Με έκπληξη υποδεχθήκαμε στην Ελλάδα την είδηση της απόλυσης του Φώτη Κατσικάρη από τη Βαλένθια. Ο 41χρονος προπονητής είναι από τους πλέον ταλαντούχους και ελπιδοφόρους Έλληνες και πέρυσι οδήγησε τη Βαλένθια στην καλύτερη θέση στην ACB από το 2003 (5η), ενώ την έφερε και στο final-8 τόσο του Κυπέλλου Ισπανίας, όσο και του ULEB Cup.
Η χρονιά, επομένως, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχημένη σε καμία περίπτωση. Το πρωτάθλημα της Ισπανίας είναι αρκετά ανταγωνιστικό και, χωρίς να αποτελεί αυτό δικαιολογία για ήττες, η ουσία είναι ότι υπάρχουν ομάδες με μεγάλο έως τεράστιο ειδικό βάρος (Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Ταού, Μάλαγα, Μπανταλόνα) που δεν είναι και εύκολο να μπεις ανάμεσά τους, ακόμα και αν έχεις πολύ καλή ομάδα. Για παράδειγμα, είχε θεωρηθεί έκπληξη ακόμη και το πρωτάθλημα που είχε κατακτήσει η Μάλαγα, παρότι είχε μια υπερομάδα (θυμηθείτε: Σάντσεθ, Μπράουν, Χέρμαν, Γκαρμπαχόσα, Σαντιάγο, Μπέρνι, Πιετρούς, Νίτσεβιτς, Καμπέθας, Ρισασέ και Βασιλειάδης)!
Οι ιδιοκτήτες, όμως, της Βαλένθια είναι γνωστοί τόσο για τις σημαντικές επενδύσεις τους, όσο και για την ανυπομονησία τους για διάκριση. Και σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί το ιδιότυπο (έως… σκανδαλώδες) ιδιοκτησιακό καθεστώς: πρόεδρος της Βαλένθια μέχρι το 1999 ήταν ο Φερνάντο Ρόιγκ, ο οποίος στο τέλος εκείνης της σεζόν παραχώρησε τη θέση του προέδρου στον αδερφό του, Χουάν Ρόιγκ, χωρίς να απομακρυνθεί, βέβαια, και ο ίδιος από το σύλλογο. Το… ύποπτο είναι ότι ο ίδιος άνθρωπος είναι πρόεδρος της ποδοσφαιρικής Βιγιαρεάλ, αλλά κρατάει και ένα… σεβαστό ποσοστό μετοχών της ποδοσφαιρικής Βαλένθια!
Η σύγχρονη ιστορία της Βαλένθια ξεκινάει ουσιαστικά από το 1997, όταν και για πρώτη φορά εμφανίστηκε ανταγωνιστική στην ACB μπαίνοντας στην οχτάδα. Σε αυτή τη δεκαετία έχει κατακτήσει δύο τίτλους, ένα Κύπελλο Ισπανίας το 1998 και το ULEB Cup το 2003. Ο Κατσικάρης ανέλαβε την ομάδα στη μέσα της σεζόν 2006-07, μετά από τις δύο χειρότερες περιόδους της αυτά τα χρόνια, όταν και είχε μείνει εκτός οκτάδας. Εκείνη τη σεζόν την οδήγησε στην 7η θέση, και την επόμενη στην 5η, όπως αναφέραμε ανωτέρω.
Ωστόσο, οι ιδιοκτήτες της Βαλένθια, που και φέτος έκαναν μια σημαντική επένδυση με αποτέλεσμα το ρόστερ να απαρτίζεται από παίκτες όπως οι Πέροβιτς, Σαμόντ Ουίλιαμς, Ρούμπεν Ντάγκλας, αλλά και Ντικούδης, θεώρησαν τεράστια απόκλιση από τους στόχους της ομάδας την εντός έδρας ήττα από την Μανρέσα (η οποία για την ιστορία έκανε σχεδόν το τέλειο ματς με 52% στα τρίποντα και 81% στις βολές) και την πτώση του ρεκόρ στο 3-3, με αποτέλεσμα να απολύσουν τον Κατσικάρη (και μαζί του και τον γνωστό μας Τζόνι Ρότζερς, που ήταν μάνατζερ της ομάδας), αφού πρώτα τον ευχαρίστησαν για την προσφορά του, μόλις στις αρχές Νοεμβρίου, χαρακτηρίζοντας την κίνηση ως μια «απόφαση που έπρεπε να πραγματοποιηθεί». Η Βαλένθια, πλέον, θα κινηθεί για κάποιον έμπειρο προπονητή (Σκαριόλο;), ενώ άγνωστο το ποιο θα είναι το επόμενο άμεσο βήμα του Κατσικάρη. Σε κάθε περίπτωση, εμάς δε μας έπεισε ότι η απόλυση Κατσικάρη ήταν η καλύτερη κίνηση που είχε να κάνει, ενώ στο παρελθόν και άλλοι προπονητές έχουν απολυθεί από την ομάδα ενώ πίστευαν ότι ακόμη θα είχαν να προσφέρουν έργο…
Πάντως, για να χαριτολογήσουμε λίγο, αν κάποιος έχει παίξει το παιχνίδι του υπολογιστή, Basketball Manager, και έχει αποφασίσει να αναλάβει τη Βαλένθια, θα έχει καταλάβει ότι το παιχνίδι είναι αρκετά ρεαλιστικό αφού οι στόχοι της ομάδας συνήθως είναι το τριπλ-κράουν και η υπομονή του προέδρου εξαντλείται γρήγορα!
“Good night, and good luck”
by BEN
Η χρονιά, επομένως, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχημένη σε καμία περίπτωση. Το πρωτάθλημα της Ισπανίας είναι αρκετά ανταγωνιστικό και, χωρίς να αποτελεί αυτό δικαιολογία για ήττες, η ουσία είναι ότι υπάρχουν ομάδες με μεγάλο έως τεράστιο ειδικό βάρος (Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Ταού, Μάλαγα, Μπανταλόνα) που δεν είναι και εύκολο να μπεις ανάμεσά τους, ακόμα και αν έχεις πολύ καλή ομάδα. Για παράδειγμα, είχε θεωρηθεί έκπληξη ακόμη και το πρωτάθλημα που είχε κατακτήσει η Μάλαγα, παρότι είχε μια υπερομάδα (θυμηθείτε: Σάντσεθ, Μπράουν, Χέρμαν, Γκαρμπαχόσα, Σαντιάγο, Μπέρνι, Πιετρούς, Νίτσεβιτς, Καμπέθας, Ρισασέ και Βασιλειάδης)!
Οι ιδιοκτήτες, όμως, της Βαλένθια είναι γνωστοί τόσο για τις σημαντικές επενδύσεις τους, όσο και για την ανυπομονησία τους για διάκριση. Και σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί το ιδιότυπο (έως… σκανδαλώδες) ιδιοκτησιακό καθεστώς: πρόεδρος της Βαλένθια μέχρι το 1999 ήταν ο Φερνάντο Ρόιγκ, ο οποίος στο τέλος εκείνης της σεζόν παραχώρησε τη θέση του προέδρου στον αδερφό του, Χουάν Ρόιγκ, χωρίς να απομακρυνθεί, βέβαια, και ο ίδιος από το σύλλογο. Το… ύποπτο είναι ότι ο ίδιος άνθρωπος είναι πρόεδρος της ποδοσφαιρικής Βιγιαρεάλ, αλλά κρατάει και ένα… σεβαστό ποσοστό μετοχών της ποδοσφαιρικής Βαλένθια!
Η σύγχρονη ιστορία της Βαλένθια ξεκινάει ουσιαστικά από το 1997, όταν και για πρώτη φορά εμφανίστηκε ανταγωνιστική στην ACB μπαίνοντας στην οχτάδα. Σε αυτή τη δεκαετία έχει κατακτήσει δύο τίτλους, ένα Κύπελλο Ισπανίας το 1998 και το ULEB Cup το 2003. Ο Κατσικάρης ανέλαβε την ομάδα στη μέσα της σεζόν 2006-07, μετά από τις δύο χειρότερες περιόδους της αυτά τα χρόνια, όταν και είχε μείνει εκτός οκτάδας. Εκείνη τη σεζόν την οδήγησε στην 7η θέση, και την επόμενη στην 5η, όπως αναφέραμε ανωτέρω.
Ωστόσο, οι ιδιοκτήτες της Βαλένθια, που και φέτος έκαναν μια σημαντική επένδυση με αποτέλεσμα το ρόστερ να απαρτίζεται από παίκτες όπως οι Πέροβιτς, Σαμόντ Ουίλιαμς, Ρούμπεν Ντάγκλας, αλλά και Ντικούδης, θεώρησαν τεράστια απόκλιση από τους στόχους της ομάδας την εντός έδρας ήττα από την Μανρέσα (η οποία για την ιστορία έκανε σχεδόν το τέλειο ματς με 52% στα τρίποντα και 81% στις βολές) και την πτώση του ρεκόρ στο 3-3, με αποτέλεσμα να απολύσουν τον Κατσικάρη (και μαζί του και τον γνωστό μας Τζόνι Ρότζερς, που ήταν μάνατζερ της ομάδας), αφού πρώτα τον ευχαρίστησαν για την προσφορά του, μόλις στις αρχές Νοεμβρίου, χαρακτηρίζοντας την κίνηση ως μια «απόφαση που έπρεπε να πραγματοποιηθεί». Η Βαλένθια, πλέον, θα κινηθεί για κάποιον έμπειρο προπονητή (Σκαριόλο;), ενώ άγνωστο το ποιο θα είναι το επόμενο άμεσο βήμα του Κατσικάρη. Σε κάθε περίπτωση, εμάς δε μας έπεισε ότι η απόλυση Κατσικάρη ήταν η καλύτερη κίνηση που είχε να κάνει, ενώ στο παρελθόν και άλλοι προπονητές έχουν απολυθεί από την ομάδα ενώ πίστευαν ότι ακόμη θα είχαν να προσφέρουν έργο…
Πάντως, για να χαριτολογήσουμε λίγο, αν κάποιος έχει παίξει το παιχνίδι του υπολογιστή, Basketball Manager, και έχει αποφασίσει να αναλάβει τη Βαλένθια, θα έχει καταλάβει ότι το παιχνίδι είναι αρκετά ρεαλιστικό αφού οι στόχοι της ομάδας συνήθως είναι το τριπλ-κράουν και η υπομονή του προέδρου εξαντλείται γρήγορα!
“Good night, and good luck”
by BEN
7 σχόλια:
Tι να πούμε και εμείς οι ΠΑΟΚτσήδες με αυτά που διαβάζουμε για απόλυση του Πεδουλάκη τη μία, και για παραμονή του την άλλη. Όπως λένε και οι οπαδοί στο ποδόσφαιρο, τα μυαλά μας πονάνε!
Αν και για μένα πιο πολύ θα με πονούσε η φυγή των Μπουντούρη και Μπαλογιάννη. Πρόκειται για δύο παίκτες που συνέδεσαν το όνομά τους με τον ΠΑΟΚ τη δεκαετία του '90, και τους οποίους κάποιοι για έναν εγκληματικό λόγο τους αφήσανε να φύγουν στην πιο ώριμη μπασκετικά ηλικία. Ίσως η μόνη δικαιολογία είναι ότι στον ΠΑΟ (και στον Ολυμπιακό για τον Μπουντούρη) τα συμβόλαια που είχανε αντικατόπτριζαν την πραγματική αξία
αυτών των δύο παικτών (κοινώς τα κονομήσανε γιατί το άξιζαν).
Πριν από 3 ημέρες που ανακοινώθηκε η απόλυση του Κατσικάρη, σκέφτηκα να γράψω ένα άρθρο συνδυάζοντας τη Βαλένθια με τον ΠΑΟΚ, λόγω της επικείμενης απόλυσης του Πεδουλάκη. Ευτυχώς, όμως, δόθηκε πίστωση χρόνου στον δεύτερο και δεν ολοκληρώθηκε η ανόητη απομάκρυνσή του, μαζί με τους δύο παλαίμαχους, που όπως αναφέρεις, σαφώς και έχουν προσφέρει τα μέγιστα στον ΠΑΟΚ. Να δούμε...
BEN
Είναι άσχημο να απολύεται ένας προπονητής τόσο νωρίς και το θεωρώ εντελώς ανόητο.
Από την άλλη πλευρά θεωρώ ότι ο Φώτης Κατσικάρης σίγουρα δεν πέτυχε, δεν χρησιμοποιώ τον όρο απέτυχε, από τη στιγμή που όχι μόνο δεν κατάφερε να πάρει έναν τίτλο αλλά κάποιες φορές στα κρίσιμα η ομάδα έχασε με χαρακτηριστικό τρόπο.
Πάντως το κλίμα είχε αρχίσει να φαίνεται από νωρίς φέτος με την μεταγραφή του Ντικούδη όπου είχαν εκφραστεί κάποιες αντιρρήσεις από τους ιθύνοντες για τη μεταγραφή αυτή. Εκείνη η αντίδραση ήταν προάγγελος εξελίξεων.
Από τη στιγμή όμως που αποφασίζεις να ξεκινήσεις την χρονιά με τον Κατσικάρη συνεχίζεις μαζί του εκτός αν υπάρχουν συγκλονιστικά περιστατικά που δεν υπήρξαν στην προκειμένη
ακιλας
mhpws anoigei o dromos gia ton Katsikarh sthn enthiki?
sas to eixa grapsei k prin apo kana dyo vdomades otan anaferate to thema proponhth ethnikis?
Pisteuetai oti mporei na ginei kati tetoio? eimai megalos fan tou fwti an k me eixe pikranei 2 xronies synexomenes me ta dipla sto Pale otan htan proponhths ths Aek
Τελικά, η ανυπομονησία δεν είναι ίδιον μόνο των Ελλήνων. Πάντως, ο κ. Κατσικάρης δεν θα μείνει για καιρό χωρίς εργασία.
Υ.Γ. Θεωρώ υπερτιμημένο παίκτη τον Κόστα Πέροβιτς, που κερδίζει τα προς το ζην, λόγω του ύψους του. Κλάσεις ανώτερός του ο μικρότερος ηλικιακά Πέκοβιτς!
@ακιλας: Δεν συμφωνώ απόλυτα ότι δεν πέτυχε. Αλλά δεν διαφωνώ μαζί σου ότι δεν έπρεπε να φύγει.
@ανώνυμος: Ο Κατσικάρης, νομίζω το έχουμε ξαναπει, είναι το μελλον της εθνικής. Όμως, προσωπικά δεν θα ήθελα να τον δω τώρα στην Εθνική. Πιστεύω ότι θα ήταν λάθος. Θεωρώ ότι πρέπει πρώτα να περάσει από μεγάλη ομάδα για κάποια χρόνια και μετά.
@περιούσιος: Κι εγω πιστεύω ότι ο Κατσικάρης θα βρει πολύ σύντομα δουλειά. Ο Πέκοβιτς όντως μοιάζει καλύτερος του Πέροβιτς. Αλλά μην κρίνεις τον Πέροβιτς από ρον καιρό στο NBA. Δωσ του λίγο χρόνο θα τον χρειαστεί μετά από 1,5 χρόνο απραξίας.
Πάντως μιας και έθεσες θέμα σύγκρισης, κι εγώ θεωρώ τον Πέκοβιτς πιο ταλαντούχο και με καλύτερες προοπτικές παίκτη.
Rasheed.
Sorry αλλά ο Φώτης ΕΧΕΙ περάσει από πάγκο μεγάλης ομάδας και ήταν απόλυτα επιτυχημένο το πέρασμά του.
Με εξέπληξε η απόφαση της διοικησης της Βαλένθια. Δε λέω, η ήττα από τη Μανρέσα μπορεί να είναι δυσκολοχώνευτη, αλλά το 3-3 δεν είναι τραγικό. Να θυμήσω πως ο Κατσικάρης είχε αναλάβει όταν η ομάδα ήταν στο 1-4. Σαφέστατα διαφορετικό σκηνικό.
Δε νομίζω ότι θα χαθεί ο Φώτης, και δεν νομίζω πως θα γυρίσει άμεσα στην Ελλάδα.
Δημοσίευση σχολίου