
Το Σάββατο εκτός από τον μεγάλο τελικό του πρωταθλήματος, αρχίζουν και οι μικροί. Μικροί μόνο στο όνομα όμως, καθώς κρίνουν πάρα πολλά για τους δύο συμμετέχοντες. Μαρούσι και Πανιώνιος ξεκινούν από τελείως διαφορετική βάση, αλλά ο στόχος είναι κοινός και για τους δύο: τα σαλόνια της Ευρωλίγκας. Ας δούμε τι… θα δούμε:
Ο Πανιώνιος πέρασε από σαράντα κύματα φέτος. Άλλαξε προπονητή, αλλά κι αυτόν που πήρε δεν σταμάτησε, από ένα σημείο και μετά, να τον αμφισβητεί και να «σκέφτεται» να τον αλλάξει για να φέρει άλλον. Τελικά, η λογική επικράτησε (δεν υπήρχε προφανής λόγος για να φύγει ο Μάρκοβιτς) και οι «πάνθηρες» συνεχίζουν ως έχουν. Όμως, τα πράγματα δεν προμηνύονται ρόδινα. Με τον κόσμο της ομάδας να έχει μονίμως (στο Ελληνικό) γυρισμένη την πλάτη σε αυτήν, με τον Λιανό να δηλώνει ότι «ή βγαίνουμε Ευρωλίγκα ή μειώνω κατά 30% το μπάτζετ» ο Πανιώνιος είναι εμφανές ότι βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Αν βγει Ευρωλίγκα θα κάνει επενδύσεις (σε λογικά πλαίσια), αλλά θα ακολουθήσει ο κόσμος; Αν δεν βγει Ευρωλίγκα, δεν θα κάνει ιδιαίτερες επενδύσεις, υπάρχει περίπτωση να συγκινηθεί έτσι ο κόσμος; Μένει να δούμε αν στα 3 κρισιμότερα παιχνίδι της χρονιάς, το Ελληνικό θα έχει περισσότερους από 3.000. Αν όχι, κάτι πάει στραβά στην πλατεία, καθώς θα είναι αδικαιολόγητο.
Αγωνιστικά, ο Πανιώνιος έχει δείξει στιγμές μεγάλης ομάδας, αλλά και σημάδια αστάθειας και μετριότητας. Αν δεν του πάνε τα σουτ, τότε δυσκολεύεται πάρα πολύ να ελέγξει το ρυθμό ενός αγώνα, ενώ οι ξένοι του είναι ιδιαίτερα ασταθείς. Νιούλι και Μπάξτερ μπορούν να πετύχουν από 20 πόντους σε έναν αγώνα, αλλά και να μείνουν αμφότεροι άποντοι. Πιο φερέγγυες λύσεις φαντάζουν αυτές του Γιάννη Καλαμπόκη και του Γιάννη Γιαννούλη. Όμως, ο Γιαννούλης προέρχεται από τραυματισμό και ο Καλαμπόκης θα βρει απέναντί του την άμυνα του Αμαρουσίου. Ο Σάκοτα πριν από μερικές εβδομάδες (πριν το σκούπισμα και την παντελή αφάνεια στα ματς με Παναθηναϊκό) κατηγόρησε δημόσια όσους τον αμφισβητούν ως «κομπλεξικούς και άσχετους». Δεν λέω ότι ήταν εύκολο για το παιδί να βάλει 20άρες εναντίον της ομάδας που ανήκει (όχι ότι τον Παναθηναϊκό θα τον επηρέαζε σε τίποτα), αλλά καλό θα είναι να μην λες τέτοια όταν πρόκειται να έχεις 4 πόντους μέσο όρο στα επόμενα ματς. Πλέον καλείται να αποδείξει την αλήθεια των λεγομένων του, αλλά και να παίξει για τον εαυτό του. Αν ο Πανιώνιος βγει Ευρωλίγκα, τότε εκείνος του χρόνου θα παίζει σε ομάδα Ευρωλίγκας. Αν όχι, επειδή δεν πιστεύω ότι θα χωράει στον Παναθηναϊκό, θα παίζει ULEB Cup, ή θα κάθεται στην εξέδρα (του ΟΑΚΑ).
Στα Μαρούσι η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ρόδινη, αν δεν επισκιαζόταν από την κούραση της ομάδας. Όλοι ελπίζουν να μην «σκάσει» το Μαρούσι στον μικρό τελικό, αλλά ο Σούλης Μαρκόπουλος το φοβάται. Ο Σούλης ήρθε στην πορεία της χρονιάς και μετέτρεψε μια ομάδα-φαβορί για υποβιβασμό σε ομάδα-φαβορί για την Ευρωλίγκα. Μένει να βρει τρόπο να τους κρατήσει «ζωντανούς» για ακόμη 5 αγώνες. Η προπόνηση της Πέμπτης έμοιαζε με νοσοκομείο, καθώς οι μισοί έκαναν θεραπεία, οι υπόλοιποι χαλαρό τρέξιμο και κάποιοι (Μιλισάβλιεβιτς) ήταν στο κρεβάτι τους με πυρετό.
Ο κόσμος δεν θα γυρίσει την πλάτη στην ομάδα και το κλειστό του Αγίου Θωμά θα έχει πάνω από 1.000 άτομα στα δύο παιχνίδια, αλλά κάπου εκεί είναι και το… όριο του Αμαρουσίου. Ομάδα για λίγους, η οποία όμως θα πρέπει να βρει τρόπο να προσελκύσει πολλούς, αν περάσει στην Ευρωλίγκα (θα τα πούμε άλλη ώρα αυτά).
Σας είχα πει μετά το ματς στο Μαρούσι με τον Άρη (την ισοφάριση) ότι από τότε στην ομάδα «έβλεπαν» Πανιώνιο. Και μάλιστα έλεγαν ότι αν μπορούν να περάσουν τον Άρη, ο Πανιώνιος είναι σαφώς ένα σκαλί πιο κάτω. Αυτό καλούνται να αποδείξουν στη σειρά.
Οι δύο ομάδες έχουν παρεμφερές ρόστερ, με το Μαρούσι να έχει καλύτερο προπονητή και τον Πανιώνιο να έχει την έδρα. Οι Αμαρουσιώτες, όμως, έσπασαν το Αλεξάνδρειο και παραλίγο να σοκάρουν το ΣΕΦ. Μπροστά σε αυτά, το Ελληνικό μοιάζει εύκολη υπόθεση.
Η αγωνιστική κατάσταση του τελευταίου μήνα λέει Μαρούσι, η εμπειρία λέει Μαρούσι, η εικόνα των ομάδων λέει Μαρούσι, η έδρα λέει Πανιώνιος και η λογική λέει ότι θα δούμε μια ιδιαίτερα κλειστή σειρά.
by Rasheed.
Υ.Γ.: Για τα όσα γελοία είπε ο Πλάθα την Πέμπτη για τον Λάζαρο Παπαδόπουλο, αλλά και άλλα παρεμφερή θέματα, θα συζητήσουμε εκτενώς την ερχόμενη εβδομάδα.
5 σχόλια:
Το Μαρούσι μου θυμίζει την Χαλκηδόνα!
Όσον αφορά στο μικρό τελικό, ας κερδίσει ο καλύτερος.
Σχετικά με τον Παπαδόπουλο, δεν μπορώ να εξηγήσω με τίποτα το γεγονός ότι τον μεταχειρίζεστε λες και είναι κάποιος θεϊκός σέντερ. Δεν είναι. Αλλά θα φαίνεται ότι θα έχετε ποστ για αυτά τα ζητήματα την άλλη εβδομάδα, οπότε θα τα ξαναπούμε.
--Ηλίας
@Ηλίας: Ο Παπαδόπουλος δεν είναι θεϊκός σέντερ. Κατ' εμέ κανείς δεν είναι "θεϊκός" παίκτης. Όλοι έχουν αδυναμίες που φαίνονται. Όμως, είναι ο πιο επιτυχημένος σέντερ στην ιστορία της Ελλάδας. Είναι ο μόνος παίκτης με τον οποίο η Ελλάδα κατάφερε να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης και στη δεύτερη θέση του κόσμου. Και μάλιστα με την μπάλα να περνάει σε κάθε φάση από τα χέρια του. Όλα αυτά κάτι λένε. Περισσότερα την επόμενη εβδομάδα.
Και αν θες να το πάω ένα βήμα παρακάτω, την επίθεση που έχει δεχτεί ο Παπαδόπουλος από τους καρεκλοκένταυρους, δεν την έχει δεχτεί άλλος παίκτης στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Και αυτό κάτι λέει. Κι εγώ, επειδή εκπροσωπώ άλλη γενιά, άλλο ήθος και άλλη ποιότητα στην ελληνική δημοσιογραφία δεν μπορώ να το δεχτώ έτσι απλά αυτό.
Rasheed.
Είπα να το αφήσω για την άλλη εβδομάδα, αλλά δεν αντέχω να μην σχολιάσω :-)
Ο Πλάθα δεν είναι μεγάλος προπονητής, αλλά επίσης δεν είναι και καρακλοκένταυρος του συστήματος του ελληνικού μπάσκετ. Συνεπώς δεν είναι σωστό, κατά τη γνώμη μου να υπερασπιζόμαστε τον Παπαδόπουλο σε όλα, επειδή κάποιοι καρεκλοκένταυροι δεν τον πάνε. Όσο για το πόσο σημαντικός είναι, αυτό θα φανεί μόλις απουσιάσει.
Πάντως δεν συνεχίζω άλλο, ότι κι αν απαντήσει ο Rasheed, γιατί το ποστ ήταν για το Μαρούσι και τον Πανιώνιο, και πρέπει να δείξουμε κάποιο σεβασμό για την πορεία που έκαναν φέτος.
--Ηλίας
@Ηλίας: Νομίζω ότι μπέρδεψες κάτι. Ρώτησες γιατί τον υπερασπίζομαι, απάντησα.
Και μετά απαντάς συγχέοντας το ποστ με την απάντηση στα σχόλια και καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι είπα τον Πλάθα καρεκλοκένταυρο τους ελληνικού συστήματος...!!!
Το αν ο Πλάθα έκανε λάθος με την άσχημη χρησιμοποίηση του Λάζου, το έδειξαν απλώς τα αποτελέσματα της ομάδας που είχε μακράν την πιο αποτυχημένη πορεία στην Ευρώπη με βάση τους στόχους της. Δεν το λέω εγώ.
Rasheed.
To ότι ο Πλάθα απέτυχε είναι δεδομένο. Το ότι θεωρώ ότι ο Λάζος είναι παίκτης που αναδεικνύεται συνήθως μέσα από την λειτουργία της ομάδας και συνήθως βουλιάζει σε ομάδες που δεν τον βοηθούν, και αυτό νομίζω φαίνεται από τα αποτελέσματα και την πορεία του Λάζου στις ομάδες του. Εξάλλου ο Λάζος έχει πάει καλά μόνο σε ομάδες που φέρουν στάμπα προπονητή. (Ομπράντοβιτς, Ίβκοβιτς, Γιαννάκης). Οπότε δε χρειάζεται να υπερασπιστεί κανείς το Λάζο. Ο Λάζος έχει δεδομένα + και -, ο Πλάθα μάλλον δεν ήξερε τι του γινόταν.
Περί καρεκλοκένταυρων τα έχουμε πει, αλλά θέλω να προσθέσω κάτι. Μέχρι το Ολυμπιακός Ρεαλ, ο Λάζος είχε δείξει ένα επίπεδο στις απαντήσεις χωρίς μπηχτες και ειρωνίες σε σκόρπιες στήλες παρασκηνίων, όπως μερικοί μερικοί. Αλλά το φάουλ που έκανε σε εκείνον τον αγώνα ήταν τεράστιο. Όχι για τον χαρακτηρισμό καθεαυτό, όσο γιατί για τα λίγα αυτά δευτερόλεπτα έστω, ακολούθησε το σύνθημα και το πρότυπο του όχλου και επιπλέον κατεβάζει πολύ το επίπεδό του. Για μένα ήταν άσχημο...
Δημοσίευση σχολίου