Η κανονική περίοδος στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού έχει μπει στην τελική της ευθεία. Μέχρι το τέλος της σεζόν απομένουν λιγότεροι από 10 αγώνες για κάθε ομάδα, με το νούμερο να κυμαίνεται από 7 μέχρι 9. Και τα πράγματα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.
Ας ξεκινήσουμε από τα σίγουρα… με τη Βοστόνη να έχει καπαρώσει ουσιαστικά την πρώτη θέση στο NBA και, άρα το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας σε όλα τα πλέι οφ. Εκεί που γίνεται μάχη είναι στη δεύτερη θέση με το Ντιτρόιτ να έχει 21 ήττες, τη Νέα Ορλεάνη 22, το Σαν Αντόνιο 23 και τους Λέικερς 24. Τι σημαίνει για κάποιον να βγει δεύτερος; Απλώς, αν το Ντιτρόιτ αποκλείσει τη Βοστόνη, τότε ο 2ος θα έχει το πλεονέκτημα στους τελικούς του NBA.
Η μάχη γίνεται στο κάτω μέρος του βαθμολογικού πίνακα, δηλαδή στις θέσεις που οδηγούν στα πλέι οφ. Το Σικάγο προς απογοήτευση όλων των παλιών ρομαντικών πάει για μία ακόμη πλήρως άθλια χρονιά, ενώ η Ατλάντα δείχνει να ξεχωρίζει στην Ανατολή έχοντας 3 νίκες περισσότερες από τον 9ο.
Μινεσότα, Μέμφις και Νέα Υόρκη παλεύουν για το ποια από τις 3 θα… χάσει και θα βγει 5η από το τέλος. Στόχος; Το ντραφτ: ο 3ος από το τέλος παίρνει 15.6% των πιθανοτήτων, ο 4ος 11.9% και ο 5ος 8.8%. Και θα είναι κρίμα για οποιαδήποτε από τις τρεις ομαδάρες μετά από τέτοια χρονιά να πέσουν σε μονοψήφιες πιθανότητες… Εμείς ας ευχηθούμε να νικήσει ο πιο ανεκδιήγητος.
Κορμιά πέφτουν στη Δύση, όπου ο 5ος με τον 9ο απέχουν 4,5 νίκες (και ο 1ος με τον 9ο μόλις 6,5). Το Χιούστον μετά το εξωφρενικό 23-0 επέστρεψε στα νορμάλ στάνταρ του και αν η σεζόν είχε ακόμη 15 αγώνες θα έμενε εκτός πλέι οφ. Όμως, οι Ρόκετς είναι τυχεροί και λογικά θα προλάβουν το τρένο. Αλλά όπως είπε και ο Γιάο από το γυμναστήριο του… πόνου (όπου κάνει αποθεραπεία στο σπασμένο αριστερό του πόδι): «Ελπίζω του χρόνου να είμαι υγιής και να βοηθήσω την ομάδα μου να πάει πιο μακριά από τον πρώτο γύρο των πλέι οφ». Κάτι θα ξέρει ο Κινέζος για να μας το λέει στα ίσια! Ποιοι είμαστε εμείς για να τον αμφισβητήσουμε; Άσχετο: ο ΜακΓκρέιντι ακόμη θεωρεί ότι η ομάδα του είναι καλύτερη χωρίς τον Γιάο; Εδώ είναι τέτοιος ο πανικός τους που ο πρόεδρος των Ρόκετς έχει επιδοθεί σε άνευ προηγουμένου προσπάθεια να μεταπείσει τον 42χρονο Μουτόμπο να μείνει άλλη μία σεζόν στην ομάδα. Γιατί ο Γιάο τα τελευταία 3 χρόνια χάνει τουλάχιστον 25 ματς κάθε σεζόν. Και καλείται ο τεράστιος Ντικέμπε να καλύψει το κενό του. Μόνος που σε λίγο οι συμπαίκτες του θα τον αποκαλούν «κύριο Μουτόμπο», αφού ήδη σε μερικούς ρίχνει 20 χρόνια.
Η αποκλειστικότητα του Age of Basketball έρχεται από το Ντάλας. Ο Νοβίτσκι θα χάσει άλλες 4-5 μέρες λογικά και ο Μαρκ Κιούμπαν είναι κλειδωμένος στο δωμάτιό του και δεν μιλάει σε κανέναν. Ο μεγαλύτερος έρωτας της εποχής μας περνάει δύσκολες ώρες. Ο Κιούμαν έχει απλώσει στο κρεβάτι του (που έχει σεντόνια με το «41») μία τεράστια φανέλα του Ντιρκ και κλαίει πάνω της με μαύρο δάκρυ. Παράλληλα συνεχίζει για κάθε μέρα που ο Ντιρκ μένει εκτός, να αποκεφαλίζει κι έναν φυσιοθεραπευτή.
Η οικογένειά του έχει αρχίσει να ανησυχεί πραγματικά και η γυναίκα του έφτασε στο σημείο να ντυθεί Νοβίτσκι για να την κοιτάξει ο Κιούμπαν, αλλά και να ξανθύνει τα μαλλιά των παιδιών της. Τζίφος, ο πρόεδρος δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από το Αληθινό. Η χαριστική βολή ήρθε όταν ο Γερμανός είπε πριν το ματς με τους Ουόριορς (το πρωί θα ξέρετε το αποτέλεσμά του) ότι πονάει και δεν μπορούσε να κάνει ασκήσεις με σουτάκια. Οι Μάβερικς αν χάσουν κινδυνεύουν να μείνουν εκτός πλέι οφ, ενώ αν κερδίσουν λογικά προλαβαίνουν, αφού θα γυρίσει και ο Ντιρκ.
Ανάμεσα σε Ντάλας και Γκόλντεν Στέιτ είναι το Ντένβερ, που αν βγει 8ο θα προκαλέσει πολλούς εφιάλτες στον 1ο της Δύσης. Άιβερσον και Άντονι είναι πολύ δύσκολο να χάσουν 4 φορές σε 7 αγώνες από την ίδια ομάδα.
Η λογική (και το συναίσθημα) λέει ότι απ’ έξω θα μείνει το Γκόλντεν Στέιτ και το μόνο που μπορούμε να ευχηθούμε εμείς από εδώ είναι να έχει επιβιώσει μέχρι τότε ο Μαρκ Κιούμπαν.
Υπομονή άλλες 10 μέρες μέχρι να αρχίσει να γίνεται… πραγματικά ενδιαφέρον το πράγμα.
by Rasheed.
15 σχόλια:
Paidia, ola entaksei me ton Giannaki. Kalos proponitis ktl einai alla tha prepei na dei kanenas k kapoia alla pragmata.
Oti o Gerson den petuxe den simainei oti o Giannakis eina proponitaras. Auto tha fanei tou xronou otan ftiaksei tin omada monos tou. K o Pedoulakis na epairne tin omada (ston opoio exo aperioristi ektimisi, k fainetai apo ton AGOR fetos) na epairne ton Olumpiako, tha eferne kapoia apotelesmata.
Apo kei k pera, me to Marousi eixe mpatzet protagonistikis omadas, me tin Ethiki ontos petuxe, alla edo petuxe o...Politis k o...Kioumourtzoglou, o Giannakis den tha petuxaine?
Exo na po telos, oti gia tin omada mou (Aris) k gia mena o Giannakis einai prodotis. Telos. San paixtis efuge otan to karabi bouliaze, san proponitis den dextike tin protasi tou kalokairiou giati ta lefta pou tou edinan itan liga. Sunaisthima miden. Panta tha zei stin skia tou Gkali san paixtis k stin skia tou Obrantovic san proponitis. Bebaia oi dimosies sxeseis ton boithoun alla oxi gia panta.
Auta.
Αγαπητέ φίλε, σαφώς και δε λέμε ότι ο Γιαννάκης είναι "προπονηταράς" λόγω της αποτυχίας του Γκέρσον. Άλλωστε του είχαμε ασκήσει κριτική για τις πρώιμες αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού που επιχείρησε στο ματς πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό.
Ωστόσο, μου φαίνεται ότι πας να βγάλεις συμπτωματικές τις επιτυχίες του ως προπονητή και σε αυτό διαφωνώ. Στο Μαρούσι έκανε σημαντικό έργο και υπάρχει απόσταση από το "είχε μπάτζετ πρωταγωνιστικής ομάδας" μέχρι τις καλές χρονιές που έκανε. Μην ξεχνάμε ότι πήγε και τελικό και ότι κόσμο δεν είχε στις εξέδρες.
Για την Εθνική διαφωνώ απόλυτα. Προσωπικά πιστώνω στο Γιαννάκη το μεγαλύτερο μέρος των προσφάτων επιτυχιών. Σωστά λες για το Πολίτη π.χ., αλλά ο "Δράκος" ανέλαβε σε μια ιδιαίτερη εποχή και με τεράστια αμφισβήτηση για το αν μπορεί να πετύχει.
Για τα συναισθήματά σου ως Αρειανού, δεν είμαι εγώ αρμόδιος να μιλήσω. Απλώς θεωρώ ότι είναι ένας άνθρωπος που έχει δώσει πάρα πολλά στον ελληνικό μπάσκετ (τα περισσότερα από κάθε άλλον - προσωπική άποψη) για να θεωρείται προδότης. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται ανά καιρούς έχουν να κάνουν με πολλά θέματα και δε νομίζω ότι ο Γιαννάκης "πρόδωσε" τον Άρη.
Τέλος, για τα περί "σκιών": ο Γιαννάκης ηταν στη σκιά του Γκάλη γιατί το επέλεξε να είναι. Είχε την ευφυία να ρίξει τον εγωισμό του (την ώρα που είχε εξίσου μεγάλους μέσους όρους πόντων με τον Γκάλη) και να συνειδητοποιήσει ότι ο Άρης και η Εθνική θα πάνε μακριά με τον Γκάλη σκόρερ και τον ίδιο για άλλες δουλειές. Όσο για το αν είναι στη σκιά του Ομπράντοβιτς, μου φαίνεται παράξενο που το λες. Είναι στη σκιά του επειδή έχανε όταν ήταν στο Μαρούσι ή επειδή έχει χάσει 2 φορές με τον Ολυμπιακό; Δεν αποκλείεται να δικαιωθείς στο μέλλον, άλλωστε ένας τόσο μεγάλος προπονητής όπως ο Ομπράντοβιτς έχει πολλούς στη σκιά του, αλλά προς το παρόν δε νομίζω ότι είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη.
BEN
Τελικά ο Ντιρκ έπαιξε σαν άλλος Ελ Σιντ και οι Μαβς κατάφεραν να νικήσουν. Άντε να δούμε τι θα κάνουν στα πλέι.
"me tin Ethiki ontos petuxe, alla edo petuxe o...Politis k o...Kioumourtzoglou, o Giannakis den tha petuxaine? "
Χμμ..Για να είμαστε ειλικρινείς, ο Πολίτης δεν είχε και την τεράστια συμμετοχή στην επιτυχία. Δεν έδωσε και κανένα ρεσιτάλ κοουτσαρίσματος το 87'. Απλά είχε τον μεγαλύτερο σκόρερ όλων των εποχών στις τάξεις του και έπαιζε σε κάθε επίθεση isolation χωρίς να χρειάζεται να κάνει ούτε ένα σκριν για να βγάλει ελεύθερο σουτ! Όσο για την άμυνα, είχε τα θηρία στην περιφέρεια (Γιαννάκη, Φάνη) που έβγαζαν τη χολή του Ντράζεν, του Ρίβα και του Μαρτσουλιόνις (ή μήπως Μαρτσουλένις;;;!!!) και τον καλύτερο Ευρωπαίο αμυντικό σέντερ της τελευταίας εικοσαετίας. Τα ίδια ισχύουν και για τον κόουτς "Κ" το 89'. Μη ξεχνάς ότι η Εθνική, από το 90' και μετά εθεωρείτο η πλέον ηττοπαθής ομάδα στην Ευρώπη και αυτό πιστεύω ότι είναι το σημαντικότερο στοιχείο που προσέδωσε ο Γιαννάκης σαν κόουτς στην ομάδα. Το πνεύμα του νικητή.
Ναι, ο Ντιρκ γύρισε και ανέβασε όλη την ομάδα ένα επίπεδο. Αίφνης ο Τέρι έβαλε 31 πόντους και έγινε ξανά παικταράς, ο Κιντ έφτασε τις 17 ασίστ, ο Χάουαρντ τους 28 πόντους.
Τέλος καλό, όλα καλά, ελπίζω. Να δούμε πώς θα πάνε στα πλέι οφ.
Όσο για την κουβέντα του άλλου φίλου με τον BEN για τον Γιαννάκη, το ξέρω ότι πολλοί Αρειανοί νιώθουν προδομένοι από τον Δράκο, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι είχε υποχρέωση να γυρίζει όλη του τη ζωή γύρω από τον Άρη. Αυτό που θέλω νμα σχολιάσω εγώ (ο καθένας με το πρόβλημά του) είναι να μην βάζουμε στην εξίσωση και τον Πολίτη, ο άνθρωπος έκοψε το μπάσκετ στον Γκάλη!
Rasheed.
@katsam: Μαζί σου...
Rasheed.
"καλύτερος Ευρωπαίος αμυντικός σέντερ της τελευταίας εικοσαετίας" ειναι ο Στογιαν...
@ανώνυμος:
"καλύτερος Ευρωπαίος αμυντικός σέντερ της τελευταίας εικοσαετίας" ειναι ο Στογιαν...
Οκ αδερφέ. Σεβαστή η άποψή σου. Δεν διαφωνώ ότι ο Στόγιαν ήταν ένα αμυντικό "σκιάχτρο". Πιθανότατα μιλάμε για το απόλυτο δίδυμο ψηλών όσον αφορά την άμυνα. Βέβαια αν ο Παβλίσεβιτς είχε δεχτεί να πάρει και τον Φασούλα, όταν τον παρακαλούσε ο Παύλος το 93' και είχε παίξει στην ομάδα σου και όχι στον Ολυμπιακό, θα ήταν αυτός ο καλύτερος για σένα...
Anyway
Δική μου γνώμη (όχι ότι έχει καμία σημασία, εκτός του ότι μπορώ να σας σβήσω όλα τα σχόλια!) ότι ο Φασούλας ήταν καλύτερος του Στόγιαν.
Ο Φασούλας ήταν πιο ολοκληρωμένος αμυντικά κατά τη γνώμη μου.
Rasheed.
Stojan Rules!!!!
Απλά ο Φασούλας μπορούσε ανά φάσεις να παίξει καλά και επιθετικά, ας θυμηθούμε λίγο το Μουντομπάσκετ το `94, τότε τότε που πήρε την ομάδα στις πλάτες του και έκλεισε τα στόματα όσων τον κατηγορούσαν (δικαίως) ότι "έφαγε" νύχτα τον κόουτς Κ (μεταξύ μας, καλά έκανε). Αλλά αμυντικά δεν το θεωρώ καλύτερο από το Stojan (με κίνδυνο να με φάει η μαρμάγκα). Άλλωστε κύριε Rasheed πώς μπορείς να ξεχάσεις ένα κρύο βράδυ στην Πάτρα το `96 όπου ο "πιο ολοκληρωμένος αμυντικά" έφαγε 30άρα από τον μοναδικό, ανυπέρβλητο, τον ασταμάτητο .... Μιρκοοοοοο Μιλίσεβιτς (παιχτούρα και μεγάλη μου αδυναμία. Δεν κάνω πλάκα... Πάντα λάτρευα τους παίκτες με το αντιτουριστικό στυλ. Όπως τον Μπέρι παρόλο που ποτέ δεν έπαιξε στην Πανάθα)
Κατά τη γνώμη μου ακόμη και οι καλύτεροι δικαιούνται άσχημες βραδιές.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι και οι δύο έχουν γράψει μέσους όρους σε τάπες στην Α1 που δε θα ξεπεραστούν ποτέ...
BEN
@el pollo diablo: Δεν θα ασχοληθώ καν με το φτηνό επιχείρημα της 30αρας του Μιλίσεβιτς, απλώς θα διαγράψω την ομάδα σου από το fantasy, ώστε να μπορεί να σου λέει ο Patrick star ότι δεν τερμάτισες καν.
Πάντως, άσχετα από το στιλ του, ο Μιλίσεβιτς ήταν παικταράς και ήξερε πολλά πολλά καντάρια μπάσκετ.
Για τον Φασούλα και τον Βράνκοβιτς, ακόμη συμφωνώ με τον katsam, βάζοντας τον... Δαλματό γίγαντα στη 2η θέση.
Rasheed.
Μόνο ένας τρόπος, λοιπόν, υπάρχει για να λυθεί αυτή η κόντρα! Θα τον δείτε προσεχώς!
Και οι δύο ήταν σπουδαίοι αμυντικοί αλλά νομίζω οτι ο Φασούλας πλεονεκτούσε στην "περιφερειακή" (την έβαλα σε εισαγωγικά για να μην γελάσετε) άμυνα.
Εννοώ οτι θυμάμαι το Φασούλα να βγαίνει να μαρκάρει αντίπαλους ψηλούς στην περιφέρεια με αρκετή επιτυχία,ενώ δε θυμάμαι το Στόγιαν να το κάνει αυτό.
Αν θυμάται κανείς κάτι άλλο ας διορθώσει.
Παραδείγματα αρκετά,με χαρακτηριστικότερο όλων αυτό του μαρκαρίσματος του Οικονόμου!!!
Έβαζε ο υφυπουργός αθλητισμού τον Τάρλατς να μαρκάρει το Στόγιαν και το Φασούλα να μαρκάρει τον Οικονόμου,επειδή μπορούσε να τον ακολουθήσει στην περιφέρεια.
@el pollo diablo:Προφανώς σου αρέσουν οι αντιτουριστικοί παίκτες...Εσύ τι νομίζεις οτι είσαι?
Ίνδαλμα ο Μιλίσεβιτς ε?Και ειδικά η αξιοποίηση της μπάκας...
Συμφωνώ μαζί σου. Ο Φασούλας παρά το ύψος του ήταν ιδιαίτερα ευκίνητος και μπορούσε με σχετική ευκολία να μαρκάρει και τεσσάρια μακριά από το καλάθι.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου