Μεγάλος πρωταθλητής Ευρώπης στέφθηκε ο Παναθηναϊκός ύστερα από έναν συγκλονιστικό τελικό με πολλές εναλλαγές στην ψυχολογία. Οι «πράσινοι» θριάμβευσαν στο Βερολίνο και γυρίζουν έχοντας στις αποσκευές τους τον 5ο ευρωπαϊκό τους τίτλο! Ένα κατόρθωμα που τους χαρακτηρίζει πιθανώς την πλέον επιτυχημένη ομάδα της τελευταίας εικοσαετίας στην Ευρώπη! Ένας ακόμη αγώνας που κρίθηκε στο τελευταίο σουτ, αλλά εμείς θα επιχειρήσουμε μία εκτενή ανάλυση για έναν τελικό σπάνιας ομορφιάς.
Το πρώτο ημίχρονο ανήκε ολοκληρωτικά στον Παναθηναϊκό. Η ελληνική ομάδα μπήκε για να παίξει τελικό και προκάλεσε πανικό στην ΤΣΣΚΑ. Ο Μεσίνα, με μεγάλο σαφώς μερίδιο ευθύνης, έβλεπε από τον πάγκο μια ομάδα χωρίς ψυχολογία τελικού, χωρίς κουράγιο, χωρίς καμία συνοχή, να γίνεται έρμαιο στις ορέξεις ενός πανέτοιμου αντιπάλου που δεν μπορούσε καν να κοντράρει! Το «τριφύλλι» με τρομερή ψυχολογία, εν μέρει λόγω της μεγάλης νίκης επί του «αιωνίου» στον ημιτελικό, εν μέρει λόγω της σωστής προετοιμασίας από τον Ομπράντοβιτς, πέτυχε και σπουδαία ποσοστά στα τρίποντα (8/14, την ώρα που η ΤΣΣΚΑ είχε 0/6), γεγονός που αύξησε ακόμη περισσότερο την ψυχολογία του. Το πρώτο εικοσάλεπτο έκλεισε, έτσι, με απίστευτες επιδόσεις για τελικό Ευρωλίγκας με τη μία ομάδα να είναι κοντά στους 50 πόντους και την άλλη κάτω από τους 30! Κυριότερο χαρακτηριστικό αυτού του μέρους η ολοκληρωτική άμυνα του Παναθηναϊκού, που ειδικά για ένα διάστημα της δεύτερης περιόδου άφηνε τους Μοσχοβίτες να μην μπορούν καν να τελειώσουν επίθεση με σουτ.
Κι εκεί που αρχίσαμε να παρακολουθούμε το δεύτερο ημίχρονο με… υποψίες θριάμβου αναλόγου της Μακάμπι του 2004 (και όλα μέχρι το 25 έδειχναν ότι τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει την ιστορία του αγώνα), η ΤΣΣΚΑ ξεκίνησε ένα από τα συνηθισμένα της ξεσπάσματα και ο Παναθηναϊκός εμφάνισε σημεία αδυναμίας αντίδρασης στην αντεπίθεση μιας πολύ έμπειρης ομάδας. Αποτέλεσμα το τρίτο δεκάλεπτο να κλείσει με τους Ρώσους να καταφέρνουν σερί 15-0! Οι αντιδράσεις του Ομπράντοβιτς σε αυτό το σημείο δεν ήταν κακές (όπως η αλλαγή του Πέκοβιτς που έκανε συνεχώς λάθη για δύο λεπτά, στο 56-43), αλλά η ομάδα του χρειαζόταν κάτι πιο δραστικό, ένα ηλεκτροσόκ. Αυτό της το έδωσαν δυο τρίποντα από τους Φώτση και Περπέρογλου που επανέφεραν τη διαφορά στο διψήφιο και άφησαν την ΤΣΣΚΑ ξανά να κυνηγάει. Οι Μοσχοβίτες ξεκίνησαν την τελευταία τους αντεπίθεση και έδειξαν για ακόμη μία φορά τις αντιδράσεις μίας μεγάλης ομάδας που δεν έχει μάθει να χάνει. Η διαφορά γύρισε και η έξυπνη διαχείριση φάουλ και σουτ από την ΤΣΣΚΑ έφερε και αυτό το ματς, όπως και τον ημιτελικό, στο σουτ! Η ομάδα του Μεσίνα δοκίμασε αυτό που δεν έκανε ο Ολυμπιακός, ένα τρίποντο με την προφανή επιλογή, τον Σισκάουσκας. Το σουτ ήταν καλό αλλά δεν κατέληξε στο καλάθι.
