Η χρονιά ολοκληρώθηκε και βρήκε τον Παναθηναϊκό να πανηγυρίζει ένα ακόμη νταμπλ. Οι φετινοί τίτλοι ήταν πιο δύσκολοι για τους «πράσινους» όχι μόνο γιατί ο «αιώνιος» αντίπαλος Ολυμπιακός ήταν βελτιωμένος, αλλά και γιατί η αποτυχία στην Ευρωλίγκα έφερε άγχος και αμφισβήτηση στην ομάδα. Ο Παναθηναϊκός, όμως, φάνηκε έτοιμος και κέρδισε το πρωτάθλημα. Ας δούμε ποια ήταν τα σημεία – κλειδιά της επιτυχίας:
1. Στο ρόστερ μπήκε τελευταίος (και με πολλά ερωτηματικά που τον συνόδευαν μέχρι το τέλος της σεζόν) ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Η κίνηση αυτή, όσο και αν δημιούργησε προβλήματα χημείας για τον Ομπράντοβιτς ή λόγους για εκνευρισμό από τους φιλάθλους, εν πολλοίς αποδείχθηκε καθοριστική για το πρωτάθλημα. Η εμπειρία των προηγούμενων χρόνων έχει δείξει ότι το κλειδί της επιτυχίας του Παναθηναϊκού είναι το να βάζει δίπλα στον ηγέτη της ομάδας, Δημήτρη Διαμαντίδη, έναν πραγματικά σπουδαίο παίκτη, και κυρίως έναν καλύτερο και αποτελεσματικό σκόρερ. Η συνταγή πέτυχε με τον Λάκοβιτς, πέτυχε με τον Σισκάουσκας, πέτυχε και φέτος με τον Γιασικεβίτσιους. Ο Σάρας ήταν στις περισσότερες κρίσιμες στιγμές ο γνωστός παίκτης, πήρε πάνω του τις δύσκολες επιλογές και οδήγησε το σκοράρισμα της ομάδας στα πλέι-οφ. Πάντα γκρινιάρης και υπερβολικός, αλλά και πάντα έτοιμος για να αγγίξει… το πολύτιμο μέταλλο, κατάφερε να κλείσει τα στόματα σε όσους τον αμφισβητούσαν.
2. Οι υπόλοιποι παίκτες πάνω στους οποίους στηρίχθηκε η νέα διαδρομή για την επιτυχία ήταν οι γνωστοί: ο Δημήτρης Διαμαντίδης, με το πληθωρικό του παιχνίδι και την ηγετική αμυντική του διάθεση, ήταν και πάλι… η χαρά του προπονητή, έστω και αν σε ορισμένα σημεία της σεζόν έδειξε να έχει ανάγκη από ξεκούραση (να δούμε πού θα την βρει!). Ο Βασίλης Σπανούλης, έστω και με ένα χρόνο διάλειμμα, επέστρεψε και πρόσφερε ξεκούραστους πόντους, πολλά κερδισμένα φάουλ, ταχύτητα και διάθεση. Ο Μάικ Μπατίστ, το ιδανικό «στρατιωτάκι» του Ομπράντοβιτς (καθόλου υποτιμητικά), ξέρει πάντα να είναι στο σωστό τόπο, την κατάλληλη στιγμή. Όσο ο «Μικές» θα πραγματοποιεί με τόση διάθεση κάθε εντολή του προπονητή του, τόσο ο Ομπράντοβιτς θα δυσανασχετεί με κάθε σέντερ που θα τους φέρνουν οι Γιαννακόπουλοι!
3. Στη σημαντικότερη καμπή της σεζόν, μετά τον αποκλεισμό από τους «8» της Ευρωλίγκας, ο Παναθηναϊκός βρήκε τη δύναμη και το κουράγιο, να αφήσει πίσω του την αποτυχία (δεδομένου ότι ο στόχος ήταν και πάλι το τριπλ-κράουν), να ξεπεράσει το παρατεταμένο ευρωπαϊκό ντεφορμάρισμα και να εστιάσει την προσπάθειά του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αυτό ήταν ίσως το πιο «λεπτό σημείο» που είχε να αντιμετωπίσει ο Ομπράντοβιτς εδώ και αρκετά χρόνια, καθώς δεν ήθελε και πολύ, μετά από έναν τέτοιο απρόσμενο αποκλεισμό να τιναχτεί η προσπάθεια στον αέρα και να επικρατήσει η γκρίνια για τις σχέσεις με τον Γιασικεβίτσιους, τον παροπλισμό του Ζίζιτς και του Ντικούδη και την αδικαιολόγητα τόσο σημαντική (για πολλούς) απώλεια του Τσαρτσαρή. Ο Ζοτς βρήκε το φίλτρο για να μείνει συγκεντρωμένη η ομάδα του και το τέλος τον βρίσκει νικητή.
4. Το έχουμε πει δεκάδες φορές και θα συνεχίσουμε να το λέμε: ο σημαντικότερος λόγος που το τέλος κάθε σεζόν βρίσκει τον Παναθηναϊκό επιτυχημένο δεν είναι άλλος από τη μακροχρόνια παραμονή και την εμπιστοσύνη προς έναν προπονητή, σε συνδυασμό με τη διατήρηση ενός βασικού κορμού. Αυτή είναι η αποκλειστική συνταγή που φτιάχνονται οι μεγάλες ομάδες και οι δυναστείες και ο Παναθηναϊκός δεν έχει λόγο να την αλλάξει. Αυτή φάνηκε στο τέλος να είναι και η καθοριστική διαφορά που έγειρε την πλάστιγγα στο πράσινο…
“Good night, and good luck”
by BEN
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου