Ο Τζεφ Μαλόουν (49, 1.94, Jeff Malone) είναι ο λιγότερος γνωστός από τους 3 τεράστιους Μαλόουν των δεκαετιών ’80 και ’90 στο NBA. Όμως, αν και υπολείπεται σε αναγνώριση των Καρλ και Μόουζες, δεν παύει να είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που πέρασαν ποτέ τον Ατλαντικό για να παίξουν μπάσκετ στην Ευρώπη.
Μάλιστα, αν μιλήσουμε αναλογικά με την ομάδα στην οποία ήρθε, πιθανότατα έχουμε τη μεγαλύτερη μετεγγραφική επιτυχία στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, γιατί ένας παίκτης με μέσο όρο 19.0 πόντους σε 13 σεζόν στο NBA και 5 συνεχόμενες σεζόν με περισσότερους από 20 πόντους, φόρεσε τη φανέλα του νεοφώτιστου και (όπως αποδείχτηκε) διάττοντα αστέρα ΒΑΟ! Μάλιστα, ο Τζεφ Μαλόουν ήρθε στα μισά της χρονιάς 1996-97 στην Ελλάδα και αντικατέστησε στον ΒΑΟ τον Τζ. Μπ. Ρεφσνάιντερ, αφού ο αρχικός σχεδιασμός του ΒΑΟ… χώλαινε (είχε και τον Σαμίρ Γκούντα στους ψηλούς, που εκείνη τη σεζόν ήταν πρώτος ριμπάουντερ και μπλοκέρ της Α1).
Ο Μαλόουν ξεκίνησε το μπάσκετ από το κολέγιο του Μισισίπι Στέιτ, όπου αγωνίστηκε από το 1979-80 έως και το 1982-83. Είχε και στις 4 χρονιές διψήφιο αριθμό πόντων, ξεκινώντας από τους 11.9 στη ρούκι σεζόν του, 20.1 στη δεύτερη, 18.6 στην τρίτη, για να φτάσει στους 26.8 στην τελευταία του (μαζί με 3.7 ριμπάουντ και 2.3 ασίστ). Ήταν το αστέρι του κολεγίου και δεν έκανε σε κανέναν εντύπωση όταν οι Ουάσινγκτον Μπούλετς (πλέον Ουίζαρντς) τον επέλεξαν στο νούμερο 10 του ντραφτ του 1983 (κάτω από Μπάιρον Σκοτ, Θερλ Μπέιλι, Αντουάν Καρ, Ντέιλ Έλις, πάνω από Ντέρεκ Χάρπερ, Κλάιντ Ντρέξλερ, Τζον Πάξον, Μίτσελ Ουίγκινς).
Με τους 12.1 πόντους που είχε στην πρώτη του σεζόν παίζοντας 24 λεπτά (συν 1.9 ριμπάουντ και 1.9 ασίστ) ήταν στην ρούκι πεντάδα της χρονιάς. Στη συνέχεια αναρριχήθηκε στο να γίνει ένας από τους πιο σεβαστούς σκόρερ στο NBA. Τη δεύτερη σεζόν του είχε 18.9 πόντους (2.7 ριμπάουντ, 2.4 ασίστ), ενώ το 1985-86 ξεκίνησε ένα μεγάλο σερί, αφού μέχρι και το 1989-90 είχε περισσότερους από 20 πόντους μέσο όρο κάθε σεζόν.
Η καλύτερή του χρονιά από πλευράς στατιστική ήταν το 1989-90, όταν είχε 24.3 πόντους, 2.7 ριμπάουντ και 3.2 ασίστ, ενώ τις περιόδους 1985-86 και 1986-87 (είχε αμφότερες πάνω από 22 πόντους μέσο όρο) είχε επιλεγεί και αγωνίστηκε στο all-star game του NBA.
Μετά το 1989-90 έφυγε από τους Μπούλετς μέσω τριπλής ανταλλαγής (με τους Σακραμέντο Κινγκς) πηγαίνοντας στη Γιούτα Τζαζ, όπου έμεινε τα επόμενα 3,5 χρόνια πριν γίνει ανταλλαγή στους Φιλαντέλφια Σίξερς το 1994. Στους Τζαζ είχε 3 γεμάτες σεζόν με μέσους όρους άνω των 18 πόντων (μάλιστα τη μία ξεπέρασε και τους 20), ενώ στους Σίξερς είχε 16.8 πόντους στη «μισή» χρονιά και 18.4 πόντους μέσο όρο στα 33 του το 1994-95.
Από την επόμενη σεζόν, ο χρόνος συμμετοχής του μειώθηκε περισσότερο από 50% (από τα 33+ έπεσε στα 15-16 περίπου) με αποτέλεσμα οι μέσοι όροι του να κάνουν βουτιά. Το 1995-96 έμεινε ελεύθερος στη μέση της σεζόν από τους Σίξερς και υπέγραψε δεκαήμερο συμβόλαιο με τους Μαϊάμι Χιτ, στους οποίους, όμως, έβαλε όλη τη χρονιά, ολοκληρώνοντας την καριέρα του στο NBA.
Συνολικά, είχε 19.0 πόντους, 2.6 ριμπάουντ, 2.4 ασίστ με 48.4% εντός παιδιάς και 87.1% στις βολές σε 905 αγώνες NBA, σε 13 γεμάτες σεζόν. Στα πλέι οφς είχε 382 αγώνες με 18.7 πόντους, 2.8 ριμπάουντ και 2.2 ασίστ.
Σίγουρα ένας από τους αξιομνημόνευτους παίκτες στην ιστορία του NBA, ένας παίκτης που είχε τη φήμη του ασταμάτητου όταν βρισκόταν στη μέρα του, σκοράροντας πολλές φορές περισσότερους από 15 πόντους σε ένα δωδεκάλεπτο.
Το πιο «διάσημο» καλάθι του ήταν το buzzer-beater εναντίον των Ντιτρόιτ Πίστονς στις 3 Ιανουαρίου του 1984, όταν πέφτοντας εκτός γηπέδου στα αριστερά στην baseline σούταρε για τρεις πόντους, με την μπάλα να πηγαίνει πίσω από το ταμπλό, να περνάει από πάνω του και να καταλήγει στο καλάθι για το 103-102! Αυτό το καλάθι έχει ψηφιστεί ως ένα από τα καλύτερα στην ιστορία του NBA (δείτε και το σχετικό βίντεο στο τέλος του άρθρου).
Η σχέση του Μαλόουν με την Ελλάδα δεν ξεκίνησε όταν ήρθε στον ΒΑΟ, αλλά νωρίτερα. Την περίοδο 1995-96 τον ήθελαν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, αλλά και ο Ηρακλής. Μάλιστα, ο Λευτέρης Σούμποτιτς, τότε προπονητής του Ηρακλή (που εκείνη τη σεζόν είχε και τον Εξέιβιερ ΜακΝτάνιελ), τον είχε επιλέξει για να αντικαταστήσει τον Γιούρι Ζντοβτς, όταν το «ξανθό σκυλί» τραυματίστηκε και θα χρειαζόταν εγχείρηση. Η συμφωνία είχε σχεδόν επέλθει, αλλά ο Ηρακλής… ανακοίνωσε στον Σούμποτιτς ότι θα έπαιρνε τον Ρόι Τάρπλεϊ αντί για τον Μαλόουν.
Ο Σούμποτις παραιτήθηκε, ο Γιατζόγλου πήρε τη θέση του και κράτησε τον Τάρπλεϊ, με τον Μαλόουν να υπογράφει τελικά με τους Μαϊάμι Χιτ. Ο Σούμποτιτς είχε πει τότε: «Ο Ζντοβτς μου τηλεφώνησε μετά το παιχνίδι Ηρακλή-Ούλκερ και είπε ότι πρέπει να κάνει εγχείρηση. Είπαμε να αλλαχθεί και βρήκαμε πολύ καλό παίκτη, τον Τζεφ Μαλόουν. Το βράδυ μου είπαν ότι θα έρθει ο Τάρπλεϊ. Εγώ απάντησα ότι ο Τάρπλεϊ μπορεί να έρθει όμως με άλλο προπονητή. Το ποτήρι ξεχείλισε».
Την επόμενη χρονιά ο Μαλόουν ξεκίνησε προετοιμασία σε ομάδα του NBA, αλλά αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Όλα αυτά ως το τέλος του 1996, καθώς μετά πείστηκε να έρθει στην Ελλάδα και τον ΒΑΟ, που μέσα στην απελπισία του 0-13 που είχε ως τότε ήθελε να αντικαταστήσει τον Ρεφσνάιντερ μήπως και προλάβει να σώσει τη σεζόν.
Ο Μαλόουν ήρθε στον ΒΑΟ για μισή σεζόν (13 αγώνες για την ακρίβεια) και πήρε 120.000 δολάρια (το τελευταίο του συμβόλαιο στο NBA ήταν περίπου 2,5 εκατομμύρια), δείχνοντας διάθεση για δουλειά. Μπορεί ο ΒΑΟ να μην κατάφερε να σώσει τη χρονιά (είχε 3-9 με τον Μαλόουν στη σύνθεσή του, ενώ σε ένα ματς ο Αμερικανός δεν αγωνίστηκε), αλλά είχε το… απόλυτο highlight να κερδίσει τον Ολυμπιακό, που εκείνη τη σεζόν κατέκτησε το triple-crown!
Ο Μαλόουν, βεβαίως, έπαθε πολιτισμικό σοκ όταν έφτασε στην Ελλάδα και «έγραψε» μια από τις πιο μνημειώδεις ατάκες στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος. Στην πρώτη του μέρα πήγε με τον πρόεδρο του ΒΑΟ στο γήπεδο της ομάδας, έκανε προπόνηση με τους νέους του συμπαίκτες και μετά είπε στον πρόεδρο: «Ωραίο προπονητήριο πρόεδρε. Πάμε τώρα και στο γήπεδο που θα παίζουμε τους αγώνες, για να κάνω μερικά σουτ…» μην μπορώντας να πιστέψει ότι η ομάδα έπαιζε σε τόσο μικρό γήπεδο!
Παρότι τα στατιστικά του ήταν σχεδόν αδύνατο να βρεθούν, μπορέσαμε και τα ξεθάψαμε. Ο Μαλόουν έφτασε στην Ελλάδα Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 1997 και έπαιξε την επόμενη ημέρα στο ματς εναντίον του Πειραϊκού, πετυχαίνοντας 18 πόντους (αλλά με 6/20 δίποντα και 6/10 βολές, αφού ήταν ουσιαστικά άγρυπνος από το τζετ-λαγκ) βοηθώντας τον ΒΑΟ να φτάσει στην πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα με 70-69.
Μακράν το καλύτερό του παιχνίδι ήταν εναντίον του Παπάγου στην Αθήνα, όταν και είχε 30 πόντους με 6/6 βολές, 9/13 δίποντα, 2/5 τρίποντα, 1 κλέψιμο και 2 ασίστ. Όμως, ο ΒΑΟ είχε χάσει με 92-84. Στο περίφημο ματς με τον Ολυμπιακό, το οποίο ο ΒΑΟ κέρδισε με 80-79, ο Μαλόουν είχε 17 πόντους με 6/7 βολές, 4/10 δίποντα, 1/2 τρίποντα, 2 ριμπάουντ και 1 ασίστ.
Συνολικά, στα 12 παιχνίδια που αγωνίστηκε στην Ελλάδα είχε 14.6 πόντους (σε 9 ματς είχε διψήφιο αριθμό πόντων), 2.4 ριμπάουντ και 1.0 ασίστ μέσο όρο με 42% στα δίποντα και 76% στις βολές.
Μετά από το πέρασμά του απ’ την Ελλάδα αποχώρησε οριστικά από την ενεργό δράση, για να γίνει βοηθός προπονητή το 1998-99 στους Γιακίμ Σαν Κινγκς του CBA και μετά πρώτος προπονητής στους Σαν Ντιέγκο Stingrays (1999-2000) του IBL. Από το 2001 ως το 2005 ήταν προπονητής των Κολούμπους Riverdragons του NBDL, ενώ το 2005-06 κοούτσαρε τους Φλόριδα Flames. Και από τις δύο ομάδες έφυγε όταν… διαλύθηκαν λόγω έλλειψης χρημάτων η πρώτη και γηπέδου η δεύτερη.
Νίκος Κουσούλης
Υ.Γ.: Το απίστευτο τρίποντο του Τζεφ Μαλόουν στο ματς με τους Πίστονς:
Μάλιστα, αν μιλήσουμε αναλογικά με την ομάδα στην οποία ήρθε, πιθανότατα έχουμε τη μεγαλύτερη μετεγγραφική επιτυχία στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, γιατί ένας παίκτης με μέσο όρο 19.0 πόντους σε 13 σεζόν στο NBA και 5 συνεχόμενες σεζόν με περισσότερους από 20 πόντους, φόρεσε τη φανέλα του νεοφώτιστου και (όπως αποδείχτηκε) διάττοντα αστέρα ΒΑΟ! Μάλιστα, ο Τζεφ Μαλόουν ήρθε στα μισά της χρονιάς 1996-97 στην Ελλάδα και αντικατέστησε στον ΒΑΟ τον Τζ. Μπ. Ρεφσνάιντερ, αφού ο αρχικός σχεδιασμός του ΒΑΟ… χώλαινε (είχε και τον Σαμίρ Γκούντα στους ψηλούς, που εκείνη τη σεζόν ήταν πρώτος ριμπάουντερ και μπλοκέρ της Α1).
Ο Μαλόουν ξεκίνησε το μπάσκετ από το κολέγιο του Μισισίπι Στέιτ, όπου αγωνίστηκε από το 1979-80 έως και το 1982-83. Είχε και στις 4 χρονιές διψήφιο αριθμό πόντων, ξεκινώντας από τους 11.9 στη ρούκι σεζόν του, 20.1 στη δεύτερη, 18.6 στην τρίτη, για να φτάσει στους 26.8 στην τελευταία του (μαζί με 3.7 ριμπάουντ και 2.3 ασίστ). Ήταν το αστέρι του κολεγίου και δεν έκανε σε κανέναν εντύπωση όταν οι Ουάσινγκτον Μπούλετς (πλέον Ουίζαρντς) τον επέλεξαν στο νούμερο 10 του ντραφτ του 1983 (κάτω από Μπάιρον Σκοτ, Θερλ Μπέιλι, Αντουάν Καρ, Ντέιλ Έλις, πάνω από Ντέρεκ Χάρπερ, Κλάιντ Ντρέξλερ, Τζον Πάξον, Μίτσελ Ουίγκινς).
Με τους 12.1 πόντους που είχε στην πρώτη του σεζόν παίζοντας 24 λεπτά (συν 1.9 ριμπάουντ και 1.9 ασίστ) ήταν στην ρούκι πεντάδα της χρονιάς. Στη συνέχεια αναρριχήθηκε στο να γίνει ένας από τους πιο σεβαστούς σκόρερ στο NBA. Τη δεύτερη σεζόν του είχε 18.9 πόντους (2.7 ριμπάουντ, 2.4 ασίστ), ενώ το 1985-86 ξεκίνησε ένα μεγάλο σερί, αφού μέχρι και το 1989-90 είχε περισσότερους από 20 πόντους μέσο όρο κάθε σεζόν.
Η καλύτερή του χρονιά από πλευράς στατιστική ήταν το 1989-90, όταν είχε 24.3 πόντους, 2.7 ριμπάουντ και 3.2 ασίστ, ενώ τις περιόδους 1985-86 και 1986-87 (είχε αμφότερες πάνω από 22 πόντους μέσο όρο) είχε επιλεγεί και αγωνίστηκε στο all-star game του NBA.
Μετά το 1989-90 έφυγε από τους Μπούλετς μέσω τριπλής ανταλλαγής (με τους Σακραμέντο Κινγκς) πηγαίνοντας στη Γιούτα Τζαζ, όπου έμεινε τα επόμενα 3,5 χρόνια πριν γίνει ανταλλαγή στους Φιλαντέλφια Σίξερς το 1994. Στους Τζαζ είχε 3 γεμάτες σεζόν με μέσους όρους άνω των 18 πόντων (μάλιστα τη μία ξεπέρασε και τους 20), ενώ στους Σίξερς είχε 16.8 πόντους στη «μισή» χρονιά και 18.4 πόντους μέσο όρο στα 33 του το 1994-95.
Από την επόμενη σεζόν, ο χρόνος συμμετοχής του μειώθηκε περισσότερο από 50% (από τα 33+ έπεσε στα 15-16 περίπου) με αποτέλεσμα οι μέσοι όροι του να κάνουν βουτιά. Το 1995-96 έμεινε ελεύθερος στη μέση της σεζόν από τους Σίξερς και υπέγραψε δεκαήμερο συμβόλαιο με τους Μαϊάμι Χιτ, στους οποίους, όμως, έβαλε όλη τη χρονιά, ολοκληρώνοντας την καριέρα του στο NBA.
Συνολικά, είχε 19.0 πόντους, 2.6 ριμπάουντ, 2.4 ασίστ με 48.4% εντός παιδιάς και 87.1% στις βολές σε 905 αγώνες NBA, σε 13 γεμάτες σεζόν. Στα πλέι οφς είχε 382 αγώνες με 18.7 πόντους, 2.8 ριμπάουντ και 2.2 ασίστ.
Σίγουρα ένας από τους αξιομνημόνευτους παίκτες στην ιστορία του NBA, ένας παίκτης που είχε τη φήμη του ασταμάτητου όταν βρισκόταν στη μέρα του, σκοράροντας πολλές φορές περισσότερους από 15 πόντους σε ένα δωδεκάλεπτο.
Το πιο «διάσημο» καλάθι του ήταν το buzzer-beater εναντίον των Ντιτρόιτ Πίστονς στις 3 Ιανουαρίου του 1984, όταν πέφτοντας εκτός γηπέδου στα αριστερά στην baseline σούταρε για τρεις πόντους, με την μπάλα να πηγαίνει πίσω από το ταμπλό, να περνάει από πάνω του και να καταλήγει στο καλάθι για το 103-102! Αυτό το καλάθι έχει ψηφιστεί ως ένα από τα καλύτερα στην ιστορία του NBA (δείτε και το σχετικό βίντεο στο τέλος του άρθρου).
Η σχέση του Μαλόουν με την Ελλάδα δεν ξεκίνησε όταν ήρθε στον ΒΑΟ, αλλά νωρίτερα. Την περίοδο 1995-96 τον ήθελαν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, αλλά και ο Ηρακλής. Μάλιστα, ο Λευτέρης Σούμποτιτς, τότε προπονητής του Ηρακλή (που εκείνη τη σεζόν είχε και τον Εξέιβιερ ΜακΝτάνιελ), τον είχε επιλέξει για να αντικαταστήσει τον Γιούρι Ζντοβτς, όταν το «ξανθό σκυλί» τραυματίστηκε και θα χρειαζόταν εγχείρηση. Η συμφωνία είχε σχεδόν επέλθει, αλλά ο Ηρακλής… ανακοίνωσε στον Σούμποτιτς ότι θα έπαιρνε τον Ρόι Τάρπλεϊ αντί για τον Μαλόουν.
Ο Σούμποτις παραιτήθηκε, ο Γιατζόγλου πήρε τη θέση του και κράτησε τον Τάρπλεϊ, με τον Μαλόουν να υπογράφει τελικά με τους Μαϊάμι Χιτ. Ο Σούμποτιτς είχε πει τότε: «Ο Ζντοβτς μου τηλεφώνησε μετά το παιχνίδι Ηρακλή-Ούλκερ και είπε ότι πρέπει να κάνει εγχείρηση. Είπαμε να αλλαχθεί και βρήκαμε πολύ καλό παίκτη, τον Τζεφ Μαλόουν. Το βράδυ μου είπαν ότι θα έρθει ο Τάρπλεϊ. Εγώ απάντησα ότι ο Τάρπλεϊ μπορεί να έρθει όμως με άλλο προπονητή. Το ποτήρι ξεχείλισε».
Την επόμενη χρονιά ο Μαλόουν ξεκίνησε προετοιμασία σε ομάδα του NBA, αλλά αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Όλα αυτά ως το τέλος του 1996, καθώς μετά πείστηκε να έρθει στην Ελλάδα και τον ΒΑΟ, που μέσα στην απελπισία του 0-13 που είχε ως τότε ήθελε να αντικαταστήσει τον Ρεφσνάιντερ μήπως και προλάβει να σώσει τη σεζόν.
Ο Μαλόουν ήρθε στον ΒΑΟ για μισή σεζόν (13 αγώνες για την ακρίβεια) και πήρε 120.000 δολάρια (το τελευταίο του συμβόλαιο στο NBA ήταν περίπου 2,5 εκατομμύρια), δείχνοντας διάθεση για δουλειά. Μπορεί ο ΒΑΟ να μην κατάφερε να σώσει τη χρονιά (είχε 3-9 με τον Μαλόουν στη σύνθεσή του, ενώ σε ένα ματς ο Αμερικανός δεν αγωνίστηκε), αλλά είχε το… απόλυτο highlight να κερδίσει τον Ολυμπιακό, που εκείνη τη σεζόν κατέκτησε το triple-crown!
Ο Μαλόουν, βεβαίως, έπαθε πολιτισμικό σοκ όταν έφτασε στην Ελλάδα και «έγραψε» μια από τις πιο μνημειώδεις ατάκες στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος. Στην πρώτη του μέρα πήγε με τον πρόεδρο του ΒΑΟ στο γήπεδο της ομάδας, έκανε προπόνηση με τους νέους του συμπαίκτες και μετά είπε στον πρόεδρο: «Ωραίο προπονητήριο πρόεδρε. Πάμε τώρα και στο γήπεδο που θα παίζουμε τους αγώνες, για να κάνω μερικά σουτ…» μην μπορώντας να πιστέψει ότι η ομάδα έπαιζε σε τόσο μικρό γήπεδο!
Παρότι τα στατιστικά του ήταν σχεδόν αδύνατο να βρεθούν, μπορέσαμε και τα ξεθάψαμε. Ο Μαλόουν έφτασε στην Ελλάδα Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 1997 και έπαιξε την επόμενη ημέρα στο ματς εναντίον του Πειραϊκού, πετυχαίνοντας 18 πόντους (αλλά με 6/20 δίποντα και 6/10 βολές, αφού ήταν ουσιαστικά άγρυπνος από το τζετ-λαγκ) βοηθώντας τον ΒΑΟ να φτάσει στην πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα με 70-69.
Μακράν το καλύτερό του παιχνίδι ήταν εναντίον του Παπάγου στην Αθήνα, όταν και είχε 30 πόντους με 6/6 βολές, 9/13 δίποντα, 2/5 τρίποντα, 1 κλέψιμο και 2 ασίστ. Όμως, ο ΒΑΟ είχε χάσει με 92-84. Στο περίφημο ματς με τον Ολυμπιακό, το οποίο ο ΒΑΟ κέρδισε με 80-79, ο Μαλόουν είχε 17 πόντους με 6/7 βολές, 4/10 δίποντα, 1/2 τρίποντα, 2 ριμπάουντ και 1 ασίστ.
Συνολικά, στα 12 παιχνίδια που αγωνίστηκε στην Ελλάδα είχε 14.6 πόντους (σε 9 ματς είχε διψήφιο αριθμό πόντων), 2.4 ριμπάουντ και 1.0 ασίστ μέσο όρο με 42% στα δίποντα και 76% στις βολές.
Μετά από το πέρασμά του απ’ την Ελλάδα αποχώρησε οριστικά από την ενεργό δράση, για να γίνει βοηθός προπονητή το 1998-99 στους Γιακίμ Σαν Κινγκς του CBA και μετά πρώτος προπονητής στους Σαν Ντιέγκο Stingrays (1999-2000) του IBL. Από το 2001 ως το 2005 ήταν προπονητής των Κολούμπους Riverdragons του NBDL, ενώ το 2005-06 κοούτσαρε τους Φλόριδα Flames. Και από τις δύο ομάδες έφυγε όταν… διαλύθηκαν λόγω έλλειψης χρημάτων η πρώτη και γηπέδου η δεύτερη.
Νίκος Κουσούλης
Υ.Γ.: Το απίστευτο τρίποντο του Τζεφ Μαλόουν στο ματς με τους Πίστονς:
4 σχόλια:
Καταπληκτική δουλειά, πραγματικά απολαμβάνω να διαβάζω βιογραφίες τέτοιων παικτών-προσωπικοτήτων. Όλη η ιστορία σου βγάζει εργατικότητα, συνέπεια και επαγγελματισμό. Να σε διορθώσω πάντως: Η ατάκα περί γηπέδου-γυμναστηρίου αποδίδεται στον Τζον Σάλεϊ που έπαιξε την ίδια χρονιά στον ΠΑΟ και του οποίου το πρώτο παιχνίδι στην Ελλάδα ήταν στο Σαλούν με τον Παπάγου, 2η αγωνιστική. Μακράν το χειρότερο γήπεδο που παίχτηκε ποτέ επαγγελματικό μπάσκετ στην Ελλάδα.
Απεργοσπάστης
Φίλε, το ίδιο είπε και ο Τζεφ Μαλόουν. Σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.
Από τα πιο ενδιαφέροντα αφιερώματα για ένα πραγματικά μεγάλο παίκτη. Πραγματικά είναι τραγικό που δεν υπάρχουν ξεκάθαρα στατιστικά από τα παλαιότερα πρωταθλήματα, ιδιαίτερα από παίκτες κοσμήματα...Πραγματικά δεν είναι τόσο δύσκολο να φτιαχτεί ένα site τύπου NBA, Euroleague ή ACB. Βέβαια στο ελληνικό πρωτάθλημα έχει ίσως πιο σημαντικά προβλήματα από αυτό.
Με αφορμή το παιχνίδι προς τιμή του Χριστοδούλου έχετε σκεφτεί ίσως κάποιο αντίστοιχο αφιέρωμα? Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε για τον παίκτη με το μεγαλύτερο αναξιοποίητο ελληνικό ταλέντο
Φίλε αυτό που γίνεται με τα στατιστικά στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι αστείο. Είναι σαν να μην υπήρχε λίγκα πριν το 1999-2000. Σίγουρα έχει κι άλλα προβλήματα, αλλά η κατάσταση και σε αυτό είναι τραγική.
Για τον Φάνη το έχουμε σκεφτεί και θα το κάνουμε, απλώς δεν ξέρω αν θα γίνει τώρα ή το καλοκαίρι.
Rasheed.
Δημοσίευση σχολίου