Ο Αλβέρτης έπαιξε για 19 αγωνιστικές σεζόν στον Παναθηναϊκό, αριθμός ρεκόρ για οποιονδήποτε αθλητή στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Κατέκτησε 11 πρωταθλήματα Ελλάδας (1997-98, 1998-99, 1999-00, 2000-01, 2002-03, 2003-04, 2004-05, 2005-06, 2006-07, 2007-08, 2008-09) και 8 Κύπελλα Ελλάδας (1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009).
Έπαιξε 534 αγώνες στο πρωτάθλημα της Α1, σκοράροντας 4698 πόντους (8,8 μ.ο.), μαζεύοντας 1399 ριμπάουντ (2,6 μ.ο.) και πετυχαίνοντας 616 τρίποντα (με 42,7% ποσοστό ευστοχίας). Είναι δεύτερος όλων των εποχών σε συμμετοχές στην Α1, πίσω μόνο από το Νίκο Μπουντούρη. Έπαιξε σε 9 All-star game του ελληνικού πρωταθλήματος όπου τρεις συνεχόμενες χρονιές κέρδισε στο διαγωνισμό τριπόντων (1996, 1997, 1998).
Στην Ευρωλίγκα έπαιξε 114 αγώνες, σκοράροντας 942 πόντους (8,3 μ.ο.). Συμμετείχε σε 9 ευρωπαϊκά φάιναλ-φορ (αριθμός ρεκόρ για τη διοργάνωση) και κατέκτησε 5 τίτλους, αριθμός που τον κατατάσσει δεύτερο όλων των εποχών, πίσω μόνο από τον Ντίνο Μενεγκίν (7 τίτλοι με Ίνις Βαρέζε και Ολίμπια Μιλάνο) και στην ίδια θέση με τον Άλντο Οσόλα (5 τίτλοι με τη Βαρέζε) και τον Κλίφορντ Λιουκ (5 τίτλοι με τη Ρεάλ). Το 2008 συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τις 50 σημαντικότερες προσωπικότητες που αποφάσισε η Ευρωλίγκα. Κατέκτησε και το Διηπειρωτικό του 1996.
Με τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος είχε 154 συμμετοχές, σκοράροντας συνολικά 1588 πόντους (10,3 μ.ο.). Έπαιξε σε 5 Ευρωμπάσκετ, 1 Μουντομπάσκετ και 2 Ολυμπιάδες. Ανακηρύχθηκε MVP του τουρνουά Ακρόπολις του 2000 και συμπεριλήφθηκε στην τρίτη καλύτερη πεντάδα του Μουντομπάσκετ του 1998.
Υπήρξε ενεργό μέλος του ΠΣΑΚ (Πανελλήνιος Σύλλογος Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών) και διετέλεσε και πρόεδρός του μέχρι το 2004.
Ήταν ο αρχηγός του Παναθηναϊκού από το 1999 και για 10 χρόνια, ενώ ήταν αρχηγός και κατά τους εορτασμούς για τα 100 χρόνια του συλλόγου. Κατέκτησε συνολικά με τη φανέλα με το τριφύλλι 25 τίτλους σε 19 χρόνια, σηκώνοντας πρώτος από όλους τους 20 από αυτούς.
Οι καλύτερες ατάκες του «Φράγκι»:
1. Μετά το θρίαμβο της Μπολόνια το 2002: «Τώρα, παίδες, αφήστε με να ρητορεύσω. Μόνο ο Ξανθός δηλαδή μπορεί να αγορεύει όσο θέλει;».
2. Πριν το φάιναλ-φορ της Μόσχας, η αποστομωτική του απάντηση για το τι επιζητά από ένα ακόμη φάιναλ-φορ: «Την τιμή της συμμετοχής. Το ατσάλωμα. Την ανατριχίλα της νίκης. Την επιβεβαίωση της ευρωπαϊκής δυναστείας. Την απόλυτη καταξίωση. Την απόλαυση».
3. Για το πώς μπορεί να βρίσκει πάντα κίνητρα παρά τους τίτλους που έχει κατακτήσει: «Κρατώ στο σπίτι μου τις φανέλες και τα διχτάκια από τα προηγούμενα τρόπαια, αλλά δεν θέλω να ζω με τη νοσταλγία και πάντοτε βρίσκω καινούργια κίνητρα».
4. Μετά τους 29 πόντους στο μικρό τελικό στο φάιναλ-φορ της Σαραγόσα: «Ήμουν ακόμη στην κοσμάρα μου. Στην παραζάλη του εμφύλιου ημιτελικού».
5. Η απάντηση του όταν έφτασε τους 10 τίτλους: «Τώρα κάτι έχουμε πετύχει, κάτι αξίζουμε και αν με ρωτάτε δεν έχω πια να αποδείξω τίποτε και σε κανέναν».
6. Με μια φράση το πνεύμα του νικητή, μετά το χαμένο τελικό στο Παρίσι, το 2001: «Πάμε γι' άλλα του χρόνου».
“Good night, and good luck”
by BEN
Έπαιξε 534 αγώνες στο πρωτάθλημα της Α1, σκοράροντας 4698 πόντους (8,8 μ.ο.), μαζεύοντας 1399 ριμπάουντ (2,6 μ.ο.) και πετυχαίνοντας 616 τρίποντα (με 42,7% ποσοστό ευστοχίας). Είναι δεύτερος όλων των εποχών σε συμμετοχές στην Α1, πίσω μόνο από το Νίκο Μπουντούρη. Έπαιξε σε 9 All-star game του ελληνικού πρωταθλήματος όπου τρεις συνεχόμενες χρονιές κέρδισε στο διαγωνισμό τριπόντων (1996, 1997, 1998).
