Η δεύτερη ημέρα των προημιτελικών του πρωταθλήματος της Α1, είχε τρεις προκρίσεις, τρεις αποκλεισμούς και έναν ανοικτό λογαριασμό. Ανοικτό λογαριασμό άφησαν ο Άρης με το Μαρούσι, οι οποίοι θα λύσουν τις διαφορές τους στον τρίτο αγώνα την Πέμπτη στο Αλεξάνδρειο. Μέχρι τότε αμφότεροι δικαιούνται να ελπίζουν ότι θα περάσουν στην τετράδα, μιας και όταν μιλάμε για έναν αγώνα 40 λεπτών, κάθε αποτέλεσμα είναι πιθανό.
Περνώντας τους υπόλοιπους αγώνες στα γρήγορα, μπορώ να σταθώ προφανώς στην πρόκριση του Πανιωνίου, που εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις απουσίες του Πανελληνίου στη σειρά και με 2-0 βλέπει Ευρωλίγκα. Ο Πανελλήνιος εμφανίστηκε κατώτερος του αναμενομένου, αλλά αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, έτσι είναι τα πράγματα από τη στιγμή που έφυγε από την ομάδα ο Καλαφατάκης.
Ο Παναθηναϊκός, με τον Τομάσεβιτς για πρώτη φορά στη δωδεκάδα, στη θέση του Μπετσίροβιτς, πέρασε από τη Λάρισα χωρίς προβλήματα και είναι ένα βήμα πιο κοντά στον τελικό. Το ίδιο βήμα έκανε και ο Ολυμπιακός, αν και αυτός πολύ πιο δύσκολα. Οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν τελείως χαλαροί στον αγώνα και παραλίγο να το πληρώσουν ακριβά. Όμως, η διαφορά δυναμικότητας (των δύο αιωνίων) από όλους τους υπόλοιπους, είναι φέτος χαώδης. Έτσι, ο Ολυμπιακός μπόρεσε να επιστρέψει από το –16 και να πάρει στο τέλος τη νίκη, την οποία εν πολλοίς χρωστάει στον Γκριρ. Βεβαίως, σηκώνει πολλή συζήτηση η διπλή απόφαση για μη φάουλ στις τελευταίες φάσεις. Αν καις την πρώτη ο Γιαννάκης ζήτησε φάουλ, οι παίκτες δεν το έκαναν με αποτέλεσμα ο Παπανικολάου να ευστοχήσει σε τρίποντο και να ισοφαρίσει. Η ΑΕΚ έκανε φάουλ, κάτι που συνηθίζουν μόνο ομάδες που έχουν τεράστια εμπιστοσύνη στην επίθεσή τους, ο Γκριρ έγραψε το 68-70 και στη συνέχεια οι «ερυθρόλευκοι» διακινδύνευσαν την ήττα, αφού προτίμησαν να αμυνθούν για 6 δευτερόλεπτα και όχι να κάνουν φάουλ. Βέβαια, κοιτώντας τις ομάδες του Γιαννάκη, έτσι αντιδρούν όλες, ενώ τελικά ο Παπανικολάου που σούταρε και το δεύτερο σουτ, ήταν κλεισμένος τόσο όσο να κάνει έρμπολ.
Σημείωση για τον αγώνα: ο Αγγέλου σωστά είχε δει ότι ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα με την περιφερειακή του άμυνα και είχε δώσει εντολή για επιθέσεις από το τρίποντο. Όμως, 30 τρίποντα είναι πάρα, μα πάρα πολλά. Ιδίως, όταν παρουσιάζεις τις ίδιες ασθένειες στη διαχείριση υλικού με τη μη χρησιμοποίηση του Χατζή, αλλά και των Σιούτη, Χαρίση. Όσο για το ευτράπελο της υπόθεσης… η ΑΕΚ πραγματοποίηση μακράν την πιο μικρής διάρκειας μετεγγραφή, αφού ο Γιενίτζε έκανε μόλις 3 προπονήσεις με την ομάδα πριν… αποχωρήσει! Όσο για τα δυναμιτάκια, τα αντικείμενα και τους καφέδες, θα μπορούσαν να λείπουν. Ή να λείψουν από τους αγώνες της ΑΕΚ όσοι τα πετάνε στο γήπεδο.
Πέρασα στα γρήγορα τα υπόλοιπα παιχνίδια για να φτάσω στο μοναδικό που ακόμη… υπάρχει. Άρης και Μαρούσι προσέφεραν ένα απίστευτο θέαμα στο κλειστό του Αγίου Θωμά, στον καλύτερο (αν συνυπολογίσουμε και τη σημασία του) αγώνα της φετινής χρονιάς. Μιας και είχα την τύχη να είμαι στο γήπεδο το απόγευμα της Δευτέρας, θα παρατηρήσω ορισμένα πράγματα:
1. Η κίνηση του Αμαρουσίου να δώσει τα εισιτήρια στο Δήμο (μετά από αίτημα του δεύτερου) ήταν λανθασμένη. Έμειναν κενές θέσεις και άνθρωποι έξω από το γήπεδο. Βέβαια, η θέληση των ανθρώπων της ομάδας ήταν κατά βάση να μην μπουν στο γήπεδο οπαδοί του Άρη, ώστε να μην παίξει το Μαρούσι… εκτός έδρας. Αυτό επετεύχθη, αλλά με κόστος γύρω στα 200-300 κενά καθίσματα.
2. Το Μαρούσι έβλεπε αυτό το ματς ως τον τελικό της χρονιάς. Και δεν εννοώ τα τετριμμένα. Εννοώ ξεκάθαρα ότι υπήρχε η διάθεση (για να μην πω πίστη) στις τάξεις της ομάδας ότι με νίκη επί του Άρη, το Μαρουσι έφτανε δίπλα στην Ευρωλίγκα. «Να νικήσουμε και μετά ο Πανιώνιος» και μάλιστα με ύφος που πρόδιδε ότι «αν νικήσουμε τώρα, ο Πανιώνιος δεν μπορεί να μας αποκλείσει».
3. Ο Χέρμπερτ και ο Μαρκόπουλος παρασύρθηκαν από τη ροή του αγώνα και ο ένας ξέχασε τον Τσαλδάρη στον πάγκο, ενώ ο άλλος τον Χαραλαμπίδη. Για απαράδεκτα μεγάλο διάστημα.
4. Ο Ράιτ με την απόδοσή του στην 4η περίοδο έδειξε ότι είναι παίκτης μεγάλων αγώνων, καθώς όταν οι υπόλοιποι κρύβονταν και ο Μάσεϊ είχε… νεύρα, έπαιρνε προσπάθειες απίστευτες και τελείωνε φάσεις που κράτησαν εν ζωή τον Άρη. Ιδίως, το καλάθι και φάουλ που έκανε το 82-84.
5. Ο Μιλισάβλιεβιτς πήγε μόνος του να τελειώσει τον Άρη και αυτό που έκανε εντύπωση είναι πώς ο Βόσνιος σε ένα ματς που έδειχνε εκτός ρυθμού, κατάφερε να παίξει τόσο καλά στην τέταρτη περίοδο. Δείγμα μεγάλου παίκτη.
6. Φτάνω και στα άσχημα του ματς. Το Μαρούσι για πρώτη φορά, ίσως, είχε τόσο φανατισμό στις εξέδρες. Άνθρωποι που δεν ήξεραν μπάσκετ και είχαν πάει στο γήπεδο μόνο και μόνο για να τσακωθούν. Από το πρώτο λεπτό έβριζαν τον Μάσεϊ και προσπαθούσαν να τον εκνευρίσουν ακόμη και με… φτυσιές. Και μετά από ένα σημείο ήρθε και η… ξεφτίλα, η οποία μπορεί να συμπυκνωθεί σε 3 περιστατικά:
- Στην επίθεση οπαδού του Αμαρουσίου προς τον Νίκο Μπουντούρη, ο οποίος πήγε προς την εξέδρα για να ηρεμήσει τον κόσμο. Ο κάφρος ήταν τόσο προκλητικός, που κατάφερε να βγάλει τον Μπουντούρη από τα ρούχα του, με αποτέλεσμα… η αστυνομία να συγκρατήσει τον αρχηγό του Αμαρουσίου για να μην ορμήσει στις κερκίδες.
- Το απίστευτα ευτράπελο, αλλά και τραγικό, κούνημα της μπασκέτας που σούταρε ο Άρης στο τέλος του ματς και στην παράταση. Ενώ όλοι το έβλεπαν, ενώ μέχρι και άνθρωπος του Αμαρουσίου είχε πάει κοντά για να σταματήσει τους οπαδούς, οι διαιτητές δεν έκαναν τίποτα. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι η 1η από τις δύο χαμένες βολές του Τσαλδάρη στο τέλος του ματς έπρεπε να επαναληφθεί, ενώ το φάουλ που κέρδισε ο Μάσεϊ στο , θα ήταν καλάθι και φάουλ, αν δεν κουνούσαν την μπασκέτα. Με την αστυνομία να είναι μπροστά και να κοιτάζει απαθής.
- Το αποκορύφωμα όλων ήταν η ντροπή μετά το τέλος του αγώνα. Ορισμένοι από τους κάφρους που προανέφερα μπήκαν στο παρκέ και με την αστυνομία να κάνει τα στραβά μάτια, έφτασαν ως τους παίκτες του Άρη, χτυπώντας τον Καλαϊτζή και τον φροντιστή της ομάδας. Δεν επικροτώ την κίνηση του Καλαϊτζή να απαντήσει, χτυπώντας τον τύπο που του όρμησε, αλλά δεν θα σταθώ σε αυτό. Το θέμα είναι πώς και γιατί οποιοσδήποτε έφτασε στους παίκτες του Άρη, την ώρα που η κερκίδα φυλασσόταν από αστυνόμους, αρκετούς για να μην περάσει κανείς στο παρκέ. Προφανώς, πάλι κάποιοι δεν έκαναν τη δουλειά τους, με αποτέλεσμα παραλίγο να έχουμε σοβαρούς τραυματισμούς.
Όσο για τον τραμπούκο που εργαζόταν για τη στατιστική υπηρεσία του Γαλάνη και φώναζε συνεχώς στους διαιτητές, ενώ μετά το τέλος του ματς ήταν ένας από τους πρώτους που έτρεξαν προς του παίκτες του Άρη, τι να πω; Ο τύπος έπαιξε ξύλο και μετά έφυγε σαν κύριος (με σκισμένο πουκάμισο!) χρησιμοποιώντας τη διαπίστευση που είχε.
Για να μη λέω μόνο τα άσχημα, συγχαρητήρια στον Ανδρέα Παπαντωνίου, παλιό παίκτη του Παναθηναϊκού και νυν γενικό διευθυντή του Αμαρουσίου, που έκανε τα πάντα για να προστατεύσει τους παίκτες του Άρη, αλλά και το μπάσκετ από τους κάφρους.
by Rasheed.
6 σχόλια:
Εγώ δεν βρίσκω και τόσο λάθος την πράξη του Καλαιτζή. Και οι αθλητές είναι άνθρωποι και δεν μπορούν να καταπατούνται τα δικαιώματα του και η αξιοπρέπεια του και να μην κάνει τίποτα διότι είναι αθλητής. Μου έτυχε παιχνίδι στην Β' κατηγορία σε εχθρική έδρα να μας βρίζουν από τα 2 μέτρα και να μας παρενοχλούν σε όλη την διάρκεια. Είχαμε πει πριν το παιχνίδι ότι δεν θα αντιδρούσαμε αλλά εγώ είχα ένα μακάκα που μου φώναζε από το πρώτο λεπτό. Όσο και να κρατιόμουνα σε μία φάση και αντιδρώντας αντανακλαστικά τον ρώτησα τι ήθελε. Σε 10 λεπτά μπήκαν στο γήπεδο και προσπάθησαν να μας κτυπήσουν. Δίπλα μου μόνο ένας συμπάικτης στα 1.96 με τρομερή σωματική διάπλαση να καθαρίζει τον ένα μετά τον άλλο και με τους νεαρούς συμπαιχτες μας να κρύβονται στα αποδυτήρια. Τι έπρεπε να κάναμε? Αυτό που με νευριάζει πάνω από όλα είναι ότι οι αθλήτές είναι κατά 90% πιο δυνατοί και σωματώδες από αυτούς που κάνουν τους μεγάλους και τρανούς όταν είναι με 100 άλλα άτομα δίπλα τους και κρύβονται στο πλήθος που στην καθημερινότητα δεν θα τολμούσαν μόνοι τους καν να αντιμιλήσουν με κάποιον από τους αθλήτές.
Τώρα επειδή δεν αναφερθήκατε καν στον φανατισμό στο παιχνίδι της ΑΕΚ-ΟΣΦΠ (ίσως λόγω του άλλου αγώνα)...
* Γιατί άνοιξαν ξαφνικά οι κάτω κερκίδες όταν γύρισε το παιχνίδι ο ΟΣΦΠ?
* Ο Αγγέλου ήταν απαράδεκτος από την αρχή του αγώνα. Με την πρώτη φάση άρχισε να προκαλεί τον πάγκο του αντιπάλου.
