ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Πάει το πρώτο!


Με νίκη ξεκίνησαν και οι δύο ελληνικές ομάδες και ολοκλήρωσαν έτσι το 1/3 αυτού που πρέπει να κάνουν για να προκριθούν στο φάιναλ φορ του Βερολίνου μαζί μετά από 14 χρόνια! Δύο παιχνίδια διαφορετικά, που καταδεικνύουν εύγλωττα το πόσο διαφορετικούς αντιπάλους έχουν να αντιμετωπίσουν οι δύο ελληνικές ομάδες. Πάμε λοιπόν:

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΣΙΕΝΑ 90-85

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε, με τη Σιένα να αποδεικνύει πόσο δύσκολος αντίπαλος θα είναι. Οι «πράσινοι» πήραν τη νίκη λόγω κυρίως του πλουραλισμού τους, που μεταφράζεται σε δύο σημαντικά γεγονότα: 1ον, εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την «τρύπα» στη ρακέτα της Σιένα, τροφοδοτώντας Πέκοβιτς και Μπατίστ. Ο Μαυροβούνιος «δυναμίτης» έκανε πάρτι στα καλάθια και συνολικά ο Παναθηναϊκός πήρε από τη φροντ-λάιν του 48 πόντους την ώρα που οι ψηλοί της Σιένα έβαλαν 9! 2ον, έχτισαν μια διαφορά λίγο πριν το τέλος. Τα έχουμε ξαναπεί για το πόσο ικανοί είναι οι Ιταλοί στο να παίρνουν τις νίκες, οπότε αυτό που χρειαζόταν το τριφύλλι ήταν μια επαρκής διαφορά στα τελευταία, κρίσιμα λεπτά και αυτήν, έξυπνα, την πήρε. Στο «μίγμα» προσθέστε την καλή ημέρα στην οποία βρέθηκαν ο Νίκολας με τον Σπανούλη και τον Περπέρογλου, οπότε ο Ομπράντοβιτς, έχοντας 6 παίκτες σε καλή ημέρα δε θα μπορούσε να δει την ομάδα του να χάνει, την ώρα που η Σιένα είχε να αντιπαρατάξει μόλις 2, τους ΜακΙντάιρ και Σάτο που ήταν... σεληνιασμένοι (27 και 29 πόντους, 36 και 40 ranking αντίστοιχα!) αλλά δεν ήταν αρκετοί.

Στην πορεία του αγώνα φάνηκε ότι η απουσία του Λαβρίνοβιτς είναι πολύ σημαντική για τη Σιένα, αφού την αφήνει «γυμνή» κάτω από τα καλάθια. Αυτό, όμως, αν θέλετε είναι και το πιο ανησυχητικό στοιχείο του αγώνα για την ελληνική ομάδα. Και εξηγούμαι: η Σιένα χωρίς τον Λαβρίνοβιτς, με ανύπαρκτη φροντ-λάιν, με τον Σάτο να παίζει συνέχεια στο «4», με μόνο 2 παίκτες σε καλή μέρα, με μόλις 28.5% στα τρίποντα, κατάφερε και πήρε τα ριμπάουντ και έφερε το ματς στους 5 πόντους (παρεμπιπτόντως, 3 στα 3 ματς φέτος μεταξύ των δύο ομάδων που λήγουν με διαφορά 5 πόντων!). Όλα αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι η Σιένα, θεωρητικά, είναι κοντά στην ανατροπή. Καλά όλα αυτά, αλλά ο Παναθηναϊκός έχει να αντιπαρατάξει: 1ον και πιο ρεαλιστικό, την καλή παρουσία από πολλούς παίκτες του που έδειξαν ότι είναι σε ετοιμότητα, 2ον, την επιστροφή του Διαμαντίδη, που έλειψε σήμερα, αφού οι «πράσινοι» δεν έχουν συνηθίσει να παίζουν χωρίς αυτόν. Σε κάθε περίπτωση, η σειρά θα χαρίσει ντέρμπι υψηλού επιπέδου.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 88-79

Στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός κέρδισε τη Ρεάλ και έκανε το πρώτο βήμα κι αυτός για το Βερολίνο. Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Θοδωρής Παπαλουκάς, που είχε 13 πόντους και 13 ασίστ, νούμερο εξωφρενικό για τέτοιο αγώνα, που αποτελεί μάλιστα ατομικό ρεκόρ του Παπαλουκά και ισοφάριση του ρεκόρ πλέι οφς της Ευρωλίγκας (Έλμπερ Μπένετ: 13 ασίστ στις 4/4/2001 στο ματς ΑΕΚ-Ταού Κεράμικα). Το γενικό ρεκόρ κατέχει ακόμη ο Τάιους Έντνι από τις 5/2/2004 και το ματς Ολυμπιακός-Μπενετόν, όπου μοίρασε 14 με τη φανέλα της Μπενετόν.

Στο ματς, ο Ολυμπιακός μπήκε πολύ δυνατά και έδειξε από την αρχή ότι είναι καλύτερη ομάδα. Το ξέραμε, το είδαμε κιόλας. Βέβαια, μέχρι το 46-28 το παιχνίδι πήγαινε υπέροχα για τον Ολυμπιακό, ιδανικά σχεδόν.

Μετά η Ρεάλ πέτυχε 2-3 εύκολα καλάθια (αρχής γενομένης από δύο βολές του Βαν Ντεν Σπίγκελ κι ένα τρίποντο του Ερβέλ) και στους Πειραιώτες βγήκε όλο το άγχος. Αν με ρωτάτε δικαιολογημένα και φυσιολογικά. Η ομάδα τώρα ψήνεται σε τέτοια ματς, δεν έχει την αυτοπεποίθηση που έχουν τα άλλα φαβορί, ενώ ως γηπεδούχος, στο πρώτο ματς θα είχε άγχος περισσότερο. Το 0-22 της Ρεάλ που ακολούθησε σαφώς και είναι απαράδεκτο, αυτό δεν το συζητάμε καν. Όμως, τι μπορούμε να διαβάσουμε πίσω από τις γραμμές; Ότι ο Ολυμπιακός έχασε 2 βολές και 4 σουτ μέσα από τη ρακέτα στο πρώτο ημίχρονο (στο διάστημα του 0-13 δηλαδή) όλα βγαλμένα από σωστό σύστημα. Αυτό είναι που δείχνει ξεκάθαρα ότι το σερί ήταν θέμα άγχους και όχι αλλαγής στον τρόπο παιχνιδιού των δύο ομάδων. Όπως άγχος ήταν και οι χαμένες βολές

Γενικότερα, ο Ολυμπιακός έπαιξε πάρα πολύ καλό μπάσκετ στο ματς, κάτι που δείχνουν και οι 25 ασίστ που μοίρασαν οι παίκτες του. Απ’ την άλλη, η Ρεάλ είχε μόλις 7 ασίστ, ήταν πιο άστοχη σε δίποντα και τρίποντα και είχε περισσότερα λάθη στο ματς. Συνήθως βλέπαμε όποιον παίκτη των Μαδριλένων έπαιρνε την μπάλα μετά την πρώτη πάσα μόλις το πλέι μέικερ περνούσε το κέντρο του γηπέδου να είναι αυτός που θα παίζει ένας εναντίον όλων εκτός συστήματος. Έτσι δεν κερδίζεις.

Και αποδείχτηκε περίτρανα, αφού ο Ολυμπιακός σε 31 λεπτά έβαλε 87 πόντους στη Ρεάλ. Δεν σκόραρε για 3:58 στο δεύτερο δεκάλεπτο και έφτασε μέχρι 5:11 πριν το τέλος της τρίτης περιόδου για να σκοράρει εντός παιδιάς. Σε αυτά τας 8:47 είχε μόλις 1 βολή, που σημαίνει ότι στα υπόλοιπα 31 λεπτά του αγώνα έπαιξε… διαστημικό μπάσκετ για να βάλει 87 πόντους.

Θα αναγκαστώ να… συμφωνήσω με τον Πλάθα, όταν μετά το ματς προανήγγειλε τον… αποκλεισμό της ομάδας του λέγοντας ότι «Έπαιξαν καλύτερα από εμάς. […] Το διάστημα ως την Πέμπτη είναι μικρό για αλλαγές ή εκπλήξεις. Πρέπει να δουλέψουμε πιο σκληρά στα ριμπάουντ και να προσπαθήσουμε να σταματήσουμε τα pick n roll του Ολυμπιακού. Όμως, σε γενικές γραμμές δεν υπάρχει κάτι σημαντικό που να μπορούμε να αλλάξουμε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Όχι μόνο για την Πέμπτη, αλλά και για τα επόμενα παιχνίδια των προημιτελικών». Για πρώτη φορά φέτος, συμφωνούμε… Θεωρώ ότι η νίκη της Πέμπτης θα έρθει πιο εύκολα για τον Ολυμπιακό, με βάση τα όσα είδαμε στο πρώτο ματς. Πάντως, για να κάνουμε τη… σούμα οι «ερυθρόλευκοι» θα πρέπει να κοιτάξουν αυτό το νεκρό δεκάλεπτο, όχι γιατί έτσι δεν θα κερδίσουν αλλού (είναι αφελές να προβάλλουμε το ένα ματς σε ένα άλλο), αλλά γιατί έχουν το ρόστερ για να βρουν λύσεις που θα τους χρειαστούν σε τέτοιες, αφού από εδώ και στο εξής μόνο θα δυσκολεύει η σεζόν.

ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΑΤΣ

Η ΤΣΣΚΑ μπήκε για να «πνίξει» την Παρτιζάν και, παρότι δε σκόραρε με ιδιαίτερη συνέπεια, ουσιαστικά έκρινε το παιχνίδι από την αρχή, αφού οι Σέρβοι έβαλαν 3 πόντους στην πρώτη περίοδο και έκαναν περισσότερα από 15 λεπτά να φτάσουν τους 10! Με τη διαφορά πάντα σε αξιοπρεπή επίπεδα, η ΤΣΣΚΑ δεν είχε πρόβλημα να πάρει την πρώτη νίκη, με σκορ... εφηβικού!

Στη Βαρκελώνη, η Μπαρτσελόνα μας… δικαίωσε απόλυτα. Εμφανώς κουρασμένη από τον 60λεπτο μαραθώνιο του Σαββάτου κατάφερε μέσα σε 40 λεπτά να γκρεμίσει αυτό για το οποίο πάλευε όλη τη χρονιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Βάσκοι ήταν μπροστά στο σκορ από το τζάμπολ μέχρι και τη λήξη του ματς, συνέχεια για 40 λεπτά.

Μπορεί η κούραση να μην βγήκε στην Μπαρτσελόνα στις βολές (είχε 95%) και στα λάθη (μόλις 8), αλλά οι παίκτες της δεν μπορούσαν να πιέσουν στην άμυνα, ούτε και να ακολουθήσουν τον φρενήρη ρυθμό της Ταού στο ματς. Ο Ιβάνοβιτς πάει να το κάνει ξανά και πλέον ξέρει ότι πρέπει να κρατήσει αλώβητο το άντρο του για να είναι στο Βερολίνο. Και κανείς δεν περνάει εύκολα από τη Φερνάντο Μπουέσα Αρίνα. Βέβαια, έχουμε ξαναπεί ότι οι «εμφύλιοι» είναι ματς με ιδιαιτερότητες και η έδρα σπάει πολύ ευκολότερα απ’ ότι στις υπόλοιπες σειρές. Οπότε η Μπαρτσελόνα μπορεί κάλλιστα να πάρει πίσω το πλεονέκτημα. Απλώς, τώρα… διπλασίασε το ενδιαφέρον της σειράς.

Ραντεβού την Πέμπτη, λοιπόν, με το 2ο πιάτο, ελπίζουμε κι αυτό… απόλυτα ελληνικό όσον αφορά τις νίκες!

by BEN & Rasheed.

Υ.Γ.: Μη χάσετε την Τετάρτη το βράδυ μια αποκλειστικότητα του Age of Basketball, που σας ταξιδεύει σε ένα μοναδικό ρεκόρ, μέσα από τα λόγια της κατόχου του!

11 σχόλια:

Patrick Star είπε...

Αυτό που έκανε ο Παπαλουκάς αντιστοιχεί σε 25 ασίστ σε ένα αγώνα NBA (καλά, μπορεί να υπερβάλλω και λίγο αλλά κάπου εκεί γύρω είναι). Φοβερός!!
Καθοριστικός ο Βασιλόπουλος (τρίποντα, ριμπάουντ, άμυνες στο τέλος) ενώ πιστεύω πως η ανετοιμότητα του Μπουρούση φάνηκε και σίγουρα επηρέασε την ομάδα, καθώς μιλάμε για έναν παίκτη με double-double σχεδόν σε κάθε αγώνα (5π, 6ρ είναι πολύ φτωχή συγκομιδή για τα δεδομένα του Μπουρούση).

Επιτέλους, μετά από καιρό έπαιξε και ο Γκριρ...

