζουν σε wildcard για το 2010.
13. Λετονία: Πήγε στην Πολωνία με πολλά όνειρα, φιλοδοξίες και δηλώσεις. Έφυγε με πολλά νεύρα και με σκυμμένο το κεφάλι. Πέραν του Μπιέντρινς και του Καμπάλα (που θα έπρεπε να τιμωρηθεί με τουλάχιστον διετή αποκλεισμό ξανά), οι υπόλοιποι έδειξαν ότι δεν μπορούν να ξεπεράσουν τη μετριότητα ως σύνολο, ιδίως στην περιφέρεια. Έχασε όλα τα ματς (και η νίκη ουσιαστικά ήττα ήταν) στο τελευταίο τετράλεπτο, κάτι που δείχνει ότι η περιφέρειά της ήταν ανεπαρκής στα κρίσιμα. Έκανε μια νίκη, αλλά χωρίς αντίκρισμα. Κοιτά μπροστά, αλλά έχει ακόμη δρόμο να διανύσει. Ο Μπιέντρινς είναι μόνο 23 και μπορεί γύρω του να στηθεί μια καλή ομάδα. Πάντως, στην Πολωνία απέτυχε.
-. Βουλγαρία: Απέχει από τις καλές ομάδες, δεν δείχνει να έχει ρόστερ τέτοιο που να μπορεί να προβληματίσει κάποιον. Ο… Αμερικανός της προσπάθησε, αλλά δεν έφτανε, όπως δεν θα έφτανε ούτε ο Τζάαμπερ αν ήταν στη θέση του. Δίκαια έμεινε έξω από την Πολωνία, ενώ επιτυχία γι’ αυτή ήταν και μόνο η πρόκριση στο Ευρωμπάσκετ. Εκεί έφτασε στο ταβάνι της και πιο ψηλά από αυτό κι ας τόλμησαν κάποιοι Βούλγαροι να ψέξουν τον Γκέρσον που η ομάδα δεν προκρίθηκε στη δεύτερη φάση. Ρεαλιστικά, δεν μπορούσε.
-. Μεγάλη Βρετανία: Σίγουρα όχι αρκετά δυνατή για να κάνει καλή πορεία, αλλά ούτε και τόσο αδύναμη ώστε να την διασύρει όποιος την πετυχαίνει. Αξιόμαχη, μέτρια, με κάποιους καλούς παίκτες και κάποιους… που δεν την παλεύουν, αλλά το κυριότερο, χωρίς κόμπλεξ. Με τις προσθήκες των NBAερς θα μπορεί να παίξει ρόλο. Έχασε την ευκαιρία της… ιστορίας της, να αλλάξει τον ρου του ευρωπαϊκού μπάσκετ με νίκη επί των Ισπανών, νίκη που θα σήμαινε και αποκλεισμό των μετέπειτα νικητών του τουρνουά. Πάντως, έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της για να καθιερωθεί σε τέτοιες διοργανώσεις, αλλά και στη συνείδηση του κόσμου.
-. Ισραήλ: Είχε καλύτερους παίκτες και καλύτερο προπονητή από τα Σκόπια, αλλά δεν μπόρεσε να το αποδείξει στο παρκέ. Απογοητευτική παρουσία τελικά, αφού παρότι σκόραρε 79.3 πόντους, δεν κατάφερε να παίξει καθόλου αποτελεσματική άμυνα. Αποτυχημένο, έμεινε με την εντυπωσιακή παρουσία του Ελιάχου.
by BEN & Rasheed
1. Ισπανία: Πέτυχε αυτό που είχε βάλει στόχο, οπότε ίσως δε χρειάζεται να ειπωθεί τίποτα άλλο. Ήταν μια περίεργη διαδρομή, πάντως, κατά την οποία έχασε ματς, αμφισβητήθηκε, προβλημάτισε, αλλά εμφανίστηκε δυνατή και ανασυγκροτημένη την κατάλληλη στιγμή. Πιθανώς το κακό ξεκίνημά τους, τους βοήθησε να προσγειωθούν και να πάρουν πιο σοβαρά τη διοργάνωση χωρίς να υποθέτουν αλαζονικά ότι το χρυσό τους ανήκει εκ των προτέρων. Έπαιξαν ωραίο μπάσκετ στα τελευταία ματς και κατέληξαν άξια στην κορυφή.
