Πολύ κοντός...

Πολλά μπορούν να ειπωθούν σε ένα βράδυ που ο πρωταθλητής Ευρώπης, ο οποίος ανέβασε το μπάτζετ του και θεωρητικά βελτίωσε την ομάδα του, μένει εκτός από τα πλέι οφ της διοργάνωσης, από μία ομάδα η οποία έχει μόλις έναν ξένο και κανέναν Αμερικανό παίκτη (ο Παλάσιο είναι από την… Μπελίζ). Το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να πει ότι το βράδυ της Τετάρτης είδε κάτι που δεν το περίμενε.

Η Παρτιζάν είχε προειδοποιήσει τρεις φορές φέτος και την τέταρτη έκλεισε το σπίτι του Παναθηναϊκού. Ο Ομπράντοβιτς ήταν λες και προσπάθησε σε μία βραδιά να δείξει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο τι λείπει από τον φετινό Παναθηναϊκό.

Ο Ομπράντοβιτς τόλμησε ένα τεράστιο ρίσκο και απέτυχε. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε στη Σερβία όπως είχε δημιουργηθεί φέτος για να παίζει. Και έχασε γιατί το μπάσκετ είναι άθλημα αρμονίας. Χρειάζεσαι κοντούς και ψηλούς. Ούτε μόνο το ένα, ούτε μόνο το άλλο. Οι «πράσινοι» αγωνίστηκαν με δύο ψηλούς στην πεντάδα για 8:57 λεπτά, όσο δηλαδή έμεινε στο παρκέ ο Δήμος Ντικούδης. Στην υπόλοιπη διάρκεια του ματς, είχαν μόνο έναν ψηλό (τον Μπατίστ και ελάχιστα τον Πρκάτσιν) και 4 κοντούς. Διαμαντίδης, Σπανούλης, Γιασικεβίτσιους, Χατζηβρέττας ή Διαμαντίδης, Σπανούλης, Περπέρογλου, Μπετσίροβιτς ή Διαμαντίδης, Σπανούλης, Γιασικεβίτσιους, Ουίνστον, ή, ή, ή...

Και η Παρτιζάν έπαιζε μόνιμα με δύο από τους Βράνιες (2.29), Πέκοβιτς (2.10), Βελίτσκοβιτς (2.05) και Μπορόβνιακ (2.09). Κι αν θέλετε τη γνώμη μου, λογικά κέρδισε.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε σχεδόν τέλεια το παιχνίδι που μπορούσε με τέσσερις περιφερειακούς. Έκανε μόλις 7 λάθη (15 η Παρτιζάν) στον κρισιμότερο αγώνα της χρονιάς, αφού είχε μέσα στην πεντάδα του συνήθως 3 πλέι μέικερ ταυτόχρονα. Όμως, αν κοιτάξετε τα ριμπάουντ, θα δείτε πού κρίθηκε το ματς. Η Παρτιζάν κυριάρχησε με 37-18. Τέσσερις περιφερειακοί και ο Μπατίστ δεν μπορούσαν να αντέξουν και ο Ομπράντοβιτς επέμενε εκνευριστικά στο σχήμα αυτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τα μισά του αγώνα τα ριμπάουντ ήταν 22-16 για την Παρτιζάν, αλλά από εκεί και πέρα έγιναν 15-2 μέχρι το τέλος του ματς. Οι Σέρβοι έκαναν πάρτι, όποτε ήθελαν έβαζαν φόλοου (12 επιθετικά ριμπάουντ) και με τον Παναθηναϊκό να προσπαθεί να περιορίσει τους ψηλούς με μπλοκ άουτ των περιφερειακών του, είδαμε τον Κέτσμαν (1.97) να μαζεύει 13 ριμπάουντ, τον Παλάσιο (1.90) να παίρνει 3 όσα και ο Βίτκοβατς (2.01), τον Τέπιτς (2.02) να τελειώνει το ματς με 2 όσα και ο Τρίπκοβιτς (1.97).

Ο Ομπράντοβιτς είπε μετά τον αγώνα ότι από την ομάδα του «έλειψε ο Τσαρτσαρής» και αναγκάστηκε να παίζει «με τέσσερις περιφερειακούς», ενώ έχασε το ματς «στην επίθεση, γιατί σε τρεις κρίσιμες στιγμές είχαν λάθος επιλογή». Δηλώσεις που θυμίζουν λίγο… Γκέρσον! Όταν δέχεσαι 82 πόντους, ο αντίπαλος σουτάρει με 63% στα δίποντα και είσαι αμυντική ομάδα, δεν μπορείς να λες ότι έχασες από την επίθεσή σου, αδειάζοντας τους παίκτες σου (ή μάλλον έναν συγκεκριμένα…). Συμφωνώ μόνο στο ότι έλειψε ο Τσαρτσαρής. Ο Κώστας λείπει όσο κανείς από τον Παναθηναϊκό, καθώς αποδεικνύεται ότι φέτος ήταν όλη η φροντ λάιν μόνος του. Όμως, ο Τσαρτσαρής λείπει από την αρχή του Top-16 και ο Ομπράντοβιτς το ξέρει. Δεν χρειαζόταν να φτάσουμε στο κρισιμότερο παιχνίδι της χρονιάς για να δοκιμάσει για πρώτη φορά το σχήμα με τους 4 κοντούς για 32 λεπτά!

Ο Ζίζιτς αίφνης φέτος έγινε κακός παίκτης και δεν μπορούσε να βοηθήσει ούτε για ένα δευτερόλεπτο, ο Πρκάτσιν αποκτήθηκε για να λύσει το τεράστιο πρόβλημα, αλλά ο προπονητής που τον επέλεξε δεν τον εμπιστεύεται να παίζει πάνω από 7 λεπτά, ο Ντικούδης πάτησε παρκέ 9 λεπτά, ο Αλβέρτης (ακόμη και αυτός) δεν έβγαλε ποτέ την φόρμα του. Μάλλον ο Γιαφτόκας που τόσο ειρωνεύονταν πέρσι αρκετοί φίλοι της ομάδας δεν φαντάζει και τόσο άχρηστος τώρα μετά την πιο αποτυχημένη χρονιά του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, ε;

Ο Λιθουανός πηγαίνει με την Ντιναμό σαν τρένο στο ULEB Cup και λίγοι ίσως θα θυμούνται ότι πέρσι με μόλις 17 λεπτά συμμετοχής ανά ματς ήταν 1^ος μπλοκέρ και 1^ος ριμπάουντερ του Παναθηναϊκού σε σύνολο και σε μέσο όρο στην Α1. Αυτός ο αποκλεισμός ήταν η εκδίκηση του Γιαφτόκας, του Τσαρτσαρή (με τον οποίο ο Παναθηναϊκός «παίζει παιχνίδια» όσον αφορά την ανανέωση του συμβολαίου του) και το λάθος του Ομπράντοβιτς να νομίσει ότι μόνο με την περιφέρεια θα μπορεί να κατακτήσει την Ευρώπη. Ο φετινός Παναθηναϊκός ήταν δομημένος πάνω σε μία πολύ λεπτή ισορροπία, με τους ψηλούς του να είναι μετρημένοι (συγκρίνετέ το με τις άλλες καλές ομάδες της Ευρώπης, Ολυμπιακό, ΤΣΣΚΑ, Ταού, Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μάλαγα ακόμα και Φενέρ). Η ισορροπία αυτή έσπασε τη μέρα που τραυματίστηκε ο Τσαρτσαρής, μιας και κανείς δεν πίστεψε ότι ο Τομάσεβιτς θα αποτελέσει σοβαρή λύση σε διάρκεια. Και όλα τα λάθη του καλοκαιριού πληρώνονται τον χειμώνα.

by Rasheed.

Υ.Γ.: Για λόγους οικονομίας χώρου, η γενικότερη ανάλυση της πορείας του Παναθηναϊκού θα ακολουθήσει άλλη μέρα (Παρασκευή;), καθώς σήμερα μείναμε στα του παιχνιδιού.