Όποιοι περιμένετε να πάρω στα σοβαρά ένα ζευγάρι τελικού NBA ανάμεσα σε αυτούς τους Λέικερς και αυτούς τους Μάτζικ, μάλλον θα πρέπει να ξανακοιτάξετε τα ρόστερ τους. Ήμουν με ένα φίλο απόψε, φανατικό λάτρη του ΝΒΑ, από αυτούς που ξυπνούν στις 7 το πρωί για να πάνε δουλειά και βάζουν ξυπνητήρι στις 4 για να δουν ΝΒΑ. Μου έλεγε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι η ομάδα που θα πάρει το φετινό πρωτάθλημα θα είναι ανταγωνιστική στη μάχη… για τον χειρότερο πρωταθλητή όλων των εποχών, βάσει ρόστερ. Και μεταξύ μας, δεν έχει άδικο. Η πολύ φτωχή χρονιά επιβεβαιώνεται από έναν φτωχό τελικό.
Όμως, πριν πάμε στην ανάλυση του ζευγαριού, πρέπει να πούμε και μια κουβέντα για τον ΛεΜπρον και την παρέα του. Επειδή ο Τζέιμς έχει ασυλία που δεν έχουμε συναντήσει πουθενά τα τελευταία χρόνια, κάποιος πρέπει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Αναλαμβάνω το ρόλο του κακού για άλλη μία φορά λοιπόν. Ομάδα που έχει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφς και αποτυγχάνει να πάρει τον τίτλο, έχει αποτύχει. Μάλιστα οι Καβαλίερς, όχι μόνο έχασαν τον τίτλο, αλλά δεν έφτασαν καν στον τελικό, αποκλειόμενοι στα ημιτελικά NBA από τους Μάτζικ. Και μην ακούσω τις μπούρδες περί ρόστερ που λένε οι Αμερικάνοι, ότι ήταν λογικό γιατί ο ΛεΜπρον παλεύει μόνος τους και τέτοια. Και στην κανονική περίοδο ίδιο ήταν το ρόστερ τους, όταν όλοι μιλούσαν για την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών στην έδρα της, την ομάδα που αφού έχει το πλεονέκτημα θα πάρει τίτλο δια περιπάτου και άλλες τέτοιες αρλούμπες. Τελικά έχασε από τον Χάουαρντ, τον Άλστον και τον Τούρκογλου. Με την έδρα να σπάει από το πρώτο κιόλας ματς και να μην μπορεί σε όλη την υπόλοιπη σειρά να ανατρέψει την κατάσταση. Με τον ΛεΜπρον να νομίζει ότι παίζει μπάσκετ παιδικής χαράς και να πασάρει μια φορά το δωδεκάλεπτο για να σουτάρει άλλος, κάνοντας περίπου 30 σουτ και 15 βολές ανά αγώνα. Όταν οι Μάβερικς ήταν το νούμερο ένα και είχαν αποκλειστεί, ο Νοβίτσκι τα άκουγε όλο το καλοκαίρι. Όταν οι Σέλτικς πήγαιναν κάθε σειρά στα… 7 ματς, τα άκουγαν συνεχώς ότι είναι ανεπαρκείς και μέτριοι, και θα τα άκουγαν ακόμα αν δεν είχαν πάρει τίτλο. Όμως, ο… «Βασιλιάς» ήταν μόνος του και πάλεψε σαν το θηρίο, αλλά… απέτυχαν οι συμπαίκτες του. Κοροϊδευόμαστε νομίζω…
Εκτός κι αν όλοι ξέραμε ότι οι Καβαλίερς ήταν χειρότεροι από τις άλλες ομάδες, απλώς οι άλλοι δεν έπαιζαν σοβαρά στην κανονική περίοδο κι έτσι… κάναμε ότι δεν ήταν. Γρήγορο ανέκδοτο πριν πάμε στον τελικό: αν επιβεβαιώσει λέει ο Μπεν Ουάλας την αποχώρησή του από την ενεργό δράση φέτος, τότε ο Βαρεζάο το καλοκαίρι θα έχει σημαντικό μέσο πίεσης για μεγαλύτερο συμβόλαιο, καθώς θα είναι… αναντικατάστατος.
Και αφού γελάσαμε πάμε στον τελικό. Οι Μάτζικ έχουν κερδίσει τους Λέικερς φέτος στην κανονική περίοδο, με τον Κόμπι Μπράιαντ να έχει στα 2 ματς 34,5 πόντους μέσο όρο παίρνοντας 28,5 σουτ μέσο όρο στα δύο παιχνίδια. Κάτι σαν τα 25.7 ανά αγώνα (μαζί με 15.7 βολές) του ΛεΜπρον στη μεταξύ τους σειρά.
Οι Μάτζικ αυτή τη στιγμή είναι… η μεγαλύτερη χαλάστρα των πλέι οφς. Έχουν αποκλείσει τους Σέλτικς, άρα έχουν στερήσει τους επαναληπτικούς τελικούς με τους Λέικερς, απέκλεισαν και τους Καβαλίερς, οπότε απέτρεψαν την κόντρα Κόμπι-ΛεΜπρον, μένει να κερδίσουν και τους Λέικερς για να… τη σπάσουν και στον Κόμπι (με τον Σακ να γελάει κάπου πιο μακριά).
Τελευταία φορά που έπαιξαν σε τελικούς ήταν το 1994-95, όταν αντιμετώπισαν τους Χιούστον Ρόκετς. Τότε, πάλι ήταν η… χαλάστρα των πλέι οφς, αφού είχαν αποκλείσει τους Σέλτικς στον πρώτο γύρο, στα τελευταία παιχνίδι στο Μπόστον Γκάρντεν, ενώ στη συνέχεια είχαν αποκλείσει και τους Σικάγο Μπουλς τους άρτι επιστρέψαντος Μάικλ Τζόρνταν (νούμερο 45 και τα μυαλά στα κάγκελα). Τότε είχαν το περίφημο μότο «why not us, why not now?» κολλημένο παντού στα αποδυτήριά τους, αλλά έπεσαν πάνω στον Χακίμ Ολάζουον, που σε 4 ματσάκια (τόσα χρειάστηκε για να τους πάρει τον τίτλο) τους εξήγησε… εύγλωττα γιατί όχι εκείνοι και γιατί όχι τότε…
Φέτος ελπίζουν να είναι διαφορετικά τα πράγματα και να έχουν καλύτερη τύχη. Απ’ την άλλη και ο Κόμπι ελπίζει να βγάλει από πάνω του τη ρετσινιά του… «παίρνει τίτλο μόνο με τον Σακίλ στην ομάδα». Ο Γκασόλ ελπίζει απλώς… να σουτάρει στους τελικούς, καθότι εσχάτως περιφέρεται ασκόπως και πάλι πάνω κάτω στο παρκέ, ο Τούρκογλου θέλει να πάει στο Ευρωμπάσκετ με… δαχτυλίδι, ο Βούγιατσιτς δεν σχολιάζω καν, ο Χάουαρντ θέλει να πάρει τίτλο πριν μάθει να σουτάρει πίσω από τα δύο μέτρα. Αναμένουμε με αγωνία ποιοι θα επιπλεύσουν στο τέλος στον αφρό της λίγκας.
by Rasheed.
Όμως, πριν πάμε στην ανάλυση του ζευγαριού, πρέπει να πούμε και μια κουβέντα για τον ΛεΜπρον και την παρέα του. Επειδή ο Τζέιμς έχει ασυλία που δεν έχουμε συναντήσει πουθενά τα τελευταία χρόνια, κάποιος πρέπει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Αναλαμβάνω το ρόλο του κακού για άλλη μία φορά λοιπόν. Ομάδα που έχει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφς και αποτυγχάνει να πάρει τον τίτλο, έχει αποτύχει. Μάλιστα οι Καβαλίερς, όχι μόνο έχασαν τον τίτλο, αλλά δεν έφτασαν καν στον τελικό, αποκλειόμενοι στα ημιτελικά NBA από τους Μάτζικ. Και μην ακούσω τις μπούρδες περί ρόστερ που λένε οι Αμερικάνοι, ότι ήταν λογικό γιατί ο ΛεΜπρον παλεύει μόνος τους και τέτοια. Και στην κανονική περίοδο ίδιο ήταν το ρόστερ τους, όταν όλοι μιλούσαν για την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών στην έδρα της, την ομάδα που αφού έχει το πλεονέκτημα θα πάρει τίτλο δια περιπάτου και άλλες τέτοιες αρλούμπες. Τελικά έχασε από τον Χάουαρντ, τον Άλστον και τον Τούρκογλου. Με την έδρα να σπάει από το πρώτο κιόλας ματς και να μην μπορεί σε όλη την υπόλοιπη σειρά να ανατρέψει την κατάσταση. Με τον ΛεΜπρον να νομίζει ότι παίζει μπάσκετ παιδικής χαράς και να πασάρει μια φορά το δωδεκάλεπτο για να σουτάρει άλλος, κάνοντας περίπου 30 σουτ και 15 βολές ανά αγώνα. Όταν οι Μάβερικς ήταν το νούμερο ένα και είχαν αποκλειστεί, ο Νοβίτσκι τα άκουγε όλο το καλοκαίρι. Όταν οι Σέλτικς πήγαιναν κάθε σειρά στα… 7 ματς, τα άκουγαν συνεχώς ότι είναι ανεπαρκείς και μέτριοι, και θα τα άκουγαν ακόμα αν δεν είχαν πάρει τίτλο. Όμως, ο… «Βασιλιάς» ήταν μόνος του και πάλεψε σαν το θηρίο, αλλά… απέτυχαν οι συμπαίκτες του. Κοροϊδευόμαστε νομίζω…
Εκτός κι αν όλοι ξέραμε ότι οι Καβαλίερς ήταν χειρότεροι από τις άλλες ομάδες, απλώς οι άλλοι δεν έπαιζαν σοβαρά στην κανονική περίοδο κι έτσι… κάναμε ότι δεν ήταν. Γρήγορο ανέκδοτο πριν πάμε στον τελικό: αν επιβεβαιώσει λέει ο Μπεν Ουάλας την αποχώρησή του από την ενεργό δράση φέτος, τότε ο Βαρεζάο το καλοκαίρι θα έχει σημαντικό μέσο πίεσης για μεγαλύτερο συμβόλαιο, καθώς θα είναι… αναντικατάστατος.