Ο Παναθηναϊκός είχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να κατακτήσει τον τίτλο στο ίσως πιο ισορροπημένο φάιναλ-φορ όλων των εποχών. Είχε την ψυχολογία για να μπει στα ματς και να προηγηθεί, είχε τον πλουραλισμό σε άμυνα και επίθεση, είχε το βάθος του ρόστερ και τον μεγάλο προπονητή, είχε και την απαραίτητη τύχη στα φινάλε δύο αγώνων που τελικά κρίθηκαν στο σουτ.
Μάστορας μίας ακόμη μεγάλης επιτυχίας του Παναθηναϊκού η μεγάλη φυσιογνωμία των ευρωπαϊκών πάγκων, Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Μορφή του τελικού ο Αντώνης Φώτσης, που σε αυτό το site έχετε διαβάσει αρκετές φορές τον θαυμασμό μας για το ταλέντο του αλλά και τα ερωτηματικά μας για τη φετινή του αστάθεια. Ο διεθνής φόργουορντ, όμως, φύλαξε την καλύτερη του εμφάνιση για τον τελικό της Ευρωλίγκας κλείνοντας το ματς με 13 πόντους – χρυσάφι και 8 ριμπάουντ. MVP του φάιναλ-φορ ο Σπανούλης, γιατί ήταν ο κινητήριος μοχλός της ομάδας του και στα δύο ματς, με τον Γιασικεβίτσιους να έχει μία ακόμη μεστή εμφάνιση εμπειρίας και κλάσης για τον τελικό. Ο Διαμαντίδης επανήλθε στην καλή του κατάσταση την κατάλληλη στιγμή μετά από 2 μήνες μετριότητας και τραυματισμών. Μπατίστ και Πέκοβιτς διακρίθηκαν περισσότερο στον ημιτελικό. Η ΤΣΣΚΑ στηρίχθηκε και σήμερα στην πεντάδα: Χόλντεν, Λάνγκτον, Χριάπα, Σμόντις και Σισκάουσκας με τον τελευταίο να είναι σχεδόν ανύπαρκτος στο πρώτο μέρος, να ανεβαίνει ξανά στο δεύτερο και να πηγαίνει για να πάρει το ματς στο τέλος, αυτή τη φορά χωρίς να το καταφέρνει.
Κλείνοντας, στον τελικό της παρηγοριάς, έγινε όπως συνήθως ένα ελεύθερο ματς που πήγε σε υψηλό σκορ, με τις δύο ομάδες να βγάζουν την απογοήτευσή του (χαρακτηριστικό το 1/11 τρίποντα με το οποία ξεκίνησαν). Η Μπαρτσελόνα, που έχει έτσι κι αλλιώς ένα σύνολο που αρέσκεται περισσότερο στο ελεύθερο μπάσκετ μπήκε μπροστά από το ξεκίνημα και όλο το δεύτερο ημίχρονο κύλησε με τη διαφορά να τριγυρίζει γύρω από τα ίδια επίπεδα. Κάποιοι λιγοστοί φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, οι πιο… μπασκετικοί, πήγαν από νωρίς για να βρουν κάθε πιθανό και απίθανο υβριστικό σύνθημα προς το μισητό αντίπαλο, σε μία… επίδειξη πολιτισμού.
Η ουσία είναι ότι η κούπα της Ευρωλίγκας, μια πολύ σημαντική τιμή, επιστρέφει ξανά, πανάξια, στη χώρα μας.
by BEN & Rasheed
ΥΓ. Όσο για τη διαιτησία, διαβάστε στο sportnet τη δήλωση του Θανάση στον δικό μας άνθρωπο, είναι υπερβολική αλλά αντικατοπτρίζει την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου. Εντωμεταξύ, ο Μεσίνα είχε παράπονα από τη διαιτησία στο πρώτο ημίχρονο καταλογίζοντας της ότι αχρήστευσε τους ψηλούς του φορτώνοντάς τους με φάουλ. Και οι δύο έμειναν με παράπονο, αλλά ο Παναθηναϊκός πήρε σπίτι την κούπα...
Το πρώτο ημίχρονο ανήκε ολοκληρωτικά στον Παναθηναϊκό. Η ελληνική ομάδα μπήκε για να παίξει τελικό και προκάλεσε πανικό στην ΤΣΣΚΑ. Ο Μεσίνα, με μεγάλο σαφώς μερίδιο ευθύνης, έβλεπε από τον πάγκο μια ομάδα χωρίς ψυχολογία τελικού, χωρίς κουράγιο, χωρίς καμία συνοχή, να γίνεται έρμαιο στις ορέξεις ενός πανέτοιμου αντιπάλου που δεν μπορούσε καν να κοντράρει! Το «τριφύλλι» με τρομερή ψυχολογία, εν μέρει λόγω της μεγάλης νίκης επί του «αιωνίου» στον ημιτελικό, εν μέρει λόγω της σωστής προετοιμασίας από τον Ομπράντοβιτς, πέτυχε και σπουδαία ποσοστά στα τρίποντα (8/14, την ώρα που η ΤΣΣΚΑ είχε 0/6), γεγονός που αύξησε ακόμη περισσότερο την ψυχολογία του. Το πρώτο εικοσάλεπτο έκλεισε, έτσι, με απίστευτες επιδόσεις για τελικό Ευρωλίγκας με τη μία ομάδα να είναι κοντά στους 50 πόντους και την άλλη κάτω από τους 30! Κυριότερο χαρακτηριστικό αυτού του μέρους η ολοκληρωτική άμυνα του Παναθηναϊκού, που ειδικά για ένα διάστημα της δεύτερης περιόδου άφηνε τους Μοσχοβίτες να μην μπορούν καν να τελειώσουν επίθεση με σουτ.
Κι εκεί που αρχίσαμε να παρακολουθούμε το δεύτερο ημίχρονο με… υποψίες θριάμβου αναλόγου της Μακάμπι του 2004 (και όλα μέχρι το 25 έδειχναν ότι τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει την ιστορία του αγώνα), η ΤΣΣΚΑ ξεκίνησε ένα από τα συνηθισμένα της ξεσπάσματα και ο Παναθηναϊκός εμφάνισε σημεία αδυναμίας αντίδρασης στην αντεπίθεση μιας πολύ έμπειρης ομάδας. Αποτέλεσμα το τρίτο δεκάλεπτο να κλείσει με τους Ρώσους να καταφέρνουν σερί 15-0! Οι αντιδράσεις του Ομπράντοβιτς σε αυτό το σημείο δεν ήταν κακές (όπως η αλλαγή του Πέκοβιτς που έκανε συνεχώς λάθη για δύο λεπτά, στο 56-43), αλλά η ομάδα του χρειαζόταν κάτι πιο δραστικό, ένα ηλεκτροσόκ. Αυτό της το έδωσαν δυο τρίποντα από τους Φώτση και Περπέρογλου που επανέφεραν τη διαφορά στο διψήφιο και άφησαν την ΤΣΣΚΑ ξανά να κυνηγάει. Οι Μοσχοβίτες ξεκίνησαν την τελευταία τους αντεπίθεση και έδειξαν για ακόμη μία φορά τις αντιδράσεις μίας μεγάλης ομάδας που δεν έχει μάθει να χάνει. Η διαφορά γύρισε και η έξυπνη διαχείριση φάουλ και σουτ από την ΤΣΣΚΑ έφερε και αυτό το ματς, όπως και τον ημιτελικό, στο σουτ! Η ομάδα του Μεσίνα δοκίμασε αυτό που δεν έκανε ο Ολυμπιακός, ένα τρίποντο με την προφανή επιλογή, τον Σισκάουσκας. Το σουτ ήταν καλό αλλά δεν κατέληξε στο καλάθι.
Ο Παναθηναϊκός είχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να κατακτήσει τον τίτλο στο ίσως πιο ισορροπημένο φάιναλ-φορ όλων των εποχών. Είχε την ψυχολογία για να μπει στα ματς και να προηγηθεί, είχε τον πλουραλισμό σε άμυνα και επίθεση, είχε το βάθος του ρόστερ και τον μεγάλο προπονητή, είχε και την απαραίτητη τύχη στα φινάλε δύο αγώνων που τελικά κρίθηκαν στο σουτ.
Μάστορας μίας ακόμη μεγάλης επιτυχίας του Παναθηναϊκού η μεγάλη φυσιογνωμία των ευρωπαϊκών πάγκων, Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Μορφή του τελικού ο Αντώνης Φώτσης, που σε αυτό το site έχετε διαβάσει αρκετές φορές τον θαυμασμό μας για το ταλέντο του αλλά και τα ερωτηματικά μας για τη φετινή του αστάθεια. Ο διεθνής φόργουορντ, όμως, φύλαξε την καλύτερη του εμφάνιση για τον τελικό της Ευρωλίγκας κλείνοντας το ματς με 13 πόντους – χρυσάφι και 8 ριμπάουντ. MVP του φάιναλ-φορ ο Σπανούλης, γιατί ήταν ο κινητήριος μοχλός της ομάδας του και στα δύο ματς, με τον Γιασικεβίτσιους να έχει μία ακόμη μεστή εμφάνιση εμπειρίας και κλάσης για τον τελικό. Ο Διαμαντίδης επανήλθε στην καλή του κατάσταση την κατάλληλη στιγμή μετά από 2 μήνες μετριότητας και τραυματισμών. Μπατίστ και Πέκοβιτς διακρίθηκαν περισσότερο στον ημιτελικό. Η ΤΣΣΚΑ στηρίχθηκε και σήμερα στην πεντάδα: Χόλντεν, Λάνγκτον, Χριάπα, Σμόντις και Σισκάουσκας με τον τελευταίο να είναι σχεδόν ανύπαρκτος στο πρώτο μέρος, να ανεβαίνει ξανά στο δεύτερο και να πηγαίνει για να πάρει το ματς στο τέλος, αυτή τη φορά χωρίς να το καταφέρνει.
Κλείνοντας, στον τελικό της παρηγοριάς, έγινε όπως συνήθως ένα ελεύθερο ματς που πήγε σε υψηλό σκορ, με τις δύο ομάδες να βγάζουν την απογοήτευσή του (χαρακτηριστικό το 1/11 τρίποντα με το οποία ξεκίνησαν). Η Μπαρτσελόνα, που έχει έτσι κι αλλιώς ένα σύνολο που αρέσκεται περισσότερο στο ελεύθερο μπάσκετ μπήκε μπροστά από το ξεκίνημα και όλο το δεύτερο ημίχρονο κύλησε με τη διαφορά να τριγυρίζει γύρω από τα ίδια επίπεδα. Κάποιοι λιγοστοί φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, οι πιο… μπασκετικοί, πήγαν από νωρίς για να βρουν κάθε πιθανό και απίθανο υβριστικό σύνθημα προς το μισητό αντίπαλο, σε μία… επίδειξη πολιτισμού.
Η ουσία είναι ότι η κούπα της Ευρωλίγκας, μια πολύ σημαντική τιμή, επιστρέφει ξανά, πανάξια, στη χώρα μας.
by BEN & Rasheed
ΥΓ. Όσο για τη διαιτησία, διαβάστε στο sportnet τη δήλωση του Θανάση στον δικό μας άνθρωπο, είναι υπερβολική αλλά αντικατοπτρίζει την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου. Εντωμεταξύ, ο Μεσίνα είχε παράπονα από τη διαιτησία στο πρώτο ημίχρονο καταλογίζοντας της ότι αχρήστευσε τους ψηλούς του φορτώνοντάς τους με φάουλ. Και οι δύο έμειναν με παράπονο, αλλά ο Παναθηναϊκός πήρε σπίτι την κούπα...
11 σχόλια:
Ο ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΑΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΖΕΛΙΚΟ
ΥΓ.Η διαιτησια μας εσφαξε με το βαμβακι(χωρις να δικαιολογω την κοιλια).Οποιος ξερει μπασκετ,ειδε τα φαουλ που δεν σφυριζονταν...
Σίγουρα είναι υποκειμενική η άποψη μου, αλλά μου φάνηκε ότι η διαιτησία βοήθησε λίγο στην ανατροπή της ΤΣΣΚΑ.
Άλλα μάλλον με βίδωνε ο Πάτρικ με το να λέει: "Ε και εγώ άμα έβλεπα μια ομάδα στο -20 θα της χάριζα και κανένα σφυριγματάκι". Τέλοσπάντων το χασε κι εκείνος ο δαίμονας και τελικά πήγαν κατευχήν
ΥΓ Το πουλέν μου ο Πέκοβιτς σχεδόν καταποντίστηκε. Βασικά ο Φώτσης κράτησε τη ρακέτα του Παναθηναικού.
ΥΓ 2 Μεγάλο μπράβο στον Πέρπε που δε δίστασε να πάρει προσπάθειες και να βάλει και τα ποντάκια του, όταν η μπάλα ήταν 100 κιλά.
Ο Ζέλικο είναι προπονηταράς, αλλά αν δεν ήταν εκατομμυριουχος από το μπάσκετ, θα ήταν απο το λόττο. Πήρε ένα κύπελλο στο τελευταίο σουτ. Αυτό κανείς δεν το έχει κάνει στην ιστορία. Ο Γκαστόνε επιστρέφει.
ΒΑΣΙΚΑ Ο ΠΕΚΟΒΙΤΣ ΕΦΑΓΕ ΠΟΛΛΑ ΦΑΟΥΛ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΡΑΚΕΤΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ
ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΓΚΑΣΤΟΝΕ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ 7 ΚΥΠΕΛΛΑ
Κοίτα, θα σε παραπέμψω στην απάντηση του Ομπράντοβιτς στη ΣΤ, που είπε ότι δεν τον νοιάζει ας τον λένε τυχερό μετά από τόσες επιτυχίες αν αυτό νομίζουν.
Όμως, για να μιλήσουμε πιο σοβαρά, σε κάθε τόσο κλειστό τουρνουά ο νικητής είναι ο πιο τυχερός. Η "τύχη" πάντα παίζει ρόλο.
Αν κέρδιζε ο ΟΣΦΠ τον ημιτελικό, θα μιλούσαμε για το λει απ του Πέκοβιτς (που στην ουσία πέταξε την μπάλα φοβούμενος την τάπα, αν προσέξεις). Αν το έπαιρνε η ΤΣΣΚΑ, θα μιλούσαμε για τη χαμένη βολή, από πλευράς τύχης. Όλα είναι σχετικά. Η "τύχη" είναι μέρος του παιχνιδιού σε όλα τα αθλήματα.
Rasheed.
Το ''εχει παράπονα ο παο από την διαιτησία'' μου θυμίζει κάτι αντίστοιχες ατάκες μετά από ευρωπαϊκά παιχνίδια του ποδοσφαιρικού οσφπ.
Κοινώς..δακρύσαμε
Δακρυσες ουτως η αλλως καλε μου. Περαστικουλια.-
Τυχερος ξετυχερος σε 80 λεπτα ο ΠΑΟ και στους 2 αγωνες ζητημα αν ηταν πισω στο σκορ για 2 λεπτα συνολικα.
Και μερικα ενδιαφεροντα στοιχεια:
1)Στον τριτο εμφυλιο ακολουθησανε οι δυο ελληνικες ομαδες αντιθετη πορεια.Ενω στους 2 προηγουμενους η ομαδα στον μεγαλο τελικο εχανε και η ομαδα στον μικρο τελικο κερδιζε,εδω εγινε ακριβως το αντιθετο.
2)Χαρακτηριστικη φαση της θελησης των παικτων του ΠΑΟ για τη νικη: σε καποια φαση μενει μονος του ο Κρυαπα και ο Νικολας τρεχει με τετοια θεληση να τον μαρκαρει στην πασα ή στο σουτ που ουσιαστικα πηδάει απο πάνω του.
Ben και Rasheed εχετε ξαναδει ποτε τετοιο πραγμα σε τελικό;
Εγώ πάντως δεν το θυμαμαι
3)Ο Παο πήρε πολλούς πόντους απο πρωτάρηδες και ρολιστες.Στον τελικο ο ρολιστας Φωτσης εκανε μεγαλη δουλεια ενώ οι πρωταρηδες Πεκοβιτς και Περπερογλου ηταν καλυτικοι ο ενας στον ημιτελικο και ο αλλος στον τελικο.
Πιστεύτετε πως δεν ειναι αξιοθαυμαστη παρουσια για 2 παικτες που πρωτη φορα παιζανε σε f4 διχως την εμπειρια πχ του Σπανούλη;
4)Ο Μεσινα εκανε ο,τι ακριβως κατηγορηθηκε ο Γιαννακης πως δεν εκανε.Προτιμησε να θωρακισει ρακετα αντι του ελευθερου σουτ και τιμωρηθηκε σκληρα(ο Γιαννακης μετα την περσινη χρονια εχει μαθει πως αμυνα ζωνης απεναντι στον ΠΑΟ ισουται συντριβη) ενώ πήγε για το τρίποντο με χειροτερες προυποθεσεις αντί του διπόντου με καλυτερες.Και φυσικα το σουτ κατέληξε άτσαλα μάλιστα στο στεφάνι.
Αυτα να τα βλεπουν οσοι ζητουν τα ρεστα απο Γιαννακη για τον τροπο παιχνιδιου της ομαδας του.
Τον ΠΑΟ ειχε απεναντι του και έχασε,οχι το Μαρούσι.
5)Ρε συ Rasheed για πες μας τπτ πιπερατο απο το Βερολινο.Κανε μας μια ταξιδιωτικη αναφορα.Ωραια πέρασες;
Διαφωνώ με το σχόλιο 4) του προηγουμενου καθώς η αμυνα σταυρος 1-3-1 έχει φέρει πολλά καλά αποτελέσματα για τον Ολυμπιακό με αντίπαλο τον ΠΑΟ. Αυτό δεν σημαίνει ότι πάντα θα πιάνει αλλά με τη συγκεκριμένη άμυνα ο Ολυμπιακός περιόριζε τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ τουλάχιστον
ακιλασ
Πριν απο μερες ειχα γραψει πως οποιος απο τη σειρα Σιενα Παο προκριθει θα επαιρνε και το κυπελλο.
Δικαιωθηκα πληρως(Rasheed checkαρε το αν δεν με πιστευεις).
Το να σπας την εδρα του αντιπαλου σου χωρις να εχει κριθει η σειρα σημαινει πολλα κιλα ....(περισσοτερα αν σου εχει σπασει ηδη την εδρα) που παει να πει πως εχεις στο f4 την εμπειρια και την ψυχραιμια να επιβιωσεις.
Γιατι οχι στις αλλες;
Η Tau εσπασε εδρα μετα απο 2 παρατασεις,ο ΟΣΦΠ και η CSKA οταν ειχαν ηδη γειρει οι πλαστιγγες,η Barca απλα εκανε τα αυτονοητα με μια ομαδα αρκετα κατωτερη.
Μονο η Σιενα και ο Παο μπηκαν σε τετοια ψυχολογικη πιεση καιβγηκαν.
Για αυτο ακριβως πηρε και ο νικητης της σειρας το κυπελλο
Mια απορία..
Ο Αλβέρτης γιατί ενώ είναι στο ρόστερ δεν παίζει ποτέ χάνοντας τη δυνατότητα να κάνει ρεκόρ τόσο στο Κυπελλο όσο και στο Φ4 ;
Δημοσίευση σχολίου