Στην Ευρωλίγκα έπαιξε 114 αγώνες, σκοράροντας 942 πόντους (8,3 μ.ο.). Συμμετείχε σε 9 ευρωπαϊκά φάιναλ-φορ (αριθμός ρεκόρ για τη διοργάνωση) και κατέκτησε 5 τίτλους, αριθμός που τον κατατάσσει δεύτερο όλων των εποχών, πίσω μόνο από τον Ντίνο Μενεγκίν (7 τίτλοι με Ίνις Βαρέζε και Ολίμπια Μιλάνο) και στην ίδια θέση με τον Άλντο Οσόλα (5 τίτλοι με τη Βαρέζε) και τον Κλίφορντ Λιουκ (5 τίτλοι με τη Ρεάλ). Το 2008 συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τις 50 σημαντικότερες προσωπικότητες που αποφάσισε η Ευρωλίγκα. Κατέκτησε και το Διηπειρωτικό του 1996.
Με τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος είχε 154 συμμετοχές, σκοράροντας συνολικά 1588 πόντους (10,3 μ.ο.). Έπαιξε σε 5 Ευρωμπάσκετ, 1 Μουντομπάσκετ και 2 Ολυμπιάδες. Ανακηρύχθηκε MVP του τουρνουά Ακρόπολις του 2000 και συμπεριλήφθηκε στην τρίτη καλύτερη πεντάδα του Μουντομπάσκετ του 1998.
Υπήρξε ενεργό μέλος του ΠΣΑΚ (Πανελλήνιος Σύλλογος Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών) και διετέλεσε και πρόεδρός του μέχρι το 2004.
Ήταν ο αρχηγός του Παναθηναϊκού από το 1999 και για 10 χρόνια, ενώ ήταν αρχηγός και κατά τους εορτασμούς για τα 100 χρόνια του συλλόγου. Κατέκτησε συνολικά με τη φανέλα με το τριφύλλι 25 τίτλους σε 19 χρόνια, σηκώνοντας πρώτος από όλους τους 20 από αυτούς.
Οι καλύτερες ατάκες του «Φράγκι»:
1. Μετά το θρίαμβο της Μπολόνια το 2002: «Τώρα, παίδες, αφήστε με να ρητορεύσω. Μόνο ο Ξανθός δηλαδή μπορεί να αγορεύει όσο θέλει;».
2. Πριν το φάιναλ-φορ της Μόσχας, η αποστομωτική του απάντηση για το τι επιζητά από ένα ακόμη φάιναλ-φορ: «Την τιμή της συμμετοχής. Το ατσάλωμα. Την ανατριχίλα της νίκης. Την επιβεβαίωση της ευρωπαϊκής δυναστείας. Την απόλυτη καταξίωση. Την απόλαυση».
3. Για το πώς μπορεί να βρίσκει πάντα κίνητρα παρά τους τίτλους που έχει κατακτήσει: «Κρατώ στο σπίτι μου τις φανέλες και τα διχτάκια από τα προηγούμενα τρόπαια, αλλά δεν θέλω να ζω με τη νοσταλγία και πάντοτε βρίσκω καινούργια κίνητρα».
4. Μετά τους 29 πόντους στο μικρό τελικό στο φάιναλ-φορ της Σαραγόσα: «Ήμουν ακόμη στην κοσμάρα μου. Στην παραζάλη του εμφύλιου ημιτελικού».
5. Η απάντηση του όταν έφτασε τους 10 τίτλους: «Τώρα κάτι έχουμε πετύχει, κάτι αξίζουμε και αν με ρωτάτε δεν έχω πια να αποδείξω τίποτε και σε κανέναν».
6. Με μια φράση το πνεύμα του νικητή, μετά το χαμένο τελικό στο Παρίσι, το 2001: «Πάμε γι' άλλα του χρόνου».
“Good night, and good luck”
by BEN
3 σχόλια:
1/ Πως ακριβώς συμμετείχε στο Βερολίνο ο Αλβέρτης ??
Δεν ήταν στην δωδεκάδα σε κανένα ματς.
Τον τίτλο υπό όρους τον έχει κατακτήσει αφού αγωνιστηκε εστω και σε ένα ματς
2/ Πως ακριβώς κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 2009 ο Αλβέρτης αφου δεν έπαιξε σε κανένα ματς, ούτε ήταν στην 12άδα σε κάποιο ...
3/ Πως ακριβώς κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας το 2009 ο Αλβέρτης αφου δεν έπαιξε σε κανένα ματς, ούτε ήταν στην 12άδα σε κάποιο ...
Φίλε στη θεωρία συμφωνούμε, άλλωστε τα έχουμε πει και μέσα στη χρονιά. Όμως, όπως καταλαβαίνεις, δεν μπορούμε εμείς να βγάλουμε "δικό μας" παλμαρέ. Αφού του τα μετράνε, τα πήρε, απλώς και μόνο επειδή είχε δηλωθει στην κάθε διοργάνωση.
Αφού μετράνε με τον όποιο περίεργο τρόπο οι τίτλοι, κι αφού μετράει με άγνωστο τρόπο και η παρουσια στο Βερολίνο, γιατι δε μετράει και ρεκορ σε παρουσιες σε τελικούς Κυπελλου Ελλάδας ;
ούτε Βερολινο πατησε παρκε, ούτε Γλυφάδα. Γιατι να υπαρχει διαφορα ;
Δημοσίευση σχολίου