Και αφού γελάσαμε πάμε στον τελικό. Οι Μάτζικ έχουν κερδίσει τους Λέικερς φέτος στην κανονική περίοδο, με τον Κόμπι Μπράιαντ να έχει στα 2 ματς 34,5 πόντους μέσο όρο παίρνοντας 28,5 σουτ μέσο όρο στα δύο παιχνίδια. Κάτι σαν τα 25.7 ανά αγώνα (μαζί με 15.7 βολές) του ΛεΜπρον στη μεταξύ τους σειρά.
Οι Μάτζικ αυτή τη στιγμή είναι… η μεγαλύτερη χαλάστρα των πλέι οφς. Έχουν αποκλείσει τους Σέλτικς, άρα έχουν στερήσει τους επαναληπτικούς τελικούς με τους Λέικερς, απέκλεισαν και τους Καβαλίερς, οπότε απέτρεψαν την κόντρα Κόμπι-ΛεΜπρον, μένει να κερδίσουν και τους Λέικερς για να… τη σπάσουν και στον Κόμπι (με τον Σακ να γελάει κάπου πιο μακριά).
Τελευταία φορά που έπαιξαν σε τελικούς ήταν το 1994-95, όταν αντιμετώπισαν τους Χιούστον Ρόκετς. Τότε, πάλι ήταν η… χαλάστρα των πλέι οφς, αφού είχαν αποκλείσει τους Σέλτικς στον πρώτο γύρο, στα τελευταία παιχνίδι στο Μπόστον Γκάρντεν, ενώ στη συνέχεια είχαν αποκλείσει και τους Σικάγο Μπουλς τους άρτι επιστρέψαντος Μάικλ Τζόρνταν (νούμερο 45 και τα μυαλά στα κάγκελα). Τότε είχαν το περίφημο μότο «why not us, why not now?» κολλημένο παντού στα αποδυτήριά τους, αλλά έπεσαν πάνω στον Χακίμ Ολάζουον, που σε 4 ματσάκια (τόσα χρειάστηκε για να τους πάρει τον τίτλο) τους εξήγησε… εύγλωττα γιατί όχι εκείνοι και γιατί όχι τότε…
Φέτος ελπίζουν να είναι διαφορετικά τα πράγματα και να έχουν καλύτερη τύχη. Απ’ την άλλη και ο Κόμπι ελπίζει να βγάλει από πάνω του τη ρετσινιά του… «παίρνει τίτλο μόνο με τον Σακίλ στην ομάδα». Ο Γκασόλ ελπίζει απλώς… να σουτάρει στους τελικούς, καθότι εσχάτως περιφέρεται ασκόπως και πάλι πάνω κάτω στο παρκέ, ο Τούρκογλου θέλει να πάει στο Ευρωμπάσκετ με… δαχτυλίδι, ο Βούγιατσιτς δεν σχολιάζω καν, ο Χάουαρντ θέλει να πάρει τίτλο πριν μάθει να σουτάρει πίσω από τα δύο μέτρα. Αναμένουμε με αγωνία ποιοι θα επιπλεύσουν στο τέλος στον αφρό της λίγκας.
by Rasheed.
