Κάποιοι... παίζουν μόνοι τους!

Η 12^η αγωνιστική είχε τα στάνταρ της, τις εκπλήξεις της και τα θρίλερ της.

Σίγουρο ήταν ότι οι δύο «αιώνιοι» θα έκαναν περίπατο. Αμφότεροι είχαν απουσίες, με του Ολυμπιακού να είναι πιο... στάνταρ και σημαντικές αλλά και του Παναθηναϊκού αυτή τη φορά να είναι πολλές (Μπατίστ, Τομάσεβιτς, Γιασικεβίτσιους), αλλά αμφότεροι δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης στον αντίπαλό τους. Ο Πανελλήνιος έχασε με 35 πόντους διαφορά, η ΑΕΛ ηττήθηκε με 29 και με έναν μόλις αγώνα να μένει για τη λήξη του πρώτου γύρου, το πράγμα ξεκαθαρίζει όλο και περισσότερο:

Η πρώτη θέση θα κριθεί στο ΣΕΦ. Εφόσον ο Παναθηναϊκός περάσει από το Αλεξάνδρειο, που το πιθανότερο είναι ότι θα περάσει, οι «αιώνιοι» πάνε για το ανεπανάληπτο 25-1 ο καθένας (αν οι «πράσινοι» χάσουν στο ΣΕΦ, όπου ο Ολυμπιακός έχει 20-0 σερί σε Ελλάδα κι Ευρώπη) και η 1^η θέση θα κριθεί στη διαφορά των πόντων. Αυτό θα είναι κάτι απίστευτο, αλλά θα δείχνει μόνο ένα πράγμα: Πόσο παντοδύναμοι είναι φέτος ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό. Μέχρι στιγμής (αν αφαιρέσουμε τον μεταξύ τους αγώνα) ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει τους 11 άλλους αντιπάλους τους με μέση διαφορά 20.3 πόντων, ενώ ο Ολυμπιακός έχει νικήσει τους δικούς τους 11 αντιπάλους με μέση διαφορά 18.0 πόντων. Αδόκιμη η μέτρηση, αλλά δείχνει πολλά πράγματα για δύο ομάδες που κάνουν περίπατο στο πρωτάθλημα.

Στους αγώνες των… «κοινών θνητών», ο ΠΑΟΚ δείχνει αναγεννημένος, αφού έφτασε το 4-0 στην Α1 με τον Κώστα Φλεβαράκη στον πάγκο του, η Πυλαία έχει αρχίσει να γεμίζει περισσότερο και ο Ίμπο έχει γίνει σύνθημα στα χείλη των οπαδών της ομάδας ήδη από το 2^ο παιχνίδι του. Εκεί που πήγαινε για υποβιβασμό, ο ΠΑΟΚ είναι πια μέσα στην οκτάδα και κοιτάει ψηλότερα. Βέβαια, η συνέχεια είναι πολύ δύσκολη (κατά σειρά Άρης, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός), οπότε το κλίμα μπορεί να αντιστραφεί. Άλλωστε, η… ευκολία με την οποία αλλάζουν τα πράγματα στη Θεσσαλονίκη είναι γνωστή. Πάντως, με τα 3 ματς στη σειρά, ο ΠΑΟΚ από την 15^η αγωνιστική θα έχει βγάλει τους 5 από τους 6 αγώνες που όλες οι ομάδες προγραμματίζουν ως λογικές ήττες και θα του μένει ο Άρης στην Πυλαία, το μοναδικό θεωρητικά ματς από τα 6 που μπορεί να χτυπήσει. Σημαντικό κι αυτό.

Η Ολύμπια κέρδισε την ΑΕΚ και απέδειξε για ακόμη μία εβδομάδα ότι είναι σοβαρή ομάδα με πολύ καλό προπονητή. Η ΑΕΚ ακόμη δεν έχει βρει το δρόμο της και το θέμα του Έιβερι δεν φαίνεται να ξεκαθαρίζει εύκολα. Ο Αμερικανός από 10 ημέρες έχει ήδη φτάσει τις 25 εκτός δράσης και αίφνης το όνομα Άρθουρ Λι φέρνει πολλούς αναστεναγμούς αναπόλησης στο στρατόπεδο της «Ένωσης».

Το Αιγάλεω έχει παραχαλαρώσει από τις γιορτές κι ακόμη δεν έχει βρει το δρόμο του. Εκεί που πήγαινε… τρένο, το 6-3 έχει γίνει 6-6 και μιας και το ματς με τον Κολοσσό χάθηκε, επιβάλλεται να κερδίσει την Ολυμπιάδα στην Πάτρα την ερχόμενη εβδομάδα.

Ο Άρης πέρασε πολύ εύκολα απ’ το Σίτι και ήδη η διαφορά που τον χωρίζει από τον 4^ο είναι 2 βαθμοί, που απλώς αποδεικνύει τα όσα λέγαμε πριν τη χρονιά, ότι δηλαδή είναι ένα επίπεδο πάνω από τις υπόλοιπες 11 ομάδες κι ένα επίπεδο κάτω από τους «αιώνιους».

Το Μαρούσι πέρασε το Σαββατοκύριακο κάνοντας επίδειξη ανωτερότητας και ήθους («δεν αξίζαμε να κερδίσουμε», «έπρεπε να χάσουμε», «θα ήταν άδικο αν νικούσαμε»), αλλά στην τελική το θέμα είναι ότι έχασε έναν βαθμό μέσα από τα χέρια του. Και γενικά, δεν τους βρίσκει με… τεράστια ευκολία για να τους πετάει.

Ο Κολοσσός έκανε σημαντικό βήμα παραμονής, νικώντας την Ολυμπιάδα με διψήφια διαφορά, ενώ ο ΑΓΟΡ είναι στον πάτο μαζί με τους Πατρινούς, αλλά κανείς δεν παίρνει όρκο ότι ο Πεδουλάκης δεν θα βρει τρόπο να ανακάμψει.

Επισήμως πλέον, η χρησιμοποίηση του Μαμαντού Εν Ντζάι από τον Ηλία Ζούρο δεν βγάζει κανένα νόημα, καθώς στα ματς που ο Σενεγαλέζος θα έκανε πάρτι δεν παίζει, ενώ απέναντι στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε για 33 λεπτά. Οι… κακές γλώσσες λένε ότι ο Ζούρος ήθελε να τον εκθέσει για να έχει πάτημα, αλλά με αυτή τη λογική, εκτός από τον Γκράντι… όλοι οι «Ολυμπιονίκες» εκτέθηκαν στο ΣΕΦ. Πάντως, αν κάνει το λάθος και τον διώξει, ξέρω πολλές ομάδες που ήδη… ξερογλείφονται στην ιδέα και μόνο.

by Rasheed.

Υ.Γ.: Όσο για την φωτογραφία, νομίζω ότι το βλέμμα του Αλεξανδρή τα λέει όλα για τη νίκη του Κολοσσού!