* Η κροτίδα στο τέλος του αγώνα ήταν "φονική" επίθεση και για να το συνδέσουμε και με τα πιο πάνω, ο Μπουρούσης αντέδρασε προς την κερκίδα ως άνθρωπος.
Προσωπικά δεν θα με χάλαγε να χάσω ψες και να τους πάρω στο ΣΕΦ με μία 50ντάρα να τους εξευτελίσω.
Αν και θα προτιμούσα το Μαρούσι ως αντίπαλο, με τα χθεσινά θα προτιμούσα να περάσει ο Άρης.
Άνθος
Να πω κι εγώ με τη σειρά μου,πως δικαιολογώ πλήρως τον Καλαϊτζή.Δε γίνεται να κάθεσαι και να τις τρως.Αν είναι να τιμωρηθεί ο Καλαϊτζής,ας τιμωρηθεί και το Μαρούσι.Ειδικά αυτό με την μπασκέτα είναι κωμικοτραγικό.Έχει συμβεί και σε άλλα γήπεδα στο παρελθόν και είναι πραγματικά απίστευτο.
Όσον αφορά τον αγώνα ΑΕΚ - Ολυμπιακού,νομίζω πως μεγάλο ρόλο -στο γεγονός ότι έγινε ντέρμπι- έπαιξαν η χαλαρότητα του Ολυμπιακού στο ξεκίνημα και η ευστοχία του Ταπούτου στο ξεκίνημα (4/4 τρίποντα δε θυμάμαι πότε ξαναείχε).Στη συνέχεια καθοριστική ήταν η διαφορά ποιότητας στο ρόστερ.Εντέλει κρίθηκε στις λεπτομέρειες.
Πάνω σε αυτά που λέει ο Άνθος:
1.)Οι κάτω κερκίδες πάντα ανοίγουν στο τέλος του αγώνα.Σε κάθε ματς της ΑΕΚ αυτό γίνεται.Σε τελική ανάλυση θα μπορούσαν να κάθονται εκεί από την έναρξη του αγώνα.
Άλλο γιατί άνοιξαν και άλλο η συμπεριφορά.
2.)Ο Αγγέλου να φύγει!! :-)
Αλλά και ο Γιαννάκης είναι γνωστό ότι προσπαθεί να επηρεάσει τους διαιτητές (ό,τι κάνει και ο Ζότς αλλά και όλοι οι μεγάλοι προπονητές στον κόσμο).Επομένως προσπαθούσε να κάνει το ίδιο.Τώρα αν τους έβριζε κιόλας,δεν ξέρω.
Το θέμα όμως είναι,πως πρέπει να έρθει άλλος.
3.)Δυστυχώς παντού υπάρχουν ηλίθιοι και οι κροτίδες -ξανά δυστυχώς- ήταν κάτι το αναμενόμενο.Ειδικά όταν εμπλέκουμε το ποδόσφαιρο με το μπάσκετ.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν αγώνα ΑΕΚ - Ολυμπιακού στη δεύτερη θητεία του υφυπουργού αθλητισμού,με Μπλού Έντουαρτς και Χόλιγουντ Ρόμπινσον.Νομίζω το 1999-2000 ήταν.Είχε προηγηθεί ένας αγώνας ποδοσφαίρου μεταξύ των δύο συλλόγων,με διαιτητικά σφάλματα εις βάρος της ΑΕΚ και ο κόσμος έιχε πάει προκατειλημμένος.Τελικά,ο Ολυμπιακός κέρδισε στο τέλος με τρίποντο του Μπλού.Μέχρι και τα κιγκλιδώματα έβγαλαν!!!
4.) Το περί 50άρας το προσπερνάω ως χιουμοριστικό σχόλιο.Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά να λέγονται.
Πρώτον,γιατί αν ικανοποιείσαι με μια 50αρα επί αυτής της ΑΕΚ,τότε η συμμετοχή στον τελικό σου είναι αρκετή σαν ομάδα
Δεύτερον,γιατί αν εξαιρέσεις ορισμένους θερμοκέφαλους,η ομάδα έπαιξε απλώς με πολύ πάθος.Αλλιώς θα έχανε και πάλι με 30 πόντους.
Τρίτον,γιατί έχουμε κόψει ταρίφα για 30... :-)
5.)Αν ο Ολυμπιακός παρουσιάσει αυτήν την περιφερειακή άμυνα στους τελικούς -ειδικά όταν η ΑΕΚ δεν μπορεί να απειλήσει μέσα από τη ρακέτα,εκτός του Ουέσον,αλλά κι αυτός χάθηκε μέσα στα θηρία- δεν έχει τύχη.
Γι'αυτό λέω,αφήστε τα κακεντρεχή σχόλια περί 50άρας και προσηλωθείτε στο στόχο.Σιγά,νικήσατε την αρμάδα του Αγγέλου.
Πριν από 6 χρόνια η ΑΕΚ νίκησε τον Άρη με σχεδόν 40 πόντους.Δε μου έλεγε τίποτα αυτό όμως.Δεν ήταν ισοδύναμος αντίπαλος,δεν ήταν μεγάλη νίκη.
Η μαγκιά είναι να κερδίσεις τον αντίπαλό σου όταν είναι κι αυτός στο peak του -που λένε και οι δημοσιογράφοι.Θυμάμαι τον ΠΑΟ να προσπαθεί να κερδίσει τον Ολυμπιακό με διαφορά μεγαλύτερη των 35 πόντων,όταν ο Ολυμπιακός τερμάτιζε 7ος και 8ος.
Έχω μία ιδιάζουσα φιλοσοφία πάνω στο θέμα και δεν περιμένω να συμφωνήσετε μαζί μου.Απλά τα βλέπω λίγο διαφορετικά...
Λοιπόν, σας παίρνω με τη σειρά, γιατί είχατε και οι δύο όρεξη σήμερα!
Πρώτον, νομίζω ότι ο Άνθος έκανε πλάκα με την 50αρα, έτσι το κατάλαβα εγώ. Επίσης, συμφωνώ με τον Patrick Star περί διαφορών. Νομίζω ότι και οι περισσότεροι θα συμφωνούν μαζί του, όταν λέει ότι έχει μεγαλύτερη χαρά να κερδίζεις τον άλλο όταν είναι στην κορυφή.
Στο πλαίσιο του χιούμορ δεν νομίζω ότι πρέπει να... μαλώνετε για το πόσο θα χάσει η ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό. Και ο Patrick Star δικαιολογημένα θίχτηκε αφού η ομάδα του το πάλεψε πολύσ το δεύτερο ματς, ενώ και ο Άνθος δικαιολογημένα νευρίασε με τα όσα έγινανσ την κερκίδα.
Όσο για την περιφερειακή άμυνα, ο Ολυμπιακός όντως έχει τεράστιο πρόβλημα μέχρι στιγμής. Και ο Παναθηναϊκός δεν θα του χαριστεί σε τέτοια περίπτωση.
Η συμπεριφορά των οπαδών της ΑΕΚ ήταν απαράδεκτη και συμφωνώ με τον Άνθο (αλλά και με τον Patrick Star που το επισημαίνει). Όποτε το ποδόσφαιρο μπλέκεται στο μπάσκετ, έχουμε τα ίδια. Και δεν εννοώ μόνο μετά από αγώνες, αλλά και
"ποδοσφαιρικούς" οπαδούς να πηγαίνουν σε μπασκετικά γήπεδα. Εγώ ξέρω τουλάχιστον 10-15 άτομα που πήγαν τη Δευτέρα στο ΟΑΚΑ, ενώ δεν είχαν ξαναπάει ποτέ για μπάσκετ. Καλό να μαζεύεται κόσμος, αλλά όχι τέτοιος.
Ο Αγγέλου είναι πάντα στην πρίζα όταν κοουτσάρει. Νομίζω ότι σε αρκετούς κακοφαίνεται, αλλά θα πρέπει να το συνηθίσουμε, καθώς τελικά έτσι είναι. Βέβαια, δεν νομίζω ότι μιμήθηκε τον Γιαννάκη. Έτσι θα έκανε ακόμη και τον... Χέρμπερτ να είχε απέναντί του (λέω τον Χέρμπερτ γιατί είναι ο μακράν πιο ήρεμος στον πάγκο).
Άνθο! Εννοείται ότι θα προτιμούσες το Μαρούσι (χεχε), αλλά ο Άρης θα περάσει! Αφού πήγε σε τρίτο ματς, δε νομίζω ότι το Μαρούσι θα πάρει δύο συνεχόμεενς νίκες στο Αλεξάνδρειο.
Ο Μπουρούσης δικαιολογημένα αντέδρασε. Φοβήθηκε. Όταν φοβάσαι αντιδράς. Και ήταν λογικό να φοβηθεί. Το πρόβλημα δεν είναι γιατί έπεσε η κροτίδα. Είναι γιατί κανείς δεν τους έψαξε όταν μπήκανσ το γήπεδο. Ελλάδα... Αλλά δεν ανησυχώ. Το ΟΑΚΑ έχει κλειστό κύκλωμα με κάμερες (όντως έχει) και ξέρουν ποιος την έριξε, οπότε θα τον πιάσουν. Γελάτε ε; Κι εγώ...
