ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το Age of Basketball μπορείτε πια να το βρείτε στη διεύθυνση www.ageofbasketball.net μαζί με το πλήρες αρχείο του. Το παρόν blog δεν θα ανανεωθεί ξανά. Σας περιμένουμε στην Εποχή του Μπάσκετ, το πρώτο ηλεκτρονικό περιοδικό μπάσκετ στη χώρα, με την πληρέστερη Αθλητιατρική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο!

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007

Ολυμπιακός: Στο μυαλό του Γκέρσον


Από σήμερα περνάμε στην παρουσίαση των ομάδων της Α1. Περισσότερο «χώρο» θα δώσουμε φυσικά στις 3 ομάδες της Ευρωλίγκας. (Αν και είθισται να ξεκινάμε με τον πρωταθλητή, σας ζητάμε συγγνώμη και για λόγους καθαρά τεχνικούς και προσωπικού μας κωλύματος θα ξεκινήσουμε απ’ τον Ολυμπιακό. Δείτε το σα να αρχίζουμε από… την αντιπολίτευση, όπως συνήθως γίνεται στις πολιτικές συζητήσεις στα παράθυρα!).

Με μια ματιά στο ρόστερ του Ολυμπιακού ο καθένας εντυπωσιάζεται από… το πολυπληθές του θέματος! 14 μετεγγραφές ολοκλήρωσαν το καλοκαίρι οι «ερυθρόλευκοι». Ο Αγγελόπουλος δε χάλασε κανένα χατήρι στον Γκέρσον. Δε θα ασχοληθούμε με τα ενδεχόμενα λάθη (Ρόμπερτς) και τις αποπομπές παικτών (Ζίζιτς, Πεν, Στακ), αλλά με το γεγονός ότι φέτος οι απαιτήσεις αυξάνονται και η περίοδος χάριτος ελαχιστοποιείται. Ο αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού, αφού συνέδεσε το όνομά του με την αγωνιστική και οικονομική ανάκαμψη του Ολυμπιακού, θέλει να το συνδέσει και με την επιστροφή στην κορυφή. Γι’ αυτό «έσπρωξε» στην αγορά σχεδόν 15.000.000 ευρώ για αγορές, αποζημιώσεις και συμβόλαια παικτών.

Αφού δόθηκαν δανεικοί δύο ελπιδοφόροι παίκτες, ο Βουγιούκας και ο Αποστολίδης, το ρόστερ απαρτίζεται από 16 ονόματα (το μεγαλύτερο στην Ευρώπη), 4 εκ των οποίων θα μένουν στην εξέδρα σε κάθε ματς. Μιας και οι «φτασμένοι» παίκτες της Εθνικής Ανδρών δε θέλησαν να μετεγγραφούν στον Πειραιά, λιμάνι έπιασε μια χρυσή γενιά των 20something, με την ελπίδα, αφ’ ενός να είναι έτοιμοι να αποδώσουν στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και τώρα, αφ’ ετέρου να δίνουν ξεχωριστή ενέργεια στους αγώνες μιας και οι περισσότεροι από αυτούς είναι ακόμη στην αρχή της καριέρας τους και έχουν πολλά να αποδείξουν. Έτσι, τους Βασιλόπουλο, Σχορτσιανίτη, Μπουρούση, πλαισιώνουν φέτος οι Βασιλειάδης, Μαυροκεφαλίδης, Πρίντεζης μαζί με τους Σεϊμπούτις και Τεόντοσιτς, που θεωρούνται οι πλέον ταλαντούχοι εκπρόσωποι δύο μεγάλων σχολών μπάσκετ.

