Αφού είδαμε χθες όσους έχουν μεγάλη ανάγκη για δώρα από τον Άγιο Βασίλη φέτος, σήμερα επιλέγουμε τους 5 μπασκετμπολίστες που το 2008 βρήκαν κάτω από το δέντρο τους τα περισσότερα δώρα και ο Άγιος δεν τους άφησε με κανένα παράπονο!
1. Μαρκ Γκασόλ: Το 2008 ο Άγιος Βασίλης του τα έδωσε απλόχερα όλα! MVP του ισπανικού πρωταθλήματος, με ρεκόρ στα επιμέρους εβδομαδιαία MVP που απονέμει η ACB, ρεκόρ που πήρε από τον Σαμπόνις! Μέλος της Εθνικής Ισπανίας, με την οποία πήρε το ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο στο Πεκίνο, έχοντας σημαντικό ρόλο με 18 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα. Έπειτα, συμβόλαιο από το Μέμφις στο NBA, με το οποίο μέχρι τώρα έχει παίξει 24 στους 31 αγώνες βασικός, με 29 λεπτά ανά αγώνα! Τι άλλο μπορεί να ζητήσει;
2. Ραμούνας Σισκάουσκας: Έφυγε από τον Παναθηναϊκό το 2007 με τον οποίο τα κατέκτησε όλα και πήγε στην ΤΣΣΚΑ, με την οποία το 2008 κατέκτησε εκ νέου την Ευρωλίγκα και το Ρωσικό Πρωτάθλημα, παίρνοντας σπίτι και το MVP της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας! Ενώ, και το καλοκαίρι στην Ολυμπιάδα ήταν 4ος με τη Λιθουανία. Το είπε και ο ίδιος: «Το 2007 και το 2008 είναι τα δύο καλύτερα χρόνια της καριέρας μου. Αυτά τα χρόνια ήταν τα πιο πετυχημένα και δεν ξέρω αν υπάρχει παίκτης που θα μπορούσε να πετύχει περισσότερα απ’ όσα πέτυχα εγώ». Εμείς γιατί να το αμφισβητήσουμε;
3. Πολ Πιρς: Περίμενε υπομονετικά 10 χρόνια. Μάζευε προσωπικά βραβεία, έχτιζε το όνομά του, καθιερωνόταν, λάμβανε τα κολακευτικά σχόλια από τον κόσμο και το προσωνύμιο «The truth» από τον Ο’Νιλ, αλλά ποτέ δεν διεκδικούσε κάτι καλύτερο σε ομαδικό επίπεδο. Είχε το κουράγιο να υπομείνει τα δύσκολα χρόνια των Σέλτικς χωρίς να φύγει. Φορούσε τη φανέλα της ιστορικής Βοστόνης, ξεπερνούσε τις ήττες που γίνονταν συνήθεια και επέμενε ότι μπορεί να την οδηγήσει στην κορυφή. Το 2008 του έφερε τα κατάλληλα trades, του έβαλε δίπλα του δύο αστέρες με τους οποίους σχημάτισε μια αξεπέραστη τριάδα. Κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα και το πανάξιο MVP των τελικών, όχι μόνο γιατί ήταν ο καλύτερος στη σειρά, αλλά και γιατί αυτός είναι το πρόσωπο της σύγχρονης ιστορίας των Σέλτικς. Τη φετινή σεζόν, ξεκίνησαν ακόμα πιο εντυπωσιακά, με, ρεκόρ στην ιστορία του NBA, 27-2, αλλά ο Πιρς ήξερε τι να πει: «Μήπως πήραμε τίποτα άλλο επειδή κερδίσαμε 19 ματς στη σειρά; Μήπως καινούργιο αυτοκίνητο; Αν ναι, πείτε μου το να το ξέρω. Έχει κάποια άλλη ομάδα των Σέλτικς χάσει 18 παιχνίδια στη σειρά; Ναι, εγώ ήμουν εκεί...».
4. Ρούντι Φερνάντεθ: Μέσα στο 2008 έκανε τεράστια βήματα για να θεωρείται πλέον στα μεγάλα ονόματα: κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας και το ULEB Cup, παίρνοντας και στα δύο το βραβείο MVP στους τελικούς. Το καλοκαίρι με την Εθνική Ισπανίας πήρε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς, όντας βασικότατο στέλεχος της ομάδας, σκοράροντας, μάλιστα, 20 πόντους μέσο όρο στους αγώνες της τελικής τετράδας. Ο Οκτώβρης τον βρήκε στο NBA να εντυπωσιάζει του Αμερικανούς με τα αθλητικά του προσόντα. Είναι ένας από τους 10 επικρατέστερους για το βραβείο του ρούκι της χρονιάς ενώ έχει βάλει και υποψηφιότητα για να συμμετάσχει στο διαγωνισμό καρφωμάτων.
5. Κόμπι Μπράιαντ: Το 2008 του έφερε πολλές επιτυχίες, με δύο σημαντικότερες: σε ομαδικό επίπεδο, το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες, με τις ΗΠΑ στις οποίες θεωρήθηκε ο καθοριστικός παράγοντας και το κάτι παραπάνω που παρουσίασαν φέτος. Σε ατομικό επίπεδο, το MVP στην κανονική περίοδο του NBA, ένα «παράσημο» πολύ τιμητικό για την καριέρα του. Επιπλέον, το 2008 έφερε δίπλα του στους Λέικερς τον Πάου Γκασόλ, τον κυρίαρχο σέντερ που έλειπε από το πλευρό του για να φέρει την ομάδα του στα φαβορί για τον τίτλο.
«Good night, and good luck»
by BEN
1. Μαρκ Γκασόλ: Το 2008 ο Άγιος Βασίλης του τα έδωσε απλόχερα όλα! MVP του ισπανικού πρωταθλήματος, με ρεκόρ στα επιμέρους εβδομαδιαία MVP που απονέμει η ACB, ρεκόρ που πήρε από τον Σαμπόνις! Μέλος της Εθνικής Ισπανίας, με την οποία πήρε το ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο στο Πεκίνο, έχοντας σημαντικό ρόλο με 18 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα. Έπειτα, συμβόλαιο από το Μέμφις στο NBA, με το οποίο μέχρι τώρα έχει παίξει 24 στους 31 αγώνες βασικός, με 29 λεπτά ανά αγώνα! Τι άλλο μπορεί να ζητήσει;
2. Ραμούνας Σισκάουσκας: Έφυγε από τον Παναθηναϊκό το 2007 με τον οποίο τα κατέκτησε όλα και πήγε στην ΤΣΣΚΑ, με την οποία το 2008 κατέκτησε εκ νέου την Ευρωλίγκα και το Ρωσικό Πρωτάθλημα, παίρνοντας σπίτι και το MVP της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας! Ενώ, και το καλοκαίρι στην Ολυμπιάδα ήταν 4ος με τη Λιθουανία. Το είπε και ο ίδιος: «Το 2007 και το 2008 είναι τα δύο καλύτερα χρόνια της καριέρας μου. Αυτά τα χρόνια ήταν τα πιο πετυχημένα και δεν ξέρω αν υπάρχει παίκτης που θα μπορούσε να πετύχει περισσότερα απ’ όσα πέτυχα εγώ». Εμείς γιατί να το αμφισβητήσουμε;
3. Πολ Πιρς: Περίμενε υπομονετικά 10 χρόνια. Μάζευε προσωπικά βραβεία, έχτιζε το όνομά του, καθιερωνόταν, λάμβανε τα κολακευτικά σχόλια από τον κόσμο και το προσωνύμιο «The truth» από τον Ο’Νιλ, αλλά ποτέ δεν διεκδικούσε κάτι καλύτερο σε ομαδικό επίπεδο. Είχε το κουράγιο να υπομείνει τα δύσκολα χρόνια των Σέλτικς χωρίς να φύγει. Φορούσε τη φανέλα της ιστορικής Βοστόνης, ξεπερνούσε τις ήττες που γίνονταν συνήθεια και επέμενε ότι μπορεί να την οδηγήσει στην κορυφή. Το 2008 του έφερε τα κατάλληλα trades, του έβαλε δίπλα του δύο αστέρες με τους οποίους σχημάτισε μια αξεπέραστη τριάδα. Κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα και το πανάξιο MVP των τελικών, όχι μόνο γιατί ήταν ο καλύτερος στη σειρά, αλλά και γιατί αυτός είναι το πρόσωπο της σύγχρονης ιστορίας των Σέλτικς. Τη φετινή σεζόν, ξεκίνησαν ακόμα πιο εντυπωσιακά, με, ρεκόρ στην ιστορία του NBA, 27-2, αλλά ο Πιρς ήξερε τι να πει: «Μήπως πήραμε τίποτα άλλο επειδή κερδίσαμε 19 ματς στη σειρά; Μήπως καινούργιο αυτοκίνητο; Αν ναι, πείτε μου το να το ξέρω. Έχει κάποια άλλη ομάδα των Σέλτικς χάσει 18 παιχνίδια στη σειρά; Ναι, εγώ ήμουν εκεί...».
4. Ρούντι Φερνάντεθ: Μέσα στο 2008 έκανε τεράστια βήματα για να θεωρείται πλέον στα μεγάλα ονόματα: κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας και το ULEB Cup, παίρνοντας και στα δύο το βραβείο MVP στους τελικούς. Το καλοκαίρι με την Εθνική Ισπανίας πήρε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς, όντας βασικότατο στέλεχος της ομάδας, σκοράροντας, μάλιστα, 20 πόντους μέσο όρο στους αγώνες της τελικής τετράδας. Ο Οκτώβρης τον βρήκε στο NBA να εντυπωσιάζει του Αμερικανούς με τα αθλητικά του προσόντα. Είναι ένας από τους 10 επικρατέστερους για το βραβείο του ρούκι της χρονιάς ενώ έχει βάλει και υποψηφιότητα για να συμμετάσχει στο διαγωνισμό καρφωμάτων.
5. Κόμπι Μπράιαντ: Το 2008 του έφερε πολλές επιτυχίες, με δύο σημαντικότερες: σε ομαδικό επίπεδο, το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες, με τις ΗΠΑ στις οποίες θεωρήθηκε ο καθοριστικός παράγοντας και το κάτι παραπάνω που παρουσίασαν φέτος. Σε ατομικό επίπεδο, το MVP στην κανονική περίοδο του NBA, ένα «παράσημο» πολύ τιμητικό για την καριέρα του. Επιπλέον, το 2008 έφερε δίπλα του στους Λέικερς τον Πάου Γκασόλ, τον κυρίαρχο σέντερ που έλειπε από το πλευρό του για να φέρει την ομάδα του στα φαβορί για τον τίτλο.
«Good night, and good luck»
by BEN
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου