Πολύ καλός ήταν ο Ολυμπιακός στην Πολωνία και έδειξε σημάδια πολύ καλής ομάδας. Το πόσο δυνατό είναι το ρόστερ του το ξέραμε, αλλά με την εμφάνιση στην Πολωνία έδειξε ότι μπορεί να το εκμεταλλευτεί. Ακόμη είναι νωρίς, αλλά ο Ολυμπιακός σταδιακά δείχνει να βρίσκει το δρόμο του. Και όλα τα σημαντικά είναι μπροστά. Η άμυνα που έπαιξε με Ταού και Προκόμ ήταν καταπληκτική και στους δύο αγώνες.
Όσο για τον Νικόλα Βούισιτς, έχω πει από την περασμένη εβδομάδα ότι εδώ και 1,5 μήνα είναι ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού. Ο Βούισιτς το απέδειξε και στην Πολωνία, αλλά ο… Καρύδας προφανώς δεν είχε δει άλλο ματς των «ερυθρολεύκων». Τέλος πάντων, δεν θα ασχοληθώ άλλο με την μέτρια μετάδοση, θα μείνουμε στον αγώνα.
Η Προκόμ είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκας στα ριμπάουντ. Πιθανότατα θα μείνει έτσι ακόμη και μετά την αγωνιστική αυτή (προηγείται με 36 της Μακάμπι που είναι πιο κοντά της). Κι όμως ο Ολυμπιακός έδωσε ρεσιτάλ σκάουτινγκ στο ματς (κάτι που επίσης δεν το ακούσαμε από τη μετάδοση – είχα δεν είχα, πάλι εκεί γύρισα). Είχε 39-20 ριμπάουντ απέναντι στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Ξεκίνησε τον αγώνα με σαφή προσανατολισμό προς τον Μπερκ και τον Γιούιν. Και τα κατάφερε στην εντέλεια. Στην αρχή βρήκε ρυθμό ο Μπαρέλ, αλλά δεν είναι συνεπής σκόρερ για να συνεχίσει, ενώ ο Λόγκαν μόνος του και αποκλεισμένος δεν μπορούσε να προβληματίσει όσο κι αν σκόραρε. Γιούιν και Μπερκ έβαλαν 6 πόντους μαζί με 0/4 τρίποντα και 2/7 δίποντα. Ιδίως στο πρώτο ημίχρονο όλος ο Ολυμπιακός περιστρεφόταν γύρω από το πώς θα σταματήσει τον Μπερκ, καλύτερο παίκτη φέτος της Προκόμ. Οι δύο τους ως το ματς της Πέμπτης είχαν 25.6 πόντους.
Ο Ολυμπιακός είχε απάντηση και για την πίεση της Προκόμ. Φαινόταν ότι όσα είχαν δουλευτεί στην προπόνηση είχαν αφομοιωθεί από τους παίκτες. Στην αρχή κόλλησε λίγο, αλλά πολύ γρήγορα βρήκε την ικανότητα να ξεπεράσει το σκόπελο και να επικρατήσει πλήρως στο παρκέ.
Όταν παίζει έτσι ο Βούισιτς είναι πάρα πολύ δύσκολο να χάσει ο Ολυμπιακός, όποιον αντίπαλο κι αν έχει απέναντί του. Ο Κροάτης ήταν πάντα καταλύτης στις ομάδες που έπαιζε και με τη χρονιά ουσιαστικά τώρα να ξεκινά, δείχνει ότι έχει τον ίδιο ρόλο και στον Ολυμπιακό.
Τι έμεινε από το ματς πέραν αυτών; Οι πολύ καλοί και πάλι αυτοματισμοί του Ολυμπιακού στην επίθεση, κάτι που το βλέπουμε αρκετό καιρό τώρα. Αν συνδυαστούν με σκληρή άμυνα, που μπορεί να παίζει ο Ολυμπιακός σίγουρα για περίπου 20-30 λεπτά ανά αγώνα, τότε θα αλλάξει τελείως το αγωνιστικό προφίλ των «ερυθρολεύκων» προς το καλύτερο.
Στο άλλο ματς του ομίλου η Αρμάνι πήγε στην Ισπανία… για να χάσει. Αν περίμενε ποτέ ο Μπούκι ότι θα πάει μέσα στη Φερνάντο Μπουέσα Αρίνα και θα κερδίσει με την… επίθεσή του τους Βάσκους, μάλλον πρέπει να είχε πάρει κάτι. Το ματς πήγαινε... για 120 πόντους, αλλά η Ταού σταμάτησε στους 108, αφού… έριξε την απόδοσή της στην τελευταία περίοδο. Πλέον, οι τρεις τους ισοβαθμούν στην κορυφή του ομίλου και πρέπει να περιμένουμε το ματς Ισπανών και Ιταλών στο Μιλάνο για να μπορέσουμε να δούμε τι θέλει και τι χρειάζεται ο Ολυμπιακός.
Πάμε μια βόλτα από το Βελιγράδι με τον Παπαδογιάννη να δίνει ρεσιτάλ. Επαναφορά η Παρτιζάν στο 59-59, η μπάλα πάει στον ομολογουμένως δεύτερο πιο διάσημο και αναγνωρίσιμο παίκτη της τον Βελίτσκοβιτς. Παπαδογιάννης: «Η μπάλα στον Βέσελι». Φάουλ ο Χάισλιπ. Παπαδογιάννης: «Κάνει αχρείαστο φάουλ στον Βέσελι ο Χάισλιπ». Βέβαια, ο Βέσελι… δεν ήταν καν στο παρκέ (!), καθώς μπήκε 10 δευτερόλεπτα μετά ως αλλαγή. Σαν να μην έφτανε αυτό, πάει ο Βελίτσκοβιτς στη γραμμή των φάουλ για τις βολές που έκριναν τον αγώνα. Παπαδογιάννης: «Τι κάνουν οι Σέρβοι; Πάνε να κάνουν κολπάκι να στείλουν τον Βελίτσκοβιτς στις βολές; Καλό το κολπάκι αλλά δεν νομίζω ότι θα πετύχει». Μιλάμε, δηλαδή για την απόλυτη… αλλοίωση της εικόνας και της δημοσιογραφίας. Το ανέφερα για όσους έτυχε να δουν το ματς και αναρωτιούνται πώς μπόρεσε η Παρτιζάν και… κορόιδεψε την μπασκετική Ευρώπη.
Η Μάλαγα ήταν απαράδεκτη που έχασε τον αγώνα, τον οποίο πήγε εκεί ακριβώς που ήθελε: στους 60 πόντους. Ακόμη κι έτσι έχασε και αυτό μόνο αρνητικά μπορεί να της πιστωθεί, ιδίως απέναντι σε μια λιγότερο έμπειρη ομάδα, όπως η σερβική.
Η Μάλαγα, πάντως, μπήκε σε σοβαρές περιπέτειες για την πρόκριση, κι ας έχασε μόλις με 1 πόντο. Αν πάρει την Παρτιζάν στην έδρα της και τη Ρόμα επίσης, θα φτάσει στις 3 νίκες, όσες και η Παρτιζάν αν κερδίσει τη Ρόμα εκτός. Ε, οι Σέρβοι θα έχουν πάντα και το ματς με τον Παναθηναϊκό στο Βελιγράδι την 6η αγωνιστική. Εκεί που το τριφύλλι θα είναι πρώτο ήδη στον όμιλο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό δεδομένων των σχέσεων των δύο ομάδων.
Πάμε και στον αδιαμφισβήτητα «αγώνα της ημέρας». Η Σιένα όχι μόνο κέρδισε την ΤΣΣΚΑ, όχι μόνο διέλυσε την πρωταθλήτρια Ευρώπης, αλλά την εξέθεσε και την ξεγύμνωσε μπροστά σε ολόκληρη την μπασκετική Ευρώπη.
Η παράσταση των Ιταλών ήταν εκπληκτική, σε έναν αγώνα που έδειξαν πόσο μεγάλη ομάδα είναι και πόσο δύσκολος αντίπαλος θα είναι στα πλέι οφς. Η ΤΣΣΚΑ φέτος μοιάζει περισσότερο θνητή από ποτέ. Αν το σκεφτείτε η μοναδική ουσιαστική διαφορά είναι ο Παπαλουκάς. Οι Άντερσεν-Σαβρασένκο που έφυγαν αντικαταστάθηκαν από τους Μόρις-Λόρμπεκ που μαζί μπορούν να θεωρηθούν καλύτερο δίδυμο. Ιδίως αν στην εξίσωση βάλουμε και τον Χριάπα που φέτος έχει ρόλο. Άρα, τι μένει; Πλάνινιτς αντί Παπαλουκά. Η διαφορά είναι τεράστια, όσο μεγάλος παίκτης κι αν είναι ο Πλάνινιτς. Πρώτον, δεν είναι Παπαλουκάς, δεύτερον, η ομάδα άλλαξε οδηγό στο παρκέ και μοιάζει αποπροσανατολισμένη και χαμένη όταν δυσκολεύεται. Εκεί που είχε την καθοδήγηση του καλύτερου πλέι μέικερ στην Ευρώπη, του πραγματικού ηγέτη της στα δύσκολα, τώρα ψάχνει από αλλού τρόπο να σωθεί. Και αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο μέχρι να το βρει μια ομάδα.
Μίλησα για τη Σιένα, γιατί ακόμη κι ας κέρδισε, το πιο πιθανό είναι να βγει 2η, εκτός αν κερδίσει μέσα στη Μόσχα. Η ΤΣΣΚΑ λογικά δεν μπορεί να χάσει στην Κροατία, όχι όταν κρίνεται η χρονιά της. Άρα, οι Ιταλοί πάνε για τον Παναθηναϊκό. Και είναι πάρα πολύ δύσκολος αντίπαλος. Το έδειξαν με τον πλέον θεαματικό τρόπο στην απίστευτη παράσταση που έδωσαν την Τετάρτη.
by Rasheed.
Όσο για τον Νικόλα Βούισιτς, έχω πει από την περασμένη εβδομάδα ότι εδώ και 1,5 μήνα είναι ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού. Ο Βούισιτς το απέδειξε και στην Πολωνία, αλλά ο… Καρύδας προφανώς δεν είχε δει άλλο ματς των «ερυθρολεύκων». Τέλος πάντων, δεν θα ασχοληθώ άλλο με την μέτρια μετάδοση, θα μείνουμε στον αγώνα.
Η Προκόμ είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκας στα ριμπάουντ. Πιθανότατα θα μείνει έτσι ακόμη και μετά την αγωνιστική αυτή (προηγείται με 36 της Μακάμπι που είναι πιο κοντά της). Κι όμως ο Ολυμπιακός έδωσε ρεσιτάλ σκάουτινγκ στο ματς (κάτι που επίσης δεν το ακούσαμε από τη μετάδοση – είχα δεν είχα, πάλι εκεί γύρισα). Είχε 39-20 ριμπάουντ απέναντι στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Ξεκίνησε τον αγώνα με σαφή προσανατολισμό προς τον Μπερκ και τον Γιούιν. Και τα κατάφερε στην εντέλεια. Στην αρχή βρήκε ρυθμό ο Μπαρέλ, αλλά δεν είναι συνεπής σκόρερ για να συνεχίσει, ενώ ο Λόγκαν μόνος του και αποκλεισμένος δεν μπορούσε να προβληματίσει όσο κι αν σκόραρε. Γιούιν και Μπερκ έβαλαν 6 πόντους μαζί με 0/4 τρίποντα και 2/7 δίποντα. Ιδίως στο πρώτο ημίχρονο όλος ο Ολυμπιακός περιστρεφόταν γύρω από το πώς θα σταματήσει τον Μπερκ, καλύτερο παίκτη φέτος της Προκόμ. Οι δύο τους ως το ματς της Πέμπτης είχαν 25.6 πόντους.
Ο Ολυμπιακός είχε απάντηση και για την πίεση της Προκόμ. Φαινόταν ότι όσα είχαν δουλευτεί στην προπόνηση είχαν αφομοιωθεί από τους παίκτες. Στην αρχή κόλλησε λίγο, αλλά πολύ γρήγορα βρήκε την ικανότητα να ξεπεράσει το σκόπελο και να επικρατήσει πλήρως στο παρκέ.
Όταν παίζει έτσι ο Βούισιτς είναι πάρα πολύ δύσκολο να χάσει ο Ολυμπιακός, όποιον αντίπαλο κι αν έχει απέναντί του. Ο Κροάτης ήταν πάντα καταλύτης στις ομάδες που έπαιζε και με τη χρονιά ουσιαστικά τώρα να ξεκινά, δείχνει ότι έχει τον ίδιο ρόλο και στον Ολυμπιακό.
Τι έμεινε από το ματς πέραν αυτών; Οι πολύ καλοί και πάλι αυτοματισμοί του Ολυμπιακού στην επίθεση, κάτι που το βλέπουμε αρκετό καιρό τώρα. Αν συνδυαστούν με σκληρή άμυνα, που μπορεί να παίζει ο Ολυμπιακός σίγουρα για περίπου 20-30 λεπτά ανά αγώνα, τότε θα αλλάξει τελείως το αγωνιστικό προφίλ των «ερυθρολεύκων» προς το καλύτερο.
Στο άλλο ματς του ομίλου η Αρμάνι πήγε στην Ισπανία… για να χάσει. Αν περίμενε ποτέ ο Μπούκι ότι θα πάει μέσα στη Φερνάντο Μπουέσα Αρίνα και θα κερδίσει με την… επίθεσή του τους Βάσκους, μάλλον πρέπει να είχε πάρει κάτι. Το ματς πήγαινε... για 120 πόντους, αλλά η Ταού σταμάτησε στους 108, αφού… έριξε την απόδοσή της στην τελευταία περίοδο. Πλέον, οι τρεις τους ισοβαθμούν στην κορυφή του ομίλου και πρέπει να περιμένουμε το ματς Ισπανών και Ιταλών στο Μιλάνο για να μπορέσουμε να δούμε τι θέλει και τι χρειάζεται ο Ολυμπιακός.
Πάμε μια βόλτα από το Βελιγράδι με τον Παπαδογιάννη να δίνει ρεσιτάλ. Επαναφορά η Παρτιζάν στο 59-59, η μπάλα πάει στον ομολογουμένως δεύτερο πιο διάσημο και αναγνωρίσιμο παίκτη της τον Βελίτσκοβιτς. Παπαδογιάννης: «Η μπάλα στον Βέσελι». Φάουλ ο Χάισλιπ. Παπαδογιάννης: «Κάνει αχρείαστο φάουλ στον Βέσελι ο Χάισλιπ». Βέβαια, ο Βέσελι… δεν ήταν καν στο παρκέ (!), καθώς μπήκε 10 δευτερόλεπτα μετά ως αλλαγή. Σαν να μην έφτανε αυτό, πάει ο Βελίτσκοβιτς στη γραμμή των φάουλ για τις βολές που έκριναν τον αγώνα. Παπαδογιάννης: «Τι κάνουν οι Σέρβοι; Πάνε να κάνουν κολπάκι να στείλουν τον Βελίτσκοβιτς στις βολές; Καλό το κολπάκι αλλά δεν νομίζω ότι θα πετύχει». Μιλάμε, δηλαδή για την απόλυτη… αλλοίωση της εικόνας και της δημοσιογραφίας. Το ανέφερα για όσους έτυχε να δουν το ματς και αναρωτιούνται πώς μπόρεσε η Παρτιζάν και… κορόιδεψε την μπασκετική Ευρώπη.
Η Μάλαγα ήταν απαράδεκτη που έχασε τον αγώνα, τον οποίο πήγε εκεί ακριβώς που ήθελε: στους 60 πόντους. Ακόμη κι έτσι έχασε και αυτό μόνο αρνητικά μπορεί να της πιστωθεί, ιδίως απέναντι σε μια λιγότερο έμπειρη ομάδα, όπως η σερβική.
Η Μάλαγα, πάντως, μπήκε σε σοβαρές περιπέτειες για την πρόκριση, κι ας έχασε μόλις με 1 πόντο. Αν πάρει την Παρτιζάν στην έδρα της και τη Ρόμα επίσης, θα φτάσει στις 3 νίκες, όσες και η Παρτιζάν αν κερδίσει τη Ρόμα εκτός. Ε, οι Σέρβοι θα έχουν πάντα και το ματς με τον Παναθηναϊκό στο Βελιγράδι την 6η αγωνιστική. Εκεί που το τριφύλλι θα είναι πρώτο ήδη στον όμιλο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό δεδομένων των σχέσεων των δύο ομάδων.
Πάμε και στον αδιαμφισβήτητα «αγώνα της ημέρας». Η Σιένα όχι μόνο κέρδισε την ΤΣΣΚΑ, όχι μόνο διέλυσε την πρωταθλήτρια Ευρώπης, αλλά την εξέθεσε και την ξεγύμνωσε μπροστά σε ολόκληρη την μπασκετική Ευρώπη.
Η παράσταση των Ιταλών ήταν εκπληκτική, σε έναν αγώνα που έδειξαν πόσο μεγάλη ομάδα είναι και πόσο δύσκολος αντίπαλος θα είναι στα πλέι οφς. Η ΤΣΣΚΑ φέτος μοιάζει περισσότερο θνητή από ποτέ. Αν το σκεφτείτε η μοναδική ουσιαστική διαφορά είναι ο Παπαλουκάς. Οι Άντερσεν-Σαβρασένκο που έφυγαν αντικαταστάθηκαν από τους Μόρις-Λόρμπεκ που μαζί μπορούν να θεωρηθούν καλύτερο δίδυμο. Ιδίως αν στην εξίσωση βάλουμε και τον Χριάπα που φέτος έχει ρόλο. Άρα, τι μένει; Πλάνινιτς αντί Παπαλουκά. Η διαφορά είναι τεράστια, όσο μεγάλος παίκτης κι αν είναι ο Πλάνινιτς. Πρώτον, δεν είναι Παπαλουκάς, δεύτερον, η ομάδα άλλαξε οδηγό στο παρκέ και μοιάζει αποπροσανατολισμένη και χαμένη όταν δυσκολεύεται. Εκεί που είχε την καθοδήγηση του καλύτερου πλέι μέικερ στην Ευρώπη, του πραγματικού ηγέτη της στα δύσκολα, τώρα ψάχνει από αλλού τρόπο να σωθεί. Και αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο μέχρι να το βρει μια ομάδα.
Μίλησα για τη Σιένα, γιατί ακόμη κι ας κέρδισε, το πιο πιθανό είναι να βγει 2η, εκτός αν κερδίσει μέσα στη Μόσχα. Η ΤΣΣΚΑ λογικά δεν μπορεί να χάσει στην Κροατία, όχι όταν κρίνεται η χρονιά της. Άρα, οι Ιταλοί πάνε για τον Παναθηναϊκό. Και είναι πάρα πολύ δύσκολος αντίπαλος. Το έδειξαν με τον πλέον θεαματικό τρόπο στην απίστευτη παράσταση που έδωσαν την Τετάρτη.
by Rasheed.
6 σχόλια:
1)Ενδιαφέρουσα η άνοδος του Βούισιτς.Φτάνει να δούμε αν θα κμεταλλευθεί κατάλληλα αλλά ταυτόχρονα είμαι περίεργος πως μπορεί να περιοριστεί.Ισως με αμυνα με ταχύτερο παίκτη και physical match απέναντι του.Παίκτες οπως ο Σμόντις,ο Λαβρίνοβιτς ή ο Φώτσης θα ήταν ενδιαφέρουσες επιλογές.
2)Προσωπικά πιστεύω πως η CSKA φέτος είναι κατώτερη της Μπαρτσελόνα και ίσως και του ΠΑΟ και σιγουρα δε θα πάρει το τρόπαιο.Δεν είναι κακή ομάδα (το εναντίον είναι εξαιρετική) αλλά
1)Οπως γράψατε η φυγή του Παπαλουκά την άφησε χωρίς play maker του ίδιου επιπέδου.Καλός ο Πλανιντις,εξαιρετικός ο Ζήσης αλλά οι καλύτεροι play maker(με την εννοια διοργανωτης δλδ ακριβώς play maker)είναι κατά σειρά(για μένα):
1)Σαρας
2)Παπαλουκάς
3)Διαμαντίδης
Το κενό δεν μπορεί να συμπληρωθεί και αν πιέσεις πιστεύω Πλανιντις και Ζήση μπορείς να καταφέρεις ζημιά στη λειτουργία της.Κυριως αν πιέσεις τον Ζηση να σουτάρει και τον Πλανιντις να περάσει στις άκρες(γιατί δεν έχει ούτε φοβερή πάσα ούτε φοβερό οπτικό πεδίο).
2)Λορμπεκ και Μορις ισως ειναι καλύτεροι
αλλά Ζεβροσένκο-Αντερσεν-Ντε Σπίγκελ είχαν χημεία μεταξύ τους και με όλη την ομάδα.Και δεν πιστεύω πως ο Λορμπεκ έχει την ποιότητα του Αντερσεν ούτε ο Μόρις την ικανότητα σε physical game των 3.Γεγονός που καθιστά ευάλωτη την front line αν τους ρίξεις τον κατάλληλο ψηλό(πχ Τύπου Σχορτσιανιτη στον Μορις ή τύπου Λαβρίνοβιτς στον Λορμπεκ).
3)Πιστεύω πως είναι και το στιλ της Σιένας που δημιουργεί προβλήματα στην αρκούδα.Παιχνίδι από περιφερειακούς με σουτ μακριά. Το γεγονός αυτό αναγκάζει Σισκάυσκας να παίζει έξω από τη γραμμή και να μην είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ ψηλών και περιφερειακών, καθώς δεν μπορεί να παίξει ούτε κοντά στην κορυφή της γραμμής του τριπόντου ούτε στα πλάγια που είναι οι αγαπημένες του θέσεις ,το ίδιο και το 4ρι της τον Σμόντις(ο οποίος δεν είναι και ο καλύτερος αμυντικός του πλανήτη) έτσι ώστε να αφήνει μέσα ένα βαρύ πεντάρι ευάλωτο στις διεισδύσεις(τα στατιστικα το δείχνουν καθαρά πως πήρε τον αγώνα απο τις διεισδύσεις).Για αυτό άλλωστε επικράτησε και στα rebound.Εβγαζε απέξω τους 4 της CSKA και άφηνε μέσα ένα βαρύ πεντάρι.Για αυτό και πίστευα πως αν(αν ειχε η γιαγια μου βεβαια ρουλεμαν θα ηταν μηχανή) πέρσυ περναγε στον τελικό θα έπαιρνε και το κυπελλάκι.
Τώρα πιστεύω πως το πρώτο φαβορι ειναι η Μπαρτσα και μετά ο Παο για τον τιτλο διχως να μην υπολογιζω ομαδες οπως Ταου,Ολυμπιακος,Τσσκα,Σιενα,Μακαμπι και Ρεαλ(κυριως λογω του θαυμασμου
του Rasheed προς τον προπονητη της).Απλά θέλω να δω τη φορμα της Μπαρτσα.Γιατι αν αποδειχτεί πως φορμαριστηκε στην αρχή και μετά απλά είναι καή ομάδα τότε λυπάμαι αλλα θα την καθαρίσουν εύκολα στο f-4.
Παντως αν ο Παο κερδισει στο ΟΑΚΑ στη Ρώμη θα παίζει την προκριση για αυτο και δεν πιστεύω να χάσει.Αρα θα είναι η 1η ομάδα που προκρίνεται στην επόμενη φάση οταν
η προκριση θα εχει ΑΞΙΑ.
Απλα θελω να δω ποσο φορμαρισμενες θα ειναι οι ολες oμαδες στα knock-out και μετά.Γιατί τότε μετράει η φόρμα.
Λυπάμαι για το σεντόνι.
ΥΓ.Αν προκριθει ο ΠΑΟ πρωτος,περασει απο την Ιταλια και παει f-4 ξερουμε ποιον θα αντιμετωπισει;
Το ιδιο και ο ΟΣΦΠ.Αν περάσει απο Βαρκελώνη με ποιον παίζει;
Μια μικρή διόρθωση, ο Παναθηναϊκός στο 6ο ματς αντιμετωπίζει την Μάλαγα, εντός έδρας. Όχι την Παρτίζαν εκτός.
Βούισιτς και τα μυαλά στα κάγκελα!!! Με έχει βοηθήσει αρκετά στο fantasy - με τα 15άρια που χτύπαγε - χθες το παράκανε... Δυστυχώς, όμως, βοήθησε και έναν άλλον...
Λογικά η Ταού θα κερδίσει την Αρμάνι για να χρειάζεται απλώς νίκη με τον Ολυμπιακό (αν και η διαφορά είναι μόλις 2 πόντοι) για να πάρει την πρώτη θέση. Επομένως, ο Ολυμπιακός νομίζω ότι με 2 νίκες μέσα στο ΣΕΦ τελειώνει με την πρόκριση και από εκεί και πέρα, πάει για το "θαύμα" στη Βιτόρια. Το οποίο, ίσως, να μην είναι ακατόρθωτο - ειδικά αν ο Σπλίττερ δεν επιστρέψει ακμαίος.
Με την ανάλυση της ΤΣΣΚΑ συμφωνώ απολύτως και θα προσέθετα και τη φετινή, μέτρια παρουσία του Σισκάουσκας (για παράδειγμα, χθες έπαιξε 35 λεπτά και δεν έβαλε ούτε ένα σούτ).
Ειδικά τώρα, με την απουσία του Παπαλουκά ο Σισκάουσκας γίνεται ακόμα σημαντικότερος.
ΥΓ Λείπει και ο Βαν Ντε Σπίγκελ... :-)
@ανώνυμος: Μη σκας για το σεντόνι, το θέμα είναι να πεις αυτά που έχεις να πεις. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός κοντράρονται στο φάιναλ φορ στον ημιτελικό μόνο αν βγουν στην ίδια θέση στον όμιλο, δηλαδή και οι δύο πρώτοι ή και οι δύο δεύτεροι. Το σύστημα είναι ο 1ος του ομίλου του ΟΣΦΠ με τον 1ο του ΠΑΟ και ο 1ος της Μπάρτσα με τον 1ο της ΤΣΣΚΑ. Αντίστοιχα πάνε και οι δεύτεροι αν αυτοί προκριθούν. Θα τα πούμε πιο αναλυτικά όταν έρθει η ώρα.
@ανώνυμος: Προφανώς και έχεις απόλυτο δίκιο και καλά έκανες και το επεσήμανες. Από παραδρομή γράφτηκε λάθος.
@patrick star: Έχω ένα πρόβλημα στην αναγνώριση των Βέλγων παικτών. Είναι σαν να μην τους δέχεται το σύστημα και να βγάζει runtime error.
Rasheed.
Πάντως εγώ έχοντας δει ολόκληρο το ματς του Ολπυμπιακού χθες στο Σόποτ, έχω να πω ότι (ανεξάρτητα τι ήταν και τι δεν ήταν η Πρόκομ μέχρι αυτή την αγωνιστική) η αντίπαλος του Ολυμπιακού σε κανένα σημείο του ματς δε φάνηκε να ΘΕΛΕΙ να το χτυπήσει και να το κερδίσει. Με απογοήτευσαν όχι σα γαύρο αλλά σα μπασκετόφιλο. Top-16 βλέπουμε ρε φίλε, παίξε λίγο μπάσκετ!
Ο Ολυμπιακός με φόβισε λίγο χθές (σαν βάζελο). Αλλά η Πρόκομ είναι μέτρια ομαδα. Τέλοσπάντων το πρώτο βήμα για τον ΠΓ είναι να καθαρίζει η ομάδα του τους κατώτερους, να ξέρουν ότι παίζουν με τον Ολυμπιακό και δεν έχουν ελπίδα. Δεύτερο, ο Βούισιτς και ο Παπαλουκάς, ανεξαρτήτως φόρμας είναι πάρα πολύ μεγάλοι παίκτες. Προσωπικά είναι οι μόνοι που θα ήθελα να φόραγαν τριφύλλι. Αν βρεθούν σε μέρα, παρασέρνουν και την υπόλοιπη ομάδα (μετά το 30+ του Βούισιτς θα μπορούσα να γράφω ακάθιστους ύμνους αλλά θα κουράσω).
Υπάρχουν δύο σενάρια για τον όμιλο του Ολυμπιακού. Το 1ο είναι να χάσει η Αρμάνι Μιλάνο και να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα 1η Ταού και 2ος Ολυμπιακός κατά 90%. Το 2ο είναι να κερδίσει η Αρμάνι την Ταού. Αλλά και τότε θα θέλει μια καλή διαφορά με την Αρμάνι για 2ος και μια τρελή διαφορά (του τύπου +30) για να βγει πρώτος.
Ποιο είναι το βέλτιστο? Μα φυσικά να καθαρίσει την Ταου στην Βιττόρια. Δύσκολο αλλά αν το κάνει, μετά σταματιέται μόνο από τον Σάρας και την παρέα του.
Για την ομάδα μου το ιδανικό σενάριο είναι να κερδίσει απόψε (παρά το απίστευτο παιχνίδι που θα κάνει ο Μπετσίροβιτς) και να περιμένει την Σιένα. Ή μήπως την ΤΣΣΚΑ?
ΥΓ @Patrick... Καλά καλά. Κάτσε να γίνει σήμερα αυτό που δεν γίνεται δεύτερη φορά και θα κερνάς εσύ τις μπύρες που μου έταξες και εγώ τα κοψίδια επειδή θα κερδίσω...
YΓ 2 Άτιμε Λαβρίνοβιτς, θα μου χαλάσεις τη δουλειά...
Δημοσίευση σχολίου