Φέτος, ανεξάρτητα από την ατομική έφεση ορισμένων παικτών, δεν περιμένουμε από τον Ολυμπιακό να παίξει άμυνα που σπάει κόκκαλα, αλλά, προσπαθώντας να μπούμε στο μυαλό του Γκέρσον, αντιλαμβανόμαστε ότι ο Ισραηλινός προπονητής επιχειρεί να αναβιώσει τη Μακάμπι που σάρωσε την Ευρώπη. Η τότε αχτύπητη πεντάδα της απαρτιζόταν από Γιασικεβίτσιους, Μπουρστάιν, Πάρκερ, Μπάστον και Βούισιτς. Τώρα, ο Πίνι έχει Γκριρ, Μασιγιάουσκας, Γουντς, Βασιλόπουλο και Μπουρούση. Οι τρεις περιφερειακοί είναι ένας δυσάρεστος πονοκέφαλος για τους αντιπάλους. Τρεις παίκτες που μπορούν άνετα να έχουν 20 πόντους μέσο όρο ο καθένας, σαφώς καλύτεροι σε αυτό το θέμα από την αντίστοιχη τριάδα της Μακάμπι. Μπορεί ο Γκριρ (έχει υπάρξει πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας και του ιταλικού πρωταθλήματος) και ο Γουντς να μη διαθέτουν την δημιουργικότητα και την μπασκετική ευφυΐα των Σάρας και Πάρκερ, αλλά θα δείτε ότι θα στέλνουν την μπάλα στο «πλεκτό» με μεγαλύτερη συχνότητα. Στους ψηλούς της πεντάδας, ο Βασιλόπουλος καταθέτει στο παρκέ τεράστια ενέργεια και είναι το νο.1 της άμυνας της ομάδας, διαφορετικός παίκτης (και, ακόμα τουλάχιστον, σε χαμηλότερο επίπεδο) από τον Μπάστον, αλλά πιο γρήγορος, πιο σκληρός στην άμυνα και με δυνατότητες που δεν έχουν ταβάνι. Βούισιτς δεν υπάρχει (άλλωστε ποια ομάδα έχει;) αλλά ο Μπουρούσης κάθε χρόνο κάνει άλματα βελτίωσης. Προσθέτει πάθος, έφεση στα κοψίματα και στα ριμπάουντ και αξιοπρόσεκτο σουτ για το ύψος του. Μένει να βελτιώσει τη σταθερότητά του.

Ο Γκέρσον, λοιπόν, μια τέτοια ομάδα οραματίζεται, την οποία ευελπιστεί ότι μπορεί να οδηγήσει στην κορυφή. Η διαφορά είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει «θωρακίσει» και τον πάγκο του. Για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια έχει 2 ακόμη αξιόλογα πλέι-μέικερ πίσω από το βασικό: τον Μπλάκνει, που ίσως εξελιχθεί σε κίνηση-κλειδί, και τον Τεόντοσιτς που έρχεται με τις καλύτερες των συστάσεων. Ο Καυκής μάλλον δε θα παίξει κάποιο ρόλο.

Η περιφέρεια «γεμίζει» στον πάγκο με παίκτες έτοιμους να σκοράρουν (Βασιλειάδης), να παίξουν άμυνα (Παπαμακάριος – ο αρχηγός) και να δώσουν ενέργεια στην ομάδα (Σεϊμπούτις).

Στους ψηλούς, ο συνωστισμός δεν έχει προηγούμενο. Εκτός από τους δύο Έλληνες που αναφέραμε παραπάνω, αποκτήθηκε ο Μαυροκεφαλίδης που μετά την πολύ καλή του χρονιά στον ΠΑΟΚ και το πέρασμα από πρωταθλήματα υψηλού επιπέδου (Ρόμα, Βαλένθια) επιστρέφει για να διεκδικήσει θέση στον Ολυμπιακό και την Εθνική. Ο Τζάκσον, τελευταίο απόκτημα, αναμένεται να δώσει μεγάλες βοήθειες καθώς είναι γνωστό ότι γνωρίζει το άθλημα. Με περιέργεια περιμένουν όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι να δουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Τσακαλίδης. Αν είναι καλά, θα είναι μεγάλο «όπλο». Ο Πρίντεζης, με τα πλούσια προσόντα και το κορμί-λαμπάδα θα προσπαθήσει πολύ για μια θέση στη δωδεκάδα.

Αφήσαμε για το τέλος τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Μια μεγάλη επένδυση του Ολυμπιακού και του ελληνικού μπάσκετ και προσωπικό στοίχημα του Παναγιώτη Αγγελόπουλου. Όσους ψηλούς και να φέρει στον Πειραιά, ξέρει ότι αν ο Σοφοκλής καταφέρει να συνέλθει θα είναι αυτός που θα ανεβάσει ένα επίπεδο την ομάδα. Όλοι ξέρουν τις δυνατότητές του αλλά κανείς δεν έχει προφανές πλάνο που να μπορεί να τον αναχαιτίσει. Δεδομένης της ικανότητας σκοραρίσματος των περιφερειακών, τα νταμπλ-τιμ στον Σχορσιανίτη θα είναι πολύ δύσκολα, επομένως στο χέρι του είναι να το καταλάβει και να κάνει εμφανίσεις που θα ξεσηκώσουν όλο τον κόσμο και θα κλείσουν στόματα. Προς το παρόν, τα πράγματα είναι οριακά, αφού παραμένει υπέρβαρος και νέες κόντρες προβλέπονται. Η φετινή χρονιά είναι σταθμός για την καριέρα του…

Κλείνοντας, μια ειδική μνεία στον Άρβιντας Μασιγιάουσκας. Πέρυσι ήρθε και ενθουσίασε τον κόσμο των «ερυθρολεύκων» που στο πρόσωπό του είδαν τον ηγέτη της νέας εποχής. Η ατυχία τον πρόδωσε και γύρισε την άνοιξη ανέτοιμος. Φέτος, εξακολουθεί να είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης και το καλύτερο όνομα του Ολυμπιακού. Έκανε ειδική προετοιμασία, δούλεψε σκληρά και φέρεται έτοιμος να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του. Μπορεί; Μάλλον ναι…

Ο Ολυμπιακός ξεκινάει με πρώτο στόχο τους τελικούς της Α1 και το final-4 της Ευρωλίγκας. Αλλά, οι αληθινοί στόχοι είναι κορυφή παντού. Το μπάτζετ μεγάλο, οι παίκτες πολλοί, το ταλέντο πλούσιο. Ο Πίνι Γκέρσον, σε οριακό σημείο σχέσεων με τον κόσμο και τη διοίκηση επωμίζεται το βάρος του «κάθε ήττα = αποτυχία». Αν το αντέξει και πράξει αναλόγως, οι «ερυθρόλευκοι» θα πάνε μακριά…

“Good night, and good luck”

by BEN

10 σχόλια:

El Pollo Diablo είπε...

Αν και Παναθηναικός, θα ρισκάρω μια πρόβλεψη για τον Ολυμπιακό. Είναι πολύ πιθανό, αν βρεθεί στο Final Four, να το σηκώσει... Το δύσκολο είναι να βρεθεί εκεί (πολύ πιο δύσκολο από πέρυσι), γιατί υπάρχει μια πολύ ισχυρή τετράδα αντιπάλων τουλαχιστον ισάξια, με βάση το ρόστερ και τη ''φανέλα'': ΠΑΟ, Ρεαλ, ΤΣΣΚΑ, Ταου (η οποία έδωσε τον Barac στην Βαλένθια και μου έκαψε ένα κρυφό όπλο στο fantasy challenge, να ναι καλά ο Teletovich). Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός στο φαιναλ φορ θα είναι απο τα ''καλά αουτσαιντερ'' αυτά που συνήθως κάνουν κηδείες. Όοοοολα τα παραπάνω με μία προυπόθεση: να υπάρχει αρμονία και καλό κλίμα στην ομάδα (εχω βαρεθεί να ακούω σε συνεντέυξεις πόσο καλή παρέα ήταν η μακάμπι του γκέρσον και αναρωτιέμαι αν ο Γκέρσον φρόντισε για το κλίμα ή ήταν απλώς τυχερός).
Για το Πρωτάθλημα δεν τον βλέπω, εκτός αν είναι κουρασμένος ο Παναθηναικός.
Γενικότερα, αν εξετάσει κανείς τις συνθήκες, ο Ολυμπιακός και για το πρωτάθλημα ή για το φαιναλ φορ τις καλύτερες ευκαιρίες τις έιχε πέρυσι, γιατί α) οι εκτός ταού ισπανικές δεν ήταν τόσο υπολογίσιμες β) ο Παναθηναικός ήταν κουρασμένος και όχι τόσο ποιοτικός όσο φέτος. Τουλάχιστον φέτος, στα χαρτιά, είναι πολύ ανώτερος από πέρυσι.

El Pollo Diablo είπε...

Το σχόλιο στο τέλος είναι ότι ''τουλάχιστον και ο Ολυμπιακός στα χαρτιά είναι πολύ ανώτερος από πέρυσι'' sorry

Ανώνυμος είπε...

Με μια πρωτη ματια σιγουρα ο Ολυμπιακος δε θα εχει ήττες στην Α1 που ειχε περσυ,οπως με Αρη και Πανιώνιο.

Ωστοσο στο f-4 δεν ειμαι αισιοδοξος.

ΔΕ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΕΙΣΕΙ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟ ΟΡΓΑΝΩΤΗ.
Ο Γκριρ πρωτα σκοραρει και μετα πασσαρει,ο Τεοντοσιτς πολυ νεος,ο Μπλακνευ πολυ λιγος για ομαδα πουα θα σηκώσει Euroleague.
Kαι αν σκεφτουμε πως ο Γκερσον δεν κανει προπονηση ούτε φτιάχνει σύστημα,ο καλος οργανωτής στην ομαδα του(οπως ο Σαρας) ειναι το Α και το Ω.

Δε με εχει πεισει ακομα στο θεμα των ψηλών.Ο Σοφο δεν το κοβω να παιζει ΦΕΤΟΣ μπάσκετ καθολου,ο Τσακαλιδης ειναι μεγαλο κορμί αλλά άμπαλος,ο Τζάκσον ειναι παικτης που δεν εχει κανει προετοιμασια(και πιθανον να ειναι μονο για Ευρώπη αρα με Γκέρσον δεν παιζει) και ο Μπουρούσης πρεπει να βελτιωθει στο πλατη με πλάτη.Ο Μαυροκεφαλιτης τέλος ειναι ο πιο αργος παικτης στη θέση του σε αντιστοιχη ομάδα.

Τριτο κομβικο σημειο για τον Ολυμπιακο:
δεν ειμαι σιγουρος αν ο Γκέρσον θα κάνει αλλαγές ή θα έχει πάλι 8 παικτες να παιζουν πάντα.Φοβάμαι πως ο Πριντεζης,ο Καυκής ή ο Βασιλειάδης ενδεχομένως φέτος να παίξουν ελάχιστα.

Αλλά περιμένω απο τον Ολυμπιακο:

Να σκοράρει μ.ο. πάνω απο 80 ποντους.Με Γουντς,Ματσας,Γκριρ και Μπουρούση και για αναπληρωματικούς Σειμπούτις,Βασιλειάδη και Βασιλόπουλο αναμένω μια επιθεση φωτια.

Να φορτώνει με φάουλ την αντίπαλη ομάδα γρήγορα κοντά στη ρακέτα.Παικτες οπως ο Τσακαλιδης ή ο Μαυροκεφαλιδης και κανουν εύκολα φάουλ αλλά και παίρνουν εύκολα φάουλ.Και αν σκεφτεί κανεις πως δε θα ειναι σοβαροί παράγοντες στην ομάδα του Γκέρσον,μπορούν να υλοποιήσουν τον παραπάνω ρόλο.

Τα μεγάλα ερωτήματα 3:

1)Με τοσους σκόρερ στην ομάδα θα υπάρχει πρόβλημα οργάνωσης του παιχνιδιού;
2)θα μπορέσει ο Γκέρσον να φτιάξει το πρώτο σύστημα επίθεσης πριν το Μάρτη
3)Οι άλλες ομάδες θα μπορέσουν να κάνουν ο,τι δεν καναν στη Μακάμπι των Βουισιτς-Παρκερ-Μπαστον και Σάρας;Κοινώς να την εγκλωβίσουν στην άμυνα;

Πάντως σιγουρα με τον Ολυμπιακο φετος δε θα πλήξει κανεις,ούτε θετικά ούτε αρνητικα...

Age of Basketball είπε...

@el pollo diablo: Φίλε μας, γενικώς στην Ευρωλίγκα, το δύσκολο είναι να φτάσεις στο final-4. Είναι μια μακρά και δύσκολη δοκιμασία και πρέπει να περάσεις από πολλούς αξιόλογους αντιπάλους. Από τις ομάδες που αναφέρεις, θεωρώ ότι Ρεάλ και Ταού δεν έχουν το βάθος του ρόστερ των δύο ελληνικών. Θα τα πούμε για την Ευρωλίγκα αναλυτικότερα την άλλη εβδομάδα.

Δεν είμαι σίγουρος αν ήταν καλύτερη ευκαιρία πέρυσι. Για το final-4 έδειξε ανέτοιμος από το ματς στη Ρωσία με τη Ντιναμό όπου έχασε πολύ. Και αυτό ήταν νωρίς αν θυμάσαι. Στο πρωτάθλημα δυσκολεύτηκε να μπει στον τελικό μιας και ο Άρης δεν ήταν απλός αντίπαλος. Όσο για τον Παναθηναϊκό νομίζω ότι δεν είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές τους για να προεξοφλήσουμε τόσους μήνες πριν τον νικητή.

Και κάτι τελευταίο που πολύ ακούγεται. Ο Ολυμπιακός φέτος δεν είναι στα αουτσάιντερ στην Ευρώπη. Είναι στα φαβορί. Όποιος αντιμετωπίσει μια ομάδα με μπάτζετ 15.000.000ευρώ σαν αουτσάιντερ, θα την πατήσει.

Οι οπαδοί κάθε ομάδας μπορούν να συζητούν για τις υπόλοιπες! Και σε αυτός το blog, έχουμε διατηρήσει τα φίλαθλα πλαίσια! Να' σαι καλά!
BEN

Age of Basketball είπε...

@ανώνυμος: Φίλε, θέτεις ορισμένα ενδιαφέροντα ζητήματα. Στο θέμα του πλέι-μέικερ, μπορεί κανείς από τους 3 να μη θεωρείται σπουδαίος οργανωτής, αλλά είναι 3 αξιόλογοι γκαρντ και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια. Όταν η πεντάδα σου είναι ισχυρή σημασία έχει να περνάει η μπάλα από όλους και αυτό είναι στο χέρι όλων.

Όσον αφορά τους ψηλούς υπάρχει η επτάδα: Τζάκσον, Πρίντεζης, Μαυροκεφαλίδης, Μπουρούσης, Τσακαλίδης, Σχορτσιανίτης + τον Βασιλόπουλο. Ακόμη και να μην υπολογίσουμε τον Σοφοκλή, δε γίνεται να μην πείθει μια φορντ-λάιν που έχει 6 παίκτες (όλοι τους αξιόλογοι) που ο καθένας μπορεί να προσφέρει με διαφορετικό τρόπο στο παιχνίδι. Εντάξει, κανείς δεν είναι το πλήρες πακέτο. Αλλά πόσοι ψηλοί στην Ευρώπη είναι; Ο εξής ένας...

Όσο για τον Γκέρσον, όλοι περιμένουν ότι μετά από μια ολόκληρη χρονιά έχει μάθει κάποια πράγματα για την Ελλάδα. Πρέπει να το αποδείξει και στην πράξη. Προς το παρόν αυτό είναι το μεγαλύτερο ερωτηματικό του Ολυμπιακού...

Συνεπώς, ο στόχος των "ερυθρολεύκων" είναι να ελαχιστοποιήσουν όλα τα μειονεκτήματά τους και να προβάλλουν το ισχυρό πλεονέκτημα της επίθεσης. Λογικά, ο φετινός Ολυμπιακός "εγκλωβίζεται" πιο δύσκολα από τη Μακάμπι, γιατί έχει περισσότερους παίκτες να στείλουν την μπάλα στο καλάθι. Είναι δυνατόν να κολλήσουν όλοι αυτοί την ίδια ημέρα; Μάλλον αδύνατο... Αν το καταφέρει ο Γκέρσον...
Να 'σαι καλά!
BEN

Age of Basketball είπε...

Και να προσθέσω κάτι ακόμα. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να προσπαθήσει να εξαλείψει τις ήττες από τις μικρομεσαίες ομάδες στο πρωτάθλημα. Αν το κάνει αυτό τότε ίσως δούμε μια μάχη μέχρι τέλους για το πλεονέκτημα έδρας. Και κάτι τέτοιο ίσως μετρήσει σημαντικά στην ψυχολογία.
BEN

Ανώνυμος είπε...

Εγώ βλέπω με σκεπτικισμό τον φετινό Ολυμπιακό και ο κυριότερος λόγος είναι ο Γκέρσον. Δεν ξέρω αν ο προπονητής αυτός θα είναι το ατού ή η καταστροφή της ομάδας. Έχει δείξει δείγματα ότι παραδόξος είναι ικανός και για τα δύο!! Και για αυτό ακριβώς τον λόγο δεν μπω στο παιχνίδι της ανάλυσης του κάθε παίχτη κτλ. Ο Γκέρσον έχει πάρει όποιο πάιχτη ήθελε για να παίξει όπως θέλει, οπότε αυτό με κάνει να μην μπορώ να υπολογίσω τι μπορεί να βγάλει η ομάδα στο παρκέ παρά μόνο αγωνιζόμενη κάποια παιχνίδια. Στα μείον το ξανα-κτίσιμο που σημαίνει πάλι στα περσυνα περί ομοιογένειας και τα συνεπακόλουθα ενώ ο κύριως μας αντίπαλος έχει τους καλύτερους αυτοματισμούς λόγω σταθερού κορμού εδώ και 7-8 χρόνια.

Ο Σοφοκλής πραγματικά είναι πλήγμα και δεν ξέρω πραγματικά πως σκέφτεται. Μπορούσε να γίνει ένας μύθος στην Ευρώπη αλλά προφανώς δεν τον βοηθά το μυαλό του.

Είδωμεν...

Άνθος

Age of Basketball είπε...

Φίλε Άνθο, πράγματι ο σκεπτικισμός όσον αφορά τον Γκέρσον είναι ορθός και βάσιμος. Ο τρόπος που έστησε την ομάδα βάσει των μετεγγραφών θυμίζει το πλάνο που είχε στη Μακάμπι, οπότε ίσως μπορέσει να λειτουργήσει την ομάδα με εκείνον τον τρόπο, εξού και ο τίτλος του άρθρου.

Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό χρειάζεται και φέτος πίστωση χρόνου. Το θέμα για τους "ερυθρόλευκους" είναι να παίζουν καλύτερα όσο περνάει ο καιρός και όχι το αντίστροφο που κατά παράδοξο τρόπο συνέβη πέρυσι.

Όσο για τον Σοφοκλή, σε μεγάλο βαθμό τα έχουμε πει. Αυτό που θέλω να προσθέσω είναι ότι με τη συμπεριφορά του, από εκεί που είχε τον κόσμο με το μέρος του, πλέον οι περισσότεροι αποδίδουν στον ίδιο την ευθύνη. Να δούμε πού θα καταλήξει αυτή η ιστορία. Κρίμα να χαθεί από την Ελλάδα ένα τέτοιο ταλέντο σε τέτοιο κορμί.

Να 'σαι καλά!
BEN

El Pollo Diablo είπε...

Δεν πιστεύω ότι θα χάσει έδαφος από μικρομεσαίες ομάδες (ούτε καν από τον Άρη). Και μόνο το ατομικό ταλέντο των παικτών του φτάνει να καθαρίζει στο πρωτάθλημα. Αλλά έχει μπροστά του τον ποιοτικότερο Παναθηναικό των τελευταίων ετών (ναι ο Γιακισεβίτσιους και μόνο φτάνει να τον ανεβάσει επίπεδο). Το βλέπω πολύ δύσκολο να επικρατήσει εις βάρος του σε μια σειρά 5 παιχνιδιών, ανεξαρτήτως έδρας, εκτός αν συντρέχουν άλλοι λόγοι (κούραση ή τραυματισμοί).
Περί αουτσάιντερ, παρά την αξία του ρόστερ, είναι νέα ομάδα και με δεδομένο και τον άστατο προπονητή της, θεωρώ ότι θα έχει πολλά σκαμπανεβάσματα και ενδεχομένως και απρόβλεπτες ήττες, που στην ευρωλίγκα και ευκολότερα συμβαίνουν, και στοιχίζουν και πολύ περισσότερο από το Ελληνικό πρωτάθλημα. Αν βρεθεί στο φαιναλ φόρ, με δεδομένη την πρότερη άστατη παρουσία του, μπορεί να μην θεωρείται τόσο φαβορί όσο η ΤΣΣΚΑ ή ο Πάο π.χ. αλλά είναι πολύ ικανός να κάνει δύο καλά παιχνίδια και να το πάρει (θα πόνταρα άνετα επάνω του για να βγάλω καλά φράγκα). Περυσι ωστόσο τον θεωρούσα σίγουρο για το φαιναλ φορ, φέτος όχι. Αυτό ίσως έχει να κάνει με το ότι πέρυσι δεν είχα εικόνα του Γκέρσον και με δεδομένη την απόκτηση του Μάτσε (θα μου πεις τραυματίστηκε νωρίς) αλλά και την εικόνα του Σοφο του 2006, έλεγα ότι θα έκανε το βήμα παραπάνω (ff).
Έχοντας την εικόνα του παλαβού Ισραηλινού θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο, για αυτό δεν τον βλέπω για κλασικό φαβορί. Εκτός αν είναι τόσο παλαβός ο Γκέρσον και δούμε τον Ολυμπιακό να πηγαίνει τρενο ως το τέλος...
Βρίσκω πιο ενδιαφέρουσα την περίπτωση του Ολυμπιακού γιατί είναι αίνιγμα. Γιατι η ομάδα μου, ο Παναθηναικός μου θεωρώ ότι έχει δύο αντιπάλους. Τον εαυτό της και την ατυχία...(άντε και την ΤΣΣΚΑ)

Age of Basketball είπε...

Φίλε, εγώ προσωπικά νομίζω ότι μια ενδεχόμενη σειρά τελικών θα είναι αρκετά αμφίρροπη. Άποψή μου είναι ότι αρκετοί που ασχολούνται με το μπάσκετ εξακολουθούν αν θεωρούν τον Ολυμπιακό αουτσάιντερ, διότι δεν ξέρουν καλά κάποιους παίκτες του, όπως τον Γουντς (π.χ. χθες έβαλε 40!!!) ή τον Γκριρ (που "πληρώνει" το ότι πέρασε από την "ταπεινή" Νήαρ Ηστ). Μόνο ερωτηματικό η συμπεριφορά του Γκέρσον που θεωρώ ότι θα διαφανεί από τους πρώτους αγώνες. Το final-four, όπως και να έχει είναι 2 40λεπτα όπου οι προβλέψεις, για όσους φτάσουν εκεί, είναι πολύ δύσκολες.

Όσο για τον Παναθηναϊκό, τα έγραψε και ο Rasheed. Εγώ θεωρώ πιο σημαντικό αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ (και ορισμένες άλλες) παρά τον εαυτό του! Οι "πράσινοι" δεν είναι μια ασταθής ομάδα για να φοβάσαι τον κακό εαυτό τους. Τα ερωτηματικά είναι η χημεία Σάρας-Διαμαντίδη και τα κίνητρα των παικτών που πριν λίγους μήνες τα πήραν όλα. Πάντως θα κάνει κακό να υποτιμήσει τις υπόλοιπες καλές ομάδες.
BEN