Το all-star game του NBA ολοκληρώθηκε με… επιτυχία για ακόμη μία χρονιά, με τους διοργανωτές να αυξάνουν ακόμη περισσότερο το επίπεδο του σόου στο εν λόγω τριήμερο.
Δεν νομίζω να περιμένατε ότι θα το αφήσω ασχολίαστο; Εννοείται πως όχι. Θα αρχίσω με τον αγώνα, με τον οποίο, πλέον όλο και λιγότεροι ασχολούνται. Ο Σακίλ Ο Νίλ ήταν εκείνος που έκλεψε, κατ’ εμέ, την παράσταση. Μπορεί κάποιοι να τον θεωρούν… καραγκιόζη, αλλά ο Σακ είναι ο μεγαλύτερος… περφόρμερ της σύγχρονης ιστορίας του NBA. Ξέρει πάντα τι να κάνει και πού. Έτσι, πέρασε το τριήμερο χορεύοντας με μάσκα μαζί με τους Jabbawockeez, κάνοντας μονόζυγο στο στεφάνι, και… μειδιώντας για τις προσπάθειες του Χάουαρντ στα καρφώματα. Νομίζω, όμως, ότι θα συμφωνήσετε πως το χορευτικό ήταν… από άλλο πλανήτη. Μακράν η καλύτερη στιγμή του τριημέρου.
Στο τέλος, για σπάσιμο, πήρε το βραβείο του MVP μαζί με τον Κόμπι Μπράιαντ, παρότι ο Φιλ Τζάκσον έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να μη γίνει αυτό. Ο Κόμπι μέχρι και στο all-star έπαιξε… 29 λεπτά, ενώ ο Σακ 11. Μετά, οι δυο τους θυμήθηκαν τον «παλιό καλό καιρό» όπως είπε και ο Σακίλ. Δηλαδή, τον καιρό που σφάζονταν και δεν ήθελαν ούτε ζωγραφιστό να δουν ο ένας τον άλλο. Πάντως, ο Κόμπι, χωρίς τον Σακ ακόμη δαχτυλίδι NBA δεν έχει πάρει. Τουλάχιστον, έχει καταφέρει να πάρει μόνος του MVP all-star game (εδώ γελάνε).
Και πάμε στους διαγωνισμούς. Εκεί που ακούσαμε ό,τι μπορείτε να φανταστείτε: «Απίστευτος ο Μάρλι, ένα δωδεκάλεπτο το έχει άνετα, δεν έχει πάρει γραμμάριο από τότε που σταμάτησε», «τελείωσε ο χρόνος για τον Ρούντι, αλλά θα του επιτρέψουν να κάνει το κάρφωμα τιμής ένεκεν», «ο Ρούντι κάρφωσε, αλλά ήταν εκτός χρόνου και βαθμολογήθηκε λίγο» και άλλα αναρίθμητα…
Ο Ρούντι όντως δεν πρόλαβε να καρφώσει εντός χρόνου, αλλά οι κανονισμοί λένε ότι μετά το τέλος του χρόνου ο παίκτης έχει δύο προσπάθειες ακόμα. Επίσης, μπορεί να βαθμολογήθηκε λιγότερο επειδή άργησε να καρφώσει, αλλά όχι επειδή… τελείωσε ο χρόνος.
Τέλος πάντων, μπορεί οι Ισπανοί να μην είναι το καλύτερό μας, αλλά ο Ρούντι έκανε τα καλύτερα καρφώματα στον προκριματικό. Και τα δύο που επιχείρησε ήταν πάρα πολύ δύσκολα στην εκτέλεση και άξιζε να είναι στον τελικό. Βέβαια, δεν υπήρχε περίπτωση, αφού για ταβάνι είχε το 42, ενώ ο Χάουαρντ ό,τι έκανε έπαιρνε… 50.
Βγήκε από τα αποδυτήρια, ο Σεμπάλος σήκωσε το 50, ήπιε ισοτονικό, το 50 σηκωμένο, έβαλε κολλητό μπλουζάκι για να δούμε ότι πάει γυμναστήριο, 50 και πάλι. Τουλάχιστον φέτος κάρφωσε σε όλες τις προσπάθειές του. Κάτι είναι κι αυτό.
Το σκετσάκι με τον τηλεφωνικό θάλαμο ήταν έξυπνο και καλό, αλλά ο Χάουαρντ το… χάλασε, αφού βγήκε έξω χωρίς να έχει φορέσει την κάπα. Δηλαδή μπήκε μέσα για να ντυθεί Σούπερμαν και τελικά βγήκε έξω και ντύθηκε…
Όσο για τα καρφώματά του, τι να λέμε… Στο πρώτο πατάει κάτω από το στεφάνι και είναι 2.11, δηλαδή κάνει κάρφωμα που θα έκανε και ο Μιλίσεβιτς, στο δεύτερο δοκιμάζει να καρφώσει σε ψηλότερη μπασκέτα, αλλά χάνει θεαματικά στη σύγκριση με τον Μάικλ Ουίλσον (που έχει το ρεκόρ σε μπασκέτα 3.65 μέτρων και ήταν και 1.95). Για μένα δεν μπορείς να δοκιμάζεις να κάνεις κάτι τέτοιο και να μην μπορείς να σπάσεις το ρεκόρ. Απλώς δεν έχει κανένα νόημα. Βέβαια, 50 πήρε εννοείται.
Στον τελικό, το πρώτο του κάρφωμα ήταν πραγματικά πολύ καλό και δύσκολο. Το δεύτερο, όμως, όχι. Προσπάθησε να πατήσει από τις βολές και να καρφώσει με τα δύο χέρια. Τελικά πάτησε περίπου 40 πόντους πιο μπροστά και κάρφωσε με το ένα. Δηλαδή έκανε το κάρφωμα του… Μπρεντ Μπάρι χειρότερα από τον Μπρεντ Μπάρι, την ώρα που ο Μπάρι το έκανε φορώντας και φόρμα!
Ο Νέιτ Ρόμπινσον είχε καλά καρφώματα, με ιδιαίτερο το δεύτερο του ημιτελικού. Ξεχωρίζω αυτό καθότι είναι πολύ δύσκολο να καρφώσεις έχοντας πατήσει σε πλάτη ανθρώπου. Θα σας έλεγα βάλτε ένα σκαμπό με μαξιλάρι και πάρτε φόρα για να δείτε αν θα καρφώσετε, αλλά καλύτερα… don’t try this at home.
Οι δυο τους έπρεπε να περάσουν τελικό (δεν το καταλάβατε από τα 50αρια), ώστε να μην πάει χαμένη η παράσταση με τον Κρυπτονίτη. Χαλάλι τους, καθώς είχε γέλιο. Και φτάνω στο κάρφωμα του Ρόμπινσον πάνω από τον Χάουαρντ, το οποίο κέρδισε με… 52% των ψήφων. Δηλαδή τι έπρεπε να κάνει για να κερδίσει άνετα; Να βάλει στις πλάτες του Χάουαρντ τον Σακίλ και να περάσει από πάνω; Ή να το κάνει χωρίς παπούτσια μόνο με κάλτσες; Αυτό βέβαια, το είχε δοκιμάσει πέρσι ο Τζέραλντ Γκριν (και κάρφωσε κάτω από τα πόδια), αλλά τότε είχε κερδίσει το λέι απ του Χάουαρντ. Γιατί με κάλτσες… καρφώνουν όλοι.
Από το διαγωνισμό θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη το ειρωνικό γέλιο του Σακίλ όταν ο Χάουαρντ στο πρώτο κάρφωμα προσπαθούσε να στρώσει την μπάλα στον εαυτό του… σουτάροντας. Ίσως γι’ αυτό πήρε και το 50άρι εν τέλει. Επειδή μετά από 1 λεπτό κατάφερε να κάνει έρμπολ κοντά στο καλάθι και όχι μακριά από αυτό… Αλλά με το δίκιο σας θα μου πείτε: γιατί γελάει ο Σακίλ, Rasheed; Η απάντηση είναι προφανής. Ο Σακ έχει σπάσει… τα κοντέρ φέτος με 62% στις βολές ποσοστό που είχε μόνο άλλη μια χρονιά στην καριέρα του και έχοντας ανέβει 10% σε σχέση με πέρσι. Είναι 2.4 % πάνω από τον Χάουαρντ και έχει κάθε λόγο να… μειδιά. Για του χρόνου, να προτείνω διαγωνισμό βολών Χάουαρντ, Σακ, Μπεν Ουάλας;
Και κλείνω με τον διαγωνισμό τριπόντων… Μα 5/25 σουτ; Μα 5/25 σουτ σε μπαράζ τελικού; Και ο σπορκάστερ να δίνει ρεσιτάλ: «Έχει ποσοστό περίπου 22-23%», προφανώς μετρώντας τους… πόντους από τις διπλές μπάλες στα εύστοχα σουτ.
Ευθυμήσαμε και φέτος, πάμε Ξάνθη τώρα για να μελαγχολήσουμε.
by Rasheed.
Δεν νομίζω να περιμένατε ότι θα το αφήσω ασχολίαστο; Εννοείται πως όχι. Θα αρχίσω με τον αγώνα, με τον οποίο, πλέον όλο και λιγότεροι ασχολούνται. Ο Σακίλ Ο Νίλ ήταν εκείνος που έκλεψε, κατ’ εμέ, την παράσταση. Μπορεί κάποιοι να τον θεωρούν… καραγκιόζη, αλλά ο Σακ είναι ο μεγαλύτερος… περφόρμερ της σύγχρονης ιστορίας του NBA. Ξέρει πάντα τι να κάνει και πού. Έτσι, πέρασε το τριήμερο χορεύοντας με μάσκα μαζί με τους Jabbawockeez, κάνοντας μονόζυγο στο στεφάνι, και… μειδιώντας για τις προσπάθειες του Χάουαρντ στα καρφώματα. Νομίζω, όμως, ότι θα συμφωνήσετε πως το χορευτικό ήταν… από άλλο πλανήτη. Μακράν η καλύτερη στιγμή του τριημέρου.
Στο τέλος, για σπάσιμο, πήρε το βραβείο του MVP μαζί με τον Κόμπι Μπράιαντ, παρότι ο Φιλ Τζάκσον έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να μη γίνει αυτό. Ο Κόμπι μέχρι και στο all-star έπαιξε… 29 λεπτά, ενώ ο Σακ 11. Μετά, οι δυο τους θυμήθηκαν τον «παλιό καλό καιρό» όπως είπε και ο Σακίλ. Δηλαδή, τον καιρό που σφάζονταν και δεν ήθελαν ούτε ζωγραφιστό να δουν ο ένας τον άλλο. Πάντως, ο Κόμπι, χωρίς τον Σακ ακόμη δαχτυλίδι NBA δεν έχει πάρει. Τουλάχιστον, έχει καταφέρει να πάρει μόνος του MVP all-star game (εδώ γελάνε).
Και πάμε στους διαγωνισμούς. Εκεί που ακούσαμε ό,τι μπορείτε να φανταστείτε: «Απίστευτος ο Μάρλι, ένα δωδεκάλεπτο το έχει άνετα, δεν έχει πάρει γραμμάριο από τότε που σταμάτησε», «τελείωσε ο χρόνος για τον Ρούντι, αλλά θα του επιτρέψουν να κάνει το κάρφωμα τιμής ένεκεν», «ο Ρούντι κάρφωσε, αλλά ήταν εκτός χρόνου και βαθμολογήθηκε λίγο» και άλλα αναρίθμητα…
Ο Ρούντι όντως δεν πρόλαβε να καρφώσει εντός χρόνου, αλλά οι κανονισμοί λένε ότι μετά το τέλος του χρόνου ο παίκτης έχει δύο προσπάθειες ακόμα. Επίσης, μπορεί να βαθμολογήθηκε λιγότερο επειδή άργησε να καρφώσει, αλλά όχι επειδή… τελείωσε ο χρόνος.
Τέλος πάντων, μπορεί οι Ισπανοί να μην είναι το καλύτερό μας, αλλά ο Ρούντι έκανε τα καλύτερα καρφώματα στον προκριματικό. Και τα δύο που επιχείρησε ήταν πάρα πολύ δύσκολα στην εκτέλεση και άξιζε να είναι στον τελικό. Βέβαια, δεν υπήρχε περίπτωση, αφού για ταβάνι είχε το 42, ενώ ο Χάουαρντ ό,τι έκανε έπαιρνε… 50.
Βγήκε από τα αποδυτήρια, ο Σεμπάλος σήκωσε το 50, ήπιε ισοτονικό, το 50 σηκωμένο, έβαλε κολλητό μπλουζάκι για να δούμε ότι πάει γυμναστήριο, 50 και πάλι. Τουλάχιστον φέτος κάρφωσε σε όλες τις προσπάθειές του. Κάτι είναι κι αυτό.
Το σκετσάκι με τον τηλεφωνικό θάλαμο ήταν έξυπνο και καλό, αλλά ο Χάουαρντ το… χάλασε, αφού βγήκε έξω χωρίς να έχει φορέσει την κάπα. Δηλαδή μπήκε μέσα για να ντυθεί Σούπερμαν και τελικά βγήκε έξω και ντύθηκε…
Όσο για τα καρφώματά του, τι να λέμε… Στο πρώτο πατάει κάτω από το στεφάνι και είναι 2.11, δηλαδή κάνει κάρφωμα που θα έκανε και ο Μιλίσεβιτς, στο δεύτερο δοκιμάζει να καρφώσει σε ψηλότερη μπασκέτα, αλλά χάνει θεαματικά στη σύγκριση με τον Μάικλ Ουίλσον (που έχει το ρεκόρ σε μπασκέτα 3.65 μέτρων και ήταν και 1.95). Για μένα δεν μπορείς να δοκιμάζεις να κάνεις κάτι τέτοιο και να μην μπορείς να σπάσεις το ρεκόρ. Απλώς δεν έχει κανένα νόημα. Βέβαια, 50 πήρε εννοείται.
Στον τελικό, το πρώτο του κάρφωμα ήταν πραγματικά πολύ καλό και δύσκολο. Το δεύτερο, όμως, όχι. Προσπάθησε να πατήσει από τις βολές και να καρφώσει με τα δύο χέρια. Τελικά πάτησε περίπου 40 πόντους πιο μπροστά και κάρφωσε με το ένα. Δηλαδή έκανε το κάρφωμα του… Μπρεντ Μπάρι χειρότερα από τον Μπρεντ Μπάρι, την ώρα που ο Μπάρι το έκανε φορώντας και φόρμα!
Ο Νέιτ Ρόμπινσον είχε καλά καρφώματα, με ιδιαίτερο το δεύτερο του ημιτελικού. Ξεχωρίζω αυτό καθότι είναι πολύ δύσκολο να καρφώσεις έχοντας πατήσει σε πλάτη ανθρώπου. Θα σας έλεγα βάλτε ένα σκαμπό με μαξιλάρι και πάρτε φόρα για να δείτε αν θα καρφώσετε, αλλά καλύτερα… don’t try this at home.
Οι δυο τους έπρεπε να περάσουν τελικό (δεν το καταλάβατε από τα 50αρια), ώστε να μην πάει χαμένη η παράσταση με τον Κρυπτονίτη. Χαλάλι τους, καθώς είχε γέλιο. Και φτάνω στο κάρφωμα του Ρόμπινσον πάνω από τον Χάουαρντ, το οποίο κέρδισε με… 52% των ψήφων. Δηλαδή τι έπρεπε να κάνει για να κερδίσει άνετα; Να βάλει στις πλάτες του Χάουαρντ τον Σακίλ και να περάσει από πάνω; Ή να το κάνει χωρίς παπούτσια μόνο με κάλτσες; Αυτό βέβαια, το είχε δοκιμάσει πέρσι ο Τζέραλντ Γκριν (και κάρφωσε κάτω από τα πόδια), αλλά τότε είχε κερδίσει το λέι απ του Χάουαρντ. Γιατί με κάλτσες… καρφώνουν όλοι.
Από το διαγωνισμό θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη το ειρωνικό γέλιο του Σακίλ όταν ο Χάουαρντ στο πρώτο κάρφωμα προσπαθούσε να στρώσει την μπάλα στον εαυτό του… σουτάροντας. Ίσως γι’ αυτό πήρε και το 50άρι εν τέλει. Επειδή μετά από 1 λεπτό κατάφερε να κάνει έρμπολ κοντά στο καλάθι και όχι μακριά από αυτό… Αλλά με το δίκιο σας θα μου πείτε: γιατί γελάει ο Σακίλ, Rasheed; Η απάντηση είναι προφανής. Ο Σακ έχει σπάσει… τα κοντέρ φέτος με 62% στις βολές ποσοστό που είχε μόνο άλλη μια χρονιά στην καριέρα του και έχοντας ανέβει 10% σε σχέση με πέρσι. Είναι 2.4 % πάνω από τον Χάουαρντ και έχει κάθε λόγο να… μειδιά. Για του χρόνου, να προτείνω διαγωνισμό βολών Χάουαρντ, Σακ, Μπεν Ουάλας;
Και κλείνω με τον διαγωνισμό τριπόντων… Μα 5/25 σουτ; Μα 5/25 σουτ σε μπαράζ τελικού; Και ο σπορκάστερ να δίνει ρεσιτάλ: «Έχει ποσοστό περίπου 22-23%», προφανώς μετρώντας τους… πόντους από τις διπλές μπάλες στα εύστοχα σουτ.
Ευθυμήσαμε και φέτος, πάμε Ξάνθη τώρα για να μελαγχολήσουμε.
by Rasheed.
8 σχόλια:
Καλά κάθε φορά που οι αμερικανοί ψηφίζουν τον Howard αποδεικνύουν γιατί βγαινουν οι φήμες περι ευφυίας τους κατ'εμέ.Ενας μετριότατος center.Ο ρούντι άξιζε πολύ περισσότερο την παρουσία στον τελικό.
Τεσπα
Κατά τα άλλα το all star αθλιότατο με εξαίρεση τον Σακ.Μετάνιωσα το ξενύχτι.
Το NBA πάει κατά διαόλου και ο Στερν κάνει ότι μπορεί για να το πάει πιο χαμηλά.Δεν έχει ανάγκη απο παράτες και δημόσιες σχέσεις η λίγκα.ΑΠΟ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΦΡΕΣΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ.
Οπως ελεγε και ο Middleton National Bullshit Association...
Agapimene m Rasheed tha symfwnisw oti i metadosi periixe polles arloumpes alla to sxolio gia ton Thunder Dan dn itan katholou eirwniko! mporei na ftaiei oti ine apo tous pio agapimenous m paiktes sto NBA ever , isws gt thavmazw to styl tou paixnidiou tou alla mia xara ton vriskw k fysika vgazei aneta imixronaki :))
kala dn tha symfwnisw me tis vlakeies p kanei ton ithopoio k vgainei me gkomenakia 20xrona alla o anthrwpos afise istoria!!
poios mporei na xehasei to apistefto karfwma panw apo ton Manute Bol. k epd i texni dn xehniete
http://www.youtube.com/watch?v=pIAHrLHJqq4
gia to allstar dn tha sxoliasw oute k tin vathmologia tou Howard sta karfwmata alla min ton adikoume ine safws veltiwmenos ta teleftea xronia k epd kapote kapoios en onomati ''Sofo'' ton ekane na fantazei paidaki mporoume na doume twra p vriskete o kathenas.. itan o xeiroteros diagwnismos 3pontwn apo to '94 p parakolouthw alla k to epipedo twn shooters dn itan to anamenomeno.
k episis kalytera na min sxoliasw oute tin skevwria metaxy Bryant-Jackson alla tlk dn petyxe!! SHAAAAAQ ATTACK!!!
Για το κάρφωμα του Μάιερλι, μην ξεχνάμε: 1ον ότι έχουν περάσει 15 χρόνια και 2ον είχε δοθεί σωστά επιθετικό φάουλ: http://www.youtube.com/watch?v=Q12BCKrIQ18&feature=related Σαφώς ήταν παιχταράς , αλλά τώρα είναι ένας 45αρης σε καλή φυσική κατάσταση, όχι ένας ρολίστας του NBA (τα εύστοχα τρίποντα από το κέντρο δε θα τον βοηθήσουν μέσα στον αγώνα). Και αυτές οι ειρωνείες για τον Λάιμπιρ κάθε χρόνο στην ΕΡΤ με έχουν κουράσει.
ΥΓ.Α ρε Σακ!
Ο Σακ είναι ένας και μοναδικός, είναι showman! Ο χορός ήταν φοβερός αλλά και αυτά που έκανε μες στο παιχνίδι... Η πάσα κάτω από τα πόδια του Χάουαρντ, το γεγονός ότι έφευγε στον αιφνιδιασμό ενώ ακόμα έπαιζαν άμυνα, το ότι μάρκαρε τον αντίπαλο πλέι στη σέντρα κλπ.
Μερικές παρατηρήσεις:
1.) Ο Χάουαρντ έχει κουράσει, είναι promotion των Αμερικάνων, όλα είναι θέμα μάρκετινγκ και γι'αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο να πάει ένας Ευρωπαίος στον τελικό. Το ψηλός και κοντός ήταν ό,τι καλύτερο για τους Αμερικάνους.
2.) Τα καρφώματα του Ρούντι άξιζαν για κάτι παραπάνω αλλά νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα έγκειται στην απαράδεκτη βαθμολογία του Ντουάιτ. Ειδικά το πρώτο...
3.) Rasheed? Kobe hater? :-)
Χμμμ... Ok ρε παιδιά, νομίζω ότι όλη αυτή η ιστορία έχει κουράσει υπερβολικά... Για το τι έκανε ο Τζάκσον και το τι ήθελε, νομίζω ότι το είδαμε όλοι, αλλά τελικά ίσως εκείνος έχει μεγαλύτερο πρόβλημα με τον Σακ απ'ότι ο Κόμπι. Ο ίδιος, πάντως, μια χαρά έπαιζε με τον Σακίλ μέσα και σε τελική ανάλυση όσο έπαιξε ο Σακίλ, όλοι τον έψαχναν (μέχρι και ο Κόμπι)...
Και σαν οπαδός των Lakers, με ενοχλεί πάρα πολύ να διαβάζω κάθε και τρείς και λίγο για τη σχέση των δύο και το πόσο μισεί ο ένας τον άλλον, ίσως επειδή έχω την ίδια άποψη με τον Μάικ Μπράουν... Και γι'αυτό θεωρώ και τους δύο υπαίτιους, με τον Κόμπι ένα κακομαθημένο σκατό (τότε τουλάχιστον) και τον Σακίλ έναν υπερφίαλο βλάκα (τότε τουλάχιστον)... Διότι με τους εγωισμούς τους κατέστρεψαν εκείνη την ομάδα (μιλάω και για το 2004).
Και συνεχίζω απ'το προηγούμενο (το έσπασα σε δύο γιατί θα κούραζε απίστευτα):
4.) Αυτό το " Ο Κόμπι δεν έχει πάρει δαχτυλίδι χωρίς τον Σακ" είναι μεγάλο παραμύθι πάντως. Και εξηγούμαι:
Και οι δύο έχουν πάει μία φορά στον τελικό μέχρι στιγμής ( με τη διαφορά, βέβαια, ότι ο Σακίλ το πήρε ενώ ο άλλος όχι). Όμως, ο Κόμπι είχε απέναντι τους Γκαρνέτ, Πιρς και Άλεν, ενώ ο Σακίλ μόνο το Ντιρκ. Επίσης, ο ένας είχε Ουέιντ και ο άλλος Γκασόλ. Όχι τεράστια διαφορά, αλλά ένα μικρό πλεονέκτημα το είχε ο χοντρός. Το υπόλοιπο ρόστερ ήταν πάνω κάτω το ίδιο, με το Μαϊάμι να πλεονεκτεί κυρίως σε εμπειρία. Το μόνο που μπορείς να πείς είναι ότι ο ένας επαιζε στους Lakers και ο άλλος στους Heat. Από την άλλη πλευρά όμως, ο ένας είχε απέναντί του τους Mavericks και ο άλλος τους Celtics... Αν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο η φανέλα.
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι όλα είναι θέμα συγκυριών. Όλοι αυτοί οι μεγάλοι παίκτες της δεκαετίας του '90 έπεσαν πάνω στον Τζόρνταν... Δεν μπορεί να τους πεί κανείς αποτυχημένους... Ο Σακίλ και ο Κόμπι, αν είχαν γεννηθεί 10 χρόνια νωρίτερα, πιθανόν να μην είχαν κανένα πρωτάθλημα...
ΥΓ Εντάξει, ο Μαγουλάς λέει διάφορα αλλά είναι διασκεδαστικός, άσε που έβαλε και το σάιμποργκ στη θέση του όταν ισχυριζόταν πως ο Γκασόλ είναι ανώτερος του Νοβίτσκι!!! Ειδικά εκεί που ο Μαγουλάς ειρωνευόταν τον Γκασόλ που έκανε ραβέρσα από τα 4 μέτρα (με μια μικρή δόση υπερβολής πάντοτε) είχε πολύ πλάκα. Το παλικάρι ο Γκασόλ...
Συγγνώμη για το σεντόνι αλλά εκεί που δεν έγραφα για κανά μήνα, μ'έχει πιάσει λογοδιάρροια...
xm...o Howard mia xara einai,me tetia athlitika prosonta kai na min ksereis apo basket,sto NBA exeis onoma.kai tin adidas na se travaei.etsi apla.
nomizo oti o Rudi kai pou pige sto diagonismo einai mia xara.paides,Amerikanoi einai autoi..simainei metrio noitiko epipedo,polu show,orees fatsoules,kathusterimenes diloseis kai god bless..a,kai oi kaluteroi kalathosfairistai,min ksexniomaste.
gia ton xaxa ton Magoula,ti na po?ego oute gia aeroporia den exo visma,alla an doume genika ti atoma einai stin omospondia,ston esake,dimosiografoi..e nai,kai polu kalo basket exoume telika.
meshuggener
ps.doste sto lao more nba.a,kai Suns!
Επίσης να σχολιάσω τα "σχόλια" των παρουσιαστών για τον Γκαζόλ και τον Νοβίνσκι. Ο ένας υποστήριζε ότι ο Γκαζόλ είναι καλύτερος από τον Νοβίνσκι, αυτό για μένα τουλάχιστον είναι ιεροσυλία, συγκρίνεις σίγουρα 2 πολύ καλούς παίκτες, μόνο που ο Νοβίνσκι είναι άλλο επίπεδο.
Ο Δεύτερος πάλι υποστήριζε ότι ο Γκαζόλ δεν είναι για all star, σίγουρα δεν έχει τα σωματικά προσόντα του Χάουαρντ ας πούμε, αλλά και ο τελευταίος δεν έχει την τεχνική του και τις κινήσεις Σέντερ που ο Γκαζόλ έχει.
Τι να πω οκ καλο το all-star αλλα ξενερωσα με τον διαγωνισμο καρφωματων....Δηλαδη τι καρφωμα επρεπε να κανει ο Ρουντι για ν παει τελικο....Δηλαδη πιο καρφωμα του Χαουαρντ ηταν καλυτερο???Οσο για ποιο λογο τον προωθουν τοσο πολυ δν μπορω ν καταλαβω.Ενας αθλητικος σεντερ ειναι που μονο καρφωνει...τιποτα αλλο...δεν λεω εχει βελτιωθει αλλα και παλι δν εχει κινησεις ακομα
Α και πο ηταν ο Ιγκουονταλα ρε παιδια???Δηλαδη αξιζε παραπανω ο Pierce ή o Allen???Μην πω και ο Williams(o MO).....Γιατι ο Ντερον δν ειχε θεση εδω...ή ο Νας
ΥΓ θεος ο Σακ
Δημοσίευση σχολίου