Όσο για το θέμα του Καλαϊτζή, που το θίγετε αμφότεροι. Δεν είπα ότι δεν τον δικαιολογώ. Είπα ότι δεν το επικροτώ. Γενικά ο Καλαϊτζής ψάχνει αφορμή για να καυγαδίσει και δεν συγκρατείται εύκολα. Όμως, ήμουν παρών στο επεισόδιο και δεν προκάλεσε αυτός τώρα, αλλά απάντησε σε όσα έγιναν. Τον δικαιολογώ, απλώς δεν μου αρέσει αυτό που έγινε.
Όσο για τους κάφρους που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία και τη δύναμη του όχλου, απλώς δύο παραδείγματα: Το ένα το λέω στο κείμενο για τον τύπο από τον Γαλάνη που όρμησε να δείρει τους παίκτες του Άρη στο τέλος του ματς.
Το άλλο αφορά τον πρωτεργάτη των επεισοδίων. Τον τύπο με την κοτσίδα που πλακώθηκε με τον Μπουντούρη, που όρμησε και χτύπησε από πίσω τον Καλαϊτζή, που έφτυσε τον Μάσεϊ και μετά γύρισε την πλάτη και κανείς (ούτε η αστυνομία) δεν είδε ποιος ήταν. Ντροπή.
Rasheed.
Εγώ λέω ότι επειδή αυτοί που θα έχουν απαντήσει στο διαγωνισμό ως τώρα μαλλον είναι πολλοί λιγότεροι από οσους θα στειλουν την Παρασκευή που θα ξέρουμε την τετράδα, να μεταφέρετε την προθεσμία του την Τετάρτη το βράδυ, χωρίς να το πειτε σε κανεναν.
Μόνο σε μένα! Και να στείλω εγώ για να κερδίσω! Το κλείσαμε; Πόσο 100 ευρώ φτάνουν;
όπως έγραψε κι άλλος φίλος παραπάνω, ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΤΣ στο ΟΑΚΑ, οι οργανωμένοι κατεβαίνουν από το τέλος της 3ης περιόδου στα μπλε από το πέταλο.
όσο για τον Αγγέλου...
Κωουτσάρει (λέμε τώρα) όπως ακριβώς έπαιζε (λέμε τώρα).
Το αυτό ισχύει & για τον Γιαννάκη. Είναι τόσο ήρεμος στον πάγκο όσο ήταν και σαν παίκτης στο παρκέ.
Όσον αφορά τον αγώνα ΑΕΚ - Ολυμπιακού,νομίζω πως μεγάλο ρόλο -στο γεγονός ότι έγινε ντέρμπι- έπαιξαν η χαλαρότητα του Ολυμπιακού στο ξεκίνημα και η ευστοχία του Ταπούτου στο ξεκίνημα (4/4 τρίποντα δε θυμάμαι πότε ξαναείχε).Στη συνέχεια καθοριστική ήταν η διαφορά ποιότητας στο ρόστερ.Εντέλει κρίθηκε στις λεπτομέρειες.
Τον ίδιο ρόλο έπαιξε και η χαλαρότητα του Αγγέλου και ο τραυματισμός του Συ στο β' ημίχρονο όταν κάλυψε τη διαφορά ο Ολυμπιακός.
@haridimos (&patrick star): Θεωρώ λογικό το γεγονός ότι ο Άνθος δεν το ήξερε για τις εξέδρες. Ελάχιστοι εκτός ΑΕΚ το ξέρουν πόσο μάλιστα όταν δεν ζεις στην Ελλάδα. Και είναι λογικό να κάνει εντύπωση το γιατί γίνεται στο τέλος κάθε ματς.
Στους λόγους που θέτεις για την αλλαγή της πορείας του αγώνα έχεις δίκιο. Όπως έχει και ο Άνθος. Νομίζω ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Όσο για τον φίλο που προσφέρει 100 ευρώ για να λήξουμε τον διαγωνισμό, να ξέρει ότι εμείς δεν πουλιόμαστε, ούτε αγοραζόμαστε.
(Κοίτα φίλε, με 100 δεν βγαίνω. Δώσε κάτι παραπάνω και τα βρίσκουμε).
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου