ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Πράσινος δυνάστης!


Σπονδυλωτό θα είναι το σημερινό κείμενο, χωρισμένο σε τρία μέρη. Θα αρχίσω όπως αρμόζει σε κείμενο που αναφέρεται στον νέο πρωταθλητή. Θα κάνω συνέχεια με λίγο μεγαλύτερη ένταση για να τελειώσω όπως τελείωσε και ο 5ος τελικός του 2007-08: ντροπιασμένος.

Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στο ελληνικό μπάσκετ, αφού ούτε και φέτος μπόρεσε να του αμφισβητήσει κάποιος τα πρωτεία. Και με το κάποιος εννοώ βεβαίως τον Ολυμπιακό. Οι δύο αιώνιοι ήταν πιο ισοδύναμοι από ποτέ τον 21ο αιώνα, αλλά το τέλος ήταν ξανά πράσινο! Μεγάλος κυρίαρχος ο Παναθηναϊκός, με χαρακτήρα ομάδας που έχει ψηθεί στα ντέρμπι και στα κρίσιμα, μπόρεσε και πήρε αυτό που ήθελε από τον 5ο αγώνα. Τα στατιστικά θα τα διαβάσετε κι αλλού, απλώς να πω ότι είναι το 10 πρωτάθλημα σε 11 χρόνια και το 10 σε 16 χρονιές για τους Γιαννακόπουλους, οι οποίοι άρχισαν… αργά, αλλά πλέον έχουν πάρει απεριόριστη φόρα. Πρωταγωνιστές του τελικού ήταν ο Γιασικεβίτσιους, ο Μπατίστ, ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης. Ο Λιθουανός, για μένα ο MVP των τελικών, ήταν «παρών» όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα του και στα τελευταία 40 λεπτά, αλλά και γενικά στα 5 παιχνίδια. Ο Σπανούλης στον 5ο αγώνα ήταν πολύ καλύτερος από τα προηγούμενα, απειλώντας ουσιαστικά το καλάθι του Ολυμπιακού, ενώ ο Μάικ Μπατίστ ήταν μεστός και πρόσφερε ηρεμία κάτω από το καλάθι του Παναθηναϊκού. Ο Διαμαντίδης ήταν ξανά αρκετά καλός, περιόρισε όσο μπορούσε τον Γκριρ, που στη μέρα που ήταν σε άλλη άμυνα θα είχε βάλει 30-35 πόντους, και βοήθησε τα μέγιστα στον τίτλο.

Το ματς για τον Παναθηναϊκό ήταν μια από τα ίδια με τα προηγούμενα. Και πάλι εγκλωβιζόταν στη ζώνη του Ολυμπιακού, και πάλι έχανε εύκολα διαφορές, αλλά και πάλι εκμεταλλευόταν στο έπακρο κάθε ευκαιρία που είχε να πάρει σημαντικό προβάδισμα. Κι έτσι έφτασε στη νίκη.

Για τον Ολυμπιακό, ο αγώνας θύμιζε περισσότερο το πρώτο ντέρμπι του Γιαννάκη στο ΣΕΦ, αλλά με την ομάδα να είναι σαφώς πιο έτοιμη. Η ήττα ήρθε όπως και τότε. Με τα τρίποντα και τα αβίαστα λάθη των παικτών του. Ο Δράκος δεν προστάτευσε την ομάδα του και χωρίς να καλέσει τάιμ άουτ σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, ουσιαστικά την άφησε να δουλεύει με αυτόματο πιλότο. Αποτέλεσμα; Αν με ρωτάτε, έτσι χτίστηκαν οι δύο διψήφιες διαφορές του Παναθηναϊκού, έτσι ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να περάσει μπροστά κάθε φορά που πλησίαζε.

Συμπέρασμα; Και φέτος όλα θα είναι πράσινα στην Α1, με τον Παναθηναϊκό να δείχνει στους διώκτες του ότι δεν θα παραδώσει τα σκήπτρα, όπως πολλοί φαντάζονταν. Ο Αλβέρτης δήλωσε ότι συνεχίζει και παραμένει (εγώ δεν σχολιάζω, βλέπετε) και η πράσινη αρμάδα ετοιμάζεται για την επιστροφή στο θρόνο. Της Ελλάδας, αλλά και της Ευρωλίγκας.

Μέρος 2ο: Ο Ολυμπιακός έχει παράπονα από τη διαιτησία, τα οποία είναι δικαιολογημένα. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι στο δεκάλεπτο που χτίστηκε η διαφορά (το 3ο) οι βολές ήταν 17-0 υπέρ του Παναθηναϊκού, μπορεί να δώσει πάτημα σε οποιονδήποτε να μιλήσει για αδικία. Φανταστείτε ο ένας να «ματώνει» σε κάθε επίθεση για να σκοράρει απέναντι σε ασφυκτικό man-to-man και ο άλλος να σουτάρει βολές άνετος, απέναντι σε ζώνη. Τουλάχιστον περίεργο. Δεν λέω ότι δεν ήταν τα φάουλ του Ολυμπιακού, λέω ότι δεν υπήρχε ισότιμη αντιμετώπιση και στις δύο άκρες. Όμως, καλώς ή κακώς (κακώς αν με ρωτάτε), όταν θες να εκθρονίσεις τον βασιλιά, αυτό θα το αντιμετωπίσεις. Αποκορύφωμα ήταν το μπρος-πίσω που δεν δόθηκε, το οποίο όσο και να επιμένουν οι δυο-τρεις που επέμεναν, ήταν μπρος-πίσω.

Κλείνω με τη διαιτησία, λέγοντας πως βεβαίως δεν αμφισβητώ τον τίτλο των «πρασίνων», καθώς πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός θα το έχανε το ματς και με σχετικά καλύτερη αντιμετώπιση. Ο λόγος τα πολλά λάθη των παικτών του (μιλάω για αβίαστα λάθη), που έδειξαν στις λεπτομέρειες έχαναν πολύτιμους πόντους. Όμως, θα ήθελα να δω τα 6-7 φάουλ που δεν σφυρίχτηκαν στον Ολυμπιακό στο 3ο δεκάλεπτο να σφυρίζονται. Βασικά, για να έχω ντέρμπι στο τέλος. Και γιατί ο Ολυμπιακός δεν άξιζε να είναι στο -15 στο 30ο λεπτό. Και γιατί έχω την ψευδαίσθηση ότι θα δω έναν τελικό που δεν θα έχει κανείς λόγο να γκρινιάζει στο τέλος. Και ο ένας χτες είχε, δικαιολογημένα.

Και μιας και έφτασα στο τέλος, να εξηγήσω και το «ντροπιασμένος» με το οποίο ξεκίνησα. Για μένα ο τελικός τελείωσε 6 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Όταν τα ζώα έκαναν ομαδική επέλαση ηλιθιότητας στον αγωνιστικό χώρο πετώντας ό,τι μπορούσαν να βρουν, χωρίς κανέναν λόγο. Κλισέ τα παρακάτω, αλλά θα τα πω: Ο τελικός τελείωσε ως παρωδία. Και αυτό θα μείνει στην ιστορία. Όχι για να αμφισβητεί τη νίκη, αλλά για να αμαυρώνει τη χαρά, για να ατιμάζει τον πανηγυρισμό. Για να δείχνει ότι μέχρι και τον τίτλο δεν μπορούν οι παίκτες να χαρούν, αλλά ότι θα πρέπει ακόμη και στη στιγμή-αποκορύφωμα της χρονιάς τους, να παρακαλάνε τους υπάνθρωπους.

Η σκηνή με τον Διαμαντίδη να κλοτσάει ό,τι βρίσκει και να υστερίζει προς την εξέδρα εμένα με πλήγωσε. Όχι επειδή μειώνει τον Μήτσο. Αλλά επειδή μειώνει το μπάσκετ, ότι 6 δευτερόλεπτα πριν στεφθεί πρωταθλητής, ο Διαμαντίδης έπρεπε να νιώσει έτσι. Ντρέπομαι…

Ο Παναθηναϊκός θα φάει 1-2 αγωνιστικές (όπως και ο Ολυμπιακός) και όλοι θα το ξεχάσουμε. Όμως, κρατήστε το. Ήταν το επόμενο βήμα. Ήταν την ώρα του θριάμβου, που μερικοί έδειξαν ότι ούτε καν γι’ αυτή τη στιγμή δεν πάνε στο γήπεδο. Κρατήστε το γιατί ήταν η πρώτη φορά που γίνεται. Τη δεύτερη δεν θα μας κάνει εντύπωση. Και μέχρι την τρίτη, θα έχει γίνει κάτι ακόμη χειρότερο. (Και μετά μου λέτε να απαντήσω στα σοβαρά αν πρέπει εξαιτίας αυτών των υπανθρώπων να φύγει ο Γιαννάκης από την εθνική)

Μπράβο στον Βασιλόπουλο, τον Μπουρούση και, κυρίως, (γιατί ήταν εντός έδρας) στους Διαμαντίδη, Τσαρτσαρή, Σπανούλη, για τα ειρωνικά χειροκροτήματα προς τα ζώα, όταν έβριζαν τον Σοφοκλή στο τέλος. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιοι αντέδρασαν. Ελπίζω να γιγαντωθεί στο μέλλον, μέχρι να διώξουμε το φίδι αυτό από το μπάσκετ μας.

by Rasheed.

Υ.Γ.: Ο Πανιώνιος πήρε το εισιτήριο της Ευρωλίγκας, κερδίζοντας ένα τεράστιο στοίχημα. Το Μαρούσι πλήρωσε τα λάθη του και τον «Ικαρισμό» του. Εξήγηση γι’ αυτό και περισσότερα, τις επόμενες ημέρες.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Βλέποντας το σημερινό τελικό, και αφού δώσω συγχαρητήρια στον Παναθηναϊκό για την κατάκτηση (είμαι φίλαθλος του Ολυμπαικού και είδα αυτή τη σειρά με «κόκκινα γυαλιά» όπως λέμε και πίστευα ειλικρινά ότι θα επικρατήσει η ομάδα μου), έχω να κάνω μια απλή ερώτηση. Δε θέλω να εκληφθεί ως οπαδικός παροξυσμός ούτε ως εξεύρεση δικαιολογιών. Οι βολές στην 3η περίοδο, που είναι 17-2, πώς στο καλό δικαιολογούνται; Το no-call στο «μπρος-πίσω» των Σπανούλη-Διαμαντίδη τι ακριβώς σημαίνει; Ο Διαμαντίδης με τη γλώσσα του σώματος παραδέχεται ότι το έκανε αφού σταματάει να παίζει (όπως και ο Ζίζιτς), αφού δεν ήθελε να φάει κάρφωμα από το Γουντς. Μάλιστα πριν από λίγο έχουν χρεώσει «μπρος-πίσω» στον Μπουρούση επειδή «πρόλαβε να έχει κατοχή». Οι Σπανούλης-Διαμαντίδης όμως «δεν είχαν κατοχή»! Γιατί οι διαιτητές απλά δεν το δίνουν, αφού ήδη ο ΠΑΟ είναι 10 πόντους μπροστά και αφού στην τελική, ΕΙΝΑΙ «μπρος-πίσω»;

Για να δείξω ότι δεν τα βλέπω μονόπλευρα, είδα και τα 20 λάθη του Ολυμπιακού (6 ή 7 στην πρώτη περίοδο), τους φανταστικούς σουτέρ-παικταράδες του ΠΑΟ (και τα ασάλιωτα τρίποντα σε κάθε περίοδο), τα σφυρίγματα που είναι ανθρωπίνως αδύνατο να δώσεις de facto σωστά (όπως το αν πατάει ή όχι ο Γουντς τη γραμμή, αφού σε κανονική ροή αγώνα «και πατάει και δεν πατάει»). Όμως γιατί 17-2 βολές, γιατί σφυρίγματα-προφανή λάθη; Τι στο καλό έκανε εξόφθαλμα λάθος σήμερα ο Ολυμπαικός, πού ήταν τόσο κατώτερος από τον ΠΑΟ ώστε να μπει στην τέταρτη περίοδο με -15; Μια απάντηση παρακαλώ.

Ανεξαρτήτως παιχταράδων (που φυσικά υπάρχουν –είναι η πλειοψηφία) και επιπέδου μπάσκετ για ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΟΝΤΩΣ την Α1 θες πλεονέκτημα έδρας και 60-40 διαιτησία στα εντός. Ελπίζω να το έμαθαν στον Ολυμπαικό μετά από 2 χρόνια και να κυνηγήσουμε σοβαρά την 1η θέση του χρόνου.

stefanos

Age of Basketball είπε...

Ο Στέφανος έστειλε το παραπάνω μέιλ και ζήτησε να το δημοσιεύσουμε ως σχόλιο, αφού λόγω ώρας δεν πρόλαβε το άρθρο μας.

Το γράφω αυτό επειδή ορισμένα απ όσα λέει επικαλύπτονται με αυτά που γράφω στο άρθρο, οπότε δεν χρειάζεται να απαντήσω.

Εγώ απλώς να πω ότι όντως το πλεονέκτημα έδρας παίζει τεράστιο ρόλο. Όχι επειδή δεν μπορεί ο ένας να σπάσει την έδρα του άλλου, αλλά επειδή... έτσι έχει δέιξει η ιστορία.

Επίσης, η διαιτησία είναι παράγοντας βοηθητικός, πάντα στον πρωταθλητή, από τη δεκαετία του 80 ήδη, αν θυμηθούμε όλοι...
Rasheed.

Ανώνυμος είπε...

Το πλεονέκτημα έδρας σημαίνει συνήθως και ενα 60-40 διαιτησία.Οχι μονο στο Ελλάντα,αλλά και σε όλη την Ευρώπη...

ΥΓ.Αφιέρωμα στους αγώνες Celtics-Lakers?

El Pollo Diablo είπε...

Κατ`αρχήν, τα εύσημα στο Γιαννάκη που δεν πήρε την ομάδα του να φύγει. Και δε θα έχανε τίποτα και θα πουλούσε και "γαβροφροσύνη" και εδώ που τα λέμε θα είχε και δίκιο. Εμένα μου λέει πολλά αυτό. Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι η κρατική τηλεόραση έδειχνε συνεχώς το Γιαννάκη να διαμαρτύρεται και τους οπαδούς στην εξέδρα να καίνε καπνογόνα. Για το πρώτο πρέπει κάποιος να σκεφτεί ότι ο Γιαννάκης είναι προπονητής της εθνικής (ασχέτως αν πιστεύω ότι πρέπει να φύγει) και πρέπει να προστατεύεται, το δεύτερο ως τι το προβάλουν? ως φαντασμαγορική ατμόσφαιρα? Άλλα τώρα που το σκέφτομαι, τι να σου κάνει και η ΝΕΤ. Προβάλλει αυτά που "θέλει ο κόσμος".

Για τον υπέροχο κόσμο των ομάδων τι να πω. Ο 4ος και ο 5ος τελικός σε άλλη χώρα δε θα είχαν τελειώσει ποτε. Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι πόσο κ***φαρδοι είμαστε που δεν έχει συμβεί το μοιραίο στα κλειστά. Ειδικά για τον "υπέροχο κόσμο του ΟΑΚΑ" πόσο ζώα μπορεί να είναι ώστε αντί να μπιζάρουν τους παίκτες επιτέθηκαν στον αντίπαλο. Αυτό αποδεικνύει ότι μεγαλύτερη σημασία για αυτόυς έχει η εξαφάνιση του Ολυμπιακού, παρά ο σύλλογος τους. Εγώ άμα ήμουν ο Διαμαντίδης π.χ. μετά από αυτό θα έφευγα. Θα πήγαινα στη Ρεάλ, στην Ταού, στη ΤΣΣΚΑ, στο ΝΒΑ στην τελική. Αντίθετα με τα κλισέ (ο λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν) οι ομάδες δεν έχουν το λαό που τους αξίζει.. Ως ποιότητα είναι πολύ ανώτερες...

Τέλος, για τους διατητές θα έλεγα ότι είχαν στην άκρη του μυαλού τους να τελειώσει το παιχνιδι. Για αυτό και ο Παναθηναικός μόλις πήρε μια σημαντική διαφορά και έδειξε δυνατότερος, πήγαν με τα νερά του. Αλλά τα ζώα είχαν άλλη άποψη.

salvo είπε...

@Rasheed...το τελευταιο σχολιο δεν το καταλαβα. Μαλλον μιλας για τις χρονιες 80-81-82-84.(λεμε τωρα)

Συγχαρητηρια στον Παο για το πρωταθλημα.

Επειδη ομως ποναω και το μπασκετ δυστυχως δεν μπορω να μη σχολιασω πως φετος επεσε ακομη ενα επιπεδο πιο κατω η ελληνικη λιγκα.

Επιμενω πως οι κοντρες αιωνιων, σε οποιοδηποτε μερος του κοσμου δεν βοηθουν το πρωταθλημα. Αυτα που εγιναν στους τελικους δυστυχως ξενερωσαν ακομη περισσοτερο κοσμο...Και για να μην ακουσω αδικα σχολια περι κομπλεξισμου κτλ θυμιζω πως εχω γραψει σε προηγουμενο σχολιο πως οσο και αν με πονεσε σαν Αρειανο, η επικρατηση του αμαρουσιου ηταν θετικη για το αθλημα.

Patrick Star είπε...

Ότι ο ΠΑΟ θα είχε την εύνοια της διαιτησίας το γνωρίζαμε όλοι από πριν.Είναι ένα κατεστημένο στο χώρο του μπάσκετ και το βιώνουμε τόσα χρόνια.
60-40 διαιτησία?Στο σύνολο του αγώνα ίσως.Σημασία έχει αν είναι 80-20 σε κρίσιμα σημεία.Όπως στο 3ο δεκάλεπτο για παράδειγμα.
Ή ακόμα και μόλις ο Ολυμπιακός έκανε την απέλπιδα προσπάθεια να επιστρέψει με τον Μπλάκνεϊ.
Οι φάσεις ήταν πολλές και θα κουράσει αν σταθούμε σε κάθε μία από αυτές ξεχωριστά.

Τα φάουλ είναι ένα ερώτημα -ειδικά αναλογιζόμενοι τις άμυνες που είχαν επιλέξει οι δύο ομάδες- και η σύγκριση αντίστοιχων φάσεων ένα ακόμα καλύτερο ερώτημα.

Υπάρχει και το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι,όμως εκεί ο Ολυμπιακός -αν υποθέσουμε ότι οι διαιτητές ήταν σε εντεταλμένη υπηρεσία- βοήθησε το έργο της "σφαγής".
Είχε αρκετά κενά διαστήματα -τόσες φορές βρέθηκε πίσω στο σκορ με διψήφια διαφορά- και επέτρεψε στον ΠΑΟ να χτίσει όχι μόνο διαφορά αλλά και ψυχολογία.
Ο Γιαννάκης έχει ευθύνη στο γεγονός ότι δεν κράτησε την ομάδα πιο ψύχραιμη καθώς είναι πολύπειρος,ήξερε τι θα αντιμετωπίσει και ήταν υποχρεωμένος να προετοιμάσει την ομάδα ψυχολογικά για αυτές τις καταστάσεις καθώς και να έχει έτοιμα τα εναλλακτικά σχέδια.
Τελικά,μπορεί και να επηρεάστηκε από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και να το πήρε και λίγο προσωπικά -και δεν εννοώ με τον κόσμο του Παναθηναϊκού.

Πάντως μετά από όσα έγιναν με το Γιαννάκη στη σειρά των τελικών,ελπίζω να μην το διώξουν.Όπως ελπίζω μετά από τη στάση που κράτησαν οι διεθνείς παίκτες του Παναθηναϊκού,να πουν δυο λόγια για το Γιαννάκη αλλά και για το Λάζο.
Γιατί εντάξει να έχεις πρόβλημα με την ομοσπονδία -σαν να έχει πρόβλημα ο Σπανούλης με το Γιαννακόπουλο- αλλά με τους δημοσιογράφους?Και γι'αυτό να φεύγεις?Σαν να διώχνουν το Βασιλόπουλο από τον Ολυμπιακό επειδή δεν το συμπαθεί ο Διαμαντόπουλος για παράδειγμα.
Όχι ότι είναι απίθανο αλλά είναι σίγουρα εξωφρενικό.Και όταν συμβαίνει στην εθνική είναι 10 φορές χειρότερο.

Ο Γκρίρ όντως ήταν σε καλή μέρα -αν δούμε τα σουτ που έβαλε- αλλά καθαρό μυαλό δεν είχε επ'ουδενί.Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να κάνει ο Γιαννάκης αλλά επέμεινε πολύ στον Γκριρ -προφανώς με το σκεπτικό ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά,άλλωστε στο ξεκίνημα του Β' μέρους έβαλε δυο κολλητά τρίποντα- και ενδεχομένως να μην το διατήρησε ξεκούραστο -όχι μόνο σωματικά- για το τέλος.

Άλλο σημαντικό πρόβλημα του Ολυμπιακού τα γρήγορα φάουλ του Βασιλόπουλου,τα οποία ήταν απόρροια και των αδυναμιών των συμπαικτών του ενώ τα αβίαστα λάθη ήταν πολλά.

Από τον Παναθηναϊκό χρωστούσε μια καλή εμφάνιση ο Μπατίστ,ενώ οι Διαμαντίδης και Γιασικεβίτσιους ήταν και πάλι οι ηγέτες.
Με μια υποσημείωση για το Σάρας,ο οποίος εκβίασε στην αρχή πολλές προσπάθειες προκειμένου να βρει ρυθμό,με αποτέλεσμα να ξοδέψει αρκετές επιθέσεις ο ΠΑΟ.
Αποτελεσματική ήταν και η άμυνα πάνω στο Σόφο,καθώς δεν επέτρεπαν να πάει η μπάλα σε αυτόν και οι περισσότερες πάσες ήταν παρακινδυνευμένες.
Από την άλλη βέβαια,δε μου βγάζει κανείς από το μυαλό πως για να παίξεις έτσι το Σόφο,πρέπει να κάνεις και μερικά φαουλάκια εκτός φάσης...

Εντέλει,ο Παναθηναϊκός ήταν πιο έτοιμος σαν ομάδα,ήξερε πως να διαχειριστεί τις καταστάσεις καλύτερα αλλά αυτό δεν είναι κάποιο τρομερό συμπέρασμα,καθώς οι παίκτες είναι πολλά χρόνια μαζί ενώ στον Ολυμπιακό αλλάζουν 12άδες κάθε χρόνο.
Ομοιογένεια είναι το ζητούμενο.
Γιατί οι Αμερικάνοι δεν μπορούν να κερδίσουν μια διοργάνωση απ'το 2000?Εκτός αν έχεις τόσο καλύτερους παίκτες από τους αντιπάλους σου (π.χ. οι πρώτες ομάδες των Αμερικάνων)...

Πιστεύω ότι του χρόνου τα πράγματα θα είναι ακόμα καλύτερα γιατί και ο Παναθηναϊκός ήταν χειρότερος από πέρυσι.Να δούμε τι προσθήκες θα γίνουν σε κάθε ομάδα και το κυριότερο όλων,αν θα φύγει επιτέλους ο Γιαουρτάς...

Age of Basketball είπε...

@ανώνυμος: Έτσι είναι, δεν διαφωνούμε. Θα έρθει το αφιέρωμα... Παράλληλα με τον πρώτο τελικό. Προφανώς δεν γινόταν χτες.

@el pollo diablo: Ο Γιαννάκης πάντα κρατάει σωστή στάση, ανεξαρτήτως του τι γίνεται. Αν έφευγε, ο Ολυμπιακός έκανε κώλο το πρωτάθλημα, θα γινόταν χαμός, για μένα θα είχε δίκιο, αλλά ο ίδιος σκέφτηκε το μπάσκετ και όχι τους κόκκινους κάφρους που θα χαίρονταν.

Όσο για τον κόσμο που λες, δεν ξέρω αν είδες ένα πανό στην κερκίδα που έλεγε "κανένας παίκτης μας στην εθνική του καραγκιόζη". Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο για την αρρώστεια μερικών. Αλλά το γεγονός ότι νιώθουν τους παίκτες κτήμα τους, το δείχνει και όσα έκαναν στο τέλος του ματς. Συμφωνώ ότι κάπου οι παίκτες χάνουν τη χαρά να παίζουν στην Ελλάδα.

@salvo: Εμένα μου αρέσουν οι αγώνες "αιωνίων". Δίνουν άλλο χρώμα. Αλλά πρέπει να είμαστε σε πολιτισμένη χώρα. Κι εδώ δεν είμαστε.

Όσο για την πρώτη πρόταση, ούτε εγώ είμαι σίγουρος ότι σε κατάλαβα... Φαντάζομαι αναφέρεσαι στο σχόλιο και όχι στο άρθρο, οπότε λέω ότι εννοούσα ότι και ο Άρης είχε προστασία από τη διαιτησία. Και καλύτερη ομάδα. Δεν αλλάζει το ένα το άλλο.

@patrick star: Για τη διαιτησία να πω απλώς (απαντώντας σε άλλους) ότι αν οι βολές αντιστράφηκαν στο τέταρτο δεκάλεπτο μετά που ανέβηκε η διαφορά πάνω από τους 10 πόντους, ο λόγος ήταν προφανής. Για να υπάρχουν τέτοια επιχειρήματα περί ισορροπίας φάουλ.

Πάω στο σχόλιό σου και ζητώ συγγνώμη που καταχράστηκα τον χώρο σου για άλλους. Συμφωνώ για τον Γκριρ, τον Βασιλόπουλο, τους παίκτες του Παναθηναϊκού, αλλά και προφανώς για το θέμα ομοιογένειας που θέτεις (και οι Αμερικάνοι χάνουν και γιατί δεν ξέρουν να παίζουν οργανωμένο μπάσκετ, όπως οι Ευρωπαίοι... χεχε). Τα συνεχή φάουλ στον Σόφο είναι δεδομένα. Μόνος τρόπος να αλλάξουν είναι όταν ο ίδιος παίζει έτσι ώστε να κερδίσει την προστασία του.

Κι εγώ βλέπω τα πράγματα καλύτερα του χρόνου. Για τον Γιαννάκη συμφωνώ με τα αγωνιστικά και λυπάμαι για τα υπόλοιπα. Γνώμη μου: αν γίνει και αυτό η Ελλάδα θα έχει πέσει σε νέο σημείο κατάντιας.

Ο Παναθηναϊκός έδειξε πιο έτοιμος στο ματς, αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε τα διαιτητικά λάθη. Τελείωσε το πρωτάθλημα, όπως τελείωσε, ας κάνουμε τους χαζούς να ελπίσουμε ότι του χρόνου θα δούμε μόνο μπάσκετ και όχι κάφρους.
Rasheed.

Stefanos είπε...

Η αλήθεια είναι ότι άμα είχα διαβάσει το άρθρο σου δε θα σου είχα στείλει το σχόλιο καθόλου. Δεν είναι ότι "αυτά ήθελα να ακούσω", είναι ότι ήθελα ένας ακόμα άνθρωπος να επιβεβαιώσει ότι δε βλέπω "φαντάσματα".

Ο ΠΑΟ κέρδισε δίκαια την Α1 και φέτος, η ομάδα μου για να το πάρει πρέπει να τσιμπήσει του χρόνου το πλεονέκτημα έδρας.

Έξω οι κάφροι από τα γήπεδα. Μόνο με δυναμική παρέμβαση των προέδρων θα γίνει (όσο και αν φαίνεται δραματικά οξύμωρο, ο Κόκκαλης φέτος κρατώντας σκληρότατη στάση τους κράτησε έξω από το Καραϊσκάκη το οποίο έγινε πλέον "εκκλησία" και επίσης η χαρά του κάθε γαύρου. Αν βέβαια είχαμε κανα ντέρμπι την τελευταία αγωνιστική για τον τίτλο, όλοι ξέρουμε πώς θα τελείωνε...)

Age of Basketball είπε...

@stefanos: Έχω πει και άλλες φορές ότι ό,τι βλέπουμε το γράφουμε. Προχτές μας έβριζαν οι Ολυμπιακοί, μετά τον πρώτο τελικό οι Παναθηναϊκοί, άρα καλά πάμε, αφού... κανείς δεν είναι ευχαριστημένος.

Εδώ, δεν έχουμε λόγο να προστατεύσουμε κανέναν γιατί δεν χρωστάμε σε κανέναν και δεν περιμένουμε από κανέναν τίποτα. Άρα, μη φοβάσαι, δεν είσαι τρελός και δεν βλέπεις φαντάσματα.
Rasheed.