ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

Μετωπική με... νταλίκα!


Η πρώτη ελληνική ομάδα που μπήκε στο χορό της φετινής απίστευτα δύσκολης Ευρωλίγκας ήταν ο Παναθηναϊκός το απόγευμα της Τετάρτης. Βέβαια, αυτό είναι σχετικό, αφού το ματς με τη Ζαλγκίρις θύμιζε περισσότερο προπόνηση. Και όχι πολύ δυνατή προπόνηση… Ο Παναθηναϊκός έδειξε στη Ζαλγκίρις ότι μαζί του φέτος κανείς δεν μπορεί να αστειευτεί, την διέσυρε και την έστειλε σπίτι της.

Η αρχή του αγώνα θύμιζε ματς Κυπέλλου πρώτων φάσεων με αντίπαλο ομάδα κατώτερης κατηγορίας. Ο Παναθηναϊκός είχε μια πολύ μεγάλη πτώση απόδοσης στη συνέχεια με συνέπεια οι Λιθουανοί να κάνουν σερί 2-18. Όμως, ξανά τους ισοπέδωσε στο δεύτερο ημίχρονο. Ας σταθούμε στα όσα έχουν αξία από το ματς.

Αρχικά, οι μεταπτώσεις στην απόδοση. Όπως γράφω τις τελευταίες εβδομάδες, δεν τις θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικές για τη συγκεκριμένη περίοδο, αφού είμαστε ακόμη στον Οκτώβριο. Ο Παναθηναϊκός ανέβασε τη διαφορά πάνω από τους 20 πόντους και χαλάρωσε. Φυσιολογικό. Και η Ζαλγκίρις είναι ομάδα Ευρωλίγκας και αντέδρασε αμέσως. Επίσης, φυσιολογικό.

Οι Λιθουανοί έχουν πολλά ελαφρυντικά για ό,τι είδαμε στο ΟΑΚΑ, καθώς εδώ και ένα μήνα τραβάνε των παθών τους τον τάραχο. Αλλά η μεγάλη απειρία του Κράπικας, που ποτέ ως τώρα δεν είχε διατελέσει πρώτος προπονητής, πόσο μάλλον σε ομάδα Ευρωλίγκας, τους κόστισε. Λάθος στήσιμο, λάθος στόχοι στο ματς. Όταν ένα ολόκληρο καλοκαίρι προπονείσαι με ένα φονικό όπλο στο «2» (αναφέρομαι στον Μάρκους Μπράουν) και τον χάνεις 5 μέρες πριν τον πρώτο αγώνα, πρέπει να έχεις τη λογική να καταλάβεις ότι δεν γίνεται οι υπόλοιποι (βλ. Μασιούλις, Σαλένγκα) να παίξουν εξίσου καλά, αφού πια η αντίπαλη άμυνα θα προσαρμοστεί σε αυτούς και όχι στον 1ο σκόρερ της ομάδας. Πρέπει να κατεβάσεις το ρυθμό του αγώνα, όχι να τρέχεις. Αλλά όλα αυτά είναι φιλοσοφική συζήτηση, δεν μπορούν να μειώσουν το τι έγινε στο ματς.

Αξίζει να σταθούμε και στον κόσμο του Παναθηναϊκού, ο οποίος δεν μπορεί παρά να έκανε κάθε μπασκετικό φίλαθλο να χαμογελάσει λίγο. Περίπου 18.000 «πράσινοι» στο γήπεδο, βραδιά Τσάμπιονς Λιγκ και με τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό να παίζει μετά. Μπορεί το μπάσκετ να ήταν νωρίς, αλλά ίσως πρέπει ο Έλληνας φίλαθλος να δει πια πού έχει ελπίδες διάκρισης (ισχύει για όλες τις ομάδες) και ποιος κάνει πραγματικές επενδύσεις. Κουβέντα να κάνουμε, μιας και εμείς είμαστε μπασκετικοί και δικαιολογημένα νιώθουμε υπεράνω… Ας ελπίσουμε το ΟΑΚΑ να είναι γεμάτο όλο το χρόνο, όπως και η Πυλαία, το Αλεξάνδρειο, το ΣΕΦ και όλα τα ελληνικά γήπεδα.

Πριν αφήσω το ματς στο ΟΑΚΑ πρέπει να πούμε δυο λέξεις για την εμφάνιση του Λόρεν Γουντς. Ο Γουντς τελείωσε το ματς με 17 πόντους και 16 ριμπάουντ. Αυτό είναι ένα δείγμα του τεράστιου προβλήματος που αντιμετώπισε ο Παναθηναϊκός στη ρακέτα. Θα μου πείτε «τεράστιο πρόβλημα» όταν κερδίζεις με 27 πόντους; Ναι. Από τα 45 ριμπάουντ που διεκδικήθηκαν στη ρακέτα του Παναθηναϊκού, οι «πράσινοι» πήραν μόλις το 56%! Ενώ από τα 30 που διεκδικήθηκαν στη ρακέτα της Ζαλγκίρις, ο Παναθηναϊκός πήρε το 10%! Αυτό μεταφράζεται σε 47 ριμπάουντ για τη Ζαλγκίρις και μόλις 28 για τον Παναθηναϊκό. Ο τομέας πρέπει να βελτιωθεί οπωσδήποτε, κάτι που φάνηκε αρχικά στο ματς με το Μαρούσι, όπου το «τριφύλλι» είχε κυριαρχήσει. Αλλά άλλο Α1, άλλο Ευρωλίγκα.

Στη Ρωσία η Αρμάνι πέρασε και δεν ακούμπησε, όπως βεβαίως αναμενόταν, αφού δεν υπήρχε περίπτωση οι μέτριοι Ιταλοί να κοιτάξουν στα μάτια τους Ρώσους πρωταθλητές Ευρώπης. Φυσιολογικά ήταν και τα υπόλοιπα δύο αποτελέσματα της ημέρας, με τη Σιένα να κερδίζει την Προκόμ, πιο δύσκολα του αναμενομένου, και τη Μάλαγα να τα βρίσκει μπαστούνια, αλλά να παίρνει τη νίκη απέναντι στη Λε Μαν εντός έδρας. Καμία έκπληξη προς το παρόν και έτσι δείχνει ότι θα κυλήσει ολόκληρη η πρώτη αγωνιστική. Ή μήπως όχι; Ας περιμένουμε μέχρι το βράδυ της Πέμπτης για να δούμε.

by Rasheed.


Υ.Γ.: Το υποσχεθήκαμε και το κάναμε! Το Age of Basketball ανακοινώνει δύο πολύ σημαντικές συμφωνίες, που είναι βέβαιο ότι θα αρέσουν σε όλους τους αναγνώστες του. Την Παρασκευή, η Ελεάνα Πανταζή, παίκτρια του Παγχιακού με εμπειρία από ξένα πρωταθλήματα, θα ξεκινήσει την αρθρογραφία της στο Age of Basketball, για να μας φέρει όλους πιο κοντά στο γυναικείο μπάσκετ! Και από την ερχόμενη εβδομάδα, παρέα θα μας κάνει ο Ζήσης Σαρικόπουλος, γράφοντας και αυτός μέσα από το Age of Basketball ανά τακτά χρονιά διαστήματα, από τις Η.Π.Α. και το Οχάιο όπου βρίσκεται!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πάντως ένα στοιχείο με τα rebound είναι η ευστοχία: ο Παναθηναικός είχε δαιμωνιώδης ευστοχία γεγονός που δεν τον άφησε να πάρει επιθετικά rebound.Αντιθέτως η Ζαλγκίρις ήταν πιο άστοχη και λογικό να πάρει περισσότερα "σκουπίδια".Οχι πως διακιολογείται η αδυναμία του Παο στα σκουπίδια αλλά πρεπει να μετρηθεί και αυτό πιστεύω.

Πάντως εγώ διαφωνώ με το πρόβλημα στη ρακέτα:εγώ είδα έναν Πέκοβιτς όποτε έμπαινε να κάνει πάρτυ απέναντι σε εξαιρετικού επιπέδου ψηλούς .Δε θα ξεχάσω σκηνικό με double team της Ζαλγκιρις μπροστά στο Σέρβο και εναν έταιρο απο πίσω μπας και κλεψει την μπάλα και τον Πέκοβιτς να κάνει χουκ σαν σε προπόνηση και την μπάλα να διαγράφει ιδανική καμπύλη πριν μπει.
Στο κάτω κάτω κάποιος από την Ζαλγκιρις θα έβαζε διψήφιο.Δλδ αν δεν έβαζε διψήφιο ο Γουντς και έβαζε διψήφιο ο Ματσιούλις θα είχε πρόβλημα ο Παο στην περιφέρεια;

Αντιθέτως εγώ είδα πρόβλημα στα σουτ εκτός παιδειάς.Στο διάστημα που μείωσε η Ζαλγκιρις μετρήσετε τα άστοχα σου που έβγαλε ο Παο σε καλές προυποθέσεις;

Age of Basketball είπε...

@ανώνυμος: Νομίζω ότι με παρανόησες. Ο Γουντς είχε 16 ριμπάουντ. Αυτό είναι από μόνο του ένα δείγμα. Είναι σωστό αυτό που λες για τα επιθετικά ριμπάουντ, αλλά απ ότι είδες δεν το πήγα συγκριτικά, αλλά με ποσοστά.

Ο Παναθηναϊκός έχασε το 44% των αμυντικών ριμπάουντ που μπορούσε να πάρει και το 90% των επιθετικών. Ελπίζω τώρα να γίνεται πιο σαφές αυτό που θέλω να πω. Δεν είναι μόνο τα απόλυτα νούμερα το θέμα, αλλά και το πόσα παίρνεις εσύ σε σχέση με τον άλλον.

Τα σουτ είναι θέμα ημέρας και στιγμής. Άλλες φορές μπαίνουν, άλλες όχι. Αυτό που μετράει είναι να είναι σωστό το σύστημα, που ήταν. Τα ριμπάουντ όμως δεν είναι θέμα ημέρας. Ένα άστοχο σουτ, δεν σημαίνει τίποτα αν είναι σωστό σουτ. Ένα χαμένο ριμπάουντ, όμως, δείχνει αρκετά...

Η επιθετική ικανότητα του Πέκοβιτς δεν σχετίζεται με τα μπλοκ άουτ που δεν έγιναν. Αυτό εννοώ. Πρόβλημα στα ριμπάουντ, όχι στην επίθεση στη ρακέτα. Θα ήμουν παράλογος αν διέκρινα πρόβλημα στην επίθεση σε ματς που ο Παναθηναϊκός κέρδισε 27 πόντους.
Rasheed.