Μα πού ήταν τόσα χρόνια;

Διαβάζοντας το απόγευμα για την ανανέωση του συμβολαίου του Καστλ με τον Αρη, δεν είναι η πρώτη φορά που μου δημιουργήθηκε η απορία για αυτόν τον αειθαλή πολύ καλό παίκτη, πού ήταν όλα αυτά τα χρόνια και γιατί ξαφνικά μας εμφανίστηκε στη δύση της καριέρας του (γεννηθείς το 1972).

Η αλήθεια είναι ότι ο Καστλ όπου έπαιξε μπάσκετ πριν τον Άρη, έπαιξε καλά. Στο κολλέγιο, Nicholl’s State είχε μέσους όρους 18,3 πόντων και 4,3 ασίστ. Στη συνέχεια έπαιξε 1 χρόνο στα Σκόπια (34 ματς, μέσοι όροι: 28 πόντοι!!!, 9 ασίστ!!!, 90% στις βολές!!!) και πέρασε τα επόμενα 3 χρόνια (1998-2001) στη Βοσνία και τη Sloboda Dita Tuzla όπου συνολικά σε 76 αγώνες 19,5 πόντους, 3,5 ασίστ και περίπου 3 κλεψίματα ανά αγώνα με, πάντα, καλά ποσοστά. Αυτό το πέρασμά του τον βοήθησε να πάρει και το Βοσνιακό διαβατήριο για να αγωνίζεται ως κοινοτικός. Η αρχή της χρονιάς 2001-2002 τον βρήκε στο Ισραήλ, όπου δεν… έδεσε, για να συνεχίσει στη Μπούρζ με 12,5 πόντους και 3,9 ασίστ. Πριν έρθει στην Ελλάδα και τον Άρη έπαιξε 2 χρόνια στην Oldenburg στη Γερμανία όπου έκανε πολύ καλές εμφανίσεις (ξανά): σε 44 αγώνες είχε 16,9 πόντους και 3,7 ασίστ.

Τα πεπραγμένα του στον Άρη, όπου ήρθε σε ηλικία 32 ετών, είναι λίγο πολύ γνωστά. Φέτος έπαιξε για πρώτη φορά στην καριέρα του στην Ευρωλίγκα όπου άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις. Είναι βασικός κουμανταδόρος της ομάδας της Θεσσαλονίκης και συχνά τον βλέπουμε να αγωνίζεται ακόμη και στα 40 λεπτά ενός αγώνα δημιουργώντας απορίες για την ηλικία του!

Οι μεγαλύτερες απορίες όμως για αυτόν τον αθλητή είναι γιατί, ενώ πάντα στην καριέρα του έπαιζε καλά και είχε καλούς μέσους όρους, δεν είχε δοκιμάσει νωρίτερα το βήμα παραπάνω. Δεν είχε τις προτάσεις για να το κάνει; Εάν είχε έρθει στην Ελλάδα γύρω στα 28 είναι σίγουρο ότι τώρα θα είχε εξελιχθεί σε ένα από τα καλύτερα πλέι-μέικερ στην Ευρώπη και ίσως ο καλύτερος Αμερικανός με κοινοτικό διαβατήριο. Και φέτος, όποιος παρακολουθούσε την Ευρωλίγκα θα έβλεπε ότι οι ομάδες που άφησε πίσω του ο Άρης δεν είχαν καλύτερο «άσο» από τον Καστλ.

Πρόκειται για έναν παίκτη ώριμο, πολύ αθλητικό με πλούσια μπασκετικά προσόντα, γρήγορο, έξυπνο. Σουτάρει με καλά ποσοστά, δε φοβάται την ευθύνη στο τέλος ενός ντέρμπι και έχει έφεση στο κλέψιμο (σχεδόν πάντα στην καριέρα του είχε μέσο όρο πάνω από 1,5 ανά αγώνα) και στο ριμπάουντ (πάνω από 2,5).

Το ερώτημα γιατί ο Καστλ νωρίτερα δεν έπαιξε στο υψηλότερο επίπεδο είναι πια δύσκολο να λυθεί. Η ουσία είναι ότι ο Άρης χαίρεται το «λαβράκι» που έχει πετύχει και τον οδηγεί και όσο εξακολουθεί να παίζει σαν…25άρης η ηλικία του θα συνεχίσει να προκαλεί ευχάριστη έκπληξη!
“Good night, and good luck”

by BEN