Ο Παναθηναϊκός ήταν επόμενο να χτυπήσει από κάτω. Η Σιένα με 2 παίκτες ουσιαστικά, δεν είχε και πολλές λύσεις. Ε, στην αρχή φορτώθηκαν με 3 και 2 φάουλ οι Eze και Stonerook αντιστοίχως και τα πράγματα ήταν απλούστερα. Τελικά, η Σιένα παρέμεινε μέσα στο παιχνίδι κυρίως λόγω της εξωπραγματικής εμφάνισης του Sato, η οποία δεν ήταν αναμενόμενη (ενώ ο McIntyre είναι πάντα σούπερ).

ΥΓ Δεν είδα το ματς του ΠΑΟ και δε θυμάμαι πως είχε παίξει το Διαμαντίδη ο Σάτο, αλλά καλό θα ήταν ο Ζοτς, να πεί 2-3 πραγματάκια για το Χατζηβρέττα, που πλέον το μόνο που το νοιάζει είναι να κοπανάει τους αντιπάλους του. Παίζει στα όρια του αντιαθλητικού κι αυτός...

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι ότι μπορεί αύριο να είναι ο Καουκένας μου θα βάλει τους 20+, παραμεθάυριο ο Ντόμερκαντ, ο Στοουνρουκ. Αλλά ακόμα και χωρίς το Διαμαντίδη, η περίφέρεια του Παναθηναικού δεν είναι ότι δεν παίζει και άμυνα. Η άνοδος του Φώτση θα βοηθήσει τον Παναθηναικό με όλους αυτούς τους ημίψηλους. Και θεωρώ ότι ο Παναθηναικός θα μπορούσε να παίξει πολύ καλύτερα, παρά την απουσία του Μήτσου. Προβλέπω ότι θα κερδίσει πιο άνετα τη δεύτερη φορά και ότι η Σιένα θα λυγίσει σε ένα από τα δυο παιχνίδια στην έδρα της.
Μου άρεσε πολύ ο Περπε. Το παιδί έχει κάτι το οποίο λέιπει από την εθνική. Το σουτακι από 3-5 μέτρα και γενικά καλή επιθετική ευφυϊα.

Ολυμπιακός: Η Ρεάλ αρέσκεται στο να χάνει με πολλά και να το ανατρέπει. Αν προσέξει αυτό ο Ολυμπιακός, δε θα έχει πρόβλημα. Η διαφορά ποιότητας είναι χαώδης. Εγώ πάντως θα πω για τον Πλάθα ότι είναι καλός κόουτς αλλά ανορθόδοξος. Μπορεί να μη γουστάρει ορισμένους παίκτες, αλλά κατάφερε με τους μυστήριους που έχει μαζέψει εκεί να φτιάξει μια ομάδα που αν μη τι άλλο μάχεται αλλά της λείπει ποιότητα. Ποιότητα που θα μπορούσε να τη βρει με μια καλύτερη επιλογή σε περιφεριακό ξένο και καλύτερη αξιοποίηση του διδυμου Ρεγιες-Μασει.

Για τα άλλα δύο, κάποιος να αποκλείσει την ΤΣΣΚΑ. Μπάσκετ Λιμόζ δε γουστάρουμε κύριοι. Και η Μπαρτσα μπορεί να περάσει. Ο Ολυμπιακός της έδειξε το δρόμο για την άλωση της Μπουέσα αρίνα. Αλλά συμφωνώ 100% ότι οι εμφύλιοι έχουν άλλη ψυχολογία.

ΥΓ Έγραψε:
"Μετά η Ρεάλ πέτυχε 2-3 εύκολα καλάθια (αρχής γενομένης από δύο βολές του Βαν Ντεν Σπίγκελ κι ένα τρίποντο του Ερβέλ) και στους Πειραιώτες βγήκε όλο το άγχος."

Ήθελε να πεί:
"Τα καλάθια των Βέλγων παιχταράδων έσπειραν τον πανικό στον Ολυμπιακό"

Σα δε ντρέπεστε κρυφό-Βελγό-φιλοι

Ανώνυμος είπε...

1. νομίζω οτι η συζήτηση για το ποιός είνα αυτή τη στιγμή ο καλύτερος playmaker στην ευρώπη έλαβε τέλος μόλις χθες.
2. για τον ολυμπιακός το χθεσινό black out έχει ένα θετικό στοιχείο. οτι γνωρίζει πλέον οτι αν δεν είναι σοβαρός αύριο το παιχνίδι μπορεί να χαθεί. αν το ματς πήγαινε όπως φαινόταν στους 25 πόντους δεν ξέρω πόσο χαλαρί θα μπορούσαν να μπουν στον επόμενο αγώνα.
3. το αρνητικό είναι οτι σχεδόν σε κάθε ντέρμπι ο ολυμπιακός έχει κάνει κάτι παρόμοιο. με την ταού πήρε μεγάλη διαφορά για να τη χάσει σχετικά έυκολα. με τον παο έχασε διαφορά δέκα πόντων μέσα σε λίγα λεπτά. αν δε με απατά η μνήμη μου ακόμα και με την μακάμπι στο σεφ έχτισε διαφορά και την έχασε. αν πάμε και στην περσινή σεζόν με το γιαννάκη στον πάγκο θα δούμε οτι τα ίδια έγιναν και στους δυο αγώνες με την τσσκα (με τεράστια διαφορά δυναμικότητας βέβαια). καταλαβαίνουμε όλοι οτι αν γίνει κάτι τέτοιο στο f4 τα πράγματα θα είναι δύσκολα!!
3. η ρέαλ αναλογικά με την αξίας των παικτών της είναι σίγουρα η χειρότερη ομάδα της ευρώπης! σίγουρα! ο ολυμπιακός σε όλον τον αγώνα, όταν η ρεάλ έστηνε pick n roll, άλλαζε μαρκάρισμα χωρίς α ενδιαφέρεται να καλύψει τα μισ ματς που δημιουργούσε! είναι αμέτρητες οι φάσεις που ο μάσσευ έμενε με το μαρκάρισμα του γκριρ. ωστόσο όχι απλά δεν πήρε ούτε μια φορά τη μπάλα, όχι απλά δε διαμαρτυρήθηκε για αυτό θεωρώντας το φυσιολογικό, ούτε καν σήκωνε το χέρι του για να ζητήσει μπάλα. και αυτό φυσικά δεν έγινε μόνο με τον μάσσευ απλά θεωρώ οτι είναι το πιο γλαγυρό παράδειγμα.
4. η προσφάτως αναφερόμενη και ως υπερτιμημένη ταου έστειλε στο καναβάτσο τη μπάρτσα... δεν το είδα προφανώς το ματς αλλά 5 στα 7 τρίποντα ο prigioni;;
5. ούτε τον παο είδα. η ρακέτα της σιένα, ειδικά χωρίς τον λαβρίνοβιτς είναι πολύ λάιτ για να αντιμετωπίσει τα 300 σχεδόν κιλά των μπατίστ πέκοβιτς. ωστόσο η σειρά δεν έχει λήξει. αλήθεια ποιός μάρκαρε τον σάτο;;

Age of Basketball είπε...

@nosferatu: Αναδιατύπωσε το σχόλιό σου χωρίς την ειρωνεία προς τον άλλο αναγνώστη μας και θα το δημοσιεύσουμε. Πες την άποψή σου, αλλά σε καμιά περίπτωση δε θα γίνουν τα Comments μας χώρος ειρωνικής διαφωνίας ανάμεσα σε φιλάθλους.

BEN

Ανώνυμος είπε...

Αυτο λοιπον που διατυπωσα κ -ισως σωστα-λογοκριθηκε ειναι η απορια μου προς τον Patrick Star, που αναφερει οτι ο Χατζηβρεττας βαραει(βαραγε χτες?) στην αμυνα, χωρις να εχει δει τον αγωνα. Αν ειχε δει τον αγωνα εχω τις αμφιβολιες μου αν θα εγραφε κατι τετοιο συγκρινοντας τις αμυνες των 2 ομαδων κ ειδικα αυτη του Σατο.

Age of Basketball είπε...

Νομίζω ότι το όλο θέμα είναι παρεξήγηση. Ο Πάτρικ Σταρ απ όσο καταλαβαίνω λέει ότι δεν είδε το ματς της κανονικής περιόδου και αναφέρεται στις δηλώσεις Ομπράντοβιτς όταν ρωτήθηκε για μια φάση χτες και το αν θα έπρεπε να αποβληθεί ο Χατζηβρέττας. Ο Ομπράντοβιτς είπε ότι και ο Σάτο στο ματς της κανονικής περιοδου θα έπρεπε να έχει αποβληθεί για το φάουλ στον Διαμαντίδη. Νομίζω ότι στις δηλώσεις αναφέρεται ο Πάτρικ Σταρ και κάνει γενική διατύπωση για τον Χατζηβρέττα.

Πάντως, σε κάθε περίπτωση θέλω να σε ευχαριστήσω για την ώριμη αντίδρασή σου μετά το σχόλιο που δεν δημοσιεύτηκε. Σε ευχαριστούμε.
Rasheed.

Ανώνυμος είπε...

ελα τωρα αφου ειναι γνωστη η αγαπη του Rasheed για τον Plaza(τον ειχε προτεινει νομιζω και ως λυση τοτε που εφυγε ο Γιαννάκης ; ) οσο και για τον Βαν Ντερ Σπιγκελ.Αυτος δεν ειχε πει πως ειναι ισως καλυτερος σεντερ απο Βουσιτς Τομασεβιτς και σία;

Age of Basketball είπε...

Με πιάσατε...
Rasheed.

Ανώνυμος είπε...

Το σχόλιο του Πάτρικ μάλλον επηρεάστηκε από μια συζήτηση που είχαμε για το ότι ο Περπε δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνει Χατζηβρέττας, δηλαδή να μετατραπεί από χαρισματικός επιθετικά παίκτης σε σκυλί του πολέμου στην άμυνα. Μάλλον μετά άκουσε και τις δηλώσεις, δεν ήθελε και πολύ....

Patrick Star είπε...

Περί παρεξήγησης...

Είναι αυτό που λέει ο Rasheed.

Και εξηγούμαι:

1.) Το παιχνίδι δεν το είδα και γι'αυτό το ανέφερα, για να καταλάβετε ότι δεν είχα άποψη για το συγκεκριμένο ματς καθώς και για το παιχνίδι του Σάτο. Θα ήμουν ηλίθιος να έγραφα ότι δεν είδα το παιχνίδι και μετά να έλεγα ότι ο Σάτο δεν έκανε τίποτα και ο Χατζηβρέττας τα χειρότερα.

2.) Όπως είπε και ο Rasheed, το σχόλιο για το Χατζηβρέττα ήταν γενικό. Δεν αφορούσε το προχθεσινό παιχνίδι. Είναι, λοιπόν, μία γενική θεώρηση την οποία την πιστεύω απόλυτα. Άλλωστε, εγώ θυμάμαι το Χατζηβρέττα του Ηρακλή (και ειδικά εκείνα τα ματς με την ΑΕΚ για το Σαπόρτα το 2000) και όσο να'ναι, είναι απογοητευτικό που κατέληξε από έναν εξαιρετικό shooting guard σε αυτό το "μόρφωμα" παίκτη (ίσως γι'αυτό να είμαι λίγο προκατειλημμένος μαζί του).

3.) Όσον αφορά το nosferatu και το ειρωνικό του σχόλιο (το οποίο ποτέ δεν είδα, ίσως αν το έβλεπα να μην ήμουν τόσο άνετος :-) ) δεν τρέχει τίποτα. Κι εγώ έχει τύχει να παρεξηγήσω στο παρελθόν. Αυτό είναι το πρόβλημα με το γραπτό λόγο. Πολλές φορές δεν καταλαβαίνεις τι θέλει να πεί ο αλλος.

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί κανείς να μου εξηγήσει την αγωνιώδη και συνεχή προσπάθεια των απανταχού δημοσιογράφων να μας πείσουν ότι ο Τσίλντρες αξίζει τα λεφτά που παίρνει για να κάνει όλες τις υπόλοιπες δουλειές στο γήπεδο (εγώ βέβαια δεν το βλέπω εκτός αν μιλάμε για αγώνες εναντίον του Αιγάλεω και της ΑΕΛ) εκτός από το να σκοράρει?

Αυτοί τον πληρώνουν και άρα αυτοί θα κριθούν?

Ημαρτον πια.Αηδία κατάντησε.

ΥΓ Αν ο Τσίλντρες είχε κάνει το κάρφωμα που έκανε ο Ουίνστον μπορεί να είχαμε και έκτακτα δελτία και αφιερώματα επί αφιερωματων..

ΥΓ2 Τι έχετε να πείτε για τις δηλώσεις Καλάφα?Καλά που υπάρχουν και αυτοί γιατί κοντεύω να πιστέψω ότι το ευρωπαικό μπάσκετ έχει γίνει ΝΒΑ.