5 σχόλια:
Ισχυει
φετος παρακολουθουμε τα χειροτερα πλέι οφφ ολων των εποχων
δοξαστε τον Στερν για αυτο και τη χρονια προσπαθεια του να μετατρεψει το καλυτερο πρωταθλημα μπασκετ σε ενα τσιρκο για να βγαζει περισσοτερο χρημα
pantws 8a lipi8w afantasta an aposir8i o Big Ben.ine alithia pws den ine o Ben tou parel8ontos alla sas rwto iparxi periptwsi o Ben Wallace pou epeze prin 4 xronia otan ixan piran titlo i pistons kai ixan ftasi telikous me spurs na min ekane ton gelio Howard na miazi san pexti tou dimotikou mprostra tou otan ton epeze amina?
gerald
o paixtaras Ben Wallace(me 15 miria sumvolaio parakalo..) apoxorei.aisxos.
diafono sto thema 'poso xalia einai fetos to Nba' sto sunolo tou den nomizo oti ta proigoumena xronia itan kati anotero..kai fetos eidame kai kapoia pramata toulaxiston entuposiaka..
1)Nuggets foveroi!dioksan to partali(ena einai...) pirane ton paixtara,kai ftasan telikous dusis!mia xara to vrisko..
2)Rockets godamne it!poios Mcready kai aidies??me enan kalutero aso,kai enan aksio rolista deiksan oti xtupane kai telikous!
3)Magic.kanan-kai kanoun- kati aplo:paizoun auto pou mporoun akrivos,kai TIPOTA allo!exoun ena ktinos stin raketa(kai as min soutarei re Rasheed..),2 eksairetikous souter,oi opoioi eginan 3,kai ores-ores ginontai 4!(anaferomai se Pietrus,Alston).
Paratirisi:nomizo oti to NBA den exei proseksei kati simantiko.ta sumvolaia,kai en telei tin aksia ton paikton..exoun mpei polloi managareoi anamesa,dinoun-pairnoun mizes..krinoun me orous plithoristikous,oxi mpasketikous.
kleinontas,HAIL TO THE MASTER OF PANIIIIIC!!!!!!(pare kai to portofoli tou Phil,na trelathoume apresiente)
meshuggener(ksero,to parakana..)
Οι Λεικερς παιζουν σε πολυ υψηλο επιπεδο,ξοδεουν τα δυο πρωτα ματς καθε σειρας για να διαβασουν το παιχνιδι του αντιπαλου και μετα εξαπολυουν την επιθεση τους.Προσωπικα απολαμβανω τον τροπο που εκτελουν τις τριγωνικες επιθεσεις.Επισης ο Γκασολ εχει 18 ποντους,11 ριμπαουντ με 60% εντος παιδιειας στα πλει οφ.not bad.
Τα φετινα πλει οφ ξεκινησαν ασχημα αλλα οι ημιτελικοι και τελικοι των περιφερειων ειχαν ενδιαφερον.Δεν συμφωνω οτι το επιπεδο ηταν τοσο χαμηλο οσο αναφερεται στο αρθρο .Μην ξεχναμε και τους τραυματισμους σημαντικων παιχτων(Γκαρνετ,Γιαο,Τ-μακ,Νελσον,Τζινομπιλι)
που εθεσαν ουσιαστικα off τρεις ισχυρες ομαδες.
Δεν συμφωνώ με το άρθρο για χαλάστρα και δεν συμφωνώ με το ποστ ενός φίλου περί χάλια πρωταθλήματος.
Χαλάστρα είναι να μην πηγαίνουν οι παίχτες δεξί χέρι δίνω πάσα στο αριστερό χέρι στον τελικό πάντα για όσους κοιτάνε μόνο τα ονόματα LeBron-Kobe και 2-3 ομάδες, για μένα χαλάστρα ήταν που πέρασαν οι Lakers αντί των Nuggets που ήταν πιο ομάδα.
Χαλάστρα είναι το ελληνικό πρωτάθλημα που από την αρχή ξέρεις ποιοί θα πάνε τελικό και ποιός θα το πάρει και όχι ένα πρωτάθλημα που παίζεται επί ίσους όρους και μπορούν να πάνε τελικό και ομάδες που δεν θεωρούνται φαβορί
Χαλάστρα δεν είναι όταν ο κορυφαίος Center του ΝΒΑ ο Howard πάει τελικό με την αξία του γιατί χαλάστρα δεν ήταν και όταν o Shaq που δεν μπορούσε να βάλει βολή πήγαινε τελικό και το σήκωνε αν και αυτός λόγω L.A. ήταν πολύ πιο προβεβλημένος
Ευχές στον Howard και στην παρέα του να το σηκώσουν αέρα
Δημοσίευση σχολίου