Μοναδικές μπασκετικές στιγμές...

Η Μπανταλόνα κατέκτησε το ULEB Cup μετά μία μοναδική σεζόν, η οποία τη βρίσκει να μπορεί να κοιτάξει στα μάτια κάθε ομάδα της Ευρώπης. Οι Ισπανοί του Αΐτο Ρενέσες διέσυραν στον τελικό τη Χιρόνα με 79-54 και απέδειξαν ότι είναι καλύτεροι από τις υπόλοιπες… ισπανικές ομάδες της διοργάνωσης, αφού τέτοιες κέρδισαν στον προημιτελικό και τον τελικό, ώστε να στεφθούν Κυπελλούχοι του ULEB Cup.

Η σεζόν αυτή στο ULEB ήταν όντως μοναδική, καθώς το πιθανότερο είναι… να μην επαναληφθεί. Ήδη έχουν εξαγγελθεί αλλαγές από του χρόνου με σαφή μείωση των ομάδων (32 από 54), ενώ οι 8 που θα αποκλείονται σε κάποιο από τα στάδια της διοργάνωσης θα πηγαίνουν στο FIBA Eurocup. Δεν θα μας απασχολήσει εδώ το νέο σύστημα, καθότι είναι άκαιρο τώρα.

Στο Τορίνο για 3 ημέρες ανάσαιναν μπάσκετ σε μία μοναδική διοργάνωση, την οποία προφανώς εμείς στην Ελλάδα δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βιώσουμε. Το final-8 από μόνο του συνεπάγεται μια ολόκληρη πόλη να «μιλάει» μόνο μπάσκετ, καθώς για 3 ημέρες παίκτες, αποστολές και οπαδοί 8 διαφορετικών ομάδων γεμίζουν με την παρουσία τους έναν τόπο. Φανταστείτε το αυτό με 8 ελληνικές ομάδες και αναρωτηθείτε τι κακό είχε κάνει η πόλη στην οποία διοργανώθηκε το υποτιθέμενο ελληνικό final-8 κι έπρεπε να την αφανίσουμε.

Το final-8 του ULEB Cup ήταν σαφώς ανώτερο από τα εγχώρια των Ισπανών και των Ιταλών, καθώς στην αγκαλιά του βρίσκονταν ομάδες πολύ υψηλού επιπέδου, από (αντί για θεωρητικά 8) τέσσερις χώρες: Ισπανία, Ρωσία, Πολωνία και Τουρκία εκπροσωπούνταν στη διοργάνωση, η οποία κύλησε ομαλά.

Η εμπειρία του να παρακολουθεί κάποιος ένα final-8 είναι εκπληκτική και ίσως μπορούμε να ευχηθούμε κάποια στιγμή να βρεθούμε σε ανάλογη θέση με την πόλη του Τορίνου, έχοντας και δικές μας ομάδες μέσα.

Μοναδικό «άσχημο» σημείο ήταν το γεγονός ότι η Μπανταλόνα ουσιαστικά έκανε περίπατο. Πηγαίνοντας στο Τορίνο, όλοι γνωρίζαμε ότι ήταν η καλύτερη ισπανική ομάδα και περιμέναμε να δούμε πώς θα κυλήσει το ματς με αντίπαλο την Ντιναμό. Οι δύο αυτές ήταν οι μόνες που είχαν ουσιαστικά χτίσει ρόστερ Ευρωλίγκας και μάλιστα… καλής ομάδας Ευρωλίγκας.

Η Ντιναμό, όμως, κατάφερε να αποκλειστεί από τη Χιρόνα και να δώσει στην Μπανταλόνα το τρόπαιο από το Σάββατο. Βεβαίως, θα χρειαζόταν να παίξει στον τελικό η ομάδα του Ρενέσες, αλλά όπως αποδείχτηκε περίτρανα… όχι και να κουραστεί.

Η Χιρόνα του τεράστιου Μαρκ Γκασόλ (του… καλού αδερφού από τους δύο), άντεξε για ένα ημίχρονο και ίσως να μην άντεχε ούτε τόσο αν ο Ρούντι και η παρέα του δεν είχαν μπει στην πλάκα στο ματς (2-12 στο ξεκίνημα). Έτσι μείναμε με σχόλια του τύπου «η Μπανταλόνα κλείδωσε τον Γκασόλ», «ο Ρενέσες είχε στήσει έτσι την άμυνα που έκλεισε τον Γκασόλ», «η Μπανταλόνα κατάφερε να σταματήσει τον Γκασόλ» και τα λοιπά. Μα είμαστε σοβαροί τώρα; Για τον Μαρκ μιλάμε. Και μη μου πείτε τι έχει κάνει φέτος γιατί τα στατιστικά του τα βλέπω κι εγώ. Αλλά τον βλέπω και στο γήπεδο. Έχει βελτιωθεί, παλεύει κάθε φάση, αλλά είναι άγαρμπος, δεν ελέγχει το κορμί του, δεν έχει κινήσεις, δεν πηδάει αρκετά και δεν είναι γρήγορος. Δηλαδή, είναι έτοιμος για εθνική Ισπανίας και NBA (να μου το θυμηθείτε)! Όσο για την κίνηση του Ρούντι να δώσει το βραβείο του MVP που κέρδισε, στον Μουαζό, δεν λέω, ωραία ενέργεια, αλλά όχι και να μας χτυπάς στα μούτρα ρε φίλε ό τι το έκανες επειδή "όρθωσε το ανάστημά του στον Μαρκ Γκασόλ, που είναι ένας από τους καλύτερους σέντερ στην Ευρώπη"!

Για να κλείσουμε μία πολύ όμορφη χρονιά στο ULEB, θα αναφέρω ότι ο Χένρι Ντόμερκαντ ήταν 2^ος στο ranking και 1^ος σκόρερ της διοργάνωσης, 1^ος σε εύστοχα τρίποντα, 1^ος σε ευστοχία στα τρίποντα με το εκπληκτικό 57%, δείχνοντας ότι απλώς ο Πίνι Γκέρσον… κάτι δεν είχε καταλάβει πέρσι. Για τον Γιαφτόκας δεν θα μιλήσω καν…

Στα δικά μας, είχαμε πει ότι δεν θα ασχοληθούμε με το all-star game, αλλά πραγματικά αξίζει μία λέξη. Τόσο αγωνιστικά, που οι παίκτες βοήθησαν ώστε να γίνει ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών, όσο και τηλεοπτικά, που ο σκηνοθέτης βοήθησε ώστε να γίνει μία από τις χειρότερες καλύψεις όλων των εποχών, αλλά και από πλευράς αναμετάδοσης, που απλώς ήταν… εφιάλτης. Πιθανότατα στην ΕΡΤ θεωρούν ότι επειδή το ματς είναι γιορτή και χαλαρό, θα πρέπει και οι δημοσιογράφοι να χαλαρώνουν και να λένε κατά την περιγραφή… περισσότερες βλακείες, λες και σε κανονικούς ρυθμούς δεν έλεγαν αρκετές. Η κατάσταση πλέον δεν περιγράφεται (το πιάσατε έτσι;)! Όσο για την κάλυψη των καρφωμάτων, δεν πειράζει που δεν είδαμε 5-6 καρφώματα, δεν πειράζει που σε όλα τα άλλα επιλέχθηκε η χειρότερη κάμερα, μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Εδώ αν δεν είχε τραυματιστεί ο Βασιλειάδης, ο 1^ος στα τρίποντα στην Α1 δεν θα λάμβανε μέρος στον διαγωνισμό (τον οποίο και κέρδισε), ενώ ο 2^ος και ο 3^ος (Κις και Γκράντι) δεν θα μάθουν ποτέ γιατί δεν ήταν, όπως δεν θα μάθουν ούτε οι δύο με το υψηλότερο ποσοστό στην Α1 (Κούρτοβιτς και Κυριακόπουλος με 52% και 48% αντίστοιχα), αλλά ούτε και ο περσινός νικητής (Μπετσίροβιτς), ο οποίος έχει φέτος 46%. Θετικό μήνυμα: Σταματήστε το κάπνισμα στα γήπεδα. Αμήν και πότε…

by Rasheed.

Υ.Γ.: Όπως πιθανότατα θα προσέξατε ήδη, εδώ και τρεις ημέρες έχει προστεθεί κι ένας άλλος τρόπος να βρίσκετε παλιότερα άρθρα, οι ετικέτες. Αυτές βρίσκονται στο τέλος κάθε άρθρου, αλλά και στη δεξιά πλευρά της σελίδας υπό τον τίτλο «ευρετήριο άρθρων».

Υ.Υ.Γ.: Προς μεγάλη απογοήτευση ορισμένων (ονόματα δεν λέμε) η 3^η στην κατάταξη του fantasy challenge της Ευρωλίγκας, annet, αποφάσισε να δεχτεί το δώρο της.

Υ.Υ.Υ.Γ.: Ο νέος μεγάλος διαγωνισμός του Age of Basketball, με δώρο μια αυθεντική, υπογεγραμμένη φανέλα του Λάζαρου Παπαδόπουλου «τρέχει» ήδη. Οι πρώτοι φίλοι έχουν δηλώσει κιόλας συμμετοχή. Ελάτε κι εσείς στην παρέα! Λεπτομέρειες στην κορυφή της σελίδα, δεξιά.