2. Σερβία: Απόλυτα επιτυχημένη. Αν δεν ήταν οι Ισπανοί που πήραν το χρυσό (δηλαδή αν δεν ήταν ομάδα που το έκανε πρώτη φορά στην ιστορία της) τότε θα ήταν η πιο επιτυχημένη του Ευρωμπάσκετ. Ο Ίβκοβιτς είχε πει ότι η ομάδα του θα είναι έτοιμη το 2012, αλλά ήδη η Σερβία επιστρέφει εκεί που ανήκει. Δεδομένου του ταλέντου της, του προπονητή της και της ηλικίας των παικτών της, μόνο καλύτερα μπορεί να πάει στο μέλλον. Ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, καλοστημένη, με ωραίο μπάσκετ, διψασμένη, στρωμένη. Ο Ίβκοβιτς παραδίδει για ακόμη μια φορά μαθήματα και οι «πλάβι» ξανάρχονται.
4. Σλοβενία: Η καλύτερη θέση της σε Ευρωμπάσκετ όλων των εποχών δεν μπορεί παρά να συνιστά επιτυχία. Ο Ζντοβτς έκανε καλή δουλειά, αλλά τον «κρέμασαν» οι τραυματισμοί, ειδικά του Ντράγκιτς που ήταν εκπληκτικός σε άμυνα και επίθεση με Σερβία και Ισπανία. Λάκοβιτς και Λόρμπεκ τράβηξαν μία καλή και ισορροπημένη ομάδα. Πάντως, για ακόμη μία φορά υπάρχει μία «γεύση» ότι θα μπορούσε και καλύτερα.
5. Γαλλία: Αποτυχημένη ή επιτυχημένη; Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση μάλλον. Σίγουρα απέτυχε στα λόγια τα μεγάλα περί βάθρου και χρυσού, αλλά στη συνέχεια μάζεψε τα κομμάτια της και καθάρισε και τα δύο παιχνίδια κατάταξης. Με την 5η θέση κανείς δεν είναι ευχαριστημένος, αλλά το γεγονός ότι ήταν… 5η και όχι… 7η ή 8η και το γεγονός ότι ανταποκρίθηκε στην πίεση και πήρε το εισιτήριο για το Μουντομπάσκετ (ενώ στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ τα είχε κάνει θάλασσα) γλύκαναν λίγο την πικρή γεύση. Σίγουρα περίμενε καλύτερα, αλλά και πάλι έδειξε ότι κάτι της λείπει στο κρίσιμο ματς, όπως άλλωστε και σε κάθε διοργάνωση.
6. Κροατία: Με βάση τις προσδοκίες της πριν το τουρνουά (τετράδα και μετάλλιο) η 6η θέση είναι αποτυχία. Με βάση την αγωνιστική εικόνα της, θα πρέπει να νιώθει πάρα πολύ ευχαριστημένη που βγήκε 6η. Δεν έπαιξε καλό μπάσκετ, δεν είχε καλή ισορροπία στο ρόστερ της, ένα απρόσμενα μέτριο κοουτσάρισμα από τον Ρέπεσα. Η πρόκριση στο Μουντομπάσκετ μετά τη διοργάνωση που έκανε είναι τεράστια επιτυχία.
7. Ρωσία: Η λογική και οι αριθμοί λένε ότι απέτυχε. Είναι 7η και εκτός Μουντομπάσκετ. Θα πρέπει να περιμένει τη wildcard, για την οποία είναι ένα από τα φαβορί πάντως. Όμως, αν κοιτάξουμε το ρόστερ της, θα δούμε ότι πήγε καλύτερα απ’ όσο και η ίδια περίμενε. Μπήκε με 0-2 στο δεύτερο γύρο και εκεί έκανε 3-0. Έφτανε στα όριά της σε κάθε ματς, ο Μπλατ έπαιρνε το 100% από το κακό ρόστερ που είχε στα χέρια του και οι Ρώσοι κέρδισαν το σεβασμό όλων. Βέβαια, ο (ουτοπικός πριν το τουρνουά) στόχος του Μουντομπάσκετ δεν επιτεύχθηκε, αλλά η αλήθεια είναι ότι θα ήταν μεγάλη έκπληξη αν τα κατάφερναν. Πάντως, έφτασαν μια ανάσα. Μοιρασμένα συναισθήματα, ικανοποίηση για την καλή παρουσία και τι 4-4, απογοήτευση για τη μη πρόκριση.
8. Τουρκία: Ήταν ίσως και η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης στους 5 πρώτους αγώνες. Η ήττα στο κλειστό ματς με τη Σλοβενία την έφερε σε ντέρμπι με την Ελλάδα. Η 8η θέση είναι «μαγική εικόνα» αφού δεν είχε κανένα κίνητρο για τις θέσεις 5-8. Δεν κρατάει τη θέση, αλλά την εικόνα που έδειξε και αυτή ήταν καλή ενόψει του χρόνου, με τον Τάνιεβιτς να προσφέρει μερικές απολαυστικές φάσεις στις τελευταίες στιγμές των ντέρμπι.
9. Πολωνία: Οι οικοδεσπότες ήταν μια καλή ομάδα. Μια ομάδα που πάλευε, που είχε αγωνιστικό πλάνο, που είχε παίκτες οι οποίοι αξίζουν δεύτερης ματιάς. Ήταν άτυχη όμως. Φαινομενικά έκανε την υπέρβαση κερδίζοντας τη Λιθουανία (όταν δεν ήξερε πως οι Λιθουανοί δεν… υπήρχαν), αλλά έπεσε στη λάθος πλευρά των ομίλων. Έπρεπε να κερδίσει 3 από τις Ισπανία, Σλοβενία, Τουρκία, Σερβία, Λιθουανία και Βουλγαρία για να είναι στην οκτάδα. Έφτασε μια ανάσα, έκανε 2 νίκες και πάλεψε το ματς με τους Σέρβους. Ο Κατζούριν είπε «αν ήμασταν στους ομίλους της άλλης πλευράς θα ήμασταν οκτάδα» και πιθανότατα έχει δίκιο, αλλά ακόμη κι έτσι η Πολωνία ήταν πολύ αξιοπρεπής και, άρα, επιτυχημένη.
-. Σκόπια: Μέτρια ομάδα, χωρίς σωστό τρόπο παιχνιδιού. Σούταρε τα περισσότερα τρίποντα, δεν είχε ισορροπημένα συστήματα και προκαλούσε απελπισία στον μπασκετικά σκεπτόμενο φίλαθλο. Ωστόσο, υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά», και αυτό είναι ότι κέρδισε το σημαντικότερο ματς του πρώτου γύρου και ένα ακόμη στον δεύτερο που την έφερε να ελπίζει ακόμη και για οχτάδα. Η πρόκριση στον δεύτερο γύρο είναι μια τεράστια επιτυχία για αυτήν την ομάδα, τα υπόλοιπα για πρόκριση στους «8» και το Μουντομπάσκετ ήταν απλώς ανέκδοτα.
11. Γερμανία: Ο Μπάουερμαν έκανε καλή δουλειά, οι Γερμανοί ήταν μία αξιοπρεπής ομάδα που «μασούσε σίδερα» στην άμυνα. Πέτυχε μία κρίσιμη νίκη και πέρασε στο δεύτερο γύρο που συνιστά επιτυχία για το ρόστερ της. Δεν κατάφερε, βέβαια, τίποτα ουσιαστικό, αλλά άφησε θετικές εντυπώσεις. Μεγαλύτερο κέρδος η παρουσία του Χάικο Σαφάρτζικ.
-. Λιθουανία: Η μεγάλη απογοήτευση του τουρνουά. Κάποιος πρέπει να έχει και αυτόν… τον άχαρο ρόλο κάθε φορά. Οι Λιθουανοί με μοναδικό υπεύθυνο τον Ραμούνας Μπουτάουτας ήταν μια ανεκδιήγητη ομάδα. Με μερικούς από τους καλύτερους Ευρωπαίους παίκτες στο ρόστερ τους και δεν μπορούσαν να φτιάξουν ούτε μια φάση. Οι εσωτερικές κόντρες δεν βοήθησαν, ο Μπουτάουτας επιβεβαίωσε την ανεπάρκειά του, οι Λιθουανοί κοιτούν μπροστά και προσπαθούν να ξεχάσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα αυτή τη διοργάνωση. Με το Ευρωμπάσκετ του 2011 στη χώρα τους ελπίζουν σε wildcard για το 2010.
13. Λετονία: Πήγε στην Πολωνία με πολλά όνειρα, φιλοδοξίες και δηλώσεις. Έφυγε με πολλά νεύρα και με σκυμμένο το κεφάλι. Πέραν του Μπιέντρινς και του Καμπάλα (που θα έπρεπε να τιμωρηθεί με τουλάχιστον διετή αποκλεισμό ξανά), οι υπόλοιποι έδειξαν ότι δεν μπορούν να ξεπεράσουν τη μετριότητα ως σύνολο, ιδίως στην περιφέρεια. Έχασε όλα τα ματς (και η νίκη ουσιαστικά ήττα ήταν) στο τελευταίο τετράλεπτο, κάτι που δείχνει ότι η περιφέρειά της ήταν ανεπαρκής στα κρίσιμα. Έκανε μια νίκη, αλλά χωρίς αντίκρισμα. Κοιτά μπροστά, αλλά έχει ακόμη δρόμο να διανύσει. Ο Μπιέντρινς είναι μόνο 23 και μπορεί γύρω του να στηθεί μια καλή ομάδα. Πάντως, στην Πολωνία απέτυχε.
-. Βουλγαρία: Απέχει από τις καλές ομάδες, δεν δείχνει να έχει ρόστερ τέτοιο που να μπορεί να προβληματίσει κάποιον. Ο… Αμερικανός της προσπάθησε, αλλά δεν έφτανε, όπως δεν θα έφτανε ούτε ο Τζάαμπερ αν ήταν στη θέση του. Δίκαια έμεινε έξω από την Πολωνία, ενώ επιτυχία γι’ αυτή ήταν και μόνο η πρόκριση στο Ευρωμπάσκετ. Εκεί έφτασε στο ταβάνι της και πιο ψηλά από αυτό κι ας τόλμησαν κάποιοι Βούλγαροι να ψέξουν τον Γκέρσον που η ομάδα δεν προκρίθηκε στη δεύτερη φάση. Ρεαλιστικά, δεν μπορούσε.
-. Μεγάλη Βρετανία: Σίγουρα όχι αρκετά δυνατή για να κάνει καλή πορεία, αλλά ούτε και τόσο αδύναμη ώστε να την διασύρει όποιος την πετυχαίνει. Αξιόμαχη, μέτρια, με κάποιους καλούς παίκτες και κάποιους… που δεν την παλεύουν, αλλά το κυριότερο, χωρίς κόμπλεξ. Με τις προσθήκες των NBAερς θα μπορεί να παίξει ρόλο. Έχασε την ευκαιρία της… ιστορίας της, να αλλάξει τον ρου του ευρωπαϊκού μπάσκετ με νίκη επί των Ισπανών, νίκη που θα σήμαινε και αποκλεισμό των μετέπειτα νικητών του τουρνουά. Πάντως, έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της για να καθιερωθεί σε τέτοιες διοργανώσεις, αλλά και στη συνείδηση του κόσμου.
-. Ισραήλ: Είχε καλύτερους παίκτες και καλύτερο προπονητή από τα Σκόπια, αλλά δεν μπόρεσε να το αποδείξει στο παρκέ. Απογοητευτική παρουσία τελικά, αφού παρότι σκόραρε 79.3 πόντους, δεν κατάφερε να παίξει καθόλου αποτελεσματική άμυνα. Αποτυχημένο, έμεινε με την εντυπωσιακή παρουσία του Ελιάχου.
by BEN & Rasheed
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου