Τα 100 χρόνια ζωής έκλεισε φέτος ο Παναθηναϊκός, ένας σύλλογος με πολύ σημαντική ιστορία και τεράστιο ρόλο στην εξέλιξη πολλών αθλημάτων στην Ελλάδα. Φυσικά εμείς θα ασχοληθούμε με το μπάσκετ, όπου ο Παναθηναϊκός δεν είναι… ακριβώς αιωνόβιος, αλλά λίγο μικρότερος, μιας και ιδρύθηκε το 1922 από τον ίδιο άνθρωπο που ίδρυσε και το ποδοσφαιρικό τμήμα, τον Γιώργο Καλαφάτη.
Τα πρώτα χρόνια και για πάρα πολλές σεζόν έδρα του Παναθηναϊκού αποτέλεσε το ιστορικό γήπεδο της Λεωφόρου, ο «τάφος του Ινδού». Περνώντας από το Σπόρτιγκ και τη Γλυφάδα, το «τριφύλλι» αγωνίζεται πλέον στο υπερσύγχρονο ΟΑΚΑ, όπου γράφτηκε μάλιστα το ρεκόρ προσέλευσης στην Ευρωλίγκα, με 20000 κόσμο, στις 29 Μαρτίου του 2006, εναντίον της Μπενετόν Τρεβίζο.
Προπολεμικά, η ομάδα δεν είχε σημαντικές διακρίσεις και πήρε τα πρώτα της πρωταθλήματα τις σεζόν 1946-47 και 1947-48. Τη δεκαετία του ’50 φάνηκαν τα πρώτα ψήγματα δημιουργίας μιας μεγάλης ομάδας με τον ερχομό του Φαίδωνα Ματθαίου και την κατάκτηση τριών τίτλων σε έξι χρόνια.
Τη δεκαετία του ’60 ο Παναθηναϊκός κατέκτησε 4 πρωταθλήματα, ενώ η πρώτη αξιοπρόσεκτη παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις έρχεται στο τέλος αυτής της δεκαετίας, όταν το 1969 το «τριφύλλι» φτάνει στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων πριν αποκλειστεί από την Ντιναμό Τιφλίδας.
Η δεκαετία του 1970 σηματοδοτεί όχι μόνο την πρώτη που ο Παναθηναϊκός κερδίζει περισσότερα πρωταθλήματα (6) απ’ ό,τι οι υπόλοιπες ομάδες μαζί, αλλά ουσιαστικά και τις πρώτες μεγάλες μπασκετικές κόντρες με την ομάδα που πάντα οι οπαδοί του λάτρευαν να μισούν: τον Ολυμπιακό, που είχε τότε τον Νίκο Γουλανδρή στο «κεφάλι». Τη σεζόν 1971-72, οι «πράσινοι» μπαίνουν στην ελίτ της Ευρώπης φτάνοντας στα ημιτελικά του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών (όπου τους «σταμάτησε» η Ίνις Βαρέζε).
Ο Παναθηναϊκός κυριαρχεί εντός συνόρων στην αρχή της δεκαετίας του ’80, κατακτώντας 4 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα, πριν αρχίσουν άλλες δυναστείες (Άρης και Ολυμπιακός) που τον κρατούν μακριά από τις εγχώριες επιτυχίες για 14 χρόνια. Την περίοδο αυτής της «ξηρασίας» το πλέον σημαντικό γεγονός είναι σαφώς όταν ανέλαβαν τις τύχες της ομάδας δύο αδελφοί, ιδιοκτήτες φαρμακοβιομηχανίας, οι αδελφοί Θανάσης και Παύλος Γιαννακόπουλος. Οι δυο τους, με την τρέλα για το «πράσινο» και το μπάσκετ που τους διακατέχει ακόμα, έκαναν πολλές επενδύσεις και… υπομονή για να οδηγήσουν τελικά την ομάδα τους στο να δημιουργήσει τη μεγαλύτερη σύγχρονη μπασκετική δυναστεία, από το 1998, που κρατάει μέχρι σήμερα. Προπονητής στο ξεκίνημα ο Λευτέρης Σούμποτιτς, αλλά ο άνθρωπος που συνδέει το όνομά του με όλες τις σύγχρονες μεγάλες επιτυχίες δεν είναι άλλος από το μεγάλο Σέρβο προπονητή Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, ενώ μέσα στο παρκέ παρών σε όλους τους θριάμβους δίνει μόνο ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, σύγχρονη «σημαία» της ομάδας.
Σε αυτό το πρόσφατο διάστημα ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλες επιτυχίες και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και ήδη από τη σεζόν 1993-94 συγκαταλέγεται στις καλύτερες ομάδες της ηπείρου, φτάνοντας σε 3 συνεχόμενα φάιναλ-φορ του Πρωταθλήματος Ευρώπης και κερδίζοντας το τρίτο, στο Παρίσι το 1996. Οι «πράσινοι» θα προσθέσουν άλλους 3 ευρωπαϊκούς τίτλους στη συλλογή τους, στην Ευρωλίγκα πλέον, το 2000, το 2002 και το 2007 και άλλα 2 φάιναλ-φορ, το 2001 και το 2005.
Συνοπτικά οι τίτλοι του Παναθηναϊκού:
1. Πρωταθλήματα Ελλάδας (29): 1946, 1947, 1950, 1951, 1954, 1961, 1962, 1967, 1969, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1977, 1980, 1981, 1982, 1984, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008
2. Κύπελλα Ελλάδας (11): 1979, 1982, 1983, 1986, 1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008
3. Ευρωλίγκα και Πρωταθλήματα Ευρώπης (4): 1996, 2000, 2002, 2007 και 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο το 1996.
Για να αναφερθούμε λίγο και στο γυναικείο μπάσκετ, αυτό το τμήμα του Παναθηναϊκού άρχισε τη δραστηριότητα τη δεκαετία του ’80 και έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα 3 πρωταθλήματα (1998, 2000, 2005) και 1 κύπελλο Ελλάδας (2000). Η μόνη που ήταν στην ομάδα σε όλους της τους τίτλους ήταν η Νένα Νικολαΐδου.
“Good night, and good luck”
by BEN
ΥΓ. Στο αυριανό, δεύτερο μέρος του αφιερώματος, θα θυμηθούμε τους μεγαλύτερους παίκτες που έχουν φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού.
2 σχόλια:
Και μιας και μιλάμε για τον ΠΑΟ ποια η γνώμη σας για τα αδέρφια Καλάθη που όπως φαίνεται τα θέλει και τα 2 στην ομάδα ο Ζοτς;
ΥΓ.ΠΟιος πηρε το Κύπελλο Κυπελούχων το 1969 και ποιος το πρωταθλητριων το 1972?
@ανώνυμος: Θεωρώ απ' όσο τα έχω δει, και τα δύο αδέρφια ότι έχουν αρκετό ταλέντο, με καλύτερο ίσως τον μικρό. Δεν ξέρω αν ο Παναθηναϊκός προχωρήσει για τον Πατ, αλλά κι αν τον πάρει μην θεωρήσεις σίγουρο ότι μετά ο Νικ θα έρθει στο τριφύλλι επειδή παίζει ο αδερφός του. Μπορεί να θελήσει άλλο δρόμο. Πάντως, γνώμη μου είναι ότι ο Πατ φέτος θα πρέπει να παίξει στην Ελλάδα, σε όποια ομάδα κι αν είναι. Και το εννοώ υπό την έννοια ότι καλύτερο θα είναι για το ελληνικό μπάσκετ, όχι για τον Πατ. Απ' όσο ξέρω έχει προτάσεις και από Ιταλία.
Το Κυπελλούχων το 1969 το πήρε η Σλάβια Πράγας κερδίζοντας την Ντιναμό Τιφλίδας στον τελικό με 80-74.
Το Πρωταθλητριών του 1972 το πήρε η Ίνις Βαρέζε τελικά, κερδίζοντας στον τελικό την Γιουγκοπλάστικα με 70-69.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου