Την ώρα που η Ελλάδα ετοιμάζεται να βγει στους δρόμους, προφανώς υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα θέματα από το μπάσκετ για να μας απασχολήσουν και να μας προβληματίσουν. Οπότε απόψε δεν θα προβληματιστούμε, απλώς θα διατρέξουμε για 10 λεπτά την επικαιρότητα με όσο γίνεται πιο μεστό τρόπο, ούτως ώστε με καθαρότερο μυαλό στη συνέχεια να δούμε αυτά που πραγματικά μπορούν να αλλάξουν την κοινωνία μας και τη ζωή μας και να πράξουμε όπως πρέπει.
Την Τρίτη ένα μεγάλο αθλητικό σάιτ έβγαλε το πρώτο του ρεπορτάζ… μέσω facebook. Φτάσαμε και σε αυτό το σημείο… μάχιμης δημοσιογραφίας. Το όλο θέμα ήταν το προφίλ του Αντρέα Ματσόν και το μήνυμα που είχε προς τον κόσμο του Άρη ότι ο αγώνας θα γίνει κανονικά. Στο ρεπορτάζ αναφερόταν ότι ένας φίλος του Άρη από «Σουηδία» έγραφε ευχές και καλά λόγια προς τον Ματσόν, αποδεικνύοντας ότι είναι δημοφιλής στους οπαδούς του «αυτοκράτορα».
Εκτός από τις πρώτες ερωτήσεις που εγείρουν (είναι πράγματι ο Ματσόν;) και τις οποίες κάποιος ίσως μπορεί να ξεπεράσει εύκολα (δεν έχει νόημα να συζητάμε… ποιοι είναι φίλοι του στην κοινότητα, ώστε να δούμε αν κάνει πλάκα ή αν είναι αυτός), το πραγματικό ερώτημα είναι… αν το θέμα αποτελεί είδηση. Είναι το «διαδικτυακό ρεπορτάζ» μια νέα μορφή δημοσιογραφίας, η οποία θα προκύψει με την κυριαρχία του internet; Και δεν εννοώ το να αναπαράγεις τις δηλώσεις που έχει βάλει ένας αθλητής στην προσωπική του ιστοσελίδα, αλλά το να αναπαράγεις το «άμεσο» μήνυμα που έχει ένας χρήστης του διαδικτύου ως είδηση. Αν ας πούμε ο αθλητής… Rasheed γράψει στο facebook “Rasheed is tired” είναι είδηση το να πας εσύ στο σάιτ σου και να φτιάξεις άρθρο που να λέει ότι μέσω του διαδικτύου ο μπασκετμπολίστας Rasheed ειδοποίησε τον κόσμο ότι είναι κουρασμένος και μάλιστα σε άπταιστα ελληνικά; (Αυτό με τα ελληνικά δεν είναι δικό μου, αλλά του εν λόγω σάιτ, το οποίο όμως σημείωνε στο ρεπορτάζ ότι ο Ματσόν έγραψε μεν το μήνυμα στα ελληνικά, αλλά σε greeklish και όχι με ελληνικούς χαρακτήρες…).
Λίγο αργότερα ο Άρης κέρδιζε την Τουρκ Τέλεκομ με τη γνωστή συνταγή Ματσόν. Κι αν για το facebook οι μισοί θα έχουν αμφιβολία για το αν είναι ο Ματσόν, για τον Άρη την Τρίτη το βράδυ κανείς δεν είχε: ήταν η ομάδα του Ματσόν. Παθιασμένη στην άμυνα και μέτρια επιθετικά, όπου στηριζόταν σε ατομικές εξάρσεις. Δύσκολα θα περίμενε κανείς ότι ο σύλλογος που έχει… εμπνεύσει τα περισσότερα πρωτοσέλιδα αθλητικής εθνικιστικής επεκτατικής αντιτουρκικής έξαψης θα έχανε από τουρκική ομάδα. Και την ερχόμενη εβδομάδα θα έχει την ευκαιρία να συνεχίσει την παράδοση στην Άγκυρα κατά της Τουρκ. Βέβαια, πρωτοσέλιδα (στα νότια…) δεν θα έχουμε γιατί είναι νωρίς στη διοργάνωση.
Ο Πανελλήνιος κέρδισε και ελπίζει. Περισσότερο θα ελπίζει αν ο Άρης κερδίσει στην Τουρκία. Θεωρώ πιο εύκολο να κερδίσει ο Πανελλήνιος την Τουρκ στην Αθήνα, παρά τον Άρη στη Θεσσαλονίκη, όσες ιδιαιτερότητες και παγίδες κι αν κρύβει ένα εγχώριο ντέρμπι σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Στην Κυψέλη το επίσημο νούμερο θεατών ήταν 300, αλλά νομίζω ότι η πραγματικότητα ήταν ακόμη… χειρότερη.
Το Μαρούσι έχασε από τη Ρίγα, αλλά για τους «κιτρινόμαυρους» άλλο προέχει: να αρχίσουν να παίζουν μπάσκετ. Ένα ρόστερ που ίσως είναι το τρίτο καλύτερο στο πρωτάθλημα δεν μπορεί να… παίξει. Ο Μαρκόπουλος έχει την εμπιστοσύνη της διοίκησης, κάτι που… μου αρέσει ως λογική (το αντίθετο της κλασικής ελληνικής λογικής του «δυο ήττες κι έφυγες, έχω μπάτζετ 30 ευρώ αλλά θέλω πρωτάθλημα»), αλλά η ομάδα χωλαίνει ανεξήγητα. Αν πάει (έστω ασθμαίνοντας) μέχρι τη διακοπή για τις γιορτές, όλοι ξέρουμε τι θα ζητήσουν… από τον Άγιο Βασίλη: χημεία.
Τις τελευταίες ημέρες αρκετός κόσμος έχει επικοινωνήσει μαζί μου για να μου αναφέρει ότι… έχασε κάποια μπασκέτα. Και δεν εννοώ από αυτές τις μικρές που μπαίνουν στο κουρτινόξυλο του δωματίου ή στην ντουλάπα, εννοώ κανονικές. Όπου είχα εύκολη πρόσβαση θέλησα να περάσω να το δω ο ίδιος και πράγματι: κολώνες από μπασκέτες χωρίς ταμπλό και στεφάνι, μπασκέτες βγαλμένες, γήπεδα μπάσκετ που γίνονται… τένις, μπασκέτες κακώς συντηρημένες με σπασμένα στεφάνια. Ένα άθλημα δεν μπορεί να ευημερεί όσο οι υποδομές του χειροτερεύουν και… εξαφανίζονται. Δεν φτάνει που το σύστημα παραγωγής ταλέντων στην Ελλάδα μπορεί να προκαλέσει μειδιάματα ακόμη και στους… Εγγλέζους (αναφέρομαι στο μπάσκετ, γιατί στα υπόλοιπα… θα κρατούσαν τις κοιλιές τους από τα γέλια μετά τη σύγκριση), έχουμε φτάσει και στο σημείο οι διέξοδοι για μπάσκετ να μειώνονται συνεχώς. Λυπηρό.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Το banner που βλέπετε στα δεξιά της σελίδας εδώ και δύο ημέρες (όχι της Ευρωλίγκας προφανώς) είναι από το sportarena.gr που είναι μερικός χορηγός του διαγωνισμού Age of Basketball Champion. Οπότε μέχρι να τελειώσει ο διαγωνισμός μας, το banner θα βρίσκεται εκεί και θα μπορείτε αν θέλετε να αγοράσετε κάτι να το κάνετε και μέσα από το blog μας.
Την Τρίτη ένα μεγάλο αθλητικό σάιτ έβγαλε το πρώτο του ρεπορτάζ… μέσω facebook. Φτάσαμε και σε αυτό το σημείο… μάχιμης δημοσιογραφίας. Το όλο θέμα ήταν το προφίλ του Αντρέα Ματσόν και το μήνυμα που είχε προς τον κόσμο του Άρη ότι ο αγώνας θα γίνει κανονικά. Στο ρεπορτάζ αναφερόταν ότι ένας φίλος του Άρη από «Σουηδία» έγραφε ευχές και καλά λόγια προς τον Ματσόν, αποδεικνύοντας ότι είναι δημοφιλής στους οπαδούς του «αυτοκράτορα».
Εκτός από τις πρώτες ερωτήσεις που εγείρουν (είναι πράγματι ο Ματσόν;) και τις οποίες κάποιος ίσως μπορεί να ξεπεράσει εύκολα (δεν έχει νόημα να συζητάμε… ποιοι είναι φίλοι του στην κοινότητα, ώστε να δούμε αν κάνει πλάκα ή αν είναι αυτός), το πραγματικό ερώτημα είναι… αν το θέμα αποτελεί είδηση. Είναι το «διαδικτυακό ρεπορτάζ» μια νέα μορφή δημοσιογραφίας, η οποία θα προκύψει με την κυριαρχία του internet; Και δεν εννοώ το να αναπαράγεις τις δηλώσεις που έχει βάλει ένας αθλητής στην προσωπική του ιστοσελίδα, αλλά το να αναπαράγεις το «άμεσο» μήνυμα που έχει ένας χρήστης του διαδικτύου ως είδηση. Αν ας πούμε ο αθλητής… Rasheed γράψει στο facebook “Rasheed is tired” είναι είδηση το να πας εσύ στο σάιτ σου και να φτιάξεις άρθρο που να λέει ότι μέσω του διαδικτύου ο μπασκετμπολίστας Rasheed ειδοποίησε τον κόσμο ότι είναι κουρασμένος και μάλιστα σε άπταιστα ελληνικά; (Αυτό με τα ελληνικά δεν είναι δικό μου, αλλά του εν λόγω σάιτ, το οποίο όμως σημείωνε στο ρεπορτάζ ότι ο Ματσόν έγραψε μεν το μήνυμα στα ελληνικά, αλλά σε greeklish και όχι με ελληνικούς χαρακτήρες…).
Λίγο αργότερα ο Άρης κέρδιζε την Τουρκ Τέλεκομ με τη γνωστή συνταγή Ματσόν. Κι αν για το facebook οι μισοί θα έχουν αμφιβολία για το αν είναι ο Ματσόν, για τον Άρη την Τρίτη το βράδυ κανείς δεν είχε: ήταν η ομάδα του Ματσόν. Παθιασμένη στην άμυνα και μέτρια επιθετικά, όπου στηριζόταν σε ατομικές εξάρσεις. Δύσκολα θα περίμενε κανείς ότι ο σύλλογος που έχει… εμπνεύσει τα περισσότερα πρωτοσέλιδα αθλητικής εθνικιστικής επεκτατικής αντιτουρκικής έξαψης θα έχανε από τουρκική ομάδα. Και την ερχόμενη εβδομάδα θα έχει την ευκαιρία να συνεχίσει την παράδοση στην Άγκυρα κατά της Τουρκ. Βέβαια, πρωτοσέλιδα (στα νότια…) δεν θα έχουμε γιατί είναι νωρίς στη διοργάνωση.
Ο Πανελλήνιος κέρδισε και ελπίζει. Περισσότερο θα ελπίζει αν ο Άρης κερδίσει στην Τουρκία. Θεωρώ πιο εύκολο να κερδίσει ο Πανελλήνιος την Τουρκ στην Αθήνα, παρά τον Άρη στη Θεσσαλονίκη, όσες ιδιαιτερότητες και παγίδες κι αν κρύβει ένα εγχώριο ντέρμπι σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Στην Κυψέλη το επίσημο νούμερο θεατών ήταν 300, αλλά νομίζω ότι η πραγματικότητα ήταν ακόμη… χειρότερη.
Το Μαρούσι έχασε από τη Ρίγα, αλλά για τους «κιτρινόμαυρους» άλλο προέχει: να αρχίσουν να παίζουν μπάσκετ. Ένα ρόστερ που ίσως είναι το τρίτο καλύτερο στο πρωτάθλημα δεν μπορεί να… παίξει. Ο Μαρκόπουλος έχει την εμπιστοσύνη της διοίκησης, κάτι που… μου αρέσει ως λογική (το αντίθετο της κλασικής ελληνικής λογικής του «δυο ήττες κι έφυγες, έχω μπάτζετ 30 ευρώ αλλά θέλω πρωτάθλημα»), αλλά η ομάδα χωλαίνει ανεξήγητα. Αν πάει (έστω ασθμαίνοντας) μέχρι τη διακοπή για τις γιορτές, όλοι ξέρουμε τι θα ζητήσουν… από τον Άγιο Βασίλη: χημεία.
Τις τελευταίες ημέρες αρκετός κόσμος έχει επικοινωνήσει μαζί μου για να μου αναφέρει ότι… έχασε κάποια μπασκέτα. Και δεν εννοώ από αυτές τις μικρές που μπαίνουν στο κουρτινόξυλο του δωματίου ή στην ντουλάπα, εννοώ κανονικές. Όπου είχα εύκολη πρόσβαση θέλησα να περάσω να το δω ο ίδιος και πράγματι: κολώνες από μπασκέτες χωρίς ταμπλό και στεφάνι, μπασκέτες βγαλμένες, γήπεδα μπάσκετ που γίνονται… τένις, μπασκέτες κακώς συντηρημένες με σπασμένα στεφάνια. Ένα άθλημα δεν μπορεί να ευημερεί όσο οι υποδομές του χειροτερεύουν και… εξαφανίζονται. Δεν φτάνει που το σύστημα παραγωγής ταλέντων στην Ελλάδα μπορεί να προκαλέσει μειδιάματα ακόμη και στους… Εγγλέζους (αναφέρομαι στο μπάσκετ, γιατί στα υπόλοιπα… θα κρατούσαν τις κοιλιές τους από τα γέλια μετά τη σύγκριση), έχουμε φτάσει και στο σημείο οι διέξοδοι για μπάσκετ να μειώνονται συνεχώς. Λυπηρό.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Το banner που βλέπετε στα δεξιά της σελίδας εδώ και δύο ημέρες (όχι της Ευρωλίγκας προφανώς) είναι από το sportarena.gr που είναι μερικός χορηγός του διαγωνισμού Age of Basketball Champion. Οπότε μέχρι να τελειώσει ο διαγωνισμός μας, το banner θα βρίσκεται εκεί και θα μπορείτε αν θέλετε να αγοράσετε κάτι να το κάνετε και μέσα από το blog μας.
4 σχόλια:
Για ποιο λόγο να διώξει το Μαρούσι τον Πάντιους αφού πήρε το Διαμαντόπουλο;
Αρκετοί συνάδελφοί σου κάνουν ρεπορτάζ από το διαδίκτυο. Από forum, από άλλα site, ε τώρα και από το facebook.
Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά, είναι ότι ο συντάκτης του άρθρου είναι φίλος του "Ματσόν" στο facebook...
Περί υποδομών, μπασκετών κλπ, στο γηπεδάκι που παίζαμε τα καλοκαίρια για περισσότερα από 15 χρόνια, έβαλαν καινούργια στεφάνια και ταμπλώ μετά από 3 χρόνια. Περιττό να πω πως το ένα στεφάνι έχει κλίση προς τα πάνω... Ντακς, μπορείς να πεις πως απλώς δυσκολεύει το παιχνίδι έτσι. Το τερέν έχει σχεδόν διαλυθεί και αντ'αυτού, στον ακριβώς δίπλα χώρο το έστρωσαν με το ίδιο υλικό προκειμένου να φτιάξουν γήπεδο τένις. Ούτε φιλέ δεν έβαλαν τελικά...
Άρα δεν είναι μόνο το αν φτιάχνουν άλλα πράγματα, αλλά το αν τα αξιοποιούν κιόλας...
Το οξύμωρο στην όλη υπόθεση είναι, πως μέσα σε όλα αυτά, είχαμε πάει να αγοράσουμε διχτάκι ώστε να το βάλουμε σε ένα στεφάνι και ενώ ψάξαμε σε 3 διαφορετικά μαγαζιά, όλοι μας είπαν πως τους είχαν τελειώσει!! Το ακόμα φοβερότερο είναι πως ενώ στην αρχή, στο ένα μαγαζί είχαν να μας δώσουν ένα από εκείνα τα πολύχρωμα (που κατά κάποιο τρόπο είναι μιας χρήσης) αποφασίσαμε να ψάξουμε και αλλού ώστε να βρούμε κάτι ανθεκτικότερο. Τελικά δε βρήκαμε, γυρίσαμε πίσω μετά από μισή ώρα και ο ιδιοκτήτης μας είπε πως μόλις το είχε πουλήσει!!! Ευτυχώς, τελικά, του είχε περισσέψει άλλο ένα. Αλλά το σοκ που πάθαμε όταν ακούσαμε ότι μέσα σε μισή ώρα βρέθηκε άλλος ένας που αγόρασε το τελευταίο, πολύχρωμο διχτάκι που είχε απομείνει, σε καιρούς που τις μπασκέτες τις ψάχνεις με το τουφέκι ήταν τεράστιο.
Πραγματικά νομίζεις πως κάποιος σου κάνει πλάκα.
Όλα τα'χε η Μαριορή, ο φερετζές έλειπε...
psilo-asxeto me ta osa lete vre paides,alla nomizo oti exei megali simasia na upenthimiso kati:
NBA REEEEEGGHHH!!!!!
@ανώνυμος: Ο λόγος είναι αυτό που μου είπε ο Μανωλόπουλος σε συνέντευξη που είχαμε (φιλοξενήθηκε στο σπορτνετ) πριν από 3 εβδομάδες. Ότι ήθελαν παίκτη που να τους ξεκολλάει εύκολα επιθετικά. Δεν ξέρω πόσο θα δικαιωθεί η κίνηση σε μια τόσο αμυντική ομάδα, αλλά ο Διαμαντόπουλος δεν πιάνει τουλάχιστον θέση ξένου.
@Patrick star: Ναι έχω ξαναδεί "διαδικτυακά ρεπορτάζ", απλώς... δεν τα έχω συνηθίσει. παρότι είναι της... ηλικίας μου. Όσο για τα άλλα, τέτοιες ιστορίες σε κάνουν να μελαγχολείς.
@ανώνυμος: Θα απαντήσω κι εγώ με δύο λέξεις: ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ. Πολύ σύντομα...
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